BFÖ-blaðið - 01.07.1989, Blaðsíða 8

Heilbrigt líf - án áfengis
Lífsstíll margra þekktra íslendinga
í könnunum hefur komið fram
að um fimmtungur fullorðinna
segist ekki nota áfengi, eða allt að
35 þúsund manns. Aðeins lítill
hluti þessa hóps er í bindindisfé-
lögum.
Ritnefnd BFÖ-blaðsins fannst
ástæða til að vekja athygli les-
enda á þekktum íslendingum,
sem velja heilbrigt líf án áfengis.
Við lögðum tvær spurningar fyrir
þetta fólk og birtum svörin í þessu
blaði og þeim næstu.
1. Hver er afstaða þín til áfengis
og hvað ræður henni?
2. Hvað finnstþér brýnast aðgera
í áfengisvörnum?
Árni Sigfússon, fram-
kvæmdastjóri Stjórnunar-
félagsins og borgarfulltrúi:
1. Ég hef komið því svo fyrir að
tryggt er að ég verð ekki í hópi
þeirra íjölmörgu íslendinga sem
munu eyðileggja mismunandi
mörg ár af lífi sínu, eða fjölga
mistökum sínum, vegna misnotk-
unar á áfengi. Lausnin var fólgin
í máltækinu og stjórnunartækn-
inni: „í upphafi skyldi endirinn
skoða.“
Til þess var aðeins ein trygg
leið, ég nota ekki áfengi.
Ég hef löngun til að vakna alla
morgna eins allsgáður og upplag
mitt gefur tilefni til - sofna alls-
gáður - og nýt hverrar mínútu í
svefni sem vöku.
2. Menn verða að fá að velja sér
lífsstíl sjálfir. Sá sem hafnar
áfengi á að gera það vegna þess að
hann velur það. Fræðsla og upp-
lýsingar um áfengisvandann og
þá staðreynd að maður nýtur lífs-
ins best allsgáður eru bestu
áfengisvarnirnar. Menn þurfa að
öðlast skilning á því hvernig þeir
áorka mun meiru en t.d. sá sem
kíkir í glas um hverja helgi, reyn-
ast betri uppalendur barna sinna,
betri fjölskyldumenn, traustari
vinir og sannari sjálfum sér. Þá
munu menn einfaldlega hafna
þessum vökva.
Elfa-Björk Gunnarsdóttir,
framkvæmdastjóri Ríkis-
útvarpsi ns/útvarps:
1-2. Ég neyti ekki áfengis.
Mikið vantar á að jafnrétti ríki
milli þeirra, sem þess neyta og
okkar hinna, sem ekki gerum það.
Rætur hefðarinnar standa djúpt
og afstaðan gagnvart áfengis-
neyslu er mjög skýr. Hún er ein-
faldlega sú að hið eðlilega atferli
sé að neyta áfengis og þeir, sem
það gera ekki, eru stöðugt í vörn.
Þetta er án vafa ein af ástæðunum
fyrir því að áfengisneysla er svo
útbreidd. Það er ekki auðvelt að
synda á móti straumnum.
Mig langar að taka sem dæmi
veitingar í móttökum ýmiss
konar. Miklu fé er eytt í áfengis-
kaup og virðist metnaður gest-
gjafanna beinast fyrst og fremst
að því að áfengisneytendum sé
veitt sem best þjónusta. Öðru
máli gegnir þjónustan við þá
gesti, sem ekki neyta áfengra
drykkja. Þar er hugmyndaflugið
af mjög skornum skammti og
stundum gleymast þessir gestir
alveg.
Þegar þeir gleymast ekki, er
oftast kók eða djús á bakkanum.
Kók er dísætur drykkur. Djús er
hversdagsdrykkur. Það er því
engin tilbreyting að fá slíkt við
hátíðleg tækifæri, þegar aðrir
njóta fjölbreyttra drykkjarfanga.
Ég mæli með að úr þessu verði
bætt. Æskilegt er að veittir séu
góðir ávaxtadrykkir og óáfengar
víntegundir. Þessa drykki á að
bera fram í fallegum glösum, því
glösin eru hluti ánægjunnar.
Þörf er á hugarfarsbreytingu
hjá okkur öllum. Við sem vímu-
laus erum eigum að gera meiri
kröfur. Við þegjum alltafrétt eins
og var með reykingarnar fyrir
nokkrum árum. Við eigum að