Skólablaðið - 01.01.1912, Blaðsíða 6

6
SKOLABLAÐIÐ
svo við fljótt álit sem þar sé um frábrigðulega fornafnabeyging
að ræða. Slíkt þarf þó eigi að villa menn þá, er gefa sig við
samanburðar-málfræði. Niðurl.
Handavinnukensla í skólunum.
Erindi, flutt á námsskeiði fyrir kennara í Reykjavík 1911.
Það gleður mig mjög að hinn háttvirti forstöðumaður
Kennaraskólans gaf mér tækifæri til að minnast á þetta áhuga-
mál mitt við ykkur, áður þið farið til heimila ykkar víðsvegar
um Iand.
Eins og ykkur mun kunnugt, er nú handavinna skyldu-
námsgrein í ftestum skólum á Norðurlöndum; hjá okkur er það
ekki orðið enn, og aðeins tveir skólar hafa tekið hana upp frí-
viljuglega, mér vitanlega, nfl. Reykjavíkur og Akureyrarskólarnir.*
Það er kunnugra en frá þurfi að segja, að heimilisiðnaði
okkar hefur farið tilfinnanlega aftur á síðari árum. Margt er rní
keypt að, sem við getum gert sjálf, og er það iíla farið, og má
eigi svo búið standa. Skólarnir, og þá fyrst og fremst barna-
skólamir, eiga að verða öflug stoð heimilisiðnaðarins, því: hvað
ungur nemur gamall fremur.
Við eigum að sýna börnunum, hvað margt jafnvel þau sjálf
geti búið til af því sem keppt er að, og hvað þau spara við
það.
Með því að láta pau byrja á því léttasta, lofa þeim að gera
alt að því sjálfum og feta sig áfram smátt og smátt, verða þau
áræðnari og sjálfstæðan'.
Með því að lofa börnunum að taka með sér viununa heim,
þegar búið er að koma þeim á lagið í skólanum, ‘venjast þau á
iðjusemi.
Séu þau við og við látin gjöra við gamalt, læra þau nýtni.
Sjálfsögð skylda kennarans er að láta börnin vanda sig
sem best við alt sem þau gera. Það er aldrei of oft brýnt
*) Sauðárkrókur og Siglufjörður veit jeg til að byrja í haust. Handa-
vinna stúlkna hefir víðar verið kend. Ritstj.