Skólablaðið - 01.03.1916, Blaðsíða 5
SKÓLABLAÐIÐ
37
líka ekki einhvers viröi? Vitanlega er þetta ekki á boöstólum í
öllum kaupstööum — því miöur!
Að sjálfsögöu yröu flestallir sýsluskólar stofnaöir í sveit-
um, ef jarönæöi fæst. En kostnaðarins vegna er ekki eins mikil
ástæða til aö forðast kaupstaöina og oft er haft á oröi; og'
talið um „kaupstaðaspillinguna“ er hégómi. Þaö vita allir —
líka þeir, sem eru aö hafa orð á henni.
Þær athugasemdir, sem hér eru gerðar viö tillögur Jónasar
kennara um unglingafræðsluna, eru ekki geröar af löngun til
þess aö sýna fram á, að tillögurnar séu lauslega hugsaðar, né
að þær séu lítils virði í sjálfu sér, heldur til þess aö vekja
athygli á aö mjög þarf Jiér aö mörgu hyggja. Þaö er góöra
gjalda vert aö leggja eitthvaö til þessara mála af góðum vilja.
Unglingaskólarnir okkar hafa til þessa ekki gert það gagn sem
skyldi. Þá hefur vantað marga svo tilfinnanlega skilyrði fyrir
því að geta þrifist. Sumir orðið skammlífir, oltið út af eftir
fá ár, aðrir hjarað með örfáum nemendum, við illan húsakost
og annan útbúnað. Eitt af því, sem næst liggur að taka fyrir
til endurbóta, er einmitt unglingafræðslan.
Næsta þing skipar vonandi nefnd til að undirbúa lagasetning
um hana.
1 næsta blaði verður athuguð kennaramentunin.
Hvað hefur áunnist? — Hvert á að stefna?
Þegar fræðslulögin komu í gildi, var margt um þau spjallað
og mörgu og misjöfnu um þau spáð. Nú eru þau búin að fá
nokkra reynslu, svo umtal um þau þarf nú ekki að vera tómar
lausar getgátur eða órökstuddir dómar.
Síðan farið var að starfrækja þau, hef eg verið prófdómari
í 5 hreppum Vesturhúnavatnssýslu, svo eg er ekki með öllu
ókunnur, hvernig gengið hefur að framkvæma þau, og
hver árangur hefur orðið af því, og þar sem eg ýmsra atvika
vegna ekki get lengur verið við það starf, og hef því beðist
lausnar, þá vil eg nú í vertíðarlokin með örfáum orðum skýra
frá reynslu minni, og jafnframt benda á sumt sem bagar.