Alþýðublaðið - 04.06.1965, Blaðsíða 13

Sími 5 01 84
Dagar vims @g rósa
Mjög áhrifarík ný amferísk stór-
mynd meS íslenzkum texta.
Jack Lemmon
Lee Remick
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Eíiís og spegilmynd
INGMAR BERGMANS
Áhrifamikil Oscar-verðlaunamynd
gerð af snillingnum Ingmar Berg
mann.
Sýnd kl. 9
Bönnuð börnum.
PIPARSVEINN í PARADÍS
Bandarísk gamanmynd í litum og
CinemaScope.
Bob Hope — Lana Turner
Sýnd kl. 7
Framleitt einungjs úr
úrvalsgleri — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
Korkiðjan hf.
Skúlagötu 57 — Sími 23260.
eiga mér mann, þegar ég hafði
rænt hann hans maka?
Hvort myndi sigra í huga mér?
Jafnvel þá vissi ég það ekki og
ákvörðunin, sem ég tók og sem
birtist í orðurn mínum kom mér
jafn mi-kið á óvart og foreldrum
mínum, sem ég vissi að sátu við
eldhúsborðið og hlustuðu á
hvert orð, sem ég sagði.
— Inga? Ertu þarna Inga?
— Því miður, sagði ég. — Ég
er upptekin á laugardagskvöld
ið.
Það varð smáþögn í símanum.
— En á sunnudagskvöldið?
— Ég er upptekin þá líka.
Og ég, sem alltaf liafði komið,
þegar hann bað mig um að
koma.. Aldrei hlaupið á eftir hon
um, en alltaf verið tilbúin þeg
ar hann kallaðk
Hann hlaut að skilia mig.
Hann hlaut að vita, að ég hefði
beðið og ekkert lofað mér þessi
kvöld, ef allt hefði verið 5 lagi.
Ég hafði átt von á Aonum.
Sigurður hlaut að skilja af
þessu að því væri lokið. Ég hefði
annars sagt honum, hvert ég
ætlaði.
— Einmitt, sagði Sigu.rður og
á rödd hans var ekki að merkja
að hónum þætti leitt, bað sem
ég hafði sagt. Þó fann ég að
hann skildi við hvað ég átti.
„Kannske við sjáumst einhvern
tíma sejnna. Líði þér vel.
Meira sagði hann ekki.
Ég beið smá stund, en sam-
bandinu var slitið og ég lagði
símann á.
Því vár lokið svona snögglega
svona sársaukalaust bæði fyrir
mig og hann.
Og ég, sem hafði haldið að ég
væri honum einhvers virði.
Sáerð hégómagirnd, sært
stolt, sagði ég við sjálfa mig.
Vertu fegin að hann tekur það
svona létt. Éf til vill hefur hann
aðra í takinú.
Svo hefur hann alltaf konuna
sína eftir.
Ég fór inn í eldhúsið og ég
sá það á foreldrum minum að
þau höfðu hlustað á samtalið og
skilið, hvað ég var að segja.
Andlit móður minnar ljómaði
og faðir minn taiaði um göngu
ferðina okkar.
12. kafli.
Þá hafði ég misst Sigurð,
spariféð var horfið, bílinn seld
ur.
Eftir að ég var háttuð lá ég
vakandi og velti því fyrir mér,
hvort ég yrði nokkru sinni búin
að greiða skuld mína að fullu.
Ég efaðist um það.
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
16. HLUTI
Ég sá ekkert fyrir mér annað
en heila mannsævi sektar, nafn
lausra peningasendinga, fórna
og samvizkubits.
Fórna, sem aldrei myndu færa
mér frið.
Þetta var allt til einskis. Kon
an hans Halldórs var dáin og öll
mín tár, öll mín sekt, allar min-
ar fórnir gátu aldrei vakið hana
aftur til lífsins.
Ég gat aldrei afmáð þessa
synd mína og til hvers var ég að
reyna það?
Ég þurfti ekki að spyrja að
því, ég vissi það.
Uppeldi mitt, upplag mitt,
allt neyddi mig til að halda á
fram á þeirri braut, sem ég var
komin á.
Ég gat ekki hætt.
Mér hitnaði um hjartaræturn
ar, þegar ég hugsaði um það
hvemig ég gæti bætt börnunum
upp móðurmissirinn.
Aldrei til fulls að vísu, en á
minn hátt.
Ég gat gefið þeim föt, ég gat
prjónað á þau peysur. Ég gat
keypt lianda þeim leikföng.
Skyldi Bogga litla eiga stóra
brúðu?
Éf til vill móðgaði ég Halldór
með því að kaupa handa henni
nýja brúðu, en það var gamla
brúðan mín, hún Anna María,
stór og falleg og enn eins og
ný, því ég hafði alltaf iiugsað
vel um leikföngin mín.
Hvað um Sigga? Átti liann
bíla, hjólbörur, lítið hjól? Kunn
ingjakona mín átti dreng. sem
var vaxin upp frá litla hjólinu
sínu.
Hvað gat ég gert fyrir börn
in án þess að móðga Halldór?
Ég gat farið með þau út að
ganga, ég gat boðið þeim í kvik
myndahús.
Ég gat leikið við þau, talað
við þau, reynt að vera eitthvað
fyrir þau.
Um helgar.
Næsta laugardag fór ég beint
heim til Halldórs eftir v:nnu.
Boggá og Siggi hlupu í faðm
mér.
— Halló elskurnar, sagði ég.
— Nei, hvað sé ég Siggi. Leyfðu
mér að horfa betur á þig. Er
þetta ekkj ný peysa? Og nýjar
buxur?“
— Jú, sagði Siggi og reyndi
að láta sem ekkert væri Siggi
var hreykinn af nvju fötunum,
en hann ætlaði ekki að láta á
því bera. Sigga fannst ekki karl
mannlegt að vera hrifinn af föt
um.
— Þú ert afskaplega fín“,
sagði ég.
— Inga frænka . . . hrópaði
Bogga.
— Já elskan, svaraði ég og ég
sá hvernig Halldór beið. Hann
hafði áreiðanlega sagt börnun
um að þau ætt.u að látá mig í
friði. A8 ég hafði annað við
minn tíma að gera. Það sá ég á
öllu.
En Bogga var ekki vön að
sleppa því, sem hún vildi fá.
— Við erum að fara á Safn
ið, Inga frænka", sagði hún
hreykin. — Ég vil fá þig með,
en pabbi segir að þú viljir ekki
koma. Er það nokkuð satt Inga
frænka?"
„Nei, það er alls ekki satt,
svaraði ég. — Ég ætlaði að
bjóða ykkur að koma með mér
út. Kannske að ganga, kannskc
á safnið, kannske í bíó. Þá getur
Fata
viðgerðir
SETiUM SKINN Á JAKKA
AUK ANNARRA FATA-
VI0GER0A
SANNGJARNT VERD.
Skipholti 1. - Simi 1814 6-
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sængurnar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FIÐURHREINSUNIN
Hverfisgötu 57A. Sími 16738
pabbi gert það, sem ha.in þarf
að gera á meðan.
Halldór stirðnaði upp.
— Við getum ekki haldið á
frgm að níðast svona á yður énda
laust sagði hann. — Þér verðið
að fá að vera í friði einhvern
tímann. I
— Ég hef aöeins ánægju af
að fara með börnin — svaraði
ég — mikla ánægju- —
Það varð úr að Halldór varð
eftir heima og við gengum af
stað eftir götimni. Ég í miðjunnl,
Siggi mér á hægri hönd og
Bogga á vinstri.
Halldór slettist inn í stofu-
Hann gat ekki varist því at
hugsa um Ingu.
Það var undarlegt að hann
hafði verið Rósu trúr i sex ár,
en núna. . . Hvað var annara
langt síðan?
Nítján, tuttugu dagar. Þrjár
vikur síðan hún dó og hann. • ,
En hve hún var alltaf snyrti-
leg og hreinleg, þegar þau hitt
ust. í gærkvéldi, þegar hún kom
heim með börnin hafði hún
minnst á það að Siggi þyrfti að
fá nýjar buxur.
ALÞÝÐUBLAÐIB - 4. jútií 1965 JL3