Vísir - 07.06.1963, Blaðsíða 4

4
V í SIR . Föstudagur 7. júní 1963
AFREKSMADUR á SÓTTARSÆHC
Rætt við Stefán Stefánsson
skipstjóra á Halkion
CTEFÁN STEFÁNSSON, skip-
stjóri á M.b. Halkion frá
Vestmannaeyjum og áhöfn hans
hlutu afreksverðlaun Sjómanna-
dagsins fyrir að bjarga áhöfn-
um af Bergi og Erlingi IV., en
báðum þessum skipum hvolfdi.
Auk þess höfðu þeir á Halkion
fundið vélbátinn Blátind, sem
var með bilaða vél við Færeyjar,
og dregið hann til lands.
Stefán Stefánsson, sem hef-
ur verið svo gæfusamur að
bjarga á tveim árum 24 mönn-
um, er 32ja ára. Hann er frem-
ur hár, grannur, með ljóst lið-
að hár og lítur út fyrir að vera
yngri en hann er.
Ctefán gerir lítið úr sínum
þætti í þessum björgunum.
Segir hann svo frá björgun
áhafnarinnar á Bergi þann 6.
desember 1962:
„Bergur var á leið til lands,
með um 800 tunnur af síld, er
hann fékk á sig brotsjó og
hvolfdi. Veður var ekki sérlega
slæmt, en það er alltaf straum-
ur og slæmur sjór í kantinum
á Kollaál. Þetta gekk svo fljótt
fyrir sig að þeim gafst rétt tíipi
til að komast í talstöðina og
sögðu að bátnum væri að
hvolfa. Við heyrðum ekki hvað
þeir sögðu, en einn bátur heyrði
það og tilkynnti það flotanum.
Bergur hafði nýlega farið fram-
hjá okkur, svo að við vissum
hvaða stefnu hann hafði siglt,
og gátum því farið beint á eftir
þeim.“
Enn frægari varð björgun
skipshafnar á Erlingi IV. þann
22, marz síðastl. og segir Stef-
án svo frá því:
„Þessa nótt ætlaði ég ekki
út. Netin voru á hrauni og veð-
ur það slæmt að ég taldi að
ekki myndi verða hægt að
draga. Það varð þó úr að við
fórum og get ég enga sérstaka
skýringu gefið á því. Við vor-
um um hálftíma á eftir Erlingi
IV., þegar honum hvolfdi. Það
er sérstök árvekni hjá mann-
inum sem var við stýrið að
taka eftir blysinu. Ég gerði
mér ekki grein fyrir því strax
að um neyðarljós væri að ræða.
Aldan var það mikil að þetta
sást eins og snöggur glampi.
Við vorum komnir til þeirra
eftir um hálftíma.“
Ctefán segir frá björgun Blá-
tinds: „Það er varla hægt
að kalla það björgun, er við
fundum Blátind. Báturinn var
ekki í hættu að öðru leyti en
þvl, að hann fannst ekki. Við
vorum á leið til Englands, og
komnir langleiðina til Orkneyja,
þegar við snérum við. Sigldum
við svo í átt til Færeyja og
þegar við fengum Blátind inn á
radarinn, sáum við að ekki
munaði nema hálfri gráðu að
við stefndum beint til þeirra.
Til gamans héldum við ó-
breyttri stefnu og þegar við
vorum eina mílu frá honum sá-
um við hann í þokunni. Við
drógum hann svo til Færeyja".
Ctefán fór í Verzlunarskólann
^ og útskrifaðist úr fjórða
bekk 1951. Fór hann síðan I
lærdómsdeild skólans, en hættí
námi þar.
„Ég sá að ég var of góð-
hjartaður til að geta orðið
kaupmaður," segir Stefán bros-
andi. „Meginástæðan var þó sú,
að mig langaði alltaf á sjóinn.
Upphaflega fór ég í skólann af
Framh. á bls. 10
Stefán á spítalanum. (Ljósm.: S. J.
Galdra-Loftur seldi sálina fjandanum,
særði fram drauga og gerðist myrkur í andanum,
hrifsaði í Rauðskinnu. En hann var sterkari draugurinn
og hafði betur. — Síðan lokaðist haugurinn.
Nú reynir Eysteinn að vekja upp vinstri stjómlna,
vofuna rauðu, — og ekki sparar hann fómina.
Ráðherrastóllinn er „Rauðskinna“ nýja meistarans,
en rökin sótt eins og áður til gamla freistarans.
CRI!
ao iiin
fórnar öllu fyrir von um
ráðherrastól — en verður
svipfur faeirri von sinni
á sunnudaginn kemur
Galdra Loftur
fórnaði öllu fyrir Rauð-
skinnu — en missti af
henni
Galdra Eysteinn