Vísir - 21.06.1963, Blaðsíða 9

V ISIR . Föstudagur 21. júní 1963.
9
Daglega > (Mlingar
fvrir 6-7o o manns
/ /
Haraldur Hjálmarsson.
FYRIR RÉTT rúmu
ári var opnaður í
Reykjavík, veitingastað
ly* fyrir verkamenn. —
Staður þessi var nefnd-
ur „Hafnarbúðir“ og
skyldi taka við því hlut-
verki sem verkamanna-
skýlið alræmda hafði
gegnt um árabil hér í
höfuðstaðnum. Hafnar-
búðir vöktu geysiat-
hygli og aðdáun, þegar
það var opnað, enda
myndarlegt og reisulegt
hús, bæði að utan og inn
an. Töldu margir að hér
væri í of mikið ráðizt,
hér of vel til vandað og
höfðu þá útgang og um-
gang verkamannaskýlis
ins gamla í huga.
Nú þegar eitt ár er liðið frá
opnun staðarins, var þess að
vænta að nokkur reynsla hefði
fengizt af rekstrinum, og hægt
væri um að dæma, hvort sú
stefna hafi verið rétt, að reisa
verkamönnum þennan mynd-
arlega veitingastað til notkunar.
Fréttamenn Vísis heimsóttu því
framKvæmdarstjóra, eða veit-
ingamann Hafnarbúða, Harald
Hjálmarsson og inntu hann
frétta af rekstrinum og reynsl-
unni.
Það var auðsótt mál að fá
viðtal við Harald, og það var
sömuleiðis auðsótt mál að fá
upþi álit hans á fyrrgreindum
spursmálum. Hans álit var
reyndar svo afdráttarlaust, að
við höfðum jafnvel áhyggjur af
því, að láta okkur detta nokkuð
annað í hug.
„T Tmgengni þeirra sem stað-
inn sækja er í einu og
öllu óaðfinnanleg. Menn gæta
yfirleitt sóma síns í því að
koma ekki hingað í óhreinum
vinnufötum ef vinnufötin eru
fram úr hófi óhrein, og sóða-
skapur þekkist ekki. Sú reynsla
sem fengizt hefur af þvl að
byggja slíkan stað, er hin bezta,
og munurinn á því að reka
þennan stað og skýlið gamla er
eins og svart' og hvítt“.
Þetta ér dómur Haralds, og
þegar géngið er úm hæðir og
sali, þá bendir allt I sömu átt.
Hreint og þrifalegt er í hús-
inu, hvar sem Iitið er. Þar
gengur maður jafnvel inn í
setustofu, sem fyllilega væri
samboðin hvaða fyrsta flokks
hóteli sem væri. Einmitt í
þann mund sem við rákum and-
litið þar inn, sat risastór þjóð-
hátíðarnefnd þar á rökstólum og
lét fara vel um sig. Haraldur
Hjálmarsson bar á borð kaffi-
veitingar lystilegar og þar grip-^
um við hann og teymdum hann
inn á skrifstofuna og röktum
úr honum garnirnar.
„JÉ'g hef ósköp lítið að segja
ykkur. Hér er unnið
myrkranna á milli, upp kl. 6 á
morgnana og langt fram á
kvöld — ég er að verða geggj-
aður. Kvarta samt ekki, nema
síður væri. Reksturinn gengur
bærilega, að vísu erum við í
erfiðleikum, með að láta hann
bera sig, en það gera böðin.
Við höfum böð hér á neðstu
hæðinni og þar eru tveir bað-
verðir. Böðin eru þjónusta sem
nauðsynleg er, en allkostnað-
arsöm. Að öðru leyti er þetta
ágætt. Ég held ég ýki ekki,
þegar ég segi að matsalan hér
niðri sé sú stærsta I borginni.
Hér borða og drekka daglega
6—700 manns. Við höfum opið
frá kl. 6.30 á morgnanr til kl.
9 á kvöldin. Samtals starfa hér,
einkum í eldhúsinu og við af-
greiðslu, um 30 manns.
Nú þá höfum við gistiher-
bergi hér á efstu hæðinni, 9
herbergi samtals, eins, þriggja
og fjögurra manna. Þau eru
aðallega ætluð sjómönnum, en
hér dvelur ólíklegasta fólk. 1
vor vorum við t. d. með sænsk-
an íþróttaflokk, hándknattleiks-
lið. Annars er nýtingin ekki
nógu góð — um 37% í fyrra.
í vor hafa þó herbergin yfir-
leitt verið fullnýtt."
„Jgn hvernig hefur ykkur
tekizt að halda uppi röð
og reglu hér? Því verður ekki
neitað að ýmis konar fólk lagði
Ieið sína í Verkamannaskýlið,
sem setti miður gott orð á það,
iðjuleysingjar og drykkjusjúk-
Iingar.“
„Já, við Iokum hér alltaf á
kvöldin kl. 9. Það hefur góð á-
hrif. 1 fyrstu höfðum við einnig
ávallt 3—i lögreglumenn við
dyrnar til að bægja frá slíku
fólki, og ég tek nú svo strangt
á ölvun hér inni, að yfirleitt
voga menn sér ekki til þess
ama. Þetta hefur leitt til þess
að verkafólkið fær að vera í
friði fyrir þessum gikkjum."
„Tjað var talað um það, á
sínum tlma, að Hafnar-
búðir væru illa staðsettar fyrir
hafnarverkamenn, því langt
væri fyrir þá að fara hingað í
kaffitímanum."
„Já, það er rétt, það er full-
langt fyrir þá menn sem starfa
á austurbryggjunum, en hins
vegar er mikill hægðarauki fyr-
ir starfsmenn úr Slippnum,
Hamri og fleiri verksmiðjum
hér I kring, og einnig þá sem
eru á aðalhöfninni, að koma
hingað. Staðsetning hússins
hefði vart getað verið á betri
stað. Það er mín skoðun."
Rabbað við Harald
Hjálmarsson, framkvæmd
arstjóra Hafnarbúða
INDLAND
Vönduð júníbók AB
Ot er komin hjá AB bók mán-
aðarins fyrir júnlmánuð. Er það
INDLAND eftir Joe David Brown
I þýðingu Gfsla Ólafssonar. Er
þetta 6. bók félagsins I bóka-
flokknum Lönd og þjóðir.
Indland mun íslenzkum lesend-
um um flest lttt kunnugt land og
framandi, en hér gefst kostur á
greinargóðu og fróðlegu yfirliti
um land og þjóð, sögu Indlands og
glæstan og stundum blóði drifinn
feril indversku þjóðanna. Áherzla
er lögð á stöðu Indlands I dag og
hina öru þróun, sem þar hefur
orðið eftir frelsistöku landsins, og
sérstakir kaflar eru helgaðir leið-
togum Indverja á þessari öld,
Gandhi og Nehrú. 1 öðrum köflum
er m. a. rætt um hina fornu menn-
ingu Indverja og andlega arfleifð,
trú, heimspeki og listir.
Höfundur bókarinnar, Joe David
Brown, starfaði um árabil sem
fréttamaður Time og Life I Nýju
Delhí og kynntist þá landi og þjóð
náið. Frásögn hans er, eins og
annarra höfunda þessa bókaflokks,
ljós og skýr og mjög læsileg, og
henni fylgja á annað hundrað vai-
inna mynda af landi og þjóð I
daglegri önn og á hátíðastundum,
fomum og nýjum mannvirkjum og
listaverkum.
Myndir bókarinnar eru prentað-
ar I Veróna á ítalfu, en prentun
alls lesmáls hefur prentsmiðjan
Oddi annazt. Bókin er bundin í
Sveinabókbandinu.