Vísir - 25.06.1963, Blaðsíða 8

8
V1SIR . Þriðjudagur 25. júní 1963.
VÍSIR
Utgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
R'tstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn ö. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og ^greiðsla Ingóifsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
í lausasölu 4 kr. eint. — Sími 11660 (5 Ilnur)
Prentsmiðja Visis — Edda h.f.
Slysunum fjölgar
Nú eru sumarleyfin hafin og umferðin hefir mjög
aukizt á vegunum. Og bifreiðaslysin eru líka hafin.
Daglega má lesa um slík slys í blöðunum, sum stór,
önnur minni. Bílunum fjölgar í landinu og slysunum
fjölgar að sama skapi.
Margt er rætt og ritað um orsakir slysanna. Sann-
ast mála mun vera, að engin lausn er hér einhlít. En
áhrifaríkast er tvennt: að lögreglan auki mjög aðhald
sitt og geri gæzlu sína strangari og hitt, að bílstjór-
ar sýni meiri varúð en hingað til. Á þennan tvennan
hátt er unnt að draga úr hinum hörmulegu slysför-
um, sem nú eiga sér staðl ölvun við akstur er alvar-
ieg slysaorsök. Enn skirrast þó blöðin við að birta nöfn
þeirra manna, sem teknir eru drukknir við stýrið, en
slík nafnabirting yrði vafalaust jafn áhrifamikil til úr-
bóta og þyngd viðurlög við þessu broti. En það líður
að því, að taka verður ákvörðun um hvort slík birt-
ing er ekki sjálfsögð og eðlileg, eins og þegar um önn-
ur afbrot er að ræða.
í rannsóknum, sem framkvæmdar hafa verið á
orsökum slysa hér og erlendis, kemur í Ijós, að eitt
aldursskeiðið veldur flestum slysunum, unglingar, sem
nýlega hafa fengið próf. Þeir aka ógætilegast margir
hverjir. Því er sérstök ástæða fyrir foreldra að brýna
fyllstu varúð fyrir börnum sínum, sem nýlega hafa
fengið réttindi, og einnig nauðsynlegt að löggæzlan
gefi þessum bifreiðastjórum hvað mestan gauminn.
Starf Krabbameinsfélagsins
Þing Krabbameinsfélaga Norðurlanda er þessa
dagana háð hér í Reykjavík. Krabbameinsfélag fslands
er þegar orðið nokkurra ára og starf þess er víðtækt.
Krabbameinið verður æ alvarlegri dánarorsök hér á
landi, sem í öðrum löndum, og barátta gegn því, bæði
með fræðslu og rannsóknum, er hin mikilvægasta.
Félagið hefir nú í undirbúningi rannsókn á ákveðinni
tegund krabbameins og hyggst rannsaka allar íslenzk-
ar konur frá 25-60 ára aldurs. Með slíkri rannsókn
er talið unnt að finna meinsemdina á byrjunarstigi
og koma þannig í veg fyrir sjúkdóminn. Hér er um
stórfellt heilsugæzluatriði að ræða og þess er að vænta
að undirtektir kvenna verði góðar alls staðar um land
við rannsókn þessari.
Krabbamein er einn þeirra sjúkdóma, sem iðulega
má koma í veg fyrir, ef til ráða er tekið nógu snemma.
Því er upplýsingastarf Krabbameinsfélagsins viður-
hlutamikið og mikilvægt. En til allrar starfseminnar
þarf mikið fé og því er félaginu allur styrkur almenn-
ings kærkominn.
Montini kardináli, öðru
nafni Páll VI, er sá mað-
urinn, sem Jóhannes
páfi vildi helzt að yrði
eftirmaður sinn. Mont-
ini var ætíð í miklu dá-
læti hjá hinum látna
páfa, og síðast í haust
þegar kardinálamir söfn
uðust saman í Páfarík-
inu í Róm og þurftu að
hafa fyrir því, að útvega
sér aðsetur meðan á dvöl
inni stóð, var það ein-
mitt Montini, sem slapp
við það ómak. Jóhannes
páfi bauð honum að búa
í sinni eigin íbúð. Mont-
ini var alla tíð einn ötul
Páll páfi VI.
Hvers má vænta af Páli VI?
asti og eindregnasti mál
svari þeirra stefnu sem
Jóhannes fylgdi. Hún
fólst ekki aðeins í ein-
ingu kirkjunnar og end-
urvakningu, heldur jafn-
framt í nánari samvinnu
hægri og vinstri afla inn
an kaþólsku kirkjunnar.
Montini stóð því jafnan við
hlið páfans í þessari baráttu,
enda treysti páfi honum bezt til
að halda áfram á þeirri braut,
sem hann hafði markað.
— ★ —
Montini var sá fyrsti, sem
Jóhannes páfi útnefndi sem
kardinála (áður var hann erki-
biskup) en jafnvel fyrir þá út-
nefningu, var litið á Montini
sem Ifklegan eftirmann páfa.
Það hafði jafnvel komið til mála
1959, þegar þá var kosið um
páfi, að Montini yrði kjörinn,
þótt hann væri þá erkibiskup.
— ★—
Nú þegar hann hefur verið
kjörinn og tekið upp nafnið Páll
VI. vaknar sú spurning: Hvers
getum við vænzt af honum sem
páfa?
Hann er duglegur og fullur
starfsorku, enda aðeins 65 ára
að aldri. Hann er skarpgreindur.
Hvað viðvíkur málefnum róm
versk-kaþólsku kirkjunnar þá
mun Páll VI eins og fyrr segir
fylgja mjög, sömu stefnu og
Jóhannes páfi. Kjör hans verður
því að teljast sigur fyrir þau
öfl, sem styðja almenna vakn-
ingu og endurnýjun innan kirkj
unnar.
Búast má við að Páll VI starfi
í anda Jóhannesar, bæði kirkju-
lega og stjórnmálalega, en fari
sér mun hægar. Jóhannes sá sig
knúinn til að hraða ráðagerðum
sínum mjög, þar sem hann var
orðinn allmjög við aldur þegar
hann setti í páfastól. Páll VI.
getur hins vegar gert ráð fyrir
að sitja í stólnum næstu 15—20
árin, og hefur þvf tímann fyrir
sér. Hann mun senniiega nota
hann til að vinna hægfara öfl
innan kirkjunnar á sitt band.
— ★ —
Fljótt á litið virðist Pál skorta
þá hlýju og þann .páfasvip' ‘sem
var svo einkennandi fyrir
Jóhannes. Hann minnir frekar á
strangan skólastjóra. Hann er
stór og grannur, hefur djúpstæð
augu — virðist maður greindar
legur og starfsamur — hvað
hann og er.
Faðir hans var þingmaður fyr
ir kaþólska flokkinn og í 25 ár
ritstjórj áhrifamikils dagblaðs.
Páfinn hefur ferðazt víða og
talar ensku, frönsku og þýzku,
hann heldur ræður sínar skil-
merkilega og á áhrifaríkan hátt.
Hann hefur orð á sér fyrir
góða dómgreind, sjálfsaga, óað-
finnanlega framkomu og hæfi-
leika til mikillar vinnu og ein-
beint. Hann hefur þegar öðlazt
reynsiu af því hvernig störfum
páfa er háttað, því hann hefur
starfað í páfaríki hjá báðum
síðustu fyrirrennurum sínum.
— ★ —
Nokkuð er rætt um, hvernig
hann snýst gagnvart komm-
únistum. Til greina kemur að
hann bjóði þeim og Sovétríkj-
unum útrétta höndina, eins og
Jóhannes páfi gerði. Hann hefur
ekki tjáð sig varðandi þetta efni,
enn sem komið er, en hefur hins
vegar sagt:
— Látum hið óhamingjusama
fólk, sem býr við marxisma, vita,
að til eru menn sem elska það,
heitt, af einlægni, af öilu hjarta.
Þessi orð eru ekki afdráttar-
laus, en þau eru fjarrj þeirri af-
stöðu, sem Píus páfi tók til
kommúnista. Hann hótaði þeim
öllum bannfæringu.
Páll VI er þekktur fyrir and
úð sína á kynþáttamisrétti og
eitt sinn sagði hann í Afríku,
,,að skipting kirkjunnar eftir lit
arhætti, væri ekki það sem Jesús
hefði viljað".
Hann ber mikla umhyggju
fyrir þeim sem undir hafa orðið
í lífsbaráttunni á sama hátt og
Jóhannes páfi og þess má vænta,
að hann beiti sér mjög í þeirri
baráttu að rétta hlut þeirra.
Sennilegt er, að hann leggi á-
herzlu á áframhaldandi frið milli
hins kristilega og hins kommún-
istiska heims.