Vísir - 05.06.1965, Blaðsíða 7

7
VISIR . Laugardagnr 5. jðnf 1985.

NYJASTA
KIRKJAN

■ >■
H
Mikið er byggt hér á fsiandi
— og það er eðlrlegt. Þjóðin í
örum vexti, sem er að flytja
flytja búferlum og skipta um
atvinnuhætti þarf mörg hús —
mörg ný hús — íbúðarhús og
verksmiðjur, hús til að höndla
í og stunda margs konar annan
rekstur, og svo yfir alla þá sem
sjúkir eru — ekki má vanrækja
að byggja yfir þá. Og ekki tjóar
að gleyma skólunum. Það ætti
engum að vera ókunnugt að til
Skólanna og menntamálanna
fara fleiri krónur en til nokk-
urs annars þáttar í ríkisbúskapn
um.
En það verður ekki rætt um
neinar af þessum byggingum,
hvorki skólana, íbúðarhúsin né
spítalana í þessari grein. Þess
mun heldur ekki vera vænzt.
Þessi Vísis-síða hefur verið helg
uð kirkjunni og svo er enn. Og
því skal þess getið fyrst og
fremst, að fyrir utan allt ann
að, sem nú er verið að byggja
á Islandi, þá eru líka byggðar
kirkjur. Og það margar kirkjur.
Daglega höfrnn við Reykvík
ingar fyrir augum tvær stórar
kirkjur, sem eru í byggingu.
Það er Háteigskirkja, sem senn
er nú Iokið. Það er verið að
setja i hana gluggana og mála
hana að innan. Söfnuður og
prestar i Háteigsprestakalli
munu gera sér vonir um að geta
tekið hana I notkun á þessu ári.
Og svo er það Hallgrímskirkja,
sem hægt og markvisst rís í öll
um sínum voldugleik á Skóla-
vörðuhæð. En Iöngu áður en
henni er lokið, munu aðrar
kirkjur sem ekki er enn byrjað
á, hafa risið af grunni í Reykja
vik. Það eru kirkjumar í Ás-,
Bústaða- og Grensásprestaköll-
um.
Reykvikingum verður eðli-
lega tiðræddast um sínar eigin
kirkjur, bæði þær sem I smíðum
eru og svo þær sem eiga eftir
að rísa í hinum nýju. presta-
köllum. En þess er sizt að dylj
ast, að viðar er Guð en I Görð-
um — víðar em byggðar kirkj
ur en í höfuðstaðnum. I
fljótu bragði koma I hugann a.
m. k. átta kirkjur, sem nú era
í byggingu víðsvegar um land.
Á sumum af þessum kirkjum
hefur verið byrjað fyrir all-
löngu, aðrar era skemfhra komn
ar.
Snæfellingar eru að byggja
tvær kirkjur. Önnur er f Ólafs-
vik og kemur f stað hinnar
gömlu kirkju þessa mikla út-
vegspláss, og er orðin aðkreppt
af salthúsum og síldarplönum.
Hin er í hinni snotra nýbyggð
Grundfirðinga — Grafarnesi —
mikið hús og móðins með sjálft
Kirkjufellið í baksýn.
Nú vikur kirkjubyggingasög-
unni norður í ísi þakinn Stein
grimsfjörð. Þar byggja Hólm-
víkingar kirkju sína á kletti
traustum ofan til í þorpinu. —
Senn mun hún vfgð, enda hefur
hún verið all-lengi I smfðum.
Þessi nýja kirkja mun að miklu
leyti taka sæti kirkjunnar á
hinu forna prestssetri Stað i
SteíngrtmsfMM, þar sem JMt
bisknpiun* fjrrir eina td prtiBt
aði yfir söfnöðt rfmit
En til þess að fata nóg* fljött
yfir er bezt að staCnæmast ekki
fyrr en á Ansturlaodi. Þar er
verið að byggja nýjar kirkjur
í stað hinna görohi á tveim forn
frægum prestssetrum, Valþjófs
stað f Fljótsdal og Eydötam í
Breiðdal.
Austur í Hornafirði eru að
gerast einstæðir atburðir f sögu
íslenzkra kirkjubygginga. Þar
eru í smiðum tvær kirkjur i
sama prestakailinu, önnur á
hinum ævafoma kirkjustað —
prestssetrinu Bjamanesi, hin i
fallega þorpinu við Hornafjarð-
arós — Höfn.
Loks skal þess svo minnzt
hér, að a. m. k. eina kirkju hafa
Sunnlendingar f smíðum. Hún
er í Stóradal undir EyjafjöIIum.
Og þá eram við komin lang-
leiðina kringum landið. Þá
er líka loks lokið löngum for-
mála að þessari litlu grein, þvi
að þetta, sem hér að framan
er ritað, er eiginlega allt inn-
gangur. Nú kemur greinarefnið
sjálft.
Þar er að minnast þeirr-
ar kirkju, sem siðust hefur ver-
ið tekin f tölu helgra húsa á
landi hér.
Það er kirkjan á Laugardæl-
um I Flóa sem var vígð 2. sd.
e. páska 2. maí s.l. af herra
biskupnum, Sigurbimi Einars-
syni, að viðstöddum klerkdómi
Árnesþings og miklu öðru fjöl-
menni. Sóknarpresturinn, sr.
Sigurður Pálsson prófastur á
Selfossi, prédikaði við kirkju-
vígsluna, en allan söng annað-
ist kirkjukór Selfoss undir
stjórn hins ágæta organista Guð
mundar Gilssonar.
Laugardælakirkja hin nýja á
sér merkilega sögu þótt ekki sé
hún löng. — Allar kirkjumar,
sem nú er verið að reisa og
nefndar era f hinum langa inn-
gangi þessarar litlu greinar, eru
kostaðar af söfnuðum sínum
eins og eðlilegt er hjá hinni
einu og sönnu þjóðkirkju.
Allt öðravísi er þess farið
með nýju kirkjuna á hinu mikla
höfuðbóli Flóans. Byggingar-
saga hennar er í sem fæstum
orðum þessi: Þegar gamla Laug-
ardælakirkjan var niður tekin
árið 1957, fannst mörgum stað-
urinn setja ofan, er hann var
sviptur kirkju sinni. Þar hafði
helgidómur staðið öldum sam-
an. Svo leið og beið. ölfusá
ftettt nfikSS vatn t9 sjðwar en
engm kirkja reis á þessarimestu
WijBrt Istands á bökknm henn-
ar — Laugædælum. En nú kom
til sðgnooar Magnús Vigfússon
frá Þorieif.skoti, gamaöi hjáleigu
frá Laugardæhim. Hann lét
byggja nýja khkju á Laugardæl
um á sinn kostnað að mestu
leyti en systkini hans, Kristín,
Ingveldur, Jónfna, Þórhildur og
Snorri, Iögðu þar Ifka fé til.
Kirkjuna reistu þau systkin til
minningar um foreldra sina, Vig
fús Jónsson og Þolveigu Snorra
dóttur í Þorieifskoti og bræður
tvo, Guðjón bílstjóra i Reykja-
vik og Snorra sem lézt f æsku.
Öll hvíla þau f Laugardæla-
kirkjugarði.
Kirkja Magnúsar Vigfússonar
er ekki stórt hús, en vel við
hæfi, falleg og reisuleg. Bjarni
Pálsson, skólastjóri á Selfossi,
teiknaði hana, yfirsmiður var
Sigfús Kristinsson, húsameist-
ari, Gréta og Jón Bjömsson
máluðu, altari er úr slípuðum
steini, gert af Ársæli steinhöggv
ara Magnússyni en altaristafi-
an er eftir Matthías listmálara
Sigfússon. Ýmsir góðir gripir
hafa verið gefnir Laugardæla-
kirkju hinni nýju. Kaupfélag
Ámesinga gaf pípuorgel til minn
ingar um kaupfélagsstjóra sinn,
Egil Thorarensen, og börn hans
gáfu kaleik og patínu til minn-
ingar um föður sinn. >
Systkinin á Dísastöðum gáfu
Guðbrandsbiblíu til minningar
um foreldra sína, Þuríði Hann-
esdóttur og Guðjón Tómasson
Laugardælakirkja hin nýja. Myndin er tekin á vígsludaginn, 2.
maí s. 1. Ljósm. F. J.
!pjg rfiþ Guðjón"
á. Dísastöðum. var , síðasti. ,fjár- ^
haldari gömlu Laugardæla-
kirkju. Þá ber að nefna það, að
Kaupfélag Árnesinga lætur
kirkjunni í té ókeypis heitt vatn
til upphitunar, en á altari Ioga
Ijós í stjaka, sem er gjöf frá
prestsfrú Stefaníu Gissurardótt-
ur á Selfossi.
Að hinni nýju Laugardæla-
kirkju munu sækja allmargir
bæir úr hinni gömlu Laugar-
dælasókn og munu þeir mynda
sókn út af fyrir sig. En kjarni
hennar verða heimilin að Laugar
dælum, staðnum þar sem nú ér
eitt stærsta bú á íslandi og fólki
mun í framtíðinni fara fjölgandi
við fjölþættan rekstur og marg-
háttað tilraunastarf Búnaðar-
sambands Suðurlands.
1 framtíðinni munu margir
gestir heimsækja Laugardæli.
Og þegar þeim verður sögð
saga hinnar fallegu kirkju á
staðnum, getur dómur þeirra
ekki orðið nema á einn veg:
Þetta hús er reist af miklum
höfðingsskap.
LÍFSVEGURINN
J hinni fyrstu hvitasunnuræðu, sem birt er í
2. kap. Postulasögunnar, vitnar Símon
Pétur á einn stað f Davíðssálm: Kunna gerðir
þú mér lifsins vegu; þú munt mig með fögnuði •
fylla fyrir þfnu augliti. (Post. 2. 28).
Hvitasunnan er orðin mikil ferðahátíð. Þá
leggja menn land undir fót og fara viða. En
það er sama hvert farið er. Alltaf þurfa menn
að hafa það f huga, að heill þeirra og hamingja
er undir þvi komin að þeir gangi LÍFSINS VEG,
þvi að hann er gæfuleiðin. Þvi er svo mikils
vert að þekkja hana. Er hún kunn? Hvar fáum
við upplýsingar um hana? I orðl Guðs f heilagri
ritningu, i bænum okkar og ákalli til skaparans,
f samfélagi okkar innan kristins safnaðar þegar
það er rækt i kirkju Krists.
Þetta gerðu hinir fyrstu kristnu menn. Þann-
ig er þessu lýst i Postulasögunni. Lesum 42.
versið i 2. kapítluanum: Og þeir héldu sér stöð
uglega við kenning postulanna. (fagnaðarerind-
ið) samfélagið (samskonar og samstarf innan
safnaðarins um margvísleg mál) brotning
brauðsins (altarissakramentið) og bænimar. —
Þetta era vörðurnar við lífsveginn, þetta leið
beinir okkur úm hinn kristilega Iífernismáta.
Með þessu eigum við að gera okkur hæf
til að rata hann og halda honum, hversu
villugjarnt sem oss annars virðist vera
um ævibrautina. — Það er ekki nóg að
ÞEKKJA veginn — það verður að FARA hann.
Og til þess verðum við að VILJA það, setja
okkur það — taka viljaákvörðun og halda okk-
ur við hana. En „veikur er vilji — veik eru
börn“, kvað Jón Thoroddsen. Það á í þessum
efnum við okkur öll mannanna ólíku börn. —
Þess vegna er framhaldið líka alltaf tímabært:
„Alvaldur, alvaldur, æ sé þér vörn“. Biðjum
um þá vörn á lífsveginum, felum okkur vernd
og forsjá allsvaldanda Guðs á leið okkar frá
vöggu til grafar.
Biðjum góðan Guð að senda i hjörtu okkar
allra krafta hins heilaga anda . til að styrkja
vilja okkar, svo við getum staðfastlega þjón-
að honum, sem er lausnari okkar og leiðtogi —
Þvi legg ég veg og vilja minn,
á vald þér Jesús Krlstur.