Vísir - 02.07.1965, Page 5

VÍSIR . Föstudagur 2. júU 1965.
s
utlönd í niorgun útlönd í morgun útlönd í.morgun
utlönd í morguíi
Viðræður hafuar til bjargar EBE
en vafasamt uai árangur
Franski ráðherrann Peyre-
fitte sagði í gær, að horfast
yrði í augu við þá sannreynd,
að vegna þess að ekki náðist
samkomulag um verðlagsmál
landbúnaðarins £ Efnahags-
bmdalagi Evrópu verði við
efr '-)agslega og stjómmálalega
e Ue’i'ka að etja og erfiðleika
lagalegs eðlis. Hann kvað
Frakka ekki mundu taka þátt
í nemum samkomulagsumleit-
unum innan sammarkaðarins á
næstu mánuðum.
í fréttum frá Bonn var hins
vegar sagt, að af hálfu stjórnar
Vestur-Þýzkalands væri neitað,
að samkomulagsumleitanir
hefðu farið algerlega út um
þúfur.
f NTB-frétt frá Briissel seg-
ir, að þegar hafi verið hafnar
tilraunir til þess að „endurlífga
sammarkaðinn eftir að sam-
komulagsumleitanirnar um
verðlagsmál landbúnaðarins
fóru út um þúfur“ í fyrrinótt.
Hafnar vom viðræður til þess
að reyna að finna leið til mála-
miðlunar, sem öll aðildarríkin
geti sætt sig við, en jafnframt
er látinn £ ljós vafi á, að við-
ræðumar beri árangur.
Að áliti sérfræðinga f Brussel
er hættan, sem nú vofir yfir
EBE hin mesta í sjö ára sögu
þess. Þó gera menn ekki ráð
fyrir að EBE líði undir lok.
1 Brflssel'er ekki búizt við,
að Frakkland taki um sinn þátt
í ráðherrafundum EBE, ©n það
þurfi ekki að boða, að Frakkar
ætli að slíta samstarfi við hin
aðildarlöndin. Bent er á, að
ekkert land samtakanna hafi
haft af eins miklum efnahags-
legum uppgangi að segja og
Frakkland — og það geti Frakk
ar þakkað EBE. Þess vegna sé
það ekki rökrétt afleiðing
þess, að samkomulag náðist
ekki, að snúa baki við EBE
með ðllu, heldur stuðla með
hrnum að samkomulagi sem öll
aðildarlöndin geti sætt sig við.
Yfir 30 féilu
í Bone
NTB-frétt hermir, að allt sé nú
með kjrrmm kjömm í hafnar-
bænum Bone í Alsír er hermenn
með alvæpni á hverju götuhomi.
Enn getur að líta á veggjum: Lifi
Ben Bella, niður með Boume-
dinne. Talið er, að 30 merm hafi
beðið bana, er menn fóru í kröfu-
göngur til stuðnings Ben Bella, og
herlið skaut á mannfjöldann.
Mest var manntjónið 22. júní.
Fréttamaður hefir það eftir lík-
húsverði, að „þar.væri allt fullt“,
en margir ættingjar og vinir hefðu
flutt lík fallinna heim til sín.
Skorað á Adlai
að segja af sér
Um 180 menntamenn í New
York skomðu í gær á Adlai Stev-
enson aðalfulltrúa Bandaríkjanna á
vettvangi Sameinuðu þjóðanna að
segja af sér vegna Vietnamstefnu
ríkisstjórnarinnar og íhlutun
hennar um málefni Dominiku.
Ambassador Bandaríkjanna hjá
Sameinuðu þjóðunum Thomas
Finletter hefir sent Johnson for-
seta lausnarbeiðni sína. í tilkynn-
ingunni frá Hvíta húsinu var að
eins sagt, að forsetinn hefði fallizt
á lausnarbeiðnina, en þætti miður
að til hennar skyldi hafa komið.
S-Kórea sendir
heiit herfyfki
til S- Víetnam
Fréttir í morgun herma, að I
Suður-Kóreustjóm hafi fallizt á I
að verða við beiðni stjómar Suð-,
ur-Vietnam um að senda henni
heilt herfylki (15.000 menn) til
þess að berjast með stjórnarhern-
um.
Um 500 i bandarískir hermenn
gengu á land f gær á strönd S.V.
til þess að hjálpa aðþrengdum
stjórnarhersveitum. Var þetta í
fjórða skipti, sem flotinn setur lið
á land á ströndum S.-V.
Á meðfylgjandi uppdrætti sýna
örvarnar (nál. Saigon) hvar
bandarískir, ástralskir og suður-
vietnamskir hermenn eiga í hörð-
um bardögum við Vietcong-her-
flokka.
ERLENDAR
FRÉTTIR
► í gær kom til utaka í
Montreal milli franskra skiln-
aðarmanna og lögreglunnar.
Um 1500 menn voru handtekn-
ir.
► Harold Wilson forsætisráð-
herra Bretlands sagði í gær, að
ekki yrði litið á það sem „loka-
svar“, þótt stjórnin í Norður-
Vietnam hefði neitað að taka
á móti friðarnefnd Samveldis-
landanna. „Vér munum líta á
neitun sem svar“, sagði hann.
nllil $ 1 1 m
'íii
mmmm * 7 Cr N A
* i * V. ji uiiinuiHiti
* * * i * BanoítSI
Minning:
Guðmundur J. Hlíðdai
fyrrum póst- og símamálastjóri
Guðmundur J. Hlíðdal, fyrrum
póst- og símamálastjóri, var fædd
ur 10. febrúar 1886 f Gröf á Vatns
nesi, sonur hjónanna Jónasar Jón
assonar, bónda í Hlíð, og Önnu
Margrétar Guðlaugsdóttur. Guð-
mundur lauk 4. bekkjar prófi frá
Lærða skólanum í Reykjavik 1904
og prófi í rafmagnsfræði f Þýzka-
laiidi 1907. Framhaldsnám stund-
aði hann þar til 1909. Hann var
verkfræðingur Vita- og hafnar-
málastjórnar 1914 - 1920 og verk-
fræðingur Landssímans frá 1924.
Landssímastjóri varð hann 1931
og póst og símamálastjóri 1935
til 1956. Þá gegndi Guðmundur
fjölda trúnaðarstarfa á ævi sinni
og ritaði margar greinar í blöð og
tímarit um verkfræðileg efni og
póst- og símamál. Guðmundur var
kvæntur Karólínu Þorvaldsdótt-
ur, sem látin er fyrir nokkrum ár
um.
f
Guðmundur Hlíðdal gerðist
verkfræðingur Landssímans og
bæjarsímastjóri í Reykjavfk í árs-
byrjun 1924 og átti þá að baki sér
margra ára reynslu v'ið fjölþætt
skipulags- og verkfræðistörf hér
á landi og erlendis. Var það sfma
stofnuninni mikill fengur að fá
í þessar stöður mann, sem þegar
gat tekið á hinum margvíslegu,
aðkalland'i vandamálum af mynd-
ugleik, og ekki sízt fyrir það, að
heilsa Ólafs Forbergs, landssfma-
stjóra var þá tekin að bila.
Á þessum árum voru viðfangs-
efni símastofnunarinnar sízt vanda
minni en nú. Símalínur vantaði um
sveitirnar. Húsnæðisvandamál
steðjuðu að — Reykjavík og aðrir
bæir stækkuðu ört og gerðu
meiri og meiri kröfur,- en fjármál-
'in voru erfið. Öll þessi úrlausnar-
efni hvíldu þá á herðum tveggja
manna, landssímastjórans og síma-
verkfræðingsins. En það var þá
lán stofnunarinnar og þjóðarinnar
að þar voru engir miðlungsmenn að
starfi,
Mér er það minn'isstætt, þegar
Guðmundur Hlíðdal hóf starf sitt
hjá sfmanum. Það lá f hlutarins
eðli, að félagssamtök okkar síma-
manna myndu eiga mikil samskipti
við hann. Það hafð'i farið orð af
bví að hann væri harður í horn að
taka, iafnvel óþjáll í viðskiptum.
Hins vegar var hinn óþrjótandi
dugnaður hans og starfsorka al-
kunn.
Sá ótti ríkti, að á ný mynd'i
koma nokkur harka í sambúð
símastjómarinnar og starfsfólks-
ins, en þá var aðeins nýgróið um
heilt mill'i þessara aðila eftir mik
il átök.
En reynslan varð önnur.
Það varð strax ljóst, að Hlíðdal
hafði fullan hug á að styðja að
góðri sambúð. Sú afstaða hans
breyttist aldrei, allan hans starfs-
feril, að styðja að framgangi þeirra
áhugamála, sem félagið barðist
fyrir og hann sá, að stuðluðu að
betri hag stéttarinnar.
Hans fyrsta verk, eftir að hann
varð landssímastjóri, var að
stuðla að því af m'iklum áhuga,
að símafólkið kæmi sér upp dvalar
heimilum, vfðs vegar um land.
Þess er þó ekki síður minnzt með
al símamanna ,að einn árangurinn
af góðri samvinnu milli hans og
félagssamtakanna var útgáfa
starfsmannareglna Landssímans,
sem enga hliðstæðu áttu hér á
landi og verið hafa fyrirmynd að
löggjöf um réttindi og skyldur op
inberra starfsmanna.
Hitt er svo annað mál og eðl'i-
legt, að oft færu ekki saman skoð-
anir manns f þessari umfangs-
miklu stöðu og skoðanir félagssam
takanna. Símastofnunin er e'ins og
lítið þjóðfélag. Þar er unnið að hin
um ólíkustu viðfangsefnum —
þar eru stórir starfshópar með ó-
lík starfskjör og lífsviðhorf.
Þess verður með engu móti kraf
izt af ábyrgum forstjóra siíkrar
stofnunar, að hann lfti sömu aug-
um á leiðir og markmið starfs-
manna samtakanna, eða kröfur ein
staklinganna, sem forsvarsmenn
þeirra gera eða verða að gera á
stundum. Kröfuharður og skaprfk-
ur maður í þeirrd stöðu hlýtur oft
að verða á öndverðum meiði við
þennan sundurleita hóp. Um sann
girn'i eða réttlæti f viðbrögðum
hans hljóta að vera skiptar skoð-
anir, sé hann ekki gæddur þeirri
'hvumleiðu skapgerð að taka jafn
an ákvarðan'ir með hliðsjón af lýð
hylli.
En það var fjarri skapgerð Hlíð-
dals.
Með þessum fáu kveðjuorðum
var ekki ætlun mín að lýsa Guð-
mundi Hlíðdal eins og efni standa
til. En ég get, ekki látið hjá líða
að geta að nokkru þess, sem mér
er minnisstæðast úr þriggja ára-
tuga nánu, daglegu samstarfi, þar
sem oft bar mikið á m'illi um skoð
anir.
Honum var gefin sú sérstæða
skapgerð að geta setið á fundi
með fulltrúum félagssamtakanna
um mikil hitamál, þar sem öldurnar
r'isu stundum hátt, en geta svo að
þeim fundi loknum setzt á annan
fund með sömu mönnum til að
ræða dagleg störf og úrlausnarefni
stofnunarinnar, þar sem hann hafði
lag á að samstilla kraftana aftur
og skapa þægilegt andrúmsloft á
þann hátt, að manni varð hlýtt til
hans. En án þeirra sjaldgæfu hæfi-
leika, verður þessari stofnun ekki
stjórnað svo vel fari.
Guðmundur Hlíðdal var gestris-
inn svo af Isar. Á he'imili hans átt
um við samstarfsmenn hans marg
ar stundir, sem ekki gleymast. En
þar átti líka hin góða kona hans,
Karólína Þorvaldsdóttir, mikla hlut
deild.
Yfir heimili þeirra hjóna var mik
il reisn í þeim gestaboðum.
Á sama hátt var honum það rpik
ið kappsmál, að yfir stofnun hans
væri sú reisn, er bæri af og hæfði
svo fjölþættri og áhrifamikilli
stofnun.
í dag minnast margir samstarfs
menn hans þeirra stunda, er þeir
áttu með honum í starfi og utan
þess sem álltaf voru Iærdómsríkar
Hann var persónuleiki, sem ekki
gleymist.
A.G. Þormar