Vísir - 11.11.1967, Blaðsíða 2
2
VÍSIk . Laugai~«gur 11. nuvember 1967.
TÁNINGA-
BÍTLATÓNLEIKAR
Cíðastliðinn miðvikudag efndi
° Félag íslenzkra hljómlistar-
manna til hljómleika í Háskóla-
Wói. HUsið var næstum fullsetið
og skemmtu áheyrendur sér vel,
af þvl er dæma mátti af und-
irtektum, þótt tilefnið væri lítið
á köflum. Átta hljómsveitir komu
Vinsælda-
listinn
1. MASSACHUSETTS
Bee. Gees.
2. BABY NOW THAT I’VE
FOUND YOU
Foundations.
3. ZABADAK
Dave Dee.
4. LAST WALTZ
Engelbert Humperdinck
5. HOLE IN MY SHOE
Traffic.
6. FROM THE UNDER-
WORLD
Herd.
7. HOMBURG
Procol Harum.
8. AUTUMN ALMANAC
Klnks.
9. FLOWERS IN THE
RAIN
Move.
10. THE LETTER
Box Tops.
11. THERE MUST BE A
WAY
Frankie Vaughan.
12. WHEN WILL THE
GOOD APPLES FALL
Seekers.
13. ODE TO BILLY JOE
Bobby Gentry
14. EXCERPT FROM A
TEENAGE OPERA
Keith West.
15. SAN FRANCISCAN
NIGHTS
Eric Burdon & Animals. |
16. LOVE IS ALL AROUND
Troggs.
17. REFLECTIONS
Diana Ross & The Sup-
remes.
18. THERE IS A MOUNT-
AIN
Donovan.
19. JUST LOVING YOU
Anita Harrís.
20. IF THE WHOLE
WORLD STOPPED
LOVING
Val Doonican.
21. I CAN SEE FOR MILES
Who.
22. YOU'VE NOT CHANG-
ED j
Sandie Shaw
23. BLACK VELVET BAND j
Dubllncrs.
24. THE DAY I MET MARIE
Ciiff Richard.
25. KING MIDAS IN RE-
VERSE
Hoflles.
Að venju var mest áherzla lögð
á hávaðann og virtist hann mest-
ur hjá lélegustu hljómsveitunum.
Skif þessi, sem hafa verið frem
ur neikvæð, verða nú ekki lengri
að sinni, en við vonum, aö þær
myndir, sem hér fylgja, gefi
nokkra hugmynd um það, sem
Óður mannfjöldinn.
Mánar frá Selfossi.
Dúmbó og Steini.
þar fram: Bendix, Eyjapeyjar,
Zoo, Mánar, Sálin, Ernir, Sonet
og Dúmbó sextett. Hinir vinsælu
stjórnendur þáttarins „Á nótum
æskunnar“ kynntu og fórst þeim
það vel úr hendi.
Bítlatónleikar af þessu tagi hafa
notið frámuna lítillar aðsóknar
hér á landi og sækja þá fremur
fámennur hópur æskumanna, sem
leggur öllu meira upp úr útliti
flytjenda en því sem frá þeim
fer. Þær hljómsveitir sem af báru
á umræddum hljómleikum voru
Dúmbó sextett og Emir. Mánarfrá
Selfossi, Eyjapeyjar og Sálin voru
einnig nokkuð góðar, en hin síð-
astnefnda naut aðstoðar tveggja
hljómlistarmanna, saxófónleik-
ara og orgelleikara. Hinar voru
fremur lélegar.
Hljómsveitirnar Sonet og Zoo
vöktu hvað mesta athygli. Ekki
vegna gæða, heldur vegna fram-
komu, sem var fáránleg mjög.
Meðlimur annarrar var með rauð
ar rósir málaðar á kinnar sér og
hárið var í allar áttir („túberaður"
líklega) og í lokin fór hann úr
jakkanum, tók gítarinn af sér og
lamdi í trommurnar af miklum
móð. Við þetta æstust áheyrendur
mjög, og til að kóróna allt sam-
an sveiflaði hann „statífi" hljóð-
nemans meö þeim afleiðingum,
að svokallaður „simbali" brotnaði
af og myndaðist við það mikið
neistaflug.
í Zoo var söngvarinn með
teppi um herðar sér, og var þgð
honum til mikils trafala. Festi
hann það hvað eftir annað og var
þaö afar hlálegt. Eyrnalokka bar
hann einnig og virðist sem sá
skrautbúnaður kvenna sé farinn
að gera vart við sig meðal karl-
kynsins. í kjólfötum var annar
þeirra félaga og bar hann rauða
rós f barmi, og virtist hann bara
sóma sér allvel.
Blómaæta dýragarðsins.
(gítarleikarinn i „Zoo“>
raœs-.-ssasM