Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.1985, Blaðsíða 4

48
DV. LAUGARDAGUR 6. JÚLl 1985.
Pelican, frá vinstri Gunnar Hermannsson, Björgvin Gislason, Pótur Kristjánsson, Ásgeir Óskarsson,
Ómar Óskarsson. Fjórir hinir fyrstnefndu voru allir einhvern tímann i Paradis og Björgvin, Pétur og Ás-
geir voru auk þess í Póker.
Sfðasta P Péturs: Póker: Björgvin og Ásgeir mættir til leiks, Jón væntan-
legur.
„Eins og þrumari
úr lokuðu bakaríi”
— tíu ár f rá því Pétur var rekinn úr Pelican
,,Þaö eni róstur í í.slenskum popp-
lieimi.” A þessa leið hljóöaöi niöur-
.staöa fréttar í Visi sumariö 1975. Blað-
iö haföi þá birt frétt um atburðsem olli
vissum timamótum í íslensku popplífi,
fyrirsögnin segir allt: „Pétur rekinn
úr Pelican”.
Pétri Kristjánssyni, foringja og
söngvara vinsælustu hljómsveitar
landsins, Pelican, haföi verið sparkað
af félögum sínum. Nú er áratugur Uö-
inn frá því að atburöir þessir geröust
og fyllsta ástæða tU aö rif ja upp.
Pelican hafði, er hér er gripiö niður í
sögu, tryggt sér toppsætið í islenska
poppinu. Hljómsveitir eins og Júdas
og EUi voru þó ekki langt undan.
PeUkanarnir, þeir Ornar Oskarsson
og Björgvin Gísluson (gítarleikarar),
Jún Olafsson (bassaleikari), Asgeir
Oskarsson (ti'ornrnuleikari), auk
Péturs, þóttu meö færustu mönnum
hver á sinu sviöi. Segja má aö þetta
hafi verið súpergrúppa síns tíma því
flestir meðlimir hennar þóttu meö
„prúðustu rósum á íslenska popp-
akrinum” — eins og sagt var um allt
annan mann — áöur en þeir hófu sig til
flugs í líki pelikana.
Tvær stórar plötur töluöu sínu máli.
Fyrsta platan hét Uppteknir og er
betur munaö eftir henni nú fyrir for-
ljóta sardínudós og undarlegar auglýs-
ingar frá Pennanum, sem prýddu um-
slagið, en fyrir tónlistina. Lög eins og
Jenny Darling og A Sprengisandi þóttu
kostagripir. A reikning Pelicans má
einnig skrifá fyrsta synthesizer sem
íslensk sveit notaöi að ráöi. Hljóðfærið
gekk þá undir nafninu Moog og var
einatt auknefnt galdrahljóðfærið. Síö-
ari stóra platan þótti Iakari og naut
minni vinsælda. Hún hét Litla flugan.
Pelican söng öll sín lög á ensku. Þaö
er kannski táknrænt aö í miöju hafarí-
inu vegna brottreksturs Péturs kom út
plata með lítt þdcktri hljómsveit sem
fyrirfram var ekki spáö vinsældum.
HLjómsveitin hét Stuömenn og söng á
ástkæra, ylhýra málinu. Má segja aö
eftir aö Sumar á Sýrlandi „sló í gegn”
hafi íslenskan hægt og sígandi rutt
ensku úr vegi sem poppmáli hér á
landi.
En Pelíkanamir þurftu á því aö
halda aö syngja á engilsaxneskri
tungu, því aö þetta voru stórhuga
menn sem hugðu á frægö og frama í
f jarlægum löndum.
Bandarik jaferö fóru þeir í, tóku upp
plötur og reyndu fyrir sér vestanhafs.
Enginn áþreifanlegur árangur varð af
því.
Lög þau sem Pelican lék inn á
hljómplötur voru velflest frumsamin.
Voru þar atkvæðamestir Omar
Oskarsson, sem samdi bróöurpartinn,
en einnig Björgvin Gíslason.
A þessum tíma var, eins og oft áöur,
mjög þrengt að íslenskum hljómsveit-
um. AUan sjöunda áratuginn þótti
sjálfsagt aö lifandi tónlist réöi ríkjum
á böllum. Dökk ský voru þó uppi viö
sjóndeildarhringinn. Diskótek voru aö
verða fullgild og hljómsveitum smám
saman úthýst úr öldurhúsunum. Jafn-
framt lögðu gagnfræðaskólar blátt
bann við að hljómsveitir léku þar fyrir
dansi, skólastjórar töldu aö unglingar
hneigöust fremur til áfengisdrykkju á
skólaböllum ef þær væru annars
vegar.
Tónabær var enn griðastaöur popp-
sveita, og sveitaböllin voru enn opin,
enda þótt hnignunarskeiðiö væri löngu
hafiö.
Pelican gat því aldrei byggt að fullu
á frumsaminni tónlist. Samkeppnin
var hörð og gestir Tónabæjar til
dæmis voru um og yfir 16 ára gamlir
og því lítt tilkippilegir fyrir „tormeltri
tónlist” eins og þá var sagt. A sveita-
böllunum var sama uppi á teningnum,
en þar má kenna ölvun frekar en æsku
um.
A þessum litla markaði var nánast
jafnlíklegt til vinsælda aö spila hressi-
Hljómsveitin Svanfríður.
lega tónlist og aö hafa góöan umboðs-
mann.
Lykillinn aö vinsældum Pelican var
kannski aö bæöi Pétur og Omar
Valdimarsson, framkvæmdastjóri
hennar, höföu „góð sambönd”, voru
vel innundir hjá forsvarsmönnum ball-
húsa.
En víkjum nú aö atburðunum voriö
og sumarið 1975. Pelican réð sam-
stundist Herbert Guðmundsson, söngv-
ara Eikar, vaxandi hljómsveitar á
þeim tíma, í stööu Péturs.
Vísir sagði: „Þessar fréttir skella
vafalaust á flestum eins og „þrumari
úr lokuöu bakaríi” (sic!)
Pétur Kristjánsson sagðist „ósköp
einfaldlega hafa veriö rekinn úr
Pelican”, en ástæðuna kvað hann ekki
liggja alveg á hreinu frá sínum bæjar-
dyrum séö. Hann sagöist persónulega
hafa verið oröirn hundleiöur á deyfð-
inni sem virtist hafa þjakaö Pelican
eftir heimkomuna frá Bandaríkjunum.
Hann heföi viljaö auka kraftinn í
hljómsveitinni meö því aö æfa hressi-
legri lög, en óskum sínum hefði ekki
verið sinnt.
Pétur segir jafnframt í Vísisgrein-
inni að hann sé langt kominn meö að
stofna hljómsveit meö ungum og efni-
legum hljóöfæraleikurum og veröi hún
betri og hressari stuðhljómsveit en
Pelican nokkurn tímann.
Omar framkvæmdastjóri Valdi-
marsson sagði aö tónlistarlegur
ágreiningur heföi valdiö burtrekstri
Péturs og hann heföi átt sér langan aö-
draganda. Omar viöurkenndi aö vin-
sældir Pelicans ættu eftir aö dvína
fyrstístað.
Poppóðir unglingar á þessum tíma
túlkuöu þessa atburöi á þann veg aö
Pelican ætlaöi að einbeita sér aö eigin
Nýtt P hjá Pátri: Parodís. Myndin or tekin
Björgvin eru mættir.