Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.1985, Blaðsíða 30

30
DV. FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER1985.
Menning
Menning
Menning
Menning
• Guðmundur Benediktsson — Skúlptúr, gifs (nr. 11.
1 L3. sinn i
* Sýning Septem að
Kjarvalsstöðum
Þótt aldurinn færist yfir þá Septem-
bermenn og sumir heltist úr hópnum,
láta þeir ekki deigan síga. Nú halda
þeir sína þrettándu sýningu aö Kjar-
valsstöðum. Eitthvaö eru þeir samt
farnir að þreytast, því næstu sýningu
ætla þeir ekki aö halda fyrr en aö
tveimur árum liðnum. Þeir hafa nú
fengiö einn októbermann, Guðmund
myndhöggvara Benediktsson, í liö meö
* sér, sömuleiöis ágætan danskan
skreytilistamann, Jens Urup, sem er
mörgum Islendingum að góöu kunnur.
Aö öörum ólöstuðum eru þaö einmitt
þeir Jens og Guðmundur sem halda
uppi stemmningunni. Á undanförnum
árum hefur Guömundur smátt og
smátt verið aö breikka áhugasviö sitt,
meðan margir jafnaldrar hans hjakka
í sama farinu. Hinar þokkafullu brons-
myndir hans þekkja flestir, og nú þeg-
ar listamaöurinn má ekki lengur sjóöa
brons, heilsu sinnar vegna, vinnur
hann í gifs.
Askur og Embla
Hingaö til hafa flestar myndir hans
byggst á samanlæstum, hvelfdum
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
formum, sem hefja sig hvert upp af
ööru, uns þau mynda öndvegissúlur
eöa tótem. Nýjustu verk Guömundar
eru mun einfaldari og byggjast á
tveimur samstæðum sívalningum,
opnum til endanna, sem gætu veriö
forneskjuleg minni þeirra Asks og
Emblu. Hér er listamaöurinn nálægt
uppsprettu hins fígúratífa skúlptúrs, á
sömu slóðum og Brancusi forðum.
Jens Urup er bráöflinkur skreyti-
* listamaður, eins og gluggar hans og
ljósmyndir á sýningunni gefa glöggt til
kynna. Ljósmyndirnar njóta sín samt
ekki reglulega vel, sökum kauöalegrar
upphengingar.
Blærinn í laufi
Nýrra takta gætir einnig í verkum
þeirra Kristjáns Davíössonar og Haf-
steins Austmann. 1 myndum beggja er
eins og bein náttúruskynjun ráði ferö-
inni, en ekki fyrirfram gefin formgerð.
Vatnslitamyndir Hafsteins gætu t.d.
verið stúdíur af blænum í laufi.
Hin lauslega uppbygging málverka
Kristjáns ber ýmis merki
impressjónisma, þar sem náttúran er
listamanninum sem gluggi, ekki speg-
ill.
Þau Valtýr Pétursson, Guömunda
Andrésdóttir og Jóhannes Jóhannes-
son halda sínu striki. Nú ætti einhver
aö nýta sér skreytigáfur þess síðast-
* nefnda og fá hann til aö vinna í steint
gler. AI
„Jú, þetta er hluti af nýja málverk-
inu, en eru ekki allir orönir leiöir á því?
Þetta er einhvers konar barokkstíll,”
sagði Daði Guöbjörnsson sem í iag
opnar sýningu í Gallerí Borg.
Verk Daða eru óneitanlega sérstæð.
Sagt hefur veriö aö í list hans rekist
saman ólíkustu gildi evrópskrar
myndlistar í nútíö og fortíð. Þegar
tíöindamenn DV bar aö garöi var hann
að leggja síðustu hönd á mynd af
klukku sem unnendur góös súkkulaöis
þekkja af umbúðum After eight.
Daöi dregur enga dul á samspil
gamals og nýs í verkunum. „Nýja mál-
verkið er að nokkru leyti afturhvarf til
gamallar tækni. Myndefnið er gjarnan
sótt til hversdagslegra hluta,” segir
Daði og leggur nú frá sér pensilinn.
„Verkið veröur þannig til aö fyrst
fæðist hugmynd aö mótífi,” segir Daði.
„Síöan tekur viö löngunin til aö búa til
úr því stefi eitthvaö allt annað. Þaö má
alveg eins líta á verkin sem afstrakt,
mín vegna. Eg vil hins vegar ekki búa
til eitthvaö fyrir listfræöinga eina til aö
ráöa í og skýra. Fólk veröur aö skynja
myndirnar sjálft.”
A þaö hefur veriö bent aö í verkum
þínum beri mikið á áhrifum frá tónlist.
Eins konar barokk
— setur svip sinn á myndir Daða Guðbjörnssonar
sem nú sýnir í Gallerí Borg
Hvaö viltu segja um þaö?
„Það er mikið af tónlist í kringum
mig. Auövitaö hef ég orðið fyrir áhrif-
um frá því. Ég verö líka fyrir áhrifum
frá hlutum sem tengjast tónlist, t.d.
gömlum hljóöfærum. Þetta er rétt eins
og menningin í kringum okkur. Hún
samanstendur af mörgum hlutum. Þaö
hafa á síöari árum komiö svo margar
stefnur og gengið svo hratt yfir. Eg
vona aö þaö fargan sé búiö og þetta
tvístrist þannig aö engin stefna veröi
ráöandi. Þaö á hver aö leitast viö aö
rækta garöinn sinn,” segir Daöi.
Og hvar hefur þú ræktaö garðinn
þinn?
„Ég feröast mikiö og skoöa. Eg var
bara eitt ár í skóla hér heima, í nýlista-
deild Myndlista- og handíðaskólans.
Þar var ekki kennd nein málaratækni.
Þess í staö var lögö áhersla á mynd-
byggingu og myndefni. Tæknin sem ég
beiti er fengin meö því aö skoöa verk
gömlu meistaranna.
Þaö er slæmt að ekki skuli vera til
meira úrval hér af erlendum verkum.
Annars eigum viö mjög góöa málara
hér, t.d. Kjarval sem var eins og al-
fræðioröabók í hvernig á aö teikna.
Eftir námiö hér fór ég til Hollands aö
læra grafík. Nú kenni ég grafík hér viö
Myndlista- og handíðaskólann. Það
hefur veriö óhemjuvinsælt aö nema
myndlist í Hollandi. Þaö ætti þó ekki
endilega aö vera. Þar ríkir mikill
menningarsósíalismi sem fer í
taugarnar á mér. Ríkiö kaupir mjög
mikið af verkum. Innkaupastjórarnir
verða að spá í persónulegar aöstæður
listamannanna og halda stundum uppi
mönnum sem ekki gætu annars komiö
sér á framfæri. Þetta var hugsað í upp-
hafi til aö koma mönnum yfir erfiö ár
en er komið út í öfgar.
Hér á landi kaupir almenningur verk
myndlistarmanna. Þaö er ekki algengt
erlendis. Sérstaklega er grafíkin vin-
sæl enda eru þau verk ódýrari en mál-
verk.”
Á sýningu Daða í Gallerí Borg er 21
verk, þar af 8 olíumálverk en hin eru
grafíkmyndir. Sýningin hefst í dag kl.
14. og stendur til 16. september.
GK
• Daði Guðbjörnsson að Ijúka
undirbúningi fyrir sýninguna i
Galleri Borg. DV-mynd PK.