Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.1989, Blaðsíða 4

4
Fréttir
MÁNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1989.
DV
Hugmyndir innan stjómarráösnefhdar:
Þjóðhagsstof nun lögð nið-
ur og Seðlabanki fluttur
- tillögur um aö auka verulega verksvið Hagstofu íslands
Ef Hagstofa islands verður gerð að sjálfstæðri stofnun undir forsætisráðherra kemur til greina að leggja
Þjóðhagsstofnunun niður. Auk þess er rætt um að flytja hiuta af starfsemi Seðlabankans undir Hagstofuna.
Stór hluti af þeirri starfsemi sem fer fram i Seðlabankahúsinu i dag gæti því flust yfir i Eddu-húsið þar sem
Hagstofan verður til húsa í framtíðinni.
í tengslum við störf stjómarráðs-
nefndar hafa enn á ný vaknað upp
hugmyndir um að leggja niöur
Þjóðhagsstofnun.
„Það er kannski fullsnemmt að
fullyrða um hver verði endanleg
niðurstaða nefndarinnar áður en
við höfum fengið þær umsagnir
sem við leituðum eftír,“ sagöi Jón
Sveinsson, formaður nefndarinn-
ar.
„í þeim drögum sem við sendum
út gerðum við ekki ráð fyrir að
Þjóðhagsstofnun yrði lögð niður.
En við vöktum hins vegar athygli
á því að þaö væri full ástæða til að
taka málefni Þjóðhagsstofnunar,
Hagstofunnar og einstaka þætti
innan Seðlabankans til skoðunar
þegar Hagstofan verður lögð niður
sem sérstakt ráðuneyti. Það hlýtur
að vera fyrsta skrefið að ákveða
hvort halda eigi Hagstofunni áfram
sem sjálfstæðu ráðuneytí. Ef það
verður gert eru forsendur orönar
allt aðrar til að skoða þessi mál í
samhengi."
Hlutverkum Þjóðhags-
stofnunar dreift víða
Þær hugmyndir sem rætt er um
felast í því að leggja Þjóðhagsstofn-
un niður og færa þjóðhagsreikn-
inga og flestalla talnavinslu yfir í
Hagstofuna. Til þess að fylla upp í
ráðgjafahlutverk Þjóðhagsstofnun-
ar gagnvart ríkisstjóm yrði búin
til þriggja til fjögurra manna deild
í forsætísráöuneytinu. Ráðgjafa-
hlutverk gagnvart Alþingi yrði síð-
an flutt yfir í Ríkisendurskoðun.
Þá eru einnig hugmyndir um að
flytja hluta af starfsemi Seðlabank-
ans yfir í Hagstofuna og þá hag-
fræðideild hans einna helst.
Viö þessar breytingar yrði starf-
semi Hagstofu íslands lík þvi sem
tíðkast víðast erlendis. í dag er þau
hlutverk sem hagstofur Norður-
landanna sinna í raun skipt á milli
Hagstofunar og Þjóðhagsstofnun-
ar.
Seðlabankinn færður
undir Olaf Ragnar?
Önnur breyting sem þykir koma
til greina fyrst á annað borð er
veriö að stokka upp stjómarráðið
er að flyfja Seðlabankann frá við-
skiptaráðuneytínu undir íjármála-
ráðuneytið. í fyrsta lagi vegna þess
að eölilegt þykir að fjármálaráð-
herra hafi peninga- og lánamál á
sinni könnu ásamt ríkisfjármálum.
í öðm lagi vegna þess að óeðlilegt
þykir að Seðlabanitínn heyri undir
atvinnumálaráðuneyti en hug-
mynd stjómarráðsnefndar er að
steypa saman viðskipta- og iðnað-
arráðuneytunum. í þriðja lagi
vegna þess að þessi tilhögun tíðk-
ast hjá flestum öðnun þjóðum.
- Hefur nefndin lagt til að Seðla-
bankinn verði fluttur til?
„Nei. En það hefur ýmislegt verið
rætt um það í nefndinni. Forsætís-
ráðherra hefur lýst ákveðnum
skoðunum um hvar hann eigi að
vera. Bankamálin em öll undir við-
skiptaráðuneytinu í okkar hug-
myndum. En ég á von á því að
ýmislegt getí breyst frá þeim drög-r
um sem viö höfum sent frá okk-
ur,“ sagði Jón Sveinsson.
Jón Sigurðsson
missti atvinnuna
Jón vísar þarna til þess að Stein-
grímur Hermannsson vill færa
Seðlabankann undir forsætísráðu-
neytið. Það er byggt á þeirri heíð
sem hefur skapast hér að forsætís-
ráðuneytið sé nokkurs konar efna-
hagsmálaráöuneytí en sú skipan
þekkist ekki víða.
Eins og fram kemur í máli Jóns
hefur nefndin bæði rætt um að
leggja Þjóðhagsstofnun niður og að
flytja Seðlabankann frá viðskipta-
ráðuneytinu. Hvort tveggja snertir
einn ráðherrann sérstaklega. Jón
Sigurðsson myndi við þetta missa
yfirráð yfir Seðlabankanum og auk
þess hefði hann að engu að hverfa
ef hann félli af þingi en hann er enn
í ólaunuðu orlofi sem forstjóri
Þjóðhagsstofnunar.
-gse
í dag mælir Dagfari
Gunna í nýjum kjól
Mikið írafár greip um sig þegar í
ljós kom að Guðrún Helgadóttir,
forsetí Sameinaðs Alþingis, hafði
fengið lán hjá Alþingi upp á tvö
hundmö þúsund krónur. Blaða-
snápar og sjónvarpshetjur ætluðu
að taka Guðrúnu á beinið fyrir
þetta lán og spurðu jafnvel hvort
hún mundi ekki segja af sér. En
Gunna beit frá sér og var í raun-
inni afskaplega hissa á öllum þess-
um látum. Hún sér ekkert athuga-
vert við það þótt hún fái smáfyrir-
greiðslu hjá Alþingi þegar illa
stendur á og er fyrir löngu búin að
borga þetta lán með vöxtum og
verðbótum og ekki orð um það
meir.
Þaö kom Guðrúnu Helgadóttur í
opna skjöldu þegar hún varð fyrir
þéirri óvæntu upphefð að vera
kjörin forsetí í þinginu. Guðrún
hafði haft orö á sér fyrir að vera
verst klædda kona landsins og
gekk oftast í lörfum eins og sönnum
allaballa sæmir og hafði yfirleitt
ekki fyrir því að hafa sig til. Hún
var jú í pólitík en ekki í tísku-
keppni og hafði aldrei reiknað með
því að verða forseti yfir þingheimi.
Svo kom upphefðin og annimar
og hún uppgötvaði allt í einu að
nú dygði ekki lengur að klæða sig
á alþýöuvísu. Hún varð að fá sér
kjól. Nú var hún komin í fyrir-
mannastétt og þurfti að mæta í út-
löndum fyir hönd þingsins og for-
setar klæða sig upp þegar þeir fara
til útlanda. Það er hægt að ganga
um í lörfunum innan um sauð-
svartan almúgann hér heima, en
það er ekki hægt að bjóða útlend-
ingum upp á druslulega forseta
sem fara í sendiferðar utan. Það.
sem allaböllum er bjóðandi er ekki
útlendingum sæmandi.
Þetta sá Guðrún í hendi sér en
annirnar voru miklar í þinginu og
hún átti ekki aur. Forseti Samein-
aðs Alþingis hringir ekki í lána-
stofnanir til að eiga fyrir kjól og
þetta sáu fjármálastjórar Alþingis
í hendi sér eins og Guörún og buð-
ust strax til að lána forseta Samein-
aðs Alþingis fyrir fotum svo hún
gætí komið sómasamlega fram fyr-
ir hönd þingsins. Fram að þessu
hafa eingöngu karlrembur komist
í forsetastól á Alþingi og karlamir
hafa einhvem veginn alltaf átt fyr-
ir fotum eða þá getað notað gömlu
fótin þótt miltið hafi legið við og
einhvem veginn höfðu þeir alltaf
tíma til að komast heim og skipta
fót þegar útlendingar heimsóttu
þingið eða þeir sjálfir fóm í heim-
sóknir.
En ekki Gtrnna. Hún komst
hvorki heim né heldur gat hún
skipt um föt því hún átti engin
önnur föt og fjármálastjórar þings-
ins voru fyrir löngu búnir að sjá
hversu illa hún gekk til fara og
samþykktu undir eins að Gunna
þyrftí nýjan kjól.
Nú kann kannski sumum það
finnast það nokkuð dýr kjóll sem
kostar tvö hundmð þúsund krónur
en allaballi, sem á annað borð þarf
að dressa sig upp þegar hann kemst
í valdastól, kaupir enga útsölukjóla
og lætur sig ekltí muna um að fylla
klæðaskápinn fyrir tvö hundmð
þúsund krónur. Það verður að telj-
ast mikið þrekvirki hjá Guðrúnu
að gefa sér tíma tíl að kaupa kjólinn
eða kjólana því allir vita aö það
tekur sinn tíma að velja rétta liti
og réttar stærðir og ganga á milli
búðanna til að finna sinn smekk.
Þetta er tímafrekt verk og þegar
forseti Sameinaðs Alþingis hefur
ekki tíma til að hringja í banka-
stjóra til að fá lán fyrir kjól, hefur
forsetinn þurft að leggja mikið á
sig til að kaupa kjólinn. Og það
mitt í öllum önnunum, enda var
Guðrún algjörlega óviðbúin þegar
hún þurfti að kaupa kjólinn.
Guðrún er búin að borga lánið
og hefur lofað að gera þetta aldrei
aftur. Hún hefur meira að segja
látíð forseta þingsins ákveða að
Alþingi láni aldrei framar til fata-
kaupa. Það er gott hjá Guörúnu að
vera búin að borga. Það era ekki
nærri allir sem borga lánin sem
þeir fá. Hins vegar er því ekki að
neita að það getur vafist fyrir Al-
þingi að Igósa sér kvenmann fyrir
forseta þegar búið er að taka fyrir
öll fatakaupalán í framtíðinni. Al-
þingi á þaö á hættu að kvenforsetar
látí sjá sig í alþýðubandalagslörf-
um í útlöndum, vegna þess aö þeir
hafa ekki efni á kaupa sér föt fyrir
tvö hundmð þúsund krónur. Hvaö
segja kvenfrelsiskonur um þaö
ójafnræði? Er ekki verið að svipta
konur möguleikunum til jafnréttís?
Dagfari