Dagblaðið Vísir - DV - 05.04.1990, Blaðsíða 27
FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 1990.
35
Afmæli
Grimur Grímsson
Grímur Grímsson, kennari við Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti, Byggð-
arholti 41, Mosfellsbæ, er fimmtug-
ur í dag. Grímur er fæddur á Ólafs-
firði og ólst þar upp. Hann var í
námi í rafvélavirkjun hjá Halldóri
Ólafssyni, Rauðarárstíg20, Rvík,
1959-1963 og lauk sveinsprófi í raf-
virkjun 15. júií 1963. Grímur vann
við rafvélavirkjun hjá Guömundi
Jenssyni, rafvélavirkja í Rvík,
1963-1966 og lauk meistaraprófi í
rafvélavirkjun 3. nóvember 1966.
Hann vann á eigin rafvélaverkstæði
í Rvík 1966-1969 og við rafiðnir hjá
Burmeister og Wain í Kaupmanna-
höfn 1969-1970. Grímur vann við
rafiðnir hjá Vitrohm Linde alle í
Kaupmannahöfn 1970-1972 og var í
námi við Teknologisk Institut í
Kaupmannahöfn 1971-1972. Hann
vann við verslunarstörf hjá JL hús-
inu Rvík 1972-1973 og vann við við-
gerðarþjónustu og verslunarstörf
hjá Fálkanum í Rvík 1973-1978.
Grímur hefur unnið við eigin rekst-
ur í Rafbraut, Bolholti 4, Rvík, frá
1978 og verið kennari við Fjöl-
brautaskólann í Breiðholti frá 1981.
Hann var í námi í uppeldis- og
kennslufræði í KHI1984-1986. Grím-
ur var formaður Karlakórsins
Stefnis í Kjósarsýslu 1978-1981 og
formaður Kötlu, sambands sunn-
lenskra karlakóra, 1981-1987. Hann-
var í fræðslunefnd í rafvélavirkjun
1987-1990 og í sveinsprófsnefnd í
rafvélavirkjun 1987-1990. Grímur
kvæntist23. september 1961 Val-
gerði Sigurborgu Ebenesersdóttur,
f. 25. júní 1941, framkvæmdastjóra
Raíbrautar. Foreldrar Valgerðar
eru: Ebeneser Erlendsson, f. 27.
apríl 1907, d. 16. maí 1988, sjómaður,
og kona hans, Jóna Sigurðardóttir,
f. 4. júní 1914. Börn Gríms og Val-
gerðar eru: Helga Jóna, f. 18. nóv-
ember 1960, hjúkrunarfræðingur í
Mosfellsbæ, gift Aðalsteini Pálssyni
verkfræðingi, börn þeirra eru:
Fannar Páll og Hlín Vala; Guðrún,
f. 18. júní 1965, verslunarmaður á
Seltjarnarnesi, sambýlismaður
hennar er Gunnar Valur Jónasson
bakari, og JóhannÆvar, f. 18. ágúst
1978. Systkini Gríms eru: Hrafn-
hildur Jakobína, f. 3. febrúar 1937,
verslunarmaður á Ólafsfirði, fyrri
maður hennar var Þórir Bjarni
Guðlaugsson, d. 1979, ogeigaþau
flögur börn, seinni maður hennar
er Hilmar Jóhannesson, rafeinda-
virki á Ólafsfirði; Sigurpáll, f. 1. júní
1945, rakarameistari í Rvík, kvænt-
ur Ingibjörgu Geirmundsdóttur
hárgreiðslumanni og eiga þau tvö
böm; Bjarni Kristinn, f. 17. júlí 1955,
bæjarstjóri á Ólafsfirði, kvæntur
Brynju Eggertsdóttur skrifstofu-
manni og eiga þau þrjú börn, og
Sigurður Egill, f. 17. júlí 1956, raf-
vélavirki í Kópavogi, kvæntur Kat-
rínu Bergmundsdóttur skrifstofu-
manni og eiga þau tvö börn.
Foreldrar Gríms eru Grímur
Bjami Bjamason, f. 13. apríl 1914,
fyrrv. póstmeistari í Ólafsfirði, og
kona hans, Guðrún Tryggvina Sig-
urpálsdóttir, f. 12. október 1914, d.
20. júlí 1978. Grímurer sonur
Bjama, sjómanns í Ólafsfirði,
Helgasonar, b. á Vatnsenda í Ólafs-
Grímur Grímsson.
firði, Hafliðasonar, b. á Skálhnjúki
í Gönguskörðum, Hafliðasonar, b. á
Ögmundarstöðum, Jónssonar. Móð-
ir Hafliða á Ögmundarstöðum var
Steinunn Björnsdóttir, b. oghrepp-
stjóra í Ási í Hegranesi, Jónssonar
og konu hans, Margrétar Sigurðar-
dóttir, b. og hreppstjóra á Syðri-
Brekkum, Jónssonar. Móðir Hafliða
á Skálhnjúki var Guðrún Þorvalds-
dóttir, b. í Reykjahóli, Sigurðssonar
og konu hans, Guðrúnar Þorvalds-
dóttur. Móöir Helga var Guðrún
Helgadóttir, b. í Beinhöll á Lang-
holti, Árnasonar. Móðir Bjarna var
Kristín Eiríksdóttir, b. á Gili í Fljót-
um, Bjarnasonar og konu hans,
KristínarÓlafsdóttur.MóðirGríms
var Jakobína Ingimundardóttir b. á
Auönum, Halldórssonar, b. í Garði
í Ólafsfirði, Ingimundarsonar, b. í
Garði, Jónssonar. Móðir Halldórs
var Ingibjörg Ólafsdóttir, prests á
Kirkjubæ, Brynjólfssonar og konu
hans, Ragnheiðar Þorgrímsdóttir,
prests á Hálsi í Fnjóskadal, Jónsson-
ar. Móðir Ingimnundar á Auðnum
var Ingibjörg Nikulásdóttir, hús-
manns á Kálfá, Péturssonar og konu
hans, Ingibjargar Þorsteinsdóttur.
Móðir Jakobínu var Ólöf Einars-
dóttur, b. á Bakka, Einarssonar og
konu hans, Þórdísar Guðmunds-
dóttur, b. á Auðnum, Jónssonar,
prests á Kvíabekk, Oddssonar.
Guðrún var dóttir Sigurpáls, b. á
Brimnesi, Sigurðssonar, b. íHorn-
brekku, Pálssonar, b. á Karlsá, Sig-
urðssonar, b. á Sauðanesi, Pálsson-
ar, b. á Gunnarsstöðum í Þistilfirði,
Magnússonar. Móðir Sigurðar í
Hornbrekku var Guðrún Sigurðar-
dóttir, b. á Brúnarlandi í Deildar-
dal, Jónssonar og konu hans, Krist-
rúnar Erlendsdóttur, klausturhald-
ara á Munkaþverá, Hjálmarssonar.
Móðir Erlendar var Filippía Páls-
dóttir, systir Bjarna landlæknis.
Móðir Kristrúnar var Kristrún Þor-
steinsdóttir, prófasts á Hrafnagili,
Ketilssonar. Móðir Sigurpáls var
Jónína Jónsdóttir, snikkara í Hom-
brekku, Jónssonar og konu hans,
Guðfinnu Jónsdóttur. Móðir Guð-
rúnar var Sigríður Árnadóttir, b. á
Klúkum, Hallgrímssonar Árnason-
ar, skálds á Skútum, Sigurðssonar.
Móðir Sigríðar var María Stefáns-
dóttir, b. á Öngulsstöðum, Jónas-
sonar og konu hans, Guðrúnar Jós-
efsdóttur, b. í Hvammi, Jósefssonar
Tómassonar, b. á Hvassafelli, Tóm-
assonar, ættfóður Hvassafellsættar-
innar.
Páskablað DV kemur út miðvikudaginn 11. apríl. Þeir sem hafa hug á
afmælisgreinum i páskablaðið þurfa aðskila inn greinunum eða upplýs-
ingum um viðkomandi afmælisbam eigi síðar en á morgun,
föstudaginn 6. april.
Halldór Bjömsson
Halldór Björnsson, b. í Engihlíð í
Vopnafirði, er sextugur í dag. Hann
er fæddur á Svínabökkum í Vopna-
firði og ólst þar upp. Halldór varð
búfræðingur frá Hólum 1950 og var
eftir það í vinnu á Vífilsstöðum, í
Reykjavík og á Keflavíkurflugvelli.
Hann var við búskap á Svínabakka
með móður sinni og systkinum eftir
lát föður síns og byggði nýbýlið
Engihlíð úr landi Svínabakka ásamt
konu sinni og hefur búið þar síðan,
nú síðustu ár félagsbúi ásamt börn-
um sínum og tengdabörnum. Hall-
dór kvæntist 1955 Margréti Þor-
geirsdóttur, f. 18. jánúar 1933. For-
eldrar Margrétar eru: Þorgeir Þor-
steinsson, b. á Ytra-Núpi í Vopna-
firði, og kona hans, Jóna Kristín
Jónsdóttir. Börn Halldórs og Margr-
étar eru: Jóná Kristín, f. 1. ágúst
1955, gift Einari Guðmundssyni, b.
á Skálanesi II, Vopnafirði, og eiga
þau tvær dætur, Björn, f. 14. des-
ember 1956, b. í Vopnafirði, kvæntur
Álfhildi Ólafsdóttur og eiga þau einn
son, Ólafía, f. 1. apríl 1960, gift Þor-
steini Kröyer og búa þau í Rvík og
eiga þau tvær dætur og Gauti, f. 23.
september 1963, b. í Engihlíð í
Vopnafirði, kvæntur Halldóru
Andrésdóttur og eiga þau einn son.
Sonur húsfreyju er Þorgeir Hauks-
son, Skálanesgötu 1, Vopnafirði,
kvæntur Guðbjörgu Leifsdóttur og
eiga þau tvo syni.
Systkini Halldórs eru: Arnþór, f.
16. júlí 1931, hótelstjóri í Reynihlíð
í Mývatnssveit, kvæntur Helgu Pét-
ursdóttur og eiga þær þrjár dætur;
Sigurður, f. 5. nóvember 1932, b. á
Háteigi í Vopnafirði, kvæntur Ólöfu
Helgadóttur og eiga þau þrjú börn;
Metúsalem, húsgagnasmiður í Rvík,
kvæntur Guðrúnu Þorbergsdóttur
og eiga þau þrjú börn; Einar Magn-
ús, f. 20. apríl 1937, d. 15. apríl 1978,
b. á Svínabökkum, kvæntur Sigríði
Ásgrímsdóttur og eiga þau átta
börn, og Guðlaug, f. 21. september
1939, gift Rúrik Sumarliðasyni, búa
í Rvík og eiga þau þrjár dætur. Fóst-
urbróðir Halldórs er Þórarinn Sig-
urbjörnsson, vélvirki í Hafnarfirði,
kvæntur Sólveigu Arnórsdóttur og
eiga þau tvær dætur.
Foreldrar Halldórs eru: Björn Vig-
fús Metúsalemsson, f. 29. maí 1894,
d. 2. desember 1953, b. á Svína-
bakka, og kona hans, Ólafía Einars-
dóttir, f. 29. ágúst 1899. Björn var
sonur Metúsalems, b. á Svínabökk-
um Jósefssonar, b. á Svínabökkum,
Jónssonar, b. á Refsstað, Pétursson-
ar, afa Sigfúsar Eymundssonar,
ljósmyndara og bóksala. Móðir
Metúsalems var Ingunn Sigurðar-
dóttir, b. á Egilsstöðum, Sigurðsson-
ar og konu hans, Arnþrúðar Jóns-
dóttur. Móðir Björns var Guðlaug
Pálsdóttir, silfursmiös á Eyjólfs-
stöðum, bróður Þórunnar, ömmu
Þorsteins Gíslasonar, skálds og rit-
stjóra, foður Gylfa, fyrrv. ráðherra,'
og Vilhjálms, fyrrv. útvarpsstjóra.
Páll var sonur Sigurðar, umboðs-
manns á Eyjólfsstöðum, Guð-
mundssonar, sýslumanns í Krossa-
vík, Péturssonar. Móðir Páls var
Ingunn Vigfúsdöttir, prests á Val-
þjófsstað, Ormssonar og konu hans,
Bergljótar, Þorsteinsdóttur, prests á
Krossi, Stefánssonar. Móðir Guð-
laugar var Helga Benjamínsdóttir,
Þorgrímssonar og Guðrúnar Vig-
fúsdóttur, b. í Fremraseli, Tómas-
sonar. Ólafía er dóttir Einars Magn-
ússonar, skútusjómanns á Bíldudal,
og Sigríðar Oddsdóttur.
Halldór er að heiman í dag.
______________________Meiming
Á einstigi listarinnar
í listinni getur þörfm fyrir að fylgja sannfæringu
sinni út í æsar hæglega þróast út í nokkurs konar ei-
næði eða einræningshátt, skipulegar rannsóknir á fár-
ánlegum fyrirbærum út frá enn fáránlegri forsendum.
í verkum sínum hefur Guðmunda Andrésdóttir
þrætt einstigið milli hstrænnar staðfestu og rakinnar
sérvisku af fádæma þrautseigju.
Á hverri Septem-sýningunni á fætur annarri hafa
verk hennar birst ein og söm, stríð í litum, kræklótt
í teikningu, hnykkjandi á gamalkunnum sannindum,
eins og gömul, vís en dáldið viðskotaill frænka sem
kemur í heimsókn einu sinni á ári.
Á endanum fylltist maður auðmýkt gagnvart þessari
þvermóðskufullu sannleiksleit frænkunnar, þeirri
sannfæringu listamannsins að viskusteininnsé hvergi
annars staðar að fmna en þar sem htir mæta lérefts-
dúk.
Sannleiksleit Guðmundu Andrésdóttur blasir nú við
á yfirlitssýningu hennar að Kjarvalsstöðum, sem
Reykjavíkurborg stendur að af talsverðum myndar-
skap.
Fram kemur að Guðmunda fékk fyrst löngun til list-
sköpunar við að sjá sýningu Svavars Guðnasonar árið
1945 og hélt til náms í myndlist í Svíþjóð árið eftir.
Árin 1951-53 var Guðmunda í París ásamt herskara
annarra íslenskra listamanna og hreifst með þeirri
bylgiu strangflatarlistar sem þá gekk yfir Parísarborg.
Af grindverkum
Tvö elstu málverkin á sýningunni (1955 & 1956) bera
þeirri hrifningu vitni.
Hreinir htfletir teygja sig um strigann, skarast síðan
einstaka sinnum til að mynda tæra litatóna.
Þessi verk skera sig að engu leyti úr fjölda verka í
svipuðum dúr sem gerð voru á íslandi um þetta leyti
nema þá fyrir þá tilhneigingu listakonunnar að draga
form sín saman í oddhvassar einingar.
Þessi tilhneiging ágerist og nær hámarki í „grind-
verkunum", c. 1957-64, þar sem listakonan þekur
myndflötinn með þéttriðnu neti lína sem skarast með
ýmsum hætti.
Myndast við það mismunandi gleiðir þríhyrningar
sem mynda fíngerða ramma utan um gisna og ljós-
næma litfleti. Þar með er komið á nokkurs konar jafn-
vægi rökhyggiu og ljóðrænu í myndlist Guðmundu.
Að mínu viti er sköpun þessa jafnvægis helsta fram-
lag hstakonunnar til íslenskrar afstraktlistar og eru
mörg verk frá þessu skeiði mikh gersemi; ég nefni
aðeins stórfallegt málverk í eigu Seðlabankans.
Sennilega er það ein af þessum sérkennilegu tilvilj-
unum listasögunnar að hin þekkta danska listakona,
Elsa Alfelt, hafði nokkru áður þróaö afstrakt „grind-
verk“ í svipuöum dúr en þó með sterkara náttúruívafi.
Á næsta stigi rannsókna sinna, að öllum líkindum
fyrir áhrif frá ljóðrænni afstraktlist, (1964-65) tekur
Guðmunda htinn að hluta til „út úr“ grind sinni og
hrannar honum upp við miðbik málverksins þar sem
hann flýtur frjáls eins og skýjabólstur.
Guðmunda Andrésdóttir á sýningu sinni.
DV-mynd GVA
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
I hringaríkisstíi
Þar sem engin verk frá tímabilinu 1965-72 eru á sýn-
ingunni freistast áhorfandinn til að álykta að þá hafi
hlé orðið á listsköpun Guömundu en eftir það hafi hún
komið fram með hringaríkisstíl hinn nýja, það er
„hreyfimyndir" sínar.
Hins vegar er hvergi minnst á slíkt hlé í tilskrifi um
Guðmundu, sem sýningunni fylgir, og raunar eru til
verk eftir hana í safni Sverris Sigurðssonar sem benda
til þess að umskiptin hafi ekki orðið eins snögg og
sýningin virðist gefa til kynna.
Allt um það breytast áherslur allnokkuð í verkum
Guðmundu á áttunda áratugnum. Dregur hún láréttar
línur þvert yfir myndflötinn og lætur marglita hringi
og litatauma dansa upp eftir þessum linum eins og
nótur á tónstiga. Upp í hugann koma hinar „músí-
kölsku" afstraktmyndir þeirra Delaunay-hjóna á öðr-
um áratug aldárinnar.
í seinni tíð hefur hreyfingin ein og sér sótt æ meir
á listakonuna og er hún túlkuð með hnum sem hlykkj-
ast alla vega um flötinn, út frá eða í kringum kyrrstæð-
an ferning í þungamiðju hverrar myndar.
Yfirlitssýningin á verkum Guðmundu að Kjarvals-
stöðum er merkileg innsýn í sérstæða myndveröld.
Hún er aðgengileg en ef til vill helst til einhæf í upp-
hengingu, auk þess sem hún lætur ósvarað nokkrum
áleitnum spurningum um þróunarferil listakonunnar.
-ai.