Alþýðublaðið - 03.06.1967, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 03.06.1967, Blaðsíða 7
„Bara hveitikorn" Lítið er um Framsóknar- flokkinn rætt manna á meðal þessa dagana. Það er helzt að honum sé gefið hornauga, ef hann verður sér eitthvað venju fremur til skammar í málflutningi sinum og aðgerð- um, en að öðru leyti sýnist svo sem hann fái að verða sjálfum sér til skammar í friði, bæði fyrir andstöðuflokkunum og kjósendum almennt. Segja má, að þau orð, sem einn af forkólfum þeirra Framsóknar- manna lét falla fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar, hafi orðið að áhrínsorðum, þó á nokkuð annan veg en hann hugði. Orð þessi voru eitthvað á þá leið, að þeir kjósendur, sem ekki fleygðu atkvæðum sínum í Framsóknarkistuna hefðu ,,fallið á prófinu". Virðist vera, að kjósendur hafi almennt ekki í byggju að ganga til þessa Framsóknarprófs við kosning- unum nú, enda prófdómarinn, sá hæglætismaður, sennilega eitthvað reikull í ráðinu varð- andi allar þær leiðir, sem flokknum hafa bætzt á síðasta ári og próftökum er ætlað að kunna skil á. Á hinn bóginn er það nokkurt urídrunarefni þeim, sem á annað borð hafa skap í sér til þess að fylgjast lítillega með því sérstæða fyr- irbæri sem Framsóknarflokk- urinn er orðinn, hversu mjög forustumönnum þess flokks er hulin sú eina leið, sem þeir og flokkur þeirra sigla hrað- byri, enda þótt leiðin sú sé á vitorði alls almennings. Þegar augu Framsóknarforkólfanna loks ljúkast upp fyrir þeirri niðurleið, sem stefna flokksins fer og stefnu flokksins ber, ættu' þeir að halda sem fastast í þá ,,jákvæðu Framsókn- arleið“ og hætta sér ekki út á krákustíga, sem eru einföld- um sálum villugjarnir. Ef svo færi, væri þó von til þess að eitt þjóðfélagsvanda málið leystist af sjálfu sér inn an skamms. — Væri það sá stærsti greiði, sem þeir Fram- sóknarmenn gætu gert hinni íslenzku þjóð. Þegar betur er að gáð, má það þó raunar teljast til krafta verka, að Framsóknarmenn skyldu á annað borð hitta á einhvern vegarspotta, þótt nið- ur vísi, í því svartnætti móðu- harðinda og hvers kyns hörm unga, sem byrgt hefur þeim sýn, að eigin sögn, allt frá því að þeir duttu út úr ríkis- stjórn. Hér sem annars staðar á það því við um þann flokk, að eðlisávísunin tekur við leið sögninni þar sem höfuðin bregðast. Brot úr Mmninum. Það eru annars mörg móðu- harðindin, sem hrjáð hafa Ey- stein og augasteina hans þenn- an síðasta áratug. Kveinstafir þeirra Framsóknarm. minna einna helzt á svipuð viðbrögð „Unga litla“ í samnefndri kennslubók yngri barna, en hann hélt að brot úr himninum væru sífellt að detta ofan á stélið á sér. Himinn þeirra Framsóknar- manna er sífellt að rofna og alþjóð þekkir kjarnyrtar lýsing ar þeirra á því, þegar brotin detta á Framsóknarstélin. Síð- ar meir uppgötva þeir svo, á sama hátt og hin einfalda og barnslega bróðursál þeirra, Ungi litli, að himinninn er enn í heilu lagi og fargið á Fram- sóknarstélunum lítið hveiti- korn. Nærtækast er að minnast þess, þegar Hermann Jónas- son, þáverandi forsætisráðh., lýsti yfir gjaldþroti vinstri stjórnarinnar sálugu og fór mörgum myrkum orðum um það hyldýpi verðbólgu og vand ræða, sem gein við íslenzkri þjóð. Þá hrundi himinninn í heilu lagi á Framsóknarstélin. Mætti ætla, að Hermann og bans menn væru því traustir aðdáendur þeirrar ríkisstjóm- ar, sem vísaði veginn yfir þetta Framsóknarfen og komst klakk laust yfir. En því er aldeilis ekki að heilsa. Vandinn hafði enginn verið, segja Framsóknarmenn nú, — botnlaust hyldýpið iðjagrænt sléttlendi og himinþunginn á Framsóknarstélunum — bara korn, bara hveitikorn. Fundur ungs fólks á ísafirði Ungir Sjálfstæðismenn og ungir Framsóknarmenn á Vestfjörðum boðuðu til al- menns stjórnmálafundar í Al- þýðuhúsinu á ísafirði sl. rrvánudagskvöld. Fundarboð- endur, sem skoða flokka sína í spéspegli sjálfsblekkingar- innar, létu ekki svo lítið að bjóða „litlu” flokkunum; Al- þýðuflokknum og Alþýðu- bandalaginu, þátttöku í fund- inum og ætlu'ðu sjálfum sér því alla dýrðina. Meira að segja mun áformið hafa ver- ið að leyfa þeim einum að taka til máls, sem framvísað gætu flokksskírteinum „stóru” flokkanna, þó frá því áformi hafi verið fallið á síðustu stundu. Fundurinn var mjög fjöl- mennur. Fundarstjórar voru: Guðni Ásmundsson og Jens Kristmannsson. Frummælend- ur voru: Frá Sjálfstæðisflokkn- um þeir Guðmundur Agnars- son, Bolungarvík og Þór Haga- lín, Núpi. Frá Framsóknar- Pétur Sigrurðsson. flokknum þeir: Guðmundur Hagalínsson Ingjaldssandi og Ólafur Þórðarson, Súganda- firði. Framsöguræður ungu mann- anna voru um margt' góðar og málefnalegar, einkum Sjálfstæðismannanna. Ræðúr Framsóknarmannanna voru um of markaðar af óútþynnt- um Tímarangfærslum, og bar einkum málflutningur Ólafs Þórðarsonar flest einkenni skefjalítils ofstækis, sem virð- ist fylgja sumum Framsóknár- mönnum eins og ættardraug- ur. í frjálsum umræðum, sem fram fóru á fundinum, tóku þessir til máls: Fyrir Al- þýðuflokkinn: Pétur Sigui’ðs- son, Magnús Reynir Guð- mundsson, Sigurður Jóhanns- son. Fyrir Sjálfstæðisflokk- Þá féll himinninn á framsóknarstílinn, inn: Jökull Guðmundsson, Úlfar Ágústsson, Leifur Páls- son. Fyrir Alþýðubandalagið. Jón A. Bjarnason. Fyrir Fram- sóknarflokkinn: Enginn vildi ótilneyddur tala má'li hans, Sigurður Jóhannsson. og vakti það verðskuldaða at- hygli, einkum meðal þeirra mörgu aðkomumanna, sem fundinn sátu, er undruðust mjög áhrifaleysi Framsóknar í höfuðstað Vestfjarða. Það var samdóma álit fundarmanna, að málíflutning- ur ungu mannanna, er töluðu fyrir Alþýðuflokkinn og Al- þýðubandalagið, hafi borið af og mest verið að skapi unga fól'ksins. Þessi skelegga þátt- taka málsvara verkalýðbflokk- anna gaf fundinum aukið gildi, og sýndi jafnframt ótví- rætt fram á, að „stóru” flokk- arnir eru oft svo ósköp lit'lir þegar á hólminn er komið og málefnin rædd í heyranda hljóði. Framsóknarmenn munu hafa gengizt fyrir fundi þessum og bundu miklar vonir við áróð- ursgildi hans sér í hag. En sú von þeirra brást illilega, því málefnalega séð lágu talsmenn þeirra óvígir í valnum í fund- arlok, og höfðu auk þess sýnt heldur rislítinn vopnaburð. En þetta eru nú bara fyrstu von- brigði vestfirzkra Framsóknar- manna í þessum kosningum. — Fleiri munu á' eftir fara. Rafvirkjar Fotosellurofar, Rakvélatenglar, Mótorrofar, Höfuðrofar, Rofar, tenglar, Varhús, Vartappar. Sjálfvirk vör, Vír, Kapall og Lampasnúra í metratali, margar gerðir. Lampar í baðherbergi, ganga, geymslur. Handlampar. Vegg-,loft- og lampafalir inntaksrör, járnrör 1” 1*4" 11/2” og 2”, í metratali. Einangrunarband, margir litir og önnur smávara. — Allt á einum stað. Magnús R. Guðmundsson. AUGLÝSID í Alþýðublaðinu Rajmagnsvörubúðin s.f. Suðurlandsbraut 12. -Sími 81670. — Næg bílastæði. — ) 3. júní 1967 ~ ALÞÝÐUBLAÐIÐ : J

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.