Alþýðublaðið - 03.06.1967, Blaðsíða 7
„Bara hveitikorn"
Lítið er um Framsóknar-
flokkinn rætt manna á meðal
þessa dagana. Það er helzt
að honum sé gefið hornauga,
ef hann verður sér eitthvað
venju fremur til skammar í
málflutningi sinum og aðgerð-
um, en að öðru leyti sýnist
svo sem hann fái að verða
sjálfum sér til skammar í friði,
bæði fyrir andstöðuflokkunum
og kjósendum almennt. Segja
má, að þau orð, sem einn af
forkólfum þeirra Framsóknar-
manna lét falla fyrir síðustu
borgarstjórnarkosningar, hafi
orðið að áhrínsorðum, þó á
nokkuð annan veg en hann
hugði.
Orð þessi voru eitthvað á þá
leið, að þeir kjósendur, sem
ekki fleygðu atkvæðum sínum
í Framsóknarkistuna hefðu
,,fallið á prófinu". Virðist vera,
að kjósendur hafi almennt ekki
í byggju að ganga til þessa
Framsóknarprófs við kosning-
unum nú, enda prófdómarinn,
sá hæglætismaður, sennilega
eitthvað reikull í ráðinu varð-
andi allar þær leiðir, sem
flokknum hafa bætzt á síðasta
ári og próftökum er ætlað að
kunna skil á. Á hinn bóginn
er það nokkurt urídrunarefni
þeim, sem á annað borð hafa
skap í sér til þess að fylgjast
lítillega með því sérstæða fyr-
irbæri sem Framsóknarflokk-
urinn er orðinn, hversu mjög
forustumönnum þess flokks er
hulin sú eina leið, sem þeir
og flokkur þeirra sigla hrað-
byri, enda þótt leiðin sú sé á
vitorði alls almennings. Þegar
augu Framsóknarforkólfanna
loks ljúkast upp fyrir þeirri
niðurleið, sem stefna flokksins
fer og stefnu flokksins ber,
ættu' þeir að halda sem fastast
í þá ,,jákvæðu Framsókn-
arleið“ og hætta sér ekki út
á krákustíga, sem eru einföld-
um sálum villugjarnir.
Ef svo færi, væri þó von
til þess að eitt þjóðfélagsvanda
málið leystist af sjálfu sér inn
an skamms. — Væri það sá
stærsti greiði, sem þeir Fram-
sóknarmenn gætu gert hinni
íslenzku þjóð.
Þegar betur er að gáð, má
það þó raunar teljast til krafta
verka, að Framsóknarmenn
skyldu á annað borð hitta á
einhvern vegarspotta, þótt nið-
ur vísi, í því svartnætti móðu-
harðinda og hvers kyns hörm
unga, sem byrgt hefur þeim
sýn, að eigin sögn, allt frá
því að þeir duttu út úr ríkis-
stjórn. Hér sem annars staðar
á það því við um þann flokk,
að eðlisávísunin tekur við leið
sögninni þar sem höfuðin
bregðast.
Brot úr Mmninum.
Það eru annars mörg móðu-
harðindin, sem hrjáð hafa Ey-
stein og augasteina hans þenn-
an síðasta áratug. Kveinstafir
þeirra Framsóknarm. minna
einna helzt á svipuð viðbrögð
„Unga litla“ í samnefndri
kennslubók yngri barna, en
hann hélt að brot úr himninum
væru sífellt að detta ofan á
stélið á sér.
Himinn þeirra Framsóknar-
manna er sífellt að rofna og
alþjóð þekkir kjarnyrtar lýsing
ar þeirra á því, þegar brotin
detta á Framsóknarstélin. Síð-
ar meir uppgötva þeir svo, á
sama hátt og hin einfalda og
barnslega bróðursál þeirra,
Ungi litli, að himinninn er enn
í heilu lagi og fargið á Fram-
sóknarstélunum lítið hveiti-
korn.
Nærtækast er að minnast
þess, þegar Hermann Jónas-
son, þáverandi forsætisráðh.,
lýsti yfir gjaldþroti vinstri
stjórnarinnar sálugu og fór
mörgum myrkum orðum um
það hyldýpi verðbólgu og vand
ræða, sem gein við íslenzkri
þjóð. Þá hrundi himinninn í
heilu lagi á Framsóknarstélin.
Mætti ætla, að Hermann og
bans menn væru því traustir
aðdáendur þeirrar ríkisstjóm-
ar, sem vísaði veginn yfir þetta
Framsóknarfen og komst klakk
laust yfir. En því er aldeilis
ekki að heilsa.
Vandinn hafði enginn verið,
segja Framsóknarmenn nú, —
botnlaust hyldýpið iðjagrænt
sléttlendi og himinþunginn á
Framsóknarstélunum — bara
korn, bara hveitikorn.
Fundur ungs fólks á ísafirði
Ungir Sjálfstæðismenn og
ungir Framsóknarmenn á
Vestfjörðum boðuðu til al-
menns stjórnmálafundar í Al-
þýðuhúsinu á ísafirði sl.
rrvánudagskvöld. Fundarboð-
endur, sem skoða flokka sína
í spéspegli sjálfsblekkingar-
innar, létu ekki svo lítið að
bjóða „litlu” flokkunum; Al-
þýðuflokknum og Alþýðu-
bandalaginu, þátttöku í fund-
inum og ætlu'ðu sjálfum sér
því alla dýrðina. Meira að
segja mun áformið hafa ver-
ið að leyfa þeim einum að
taka til máls, sem framvísað
gætu flokksskírteinum „stóru”
flokkanna, þó frá því áformi
hafi verið fallið á síðustu
stundu.
Fundurinn var mjög fjöl-
mennur. Fundarstjórar voru:
Guðni Ásmundsson og Jens
Kristmannsson. Frummælend-
ur voru: Frá Sjálfstæðisflokkn-
um þeir Guðmundur Agnars-
son, Bolungarvík og Þór Haga-
lín, Núpi. Frá Framsóknar-
Pétur Sigrurðsson.
flokknum þeir: Guðmundur
Hagalínsson Ingjaldssandi og
Ólafur Þórðarson, Súganda-
firði.
Framsöguræður ungu mann-
anna voru um margt' góðar
og málefnalegar, einkum
Sjálfstæðismannanna. Ræðúr
Framsóknarmannanna voru
um of markaðar af óútþynnt-
um Tímarangfærslum, og bar
einkum málflutningur Ólafs
Þórðarsonar flest einkenni
skefjalítils ofstækis, sem virð-
ist fylgja sumum Framsóknár-
mönnum eins og ættardraug-
ur.
í frjálsum umræðum, sem
fram fóru á fundinum, tóku
þessir til máls: Fyrir Al-
þýðuflokkinn: Pétur Sigui’ðs-
son, Magnús Reynir Guð-
mundsson, Sigurður Jóhanns-
son. Fyrir Sjálfstæðisflokk-
Þá féll himinninn á framsóknarstílinn,
inn: Jökull Guðmundsson,
Úlfar Ágústsson, Leifur Páls-
son. Fyrir Alþýðubandalagið.
Jón A. Bjarnason. Fyrir Fram-
sóknarflokkinn: Enginn vildi
ótilneyddur tala má'li hans,
Sigurður Jóhannsson.
og vakti það verðskuldaða at-
hygli, einkum meðal þeirra
mörgu aðkomumanna, sem
fundinn sátu, er undruðust
mjög áhrifaleysi Framsóknar í
höfuðstað Vestfjarða.
Það var samdóma álit
fundarmanna, að málíflutning-
ur ungu mannanna, er töluðu
fyrir Alþýðuflokkinn og Al-
þýðubandalagið, hafi borið af
og mest verið að skapi unga
fól'ksins. Þessi skelegga þátt-
taka málsvara verkalýðbflokk-
anna gaf fundinum aukið
gildi, og sýndi jafnframt ótví-
rætt fram á, að „stóru” flokk-
arnir eru oft svo ósköp lit'lir
þegar á hólminn er komið og
málefnin rædd í heyranda
hljóði.
Framsóknarmenn munu hafa
gengizt fyrir fundi þessum og
bundu miklar vonir við áróð-
ursgildi hans sér í hag. En sú
von þeirra brást illilega, því
málefnalega séð lágu talsmenn
þeirra óvígir í valnum í fund-
arlok, og höfðu auk þess sýnt
heldur rislítinn vopnaburð. En
þetta eru nú bara fyrstu von-
brigði vestfirzkra Framsóknar-
manna í þessum kosningum. —
Fleiri munu á' eftir fara.
Rafvirkjar
Fotosellurofar,
Rakvélatenglar,
Mótorrofar,
Höfuðrofar, Rofar, tenglar,
Varhús, Vartappar.
Sjálfvirk vör, Vír, Kapall
og Lampasnúra í metratali,
margar gerðir.
Lampar í baðherbergi,
ganga, geymslur.
Handlampar.
Vegg-,loft- og lampafalir
inntaksrör, járnrör
1” 1*4" 11/2” og 2”,
í metratali.
Einangrunarband, margir
litir og önnur smávara.
— Allt á einum stað.
Magnús R. Guðmundsson.
AUGLÝSID
í Alþýðublaðinu
Rajmagnsvörubúðin s.f.
Suðurlandsbraut 12.
-Sími 81670.
— Næg bílastæði. — )
3. júní 1967 ~ ALÞÝÐUBLAÐIÐ : J