Alþýðublaðið - 29.09.1967, Blaðsíða 4

(
m£ssm>
Eltstjórl: Benedlkt Grðndal. Slmar 14900—14903. — Auglýslngasíml:
14906. — ASsetur: Alþýðuhúsið við Hveríisgötu, Rvik. — Prentsmiðja
AiþýðublaSsins. Slml 14905. — Askrlftargjald kr. 105.00. — 1 lausa-
sölu kr. 7.00 elntaldO. — Útgefandl: AlþýSuflokkurlna.
Siökkviliðið og eldvarnir
Brunamál í borginni bar á góma á síðasta fundi
borgarstjórnar Reykjavíkur, og þarf enga’n að furða á
iþví, þar sem á þessu ári hefur þegar orðið tugmilljóna
króna tjón í tveim eldsvoðum í Reykjavík.
Eftir þessa tvo stórbruna hefur margsinnis verið á
■það bent í blöðum, hve iila slökkvilið Reykjavíkur-
Borgar er búið tækjum. Til dæmis er bílakostur þess
,að meginstofni eftirlegukindur frá stríðsárunum, sem
þrátt fyrir gott viðhald, henta ivarla lengur til slökkvi
starfa, né svara þeim kröfum, sem í dag eru gerðar.
Vanmáttur slökkviliðsins í viðureign við stórbruna
kom hvað berlegast í ljós, þegar brann í Borgarskála
og einkabifreiðir voru notaðar til að lýsa upp á bruna
staðnum, vegna þess að slökkviliðið skorti hentug ljós.
Fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar í Reykjavík
varný slökkvistöð vígð með bægslagangi og ræðuhöld
um. Bygging hennar var löngu orðin tímabær, en við
'vígsluna gleymdist hins vegar að geta þess, að inni-
.haldið væri ekki sem skyldi. Þá furða margir vegfar-
'endur sig á brunabyggingunni við Slökkvistöðina, sem
' vandséð er hvaða tilgangi þjónar, frá leikmannssjónar
miði að minnsta kosti, og sjálfsagt hefur kostað á við
heila slökkvibifreið.
En það er þó ekki það eina, sem komið hefur í ljós
að undanförnu, að Slökkvilið Reykjavíkur sé illa búið
að tækjum, heidur eru eldvarnamálin almennt, ekki í
I
sem beztu lagi.
Sem betur fór varð ekki manntjón í þeim stórbrun-
um, sem orðið hafa á þessu ári, en hvað hefði skeð,
ef eldur hefði komið upp í húsakynnum Gagnfræða-
skóla verknáms, sem eldvarnaeftirlitig hafði lýst á-
hæft kermsluhúsnæði, en yfirvöid létu sig það engu
skipta og kennslu var haldið þar áfram þrátt fyrir yf-
irlýsingu og kæru til sakadómara? Hver hefði viljað
taka á sig ábyrgðina, ef þar hefði illa farið?
Það hefur sýnt sig á þessu ári, að ástand í þessum
málum er langt frá því að vera eins gott og skyldi.
Við liöíuni ekki efni á því að hafa illa búið slökkvilið
sem þrátt fyrir góða starfskrafta, getur ekki sinnt
verkefíii sínu sem skyldi vegna tækjcskorts. Við höf-
um héidur ekki efni a bví að fara ekki eftir eldvarna-
reglurr <>g fá hlutaðeigandi embættismönnum vald
til að sjá um að reglunum sé framfylgt, en á það virð-
ist bresta eins og nú háttar málum.
Þessum málum verður að kippa í liðinn áður en til
fleiri óhappa af þessu tagi kemur.
4 22. september 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Siöasti innritunardagur
DANSSKÓLI
Reykjavík í símum 20345, 10118 og 38162 frá kl. 10-12 og 1-7.
Kópavögur og Hafnarfjörður í síma 38126 írá- kl. 10-12 og 1-7.
Keflavík í síma 2097 kl. 3-7i
AFHENDING SKÍRTEINA
Reykjavík:
Að Brautarholti 4 laugardaginn 30. september frá kl. 1-7 og
sunnudaginn 1. október frá kl. 1-7.
Kópavogur:
í Félagsheimilinu (efri sal) súnnudaginn 1. október kl. 1-7.
Keflavík:
í Ungmennafélagshúsinu mánudaginn 2. október kl. 1-7.
DANSKENNARASAMBAND ÍSLANDS
krossgötum
★ LISTAMAÐUR AF GUÐS
NÁÐ.
Ósvald Knudsen er Jistamaður af
guðs náð. Hann hefur unnið merkiieg afrék á
kvikmyndasviðinu og meiri en nokkur annar ís-'
lendingur hingað *til. Afrek hans á þessum vett-
vangi eru þó kannski ennþá meiri lieldur en þau
virðast fljótt A litið, þegar tekið er tillit til þess,
að um algert tómstundastarf er að ræða og að-
staðan á margan hátt hin erfiðasta. Kvikmynda-
taka er bæði tímafrek og fjórfrek, tæki og annað
sem til þarf dýrt, en hinn ódrepandi áhuga hefur
fleytt honum yfir allar torfærur.
Kvikmyndir Ósvalds Knudsens
liafa aflað honum frægðar víða um lönd, nú síðast
hefur hann hlotið viðurkenningu fyrir Surtseyjar-
myndina, Með sviga lævi, á Heimssýningunni í
Montreal. Aftur á móti liefur minna farið fyrir
opinberri viðurkenningu hér heima honum til
handa, þótt almenningur hafi jafnan tekið mynd-
um lians tveimur höndum. Sú nefnd, sem farið
liefur með úthlutun listamannafjár á íslandi, hef-
ur aldrei séð sér íært að veita honum viður-
kenningu eins og öðrum listamönnum þjóðarinn-
ar af þeirri ástæðu, skilst mér, að í hehnar orða-
bók finnst ekkert, sem ljósmyndalist eða kvik-
myndalist heitir. Listamenn af þeirri tegund eru
ekki til samkvæmt hinni gömlu og hefðbundnu
reglu, sem farið er eftir við úthlutunina.
■ ;i
★ VERÐLAUN OG VIÐUR-
KENNING.
Mér liefur hins vegar alltaf geng-
ið ilia að kyngja því, að t. d. laglega hagorður
vísnasmiður eða þokkalega skrifandi rithöfundur,
væru óumdeilanlega meiri listamenn en kvik-
myndatökumaður, sem æ ofan í æ hefur fengið
verðlaun og viðurkenningu á sýningum meðal
milljóna þjóða. — Ég tel slíkt viðhorf orka mjög
tvímælis. — Eða öllu lieldur: Ég tel ekki orka
tvímælis, að ijósmyndalist og kvikmyndalist eigl
að sitja við sama borð og aðrar listgreinar, þegar
til úthlutunar listamannafjár kemur. Ekkert er
eðlilegra í menningarþjóðfélagi en' að nýjar
listgreinar bætist í hóp þeirra, sem lyrir eru, og
ástæðulaust að láta gömul og úrelt sjónarmið ráða
afstöðu um stuðning við þær. List er alltaf viður-
lcenningarverð hverju nafni sem hún nefnist. Ég
lield, að úlhiutunarnefnd listamannalauna, sem
skipuð er hinum ágætustu mönnum, ætti að end-
urskoða afstöðu sína í þessum efnum og viður-
kenna í verki, að Ósvald Knudsen er ekki síður
verðskuldunarmaður listamannalauna en þeir, sem
öðrum listgreinum sinna og hlotið hafa náð fyrir
augum nefndarinnar. — S t e i n n .