Alþýðublaðið - 03.05.1968, Blaðsíða 16

SfðAf&
Umferðarvörður
íslandsklukkan hefur nú verið' sýnd 28 sinnum og verð'ur næsta sýn
Ing í kvöld föstudaginn 3. maí. Þar sem nú líður senn a'ð lokum,
þessa leikárs í Þjóðlcikhúsinu, þá eru nú aðeins eftir örfáar sýn-
ingar á íslandsklukkunni að þessu sinnl. Myndin er af Sigríði Þor-
valdsdóttur og Valdimar Helgassyni í hlutverkum sínum.
Embættismaður ætla ég aS gerast,
fyrst almættiff mér tækifærið gefur,
og standa þar sem stræti og götur skerast
og stjórna eins og sá sem valdiff hefur.
Ég heimta ermahlífar splunkunýjar,
því hefðarstandið eykst með slíku fati,
og brýni rödd, ef einhver á mig híar,
með ógurlegum svip og handapati.
Og ég sem hlvddi aldrei ökulögum, >
en æddi fyrir bíla á miðju stræti,
verð útnefndur á allra næstu dögum
umferoaivoiour. Þvílíkt eftirlæti!
Allir skápar útdregnir og 'mn-
réttaðir af sérstökum hagleik...
Auglýsing í TÍMANUM

Þessi umferðarbreyting, sem á
að koma á eftir fjórar vikur,
verður hún ekki lika eins kon
ar landspróf?

Ætil Spánverjunum hafi ekki
fundizt síðasta markið í leikn
um á þriðjudaginn vera hálf-
gert ómark?
Menningarmál
Væri einkaframtakinu ekki til að dreifa, yrði litið um ævin-
týri á íslandi.'Tilveran myndi koðna niður í tilbreytingarleysi
og doða. Grámi hversdagsins yrði ósnortinn af þeim björtu
glömpum, sem fylgja ævintýrum, sem upp komast.
Að vísu mætti segja, að verið sé að bera í bakkafullan læk-
inn, með því að skrifa um séniver, svo mjpg sem hann hefur
puntað upp á íslandssöguna að undanförnu.
Varla eru dómstólar búnir að sleppa orðinu í Ásmundar-
málinu mikla, þegar sögunni er vikið á land, eða nánar til-
tekið til Egilsstaða.
Það er ekki oft, sem hreppstjórar vorir fá annan eins feng
upp í hendurnar, eins og tæpt hundrað lítra af sénever og
rúm hundrað karton af sígarettum.
Það mætti segja mér að manninum hafi brugðið.
En hvað um það. Þetta séniverævintýri hefur, brúgðið
björtu gliti á þennan þéttbýliskjarna austfirzkra sveita. Egils-
staðir eru með öðrum orðum komnir í tölu merkisplássa á
landi hér. Það gefur auga leið, séu aðstæður allar og kringum
stæður kannaðar til hlítar, að eítir slíka upphefð í ævintýra-
landinu, er þorpið sjálfkjörið til að verða höfuðstaður sinnar
sýslu, ef ekki Auctfiarða allra. Það á umsvifalaust að flytja
þangað báða sýslumennina, þann á Seyðisfirði og á Eskifirði.
og einn eða fleiri haskóía. Virðulegan dómstól, iþar sem brúk-
aðar eru skykkjur og parruk, síldarútvegsnefnd og umboðs-
mann Menningarsjóðs. Einnig verður að vinda bráða gang-
skör að því að koma upp ráðhúsi og veitingahúsi með vín-
leyfi (sjá verður um að dómstóllinn hafi næg verkefni).
Að þessu fengnu v^rður Egilsstaðakauptún komið með hæl-
ana, þangað sem Selfoss hefur tærnar.
Ekki hefur enn heyrzt getið um nein afrek þeirra undar-
legu manna, sem eru í áhöfn Vanadísarinnar, í séniver eða
hrennivínsmálum yfirleitt.
Þannig hefur hreppstjórinn á Egilsstöðum skotið sýslumann
inum í Árnessýslu ref fyrir rass, með því að gera upptækt ó-
löglega innflutt brennivín og e.fla þannig fjárhag Menningar
sjóðs og stuðla þannig að útkomu Alfræðiorðabókarinnar.
Um leið og við óskum Egilsstaðamönnum heilla og ham-
ingju og góðrar veiði í framtíðinni og liprum framgangi á-
hugamála sinna, skorum við á Selfyssinga að láta ekki Suður-
land eftir liggja í framlögum til íslenzkrar menningar.
GADDUR.
Ekki er að spyrja að ósóman-
um. Nú á að fara að fram-
leiða þægilegri eldspýtur, svo
að þessir skorsteinar geti orð
ið fljótari að reykja í sig
krabbamcinið. . .

Fyrsf það er enginn staður á
jarðriki til, þar sem þeir John
son og Hó geta talazt við,
finnst mér það ætti bara að
senda þá til tunglsins. . .