Dagur - 23.04.1918, Blaðsíða 1

DAGUR
kemur úí tvisvar í mán-
uði og kostar 2 kr. árg.
Gjaldd. 1. júlí.
AFGREIÐSLU-
og innheimtumaður:
Lárus f. Rist. Talsínri 31.
Ráðhússtíg 4.
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
I. ár.
Akureyri 23. apríl 1918.
6. blað.
»Bændapóíiíík«
Blaðið íslenditigur flytur 12. þ.
m. ritstjórnargrein, er heitir »Stjórn-
málalífið*. Ritháttur greinarinnar er
prúðmannlegur og orðum stilt vel
i hóf. Rað er höfuðkostur hennar.
Að öðru leyti 6r greinin fremur
lítils virði. Aðalókostur hennar er
sá, að hún telur stjórnmálalífið ís-
lenska óheilbrigt, en bendir þó ekki
á nein ráð þvi til heilsubótar.
Við efni greinarinnar er dálítið
athugavert á nokkrum stöðum.
Verður það ekki rakið hjer en aðeins
bentá eitt atriði, og það er þetta:
íslendingur heldur því fram, að
blaðið Tíminn sigli undir fölsku
f'aggh er það telji sig reka heil-
brigða og reglulega vinstrimanna
stefnu, því til þess sje stefna Tímans
»altof einskorðuð bændapólitík*.
Tíminn birti stefnuskrá sína í 1.
tbl. sínu, 5. jan. þ. á. Stefnuskráin
er í 11 köflum og allítarleg. Eru
þar markaðar skýrar stefnur í öllum
hinum stærri þjóðmálum: menta-
málum, kirkjumálum, atvinnumálum,
verslun, samgöngum, póst- og síma-
málum, bankamálum, skattamálum,
tryggingum, heilbrigðismálum og
aðflutningsbanni. Rúmsins vegna
verður stefnuskráin ekki rakin hjer,
en þetta ætti að nægja til þess
að. sýna, að hjer er ekki um
neina stjettarpólitík að ræða, heldur
alþjóðarmál. Eða er það t. d.
»einskorðuð bændapólitík« að hlú-
a að bókmentum, listum og vís-
indum, að hlynna að frjálslyndri
þjóðkirkju, að vinna að eflingu
sjávarútvegarins með hafnabólum
o. fl., að styðja sjúkrasamlög, að
koma á fót Iíftryggingarsjóði handa
sjómönnum, að landspítali verði
reistur í Reykjavík, að styðja bar-
áttuna gegn berklaveiki, að koma
á almennri líkskoðun, að stárfa að
því að aðflutningsbannið nái tilgangi
sínum o. s. frv.? Eru hjer aðeins
gripin nokkur atriði úr stefnuskrá
Tímans og mætti lengi halda áfram
þessari talningu.
Einn liðurinn í stefnuskránni hljóð-
ar svo:
Að berjast af alefli fyrir því, að
koma sem mestu af verslun lands-
ins í hendur samvinnufjelaga.
Lítt hugsandi er að nokkur mað-
ur fari að halda því fram í alvöru,
að þetta síðastnefnda ákvæði stefnu-
skrárinnar komi í bága við hreina
vinstrim.stefnu. Að minsta kosti
bæri það ekki vott um mikla þekk-
ingu á málefninu. Annars væri
mjög æskilegt ef ísl. vildi skýra frá
því, hvaða ákvæði það eru í stefnu-
skrá Tímans, sem útiloka það, að
hann sje vinstrim. blað, þeim á-
kvæðum væri þá hægt að breyta
{ rjettara horf.
Það er alveg rjett fram tekið í
ísl. að stjórnmálalífið er ekki heil-
brigt. En af hverju stafar sjúkdóm-
urinn? F*að verða menn að gera
sjer Ijóst, áður en byrjað er á
lækningunni. Skoðun Tímans er,
að orsök hans sje óeðlileg mála-
myndar-flokkaskipun. Til þess að
hún verði eðlileg, verði að fá
menn til að skipa sjer í flokka um
innanlandsmálin. Að þessu vinnur
Tíminn, og þessvegna hefir hann
einn blaðanna komið fram með
AMBOÐ
FÁST HJÁ
ERLINGI FRIÐJÓNSSYNI.
stefnuskrá um innanlandsmálin.
Stefna hans er frjálslynd framsóknar-
stefna —vinstri-mannastefna. Og eftir
þeirri feikna útbreiðslu að dæma, sem
Tíminn hefir þegar náð, eru mikl-
ar horfur á að honum auðnist að
koma á nýrri, eðlilegri flokkaskipun
í landinu og lækna hið sjúka stjórn-
málalíf.
Pað skal fram tekið, að Dagur
telur Tímann hafa algerlega rjett
fyrir sjer í þessu máli, og vill því
vinna að því eftir mætti, að hin
nýja, eðlilega flokkaskipun komist
á, — Vinstri- og Hægri-flokkur.
Nú má vel vera, að Isl. sjái ein-
hverja enn greiðari leið út úr ógöng-
unum, en hjer hefir verið bent á, og
tryggari meðul við sýkinni í stjórn-
málalífinu, en þá ætti hann endi-
lega að gefa lyfseðilinn hið fyrsta,
hefði átt að að vera búinn að þvf,
— um fram alt að setja ekki ljós
sitt undir- mæliker.
Frá útlöndum.
Nú berast litlar frjettir frá víg-
völlunum. Pó lítur helst út fyrir
að þjóðverjum miði eitthvað áfram
í Frakklandi, enda mega þeir nú
fara að herða sig, ætli þ^ir að taka