Dagur - 27.01.1927, Blaðsíða 1

Dagur - 27.01.1927, Blaðsíða 1
DAGUR kemur út á hverjum fimtu- degi. Kostar kr. 6.00 árg. Gjalddagi fyrir 1. júlí. Innheimtima annast Árrti Jóliannsson í Kaupfél. Eyf. X. ár. J A f g r e i ð s lan er hjá Jóni Þ. Þór, Noröurgötu 3. Talsími 112. Uppsögn, bundin við ára- mót, sé komin til af- greiðslumanns fyrir 1. des. Akureyri, 27. janúar 1927. 4. blað. Hjartans þakklæti vottum við öllum þeim, sem sýndu okkur alúð og hluttekningu við fráfall og jarðarför okkar ástkæra sonar og bróður Jóhanns Sigvaldasonar. Akureyri 26. jan. 1927. Foreldrar og systkini. Hér með tilkynnist vinum og vandamönnum, að konan Margrét Ingi- björg Eggertsdóttir andaðist að heimili sínu hér í bænum að kvöldi þess 23. þ. m. Jarðarförin er ákveðin þriðjudaginn 1. febrúar n. k. og hefst frá heimilinu Oddagötu kl. 1 e. h. Stefán Jónasson. Eggert St. Melstað. Kosningaúrslitin. Úrslit bæjarstjórnarkosninganna þ. m. urðu sem hér segir: A-listinn 306 atkv. B-listinn 416 - C-listinn 394 - Ógild 48 - Atkvæði greiddu 1164 kjósendur af um 1600 á kjörskrá. í bæjarstjórnina voru þá kosnir: Af lista jafnaðar- manna: Steinþór Guðmundsson og Elísabet Eiríksdóttir. Af lista íhalds- manna: Hallgrlmur Daviðsson og af lista samvinnumanna: Ingimar Eydal. Unga Island. iii. í undanförnum greinarköflum var drepið á mikilvægi uppeldismála. Par var og bent á og færð líkinda- rök fyrir miklum aðstöðumun til uppeldis í sveitum og í bæjum. Hér verða færð nokkur reynslurök fyrir hinu sama. Verður þó, sökum rúmleysis, fljótt yfir sögu farið. Eigi má, ef rétt skal meta, benda á einstök dæmi, heldur líta á meg- indrætti. Og ekki ber að skoða það, sem hér verður sagt, eins og áfellis- dóm yfir þeim hluta æskulýðsins, sem vex upp í bæjum, heldur sem tilraun að skilja vandann, sem þjóð- inni er á höndum og sem óbeina kröfu fyrir hönd æskulýðsins, um að honum séu búin önnur og holl- ari uppeldisskilyrði en nú gerist. Ólöf skáldkona frá Hlöðum færði það í umtal við þann, er þetta ritar, eitt sinn, er fundum þeirra bar saman, að hún hefði, þá um daginn, séð sýn nokkra, sem myndi verða sér lengi minnisstæð. Hún hafði mætt stórum hóp barna hér í kaup- staðnum, er þau héldu heim úr skólanum. Hún kvað sér hafa hnykt við að sjá svipbragð barnanna og fas, heyra málróm þeirra og orð- bragð. Henni virtist að úr svip barnanna, látbragði og framkomu væri glatað svo mikið af því, sem börnum væri eiginlegt. Svipurinn væri kaldur og áfergjulegur, mál- rómurinn óþíður, orðbragðið rudda- legt. Vitanlega ætti þessi lýsing ekki við börnin undantekningarlaust, en þessi hefði verið heildarsvipurinn yfir hópnum. Og hún þóttist kenna á svip og sálum barnanna óheilla- mark götu-uppeldisins, sem skólinn fengi eigi afmáð með þeim aðferð- um, sem honum væri ætlað að beita og við þau skilyrði, sem honum væru búin, þrátt fyrir bezta vilja og viðleitni þeirra, sem hefðu uppfræðsluna með höndum. Þessi ummæli eru hér færð til, af því að Ólöf skáldkona mun vera þorra manna glöggskygnari á svip- mót og sálarlíf og fáir myndu freista þess, að mótmæla með rökum um- sögn hennar. Pað er ómótmælanleg staðreynd, að jafnskjótt og börnin færast á legg, eru þau háð þeim uppeldisáhrifum, sem umhverfið lætur þeim í té. Og aðaluppeldis- stofnunin er gatan! F*ar vaða þau forina innan um umferð manna og dýra, verða heyrnarvottar að rudda- legu og ósæmilegu orðbragði og sjónarvottar að hverju einu, sem götulíf í lítt vöxnum og óþrifaleg- um bæ hefir að bjóða. Fyrsta við- leitni þeirra verður að forðast hættur og yfirtroðslur og halda sinum hlut. Og leikir barnanna taka á sig svip umhverfisins. Peir verða átök sam- kepninnar, studd af kænsku og undirhyggju og börnin verða full- orðin í hugsunum og háttum löngu fyrir aldur fram. í sálum þeirra hefst eftirsókn þeirra lífsnautna, sem um- hverfið hefir að bjóða og fyr en varir eru margir orðnir ofurseldir löstum og ýmiskonar óvanda, meðan þeir eru enn á barnsáldri. Pað er tíður háttur smádrengja, að ryðjast úr sætum sínurn milli þátta í kvikmyndahúsunum og hlaupa út úr salnum. Erindið er að kveykja í vidlingum! Pessar reyk- •ngar unglinga og jafnvel barna fara sífelt í vöxt. Auk veiklandi áhrifa þeirra í heiisufarslegum og siðferðislegum efnum draga þær annan jafnvel alvarlegri dilk á eftir sér. Vindlingar eru dýr vara, en börn og unglingar hafa ekki að venjulegum hætti neinar tekjur. Og þá krefst tóbaksástríðan þess að gjaldsins sé aflað með einhverjum hætti. Verður þá tvent til ráða! Annaðtveggja að snúa út lán undir margvíslegu yfirskyni, eða stela. Mun mikið af þjófnaði unglinga og þjófafélögum þeirra vera reist á þessari orsök fremur en hinu að margir þeirra séu þjófgefnir að eðlisfari. (Meira). t Jóhanna Jóhannsdóttir Silfrastöðum. Húsfreyjan á Silfrastöðum í Skaga- firði andaðist úr berklaveiki 4. jan. síðastl. eftir langa og þunga van- heilsu. Hún var um fertug að aldri; fædd og alin upp á Lýtingsstöðum í Skagafirði. Jóhanna var gift Jó- hannesi Steingrímssyni bónda á Silfrastöðum, ágætismanni. Lifir hann konu sína ásamt einu barni þeirra hjóna, stúlku, vanheilli. Áður höfðu þau mist barn úr berkla- veiki. Raunir þeirra hjóna voru því miklar og viðskilnaður móðurinnar frá varanlega sjúku barni dauöan- um þyngri. Jóhanna var hin mesta atgerfis- og ágætiskona. Hún var allra kvenna fríðust, gáfuð, stórhrein í skaplyndi og ekki smágeðja en drenglynd og réttsýn í bezta lagi. Hún átti hvers manns aðdáun og þokka þeirra, er henni kyntust. Mun héraðsbúum og svo þeim er tíðförult eiga um þjóðleið hjá Silfrastöðum þykja mjög hafa daprast um, er heimili drúpir í harmi, þar sem áður hélt uppi andlegri rausn og risnu ein af glæsilegustu konum landsins. Skipulag Kaupfélags Eyfirðinga. Andsvar gegn „Athugasemd" endurskoðenda Kf. Eyf. iii. Þessi deila, hr. endurskoðendur, er risin af tillögu yðar, þar sem þér leggið til, að það sé tekið til athugunar, hvort ekki myndi hagkvæmt, að félagið tæki að selja félagsmönnum matvöru með kostnaðarverði gegn peningagreiðslu út í liönd. Mótstaða mín er ekki stíluð gegn því, að slíkt sé athugað, heldur gegn anda tillögunnar, af því að fyrir mínum sjónum liggja í augum uppi þessi tvö meginatriði snertandi tillögxma: 1. Kaupfélag Eyfirðinga hefir ekki kvikað frá gangverðsgrundvellinum, sem það var reist á 1906, nema um ein- stöku vörupósta og um stundarsakir, þegar knýjandi ástæður hafa verið fyrir hendi. 2. Matvara hefir til skamms tíma verið megin-vörumagn félagsins inn- flutt og mun jafnan verða ein höfuð- grein innfluttra vara þess. Engar á- stæður hafa verið færðar, né eru sjá- anlegar, sem knýja til þess, að horfið sé frá grundvallarreglu félagsins um verðlagningu, að því er snertir þessar vörur. Þér hafið leitast við að réttlæta til- lögu yðar á þeim grundvelli, að það sé í »samræmi við grundvöll, lög og anda fé-

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.