Dagur - 27.01.1927, Blaðsíða 1
DAGUR
kemur út á hverjum fimtu-
degi. Kostar kr. 6.00 árg.
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
Innheimtima annast Árrti
Jóliannsson í Kaupfél. Eyf.
X. ár. J
A f g r e i ð s lan
er hjá Jóni Þ. Þór,
Noröurgötu 3. Talsími 112.
Uppsögn, bundin við ára-
mót, sé komin til af-
greiðslumanns fyrir 1. des.
Akureyri, 27. janúar 1927.
4. blað.
Hjartans þakklæti
vottum við öllum þeim, sem sýndu okkur
alúð og hluttekningu við fráfall og jarðarför
okkar ástkæra sonar og bróður Jóhanns
Sigvaldasonar.
Akureyri 26. jan. 1927.
Foreldrar og systkini.
Hér með tilkynnist vinum og vandamönnum, að konan Margrét Ingi-
björg Eggertsdóttir andaðist að heimili sínu hér í bænum að kvöldi
þess 23. þ. m.
Jarðarförin er ákveðin þriðjudaginn 1. febrúar n. k. og hefst frá
heimilinu Oddagötu kl. 1 e. h.
Stefán Jónasson. Eggert St. Melstað.
Kosningaúrslitin.
Úrslit bæjarstjórnarkosninganna
þ. m. urðu sem hér segir:
A-listinn 306 atkv.
B-listinn 416 -
C-listinn 394 -
Ógild 48 -
Atkvæði greiddu 1164 kjósendur af
um 1600 á kjörskrá. í bæjarstjórnina
voru þá kosnir: Af lista jafnaðar-
manna: Steinþór Guðmundsson og
Elísabet Eiríksdóttir. Af lista íhalds-
manna: Hallgrlmur Daviðsson og
af lista samvinnumanna: Ingimar
Eydal.
Unga Island.
iii.
í undanförnum greinarköflum var
drepið á mikilvægi uppeldismála.
Par var og bent á og færð líkinda-
rök fyrir miklum aðstöðumun til
uppeldis í sveitum og í bæjum.
Hér verða færð nokkur reynslurök
fyrir hinu sama. Verður þó, sökum
rúmleysis, fljótt yfir sögu farið.
Eigi má, ef rétt skal meta, benda
á einstök dæmi, heldur líta á meg-
indrætti. Og ekki ber að skoða það,
sem hér verður sagt, eins og áfellis-
dóm yfir þeim hluta æskulýðsins,
sem vex upp í bæjum, heldur sem
tilraun að skilja vandann, sem þjóð-
inni er á höndum og sem óbeina
kröfu fyrir hönd æskulýðsins, um
að honum séu búin önnur og holl-
ari uppeldisskilyrði en nú gerist.
Ólöf skáldkona frá Hlöðum færði
það í umtal við þann, er þetta ritar,
eitt sinn, er fundum þeirra bar
saman, að hún hefði, þá um daginn,
séð sýn nokkra, sem myndi verða
sér lengi minnisstæð. Hún hafði
mætt stórum hóp barna hér í kaup-
staðnum, er þau héldu heim úr
skólanum. Hún kvað sér hafa hnykt
við að sjá svipbragð barnanna og
fas, heyra málróm þeirra og orð-
bragð. Henni virtist að úr svip
barnanna, látbragði og framkomu
væri glatað svo mikið af því, sem
börnum væri eiginlegt. Svipurinn
væri kaldur og áfergjulegur, mál-
rómurinn óþíður, orðbragðið rudda-
legt. Vitanlega ætti þessi lýsing ekki
við börnin undantekningarlaust, en
þessi hefði verið heildarsvipurinn
yfir hópnum. Og hún þóttist kenna
á svip og sálum barnanna óheilla-
mark götu-uppeldisins, sem skólinn
fengi eigi afmáð með þeim aðferð-
um, sem honum væri ætlað að
beita og við þau skilyrði, sem
honum væru búin, þrátt fyrir bezta
vilja og viðleitni þeirra, sem hefðu
uppfræðsluna með höndum.
Þessi ummæli eru hér færð til,
af því að Ólöf skáldkona mun vera
þorra manna glöggskygnari á svip-
mót og sálarlíf og fáir myndu freista
þess, að mótmæla með rökum um-
sögn hennar. Pað er ómótmælanleg
staðreynd, að jafnskjótt og börnin
færast á legg, eru þau háð þeim
uppeldisáhrifum, sem umhverfið
lætur þeim í té. Og aðaluppeldis-
stofnunin er gatan! F*ar vaða þau
forina innan um umferð manna og
dýra, verða heyrnarvottar að rudda-
legu og ósæmilegu orðbragði og
sjónarvottar að hverju einu, sem
götulíf í lítt vöxnum og óþrifaleg-
um bæ hefir að bjóða. Fyrsta við-
leitni þeirra verður að forðast hættur
og yfirtroðslur og halda sinum hlut.
Og leikir barnanna taka á sig svip
umhverfisins. Peir verða átök sam-
kepninnar, studd af kænsku og
undirhyggju og börnin verða full-
orðin í hugsunum og háttum löngu
fyrir aldur fram. í sálum þeirra hefst
eftirsókn þeirra lífsnautna, sem um-
hverfið hefir að bjóða og fyr en
varir eru margir orðnir ofurseldir
löstum og ýmiskonar óvanda, meðan
þeir eru enn á barnsáldri.
Pað er tíður háttur smádrengja,
að ryðjast úr sætum sínurn milli
þátta í kvikmyndahúsunum og
hlaupa út úr salnum. Erindið er að
kveykja í vidlingum! Pessar reyk-
•ngar unglinga og jafnvel barna
fara sífelt í vöxt. Auk veiklandi
áhrifa þeirra í heiisufarslegum og
siðferðislegum efnum draga þær
annan jafnvel alvarlegri dilk á eftir
sér. Vindlingar eru dýr vara, en
börn og unglingar hafa ekki að
venjulegum hætti neinar tekjur. Og
þá krefst tóbaksástríðan þess að
gjaldsins sé aflað með einhverjum
hætti. Verður þá tvent til ráða!
Annaðtveggja að snúa út lán undir
margvíslegu yfirskyni, eða stela.
Mun mikið af þjófnaði unglinga og
þjófafélögum þeirra vera reist á
þessari orsök fremur en hinu að
margir þeirra séu þjófgefnir að
eðlisfari. (Meira).
t
Jóhanna Jóhannsdóttir
Silfrastöðum.
Húsfreyjan á Silfrastöðum í Skaga-
firði andaðist úr berklaveiki 4. jan.
síðastl. eftir langa og þunga van-
heilsu. Hún var um fertug að aldri;
fædd og alin upp á Lýtingsstöðum
í Skagafirði. Jóhanna var gift Jó-
hannesi Steingrímssyni bónda á
Silfrastöðum, ágætismanni. Lifir
hann konu sína ásamt einu barni
þeirra hjóna, stúlku, vanheilli. Áður
höfðu þau mist barn úr berkla-
veiki. Raunir þeirra hjóna voru því
miklar og viðskilnaður móðurinnar
frá varanlega sjúku barni dauöan-
um þyngri.
Jóhanna var hin mesta atgerfis-
og ágætiskona. Hún var allra kvenna
fríðust, gáfuð, stórhrein í skaplyndi
og ekki smágeðja en drenglynd og
réttsýn í bezta lagi. Hún átti hvers
manns aðdáun og þokka þeirra, er
henni kyntust. Mun héraðsbúum
og svo þeim er tíðförult eiga um
þjóðleið hjá Silfrastöðum þykja
mjög hafa daprast um, er heimili
drúpir í harmi, þar sem áður hélt
uppi andlegri rausn og risnu ein
af glæsilegustu konum landsins.
Skipulag
Kaupfélags Eyfirðinga.
Andsvar gegn „Athugasemd"
endurskoðenda Kf. Eyf.
iii.
Þessi deila, hr. endurskoðendur, er
risin af tillögu yðar, þar sem þér leggið
til, að það sé tekið til athugunar, hvort
ekki myndi hagkvæmt, að félagið tæki
að selja félagsmönnum matvöru með
kostnaðarverði gegn peningagreiðslu út
í liönd. Mótstaða mín er ekki stíluð gegn
því, að slíkt sé athugað, heldur gegn
anda tillögunnar, af því að fyrir mínum
sjónum liggja í augum uppi þessi tvö
meginatriði snertandi tillögxma:
1. Kaupfélag Eyfirðinga hefir ekki
kvikað frá gangverðsgrundvellinum,
sem það var reist á 1906, nema um ein-
stöku vörupósta og um stundarsakir,
þegar knýjandi ástæður hafa verið fyrir
hendi.
2. Matvara hefir til skamms tíma
verið megin-vörumagn félagsins inn-
flutt og mun jafnan verða ein höfuð-
grein innfluttra vara þess. Engar á-
stæður hafa verið færðar, né eru sjá-
anlegar, sem knýja til þess, að horfið
sé frá grundvallarreglu félagsins um
verðlagningu, að því er snertir þessar
vörur.
Þér hafið leitast við að réttlæta til-
lögu yðar á þeim grundvelli, að það sé í
»samræmi við grundvöll, lög og anda fé-