Dagur - 18.08.1954, Blaðsíða 8

8
Bagujr
Miðvikudaginn 18. ágúst 1954
Minnzf hundrðð árs afmælis
Skinnastaððkirkju
Hin aldna kirkja er enn virðulegt guðshús -
Afkomendur séra Hjörleifs Guttorrassonar gáfu
fagran skírnarfont - List Arngríms Císlasonar
málara varðveitt i kirkjunni
Sunnudaginn 8. ágúst vai' 100
ára afmælis Skinnastaðakirkj u
minnzt með mikilli viðhöfn og
miklu fjölmenni þar á staðnum.
Séra Hjörleifur, þáv. prestur á
Skinnastað, lét byggja kirkjuna.
En Hjörleifur varð síðar, eins og
kunnugt er, prestur á Tjöm og
Völlum í Svarfaðardal. Kona
hans var Guðlaug Björnsdóttir.
Skinnastaðakirkja var byggð
úr timbri og þótti veglegt guðs-
hús á sinni tíð og er það raunar
enn. Arngrímur Gíslason, málari,
faðir Bjai'gar á Selá á Árskógs-
strönd, málaði kirkjuna af al-
kunnri snilld. Síðar var hún mál-
uð undir eftirliti þjóðminjavarð-
ar, og málningin gerð í upphaf-
legum stíl.
Öldruð kona lagði fram fé til að
fegra staðinn.
Umhverfið er snoturt, eftir því
sem gerist um kirkjur okkar, og
má geta þess, sem vel er gert á
því sviði, að kona nokkur öldr-
uð, móðir Benjamíns Sigvalda-
sonar, kostaði viðgerð á sáluhlið-
Nýi skírnarfonturinn gjöf frá
afkomendum séra Hjörleifs.
Hátíðamessan að Skinnastað
var mjög fjölmenn og virðuleg.
Mættir voru 6 prestar og fluttu
fjórir þeirra ræður.
Afkomendur séra Hjörleifs,
sem eru orðnir margir, fjöl-
menntu þarna og gáfu kirkjunni
forláta fagran og haglega útskor-
inn skírnarfont úr eik, sem Þór-
arinn Eldjárn, bóndi á Tjörn, af-
henti með ræðu.
Skírnarfonturinn er haglega
gerður og er eftir Ágúst Sigur-
mundsson tréskurðarmeistara í
Reykjavík. Á honum er blað-
skurður í líkingu við hina fomu
skreytingu á vindskeiðum Hafra-
fellskirkju. Silfurskálina' smíðaði
Leifur Kaldal, og er hún með
áletrun.
Fjögur börn skírð og tvenn
brúðhjón geíin saman,
Séra Páll Þorleifsson, sem er 6.
prestur staðarins frá séra Hjör-
leifi, gaf kirkjunni biblíuna í
skinnbandi og konur gáfu kii'kj-
unni hitunartæki. Kirkjusöngur-
inn var mjög góður, en for-
söngvarinn er Björg Björnsdóttir
frá Lóni. Er hún afkomandi séra
Hjörleifs. Fjögur börn voru skírð
og tvenn hjón gefin saman. Fyrsta
barnið, sem skírt var, var einnig
af ætt séra Hjörleifs, en faðir þess
var annar brúðguminn.
Allir gestir fengu ríkulegar
veitingar að messu lokinni.
Athöfn þessi á Skinnastað fór hið
virðulegasta fram og mun mörg-
um viðstöddum minnisstæð.
Sjóleiðis til Noregs?
Hið landsfræga skip Hæringur
mun nú verða seldur úr landi
fyrir viðunanlegt verð. Er þar
með lokið mikilli sögu hér og
kæru umræðuefni fyndinna
manna, sem enzt hefur þeim svo
árum skiptir. — Skýra ný sunn-
anblöð svo frá, að viðbúnaður
allmikill sé nú hafinn í höfuð-
staðnum til þess að dæla sjó úr
botntönkum skipsins, svo að það
megi verða tilbúið til afhending-
ar, þegar kallið kemur. — Þykja
þessar fréttir benda eindregið í
þá áttina, að kaupendurnir nýju
muni hafa í hyggju að flytja
Hæring ofansjávar og sjóleiðis til
hins nýja ákvörðunarstaðar í
Noregi.
Erlend blöð ræða menningar-
ástandið í danshúsym Rvíkur
Þykir bragurinn miniia á sukksömustu
staði í útálfum!
Sænsk blöð hafa að undanfömu
rætt allmikið um ísland og ís-
lenzk málefni einkum í sambandi
við kvikmyndatöku Sölku
Völku hér á landi og einnig vegna
ferða sænskra blaðamanna út
hingað. Hefur þar ýmislegt kom-
ið upp úr dúrnum, sem allfróðlegt
er að heyra fyrir okkur „Mör-
landana‘!, engu síður cn sænska
inn Hattsson syngur í
Blé hér á morgun
Hefúr hlotið óvenjulega lofsamlega dóma eftir
fyrstu söngskemmtanir sínar í höfuðstaðnum
Kristinn Hallsson, ungur og
upprennandi söngvari úr Reykja-
vík, efnir til söngskemmtunar í
Nýja-Bíó liér í bæ á morgun. —
Fritz Weisshappel verður við
hljóðíærið.
Kristinn hefur undanfarin ár
stundað nám í sönglistarskóla í
London, en áður var hann, þótt
ungur sé að árum, orðinn þekkt-
ur fýrir söng sinn í Reykjavík.
Hefur hann lengi sungið með
karlakórnum Fóstbræður og ver-
ið þar einsöngvari. Hann mun
vera fyrsti bassasöngvari íslenzk-
ur, sem stundað hefur langskóla-
nám í sinni grein erlendis. Krist-
inn er sonur þeirra hjónanna
Guðrúnar Ágústsdóttur, söng-
konu, og Halls Þorleifssonar, sem
söngvinir vita, að lengi hefur
Fegurðardísirnar þrjár, sem verðlaun hlutu
verið þekktur . kórsöngvari í
Rvík, svo að ekki á Kristinn langt
að sækja söngrödd sína og list-
gáfur.
Kristinn Hallsson hélt fyrstu
söngskemmtun sína í höfuðstaðn-
um í síðustu viku og hlaut
óvenjulega aðsókn og undirtekt-
ir áheyrenda og einróma lof
listdómara bíaðanna. Sem sýnis-
horn skulu hér tilfærð eftirfar-
andi ummæli dr. Páls ísólfssonar
í Morgunbl. 12. þ. mán.:
„Hér er brotið blað í listþróun
þessarar þjóðar. Enn einn ungur
maður hverfur heim að loknu
erfiðu námi með fullt fangið af
fyrirheitum,“ segir þar m. a.: ..
„Það er auðséð, að við erum að
ná ítalíu í framleiðslu á söng-
fólki.“ — Eftir að dr. Páll hefur
rakið söngskrána nokkuð, en hún
var mjög fjölbreytt, verk sígildra
meistara og íslenzk lög, segir
hann: .... „Það var beinlínis
undravert, hve fagurlega Kristinn
söng þessi frábæru lög (eftir
Hugo Wolf í þessu tilfelli). Loka-
þátturinn var aríur eftir Verdi,
Mozart og Borodin, auk fjölda
aukalaga.
María Jónsdóttir frá Akureyri, Ragna Ragnars frá Akureyri og .lóhanna Ileiðdal frá Reykjavík. —
„Þáð fengu mig færri en vildu,“ segir í vísunni gömlu, og sjálfsagt munu þær allar geta tekið undir þau
vísuorð, þcgar þær verða manni gefnar.
Kristinn er nú orðinn fuilmót-
aður óperusöngvari, sem boðleg-
ur væri hvar sem er á hinum
stóru óperum Evrópu. Meðferð
hans á aríu Mozarts var með
þeim hætti, að hinir ströngustu
gagnrýnendur heimspressunnar
mundu hafa 'fallið í stafi yfir söng
þessa unga manns. Hann hefur
ekki aðeins tileinkað sér mikla
kunnáttu og fagra og ríka túlkun,
hann hefur tamið sér framkomu
á leiksviði, sem minnir á söngv-
ara, sem eru því þaulvanir.
Framburður hans á ljóðum og
texta er mjög fágaður." ....
Eftir þessum sólarmerkjum og
ýmsum öðrum má telja víst, að
áheyrendur Kristins á söng-
skemmtun hans hér á morgun
geti vænzt mikils og óvenjulegs
listviðburðar.
lesendur, því að enn er það svo,
að „glöggt er gestsaugað“.
Sem dæmi um þetta birti
stærsta kvöldblað þar í landi,
Expressen í Stokkhólmi, grein
um þetta efni nú fyrir skemmstu,
eftir ritstjóra blaðsins, Gösta
Wernlöf að nafni ,en hann gerði
sér ferð til Reykjavíkur fyrr í
sumar. Segir ritstjórinn, að sér
hafi legið við taugaáfalli, er hann
kom í eitt danshús Reykjavíkur
og fékk að vita, að aðgangseyr-
irinn væri 35 kr. og annað verð-
lag á þjónustu og veitingum eftir
því. í fyrstu virtist sem aðeins
væru jafn meinlitlir drykkir sem
„kóka-kóla“ þarna á borðum, en
brátt tók hann að gruna, að ann-
arr og stórum göróttari drykkur
væri víða á flöskunum en hið
meinleysislega vörumerki benti
til. Og brátt fóru vasapelarnir að
komast á kreik. Aldrei kveðst
itstjórinn hafa séð jafn almenna
ölvun á slíkum stöðum í heima-
landi sínu, og ekki voru dyra-
verðirnir heldur að ónáða gest-
ina meira en góðu hófi gegndi.
Alvarlegasta hlið málsins virtist
honum þó sú staðreynd, að stúlk-
urnar sýndust ekki síður liðtækar
við drykkjuna en piltarnir. —
Margir buðu Svíanum „en sup“
og voru hinir gestrisnustu og
stimamýkstu við útlendinginn.
En brótt tók gamanið að grána,
sumir gerðust ofurölva, og
nokkrum „pörum“ var vísað af
dansgólfinu af þeim sökum. Loks
kom þar, að gestinum — sem mun
allvíðförull og ýmsu vanur í
henni varöld — þótti bragurinn
líkjast einna helzt kjötkveðjuhá-
tíð í Rió, og skilst mönnum, að
þar sé ærið langt til jafnað niður
á bóginn. — Það er ekki fyrr en
undir kl. 5 um morguninn, að úr
„fögnuði fólksins" dregur á göt-
um höfuðstaðarins, t. d. nálægt
skemmtistöðum, segir ritstjórinn
í lok greinar sinnar.
Enginn dómur skal hér á það
lagður, hvort hinn sænski blaða-
maður lýsi ástandinu í höfuð-
staðnum rétt að þessu leyti, en
satt að segja er það þó langlík-
legast, að svo sé, og má um það
segja, að ekki sé sú landkynning,
sem þarna fer fram, sérlega
heppileg, svo að ekki sé fastar að
orði kveðið.
Sumarsláírunin
Sumarslátrunin hófst að þessu
sinni 12. þ. m. Er það um hálfum
mánuði fyrr en í fyrrasumar.
Fyrstu lömbin, sem komú á slát-
urhúsið að þessu sinni voru frá
Helga Stefánssyni á Þórustöðum.
Þyngsti skrokkurinn vigtaði 17,5
kg.
AÍls hefur verið slátrað um 100
kindum.