Þjóðviljinn - 09.06.1950, Blaðsíða 3

Föstudagur 9. júní 1950.
ÞJÓÐVILJINN
ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRI: FRtMANN HELGASON
ÍSLANNDSMÓTIÐ:
Fram vann Víking 4:2
Lið Fram:
Adam, Guðmundur, Karl,
Guðm., Sæmundur, Haukur,
Hermann, Óskar, Rikharður,
Lárus, Karl. Bergm. og Magn-
ús.
Láð Víkings:
Gunnar. Guðm. Sæm. Svein-
fojörn Kristjánsson. Kjartan El.
Helgi, Kristján Ólafss., Sigurð-
ur Jóns. Gunnl. Láruss. Bjarni
Guðna. Ingvar og Baldur.
Það má með sanni segja að
jþetta Islandsmót heldur áfram
að vera skemmtilegt og tvísýnt
og var þessi leikur ekki síztur
ihvað það snerti. Síðast þegar
þessi lið leiddu saman hesta
sína sigraði Fram 6:1 svo það
■kom ekki lítið á óvænt að
'Víkingar hefja þegar sókn og
halda henni góða stund þegar
í byrjun leiks. Fram bægir frá
a.llri hættu lengi vel en nær
þó aldrei tökum á Víkingunum
þeir ná samleik og rugla nokk-
uð Framara.
Baldur á fast skot á Fram-
markið en fór framhjá. Sama
#
I
Lennard Strand hijóp á 4,07,3.
Sænski hlauparinn Lennard
Strand hljóp s.l. laugardag á
móti í Kaliforniu en hann er á
thlaupaferðalagi í Bandaríkjun-
■um um þessar mundir enska
mílu á 4,07,3. Kom hann 12 m
á undan næsta manni í mark.
Þetta er bezti tímj sem náðst
!hefur á Vesturströndinni og
6. bezti tími sem náðst hefur
i' lieiminum á þessari vegalengd.
.Juventus ítalska knattspyrnu
liðið vann ítölsku keppnina
:meC' 62 stig, næst> varð Milano
(3em Albert var lijá) og fékk
57 stig.
Flest mörk í þes^ari itölsku
íkeppni gerði sænski miðfram-
herjinn Gunnar Nordahl, sem
leikur hjá Milano og setti Irann
32 mörk.
var að segja um Lárus hann
átti skáskot framhjá. Enn eru
það Víkingar sem hafa tæki-
færi Baldur leikur á Karl og
sendir knöttinn til Gunnlaugs
sem er frí en skaut framhjá.
Allan þennan hálfleik eru það
Víkingar sem hafa heldur for-
ustuna. Alveg í lok leiksins
skeður atvik sem vakti fjörug-
ar umræður. Adam hefur kast-
að sér á knöttinn og virðist
ekki hafa náð fullu valdi yfir
honum er Bjarni miðherji Vík-
ings kemur þar að og lcrækir
knettinum frá Adam og spymir
í mark en dómarinn blístrar og
dæmir aukaspyrnu á Víking.
Sjálfsagt fyrir háskaleik af
hálfu Bjarna, sem þó virtist
ekki fara háskalega að í það
sinn, en það verður dómarans
að úrskurða hvað er háskaleik-
ur og hvað ekki í hverju til-
felli.
Hálfleiknum lauk með jafn-
tefli 0:0. Ekki eru liðnar nema
5 mín þegar Gunnlaugur gerir
mark fyrir Víking eftir nokkuð
gott áhlaup frá vinstri kanti.
Aðrar 5 mín líða, eða vel það,
þá gera Víkingar harða hríð að
marki Fram sem endar með
þvi að varamaður ver með
hendi og dæmt er vítisspyrna
sem Gunnlaugur tekur o;
’spyrnir óverjandi í mark 2:0
fyrir Víking. Virðis.t nú sem
Frömurum leiðist þóf þetta
því eftir 3 mín gerir Lárus
þeirra fyrsta mark með mjög
fallegu skoti. Enn líða 15 mín
og virðast Víkingar nú heldur
vera farnir að gefa sig, leika
of mikið í vörn svo sóknin varð
sundurlaus þá fær Fram auka
spyrnu á Víking um 20 m frá
marki. Sæmundur spymir fast
og nákvæmt og hvað skeður,
knötturinn skreið undir stöng
og hafnaði í netinu. Óvenjuvel
tekið 2:2. Verður eitt jafntefl-
ið enn? Nei, Framarar eru nú
ekki á þeim buxunum þar sem
sókn Víkinga hefur líka dofn-
að og eftir 7 mín eykur Lárus
töluna upp í 3:2. Hefja Víking
ar nú harða sókn og munar
litlu að Gunnlaugur fái skallað
í mark úr sendingu frá Bjarna,
og litlu síðap er Bjami hættu-
lega nærri Adam en skaut fram
hjá. Aftur ná Framarar yfirtök
um. Litlu fyrir leikslok tekur
Hermann aukaspyrnu á Víking
25 m frá marki, mjög vel og
hnitmiðað og tekst Rikharði að
stýra knettinum í mark með
skallanum 4:2.
Víkinga skorti úthald á móti
Frömmurum og þann kraft sem
svo mjög hefur einkennt Fram
í vor. Samleikur Víkinga var-
sízt lakari en hjá Fram, sér-
staklega í fyrri háJfleik.
Bezti maður Víkings var
Kjartan Eliasson. Það er undra
vert hve honum hefur farið
fram. Kringum hann skapast
alltaf samleikur og lif. Bjarni
og Helgi Eysteins voru lika
góðir. Útherjamir og markmað
urinn voru veikustu menn liðs-
ins.
Framliðið er jafnt og jafnara
en Víkings og geroi það gæfu-
muninn í þessum leik. Sæmund
ur og Hermann voru góðir, Lár
us oft skemmtilega hreyfanleg-
ur. Karl Bergm. og Karl Guðm.
ur, góðir en Rikharður lék of
mikið einn. Haukur sterkur.
Hrólfur dæmdi yfirleitt vel og
hélt leiknum niðri, þó deila
megi um úrskurð lians er
Bjarni tók knöttinn af Adam.
Einar Magnásson og Vatnsberinn
Þann 24. maí s.l. birtist í
dagbl. Vísi grein um Vatnsbera
Ásmundar Sveinssonar, og er
greinin að mestu áskorun til
Bæjarráðs um að setja ekki
styttuna upp á almannafæri.
Grein þessi er undirrituð: Ein-
ar Magnússon, og þar sem hún-
gefur góðar liugmyndir um
það hvílíkum moldvörpuaugum
ur fyrirmyndina í eftirlíking-
unni virðist eftir skilningi grein
arhöfundar einmitt vera frum-
skilyrði allrar listrænnar nautn
ar eða í stuttu máli það sama
og að skilja list. Þannig ætti
t. d. mynd Leonardos af Mónu
Lísu að vera óskiljanleg ogr
einskisvirði öllum þeim, sem
ekki þekktu frúna persónulega
margir hverjir l'ta á nútímaj í lifanda lífi og þá náttúrlega
list hér á landi, þá er ekki helzt um svipað leyti og Leon-
rétt að framhjá henni sé geng-
ið með öliu, enda þótt greinin
sé í sjálfu sér nauðaómerkileg,
og lítil ástæða til ao ætla að
Bæjarráð taki hana alvarlega.
Greinarhöfundur virðist helzt
'finna styttu Ásmundar það til
foráttu að hún sé „ekki eftir-
líking á því sem venjuiegum
augum sé sýnilegt“ (!) Hann
virðist sem sé standa í þeirri
trú að list sé alltaf eftirlíking
— og mælikvarðinn á listaverk
ið hljóti að vera sá, hve vel
eða illa þessi eftirliking hefur
tekizt.,
Maður, sem stælir verk ann-
arra manna án þess að geta
gert nokkuð sjálfstætt, ætti
eftir þessu fullan rétt á að
kallast listamaður, og þessar
stælingar hans ættu að vera
fullboðleg listaverk, svo fram-
arlega sem þær stæðust það
próf, að hægt væri að þekkja
í þeim fyrirmyndina. Þessi and-
lega starfsemi, að þekkja aft-
Mesjkov rússneski sundmað-
urinn frægi setti nýlega heims-
mot í 100 m bringus
var það se1,t á sundmóti
■lin i sambandi við
hátíðina um hvítasunnuna.
Fréttin segir ennfremur frá
því að hann hafi áður á sund-
móti í Moskvu synt vegalengd-
ina á 1,06,8. Gamla heimsmetið
átti Ameríkumaðurinn R.
Ilough og var sett 1939.
Frá meistarakeppninni í ís-hokkí í Búlgaríu. Keppnin fór fram
í skautahöU í Brasoff.
Flutningar
í Softi
í maí mánuði fluttu flugvél-
ar Flugfélags íslands san.fals:
2.191 farþega, 29.982 kg. far-
angur, 5.507 kg. póstur og
29.965 kg. annar flutningur.
Innanlands var flutt: 1962
farþegar, 24.778 kg. af öðrum
Ilutningi. •
Farþegaflutningar innanlends
voru nokkru minni nú, en á
sama tíma á s. 1. ári, en það
stafar meðal annars af hinu
langa verkfalli flugvirkja, þann
ig að nú eru 3 af flugvélum
félagsins í gangi á móti 5 á
sama tíma í fyrra.
Hins vegar hafa vöruflutn-
mgar innanlands aukizt um
rúmlega 300% frá sama tíma
í fyrra og er hér aðállega um
að ræða vcruflutninga til bænda
í Öræfum. Póstflutningar inn-
anlands voru nokkru minni en
í fyrra.
Milli landa voru fluttir 229
farþegar, 5204 kg. farangur,
669 kg. póstur og 2.724 kg.
vörur. Farþegar voru nokkru
færri nú en í maí 1949, en
póstur Nnokkru meiri og vöru-
flutningur um 80% meiri nú
en, í fyrrá.
Veðurskilyrði hafa verið góð
og var flogið 30 daga í mán-
uðinum á móti 27 í fyrra.
ardo gerði af henni „portrett-
ið.“ Enda þótt listin eigi að
vera eftirlíking þá á hún þó
ekki að vera eftirlíking á öðru
en því, sem „venjulegum“ aug-
um er sýnilegt — þ. e. a. s.
listainaðurinn ætti fyrst að
leita uppi einhvern „venjuleg-
an“ mann, eins og t.d. Einar
Magnúss. og síðan gera mynd-
ina eftir hans fyrirsögn í einu
og öllu. — Að fara útfyrir hinn
víða sjónhring „venjulegra“
augna jaðrar við velsæmisbrot.
Snilldarlega og þó alveg óaf-
vitandi tekst Einari Magnús-
syni á einum stað í þessari
grein að lýsa viðhorfi vissrar
manntegundar til frumlegs og
skapandi listamanns. En það
er þegar hann gefur í skyn, að
hann muni ekkert hafa á móti
því, að Fegrunarfélagið hugni
Ásmundi einhverri ölmusu —
ekki fyrir það afrek, sem hann
hefur unnið í þágu íslenzkrar
myndlistar — heldur fyrir hitt
að hann skuli hafa reist yfir
sig hús (!)
Ein af kórvillum nútíma list-
ar virðist í augum greinarhöf-
undar vera sú, að „ýmsa líkams
hluta vanti“ í myndir og „likn-
eskjur“, og á þetta þó ekki ein-
göngu við um nútíma list. T. d.
eru fyrir framan Stjórnarráðið
tvær „líkneskjur" hvar í vantar
bæði lungu og nýru — að ó-
gleymdum jafn mikilsverðum
líkamshluta og hjarta.
Hvernig væri nú að Einar
Magnússon skoraði á Bæjarráð
að láta flytja þessar „líkneskj-
ur“ burtu — jafnvel þótt þær
kunni að standast almennt
skraddaramál hvað snertir bol
og handleggi, og séu ef til vill
útvortis gerðar í „hinuin
gamla stíl Guðs náttúru.“?
Geir Kristjánsson.
Ufiaiísíkisþjémsta'!! cg
samningar Iskr.ds
við önmsr ríki
Handbók utanríkisráðuneytis-
ins 1950 er komin út og hefur
inni að lialda upþlýsingar uhx
sendimenn íslands og aðra full-
trúa erlendis og einnig erlenda
sendimenn og fulltrúa hér á
landi. Noklcur eintök bókarinn-
ar verða til sölu lijá Sigfúsi
Eymundssyni.
Einnig hefur verið gefin úf:
bók Hans Andersens deildar-
stjóra í ráðuneytinu um „Samn
inga Islands við önnur ríki,“ og
fæst hún hjá Braga Brynjólfs-*
sótú. : 4f