Þjóðviljinn - 14.06.1950, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 14. júni 1950.
ÞJÖÐVILJINN
9
E

SS
vVxy . -1»^. S ..-A.. ,v.......------------------------,•:-----------------------------------------^ ,
12 stunda vökulögin
Sigurinn ekki langt undan
Það er ekki hægt að segja
að baráttan fyrir nýjum vöku-
lögum á togurum bafi náð há-
marki eimþá. Samt sést þegar
•undir sóla á hluta af því aftur-
ihaldsliði, sem af öllum maetti
ihefur reynt að hindra, að frum
ivarp sósíalista um ný vökulög,
mæði fram að ganga. Og eftir
framkomu síðustu þinga er
ekki um annað að ræða fyrir
togarasjómenn en tengja þetta
réttindamál samnlngunum um
kaup og kjör, sem í.hönd fara.
Enda er það hverjum sæmilega
reyndum verkalýðssinna ljóst,
að þingið er aðeins fært um
að undirstrika þau úrslit, sem
tfást í beinum samningum milH
ejómannastéttarinnar og út-
|gerðarmanna um þetta mál.
í>að, sem veldur því, að út-
gerðarmenn eru koxnnir á und-
anhald og farnir að gera það
sem Morgunbl. og Vísir kalla
„merkileg tilraun“ sbr. skrif
ESHULY-ÖSSiÐnri
* : ' ' » ■ «l
Málgagn Æakulýðafylk-
lngarirmar ------ nambands
uiigra aóaíaliata.
HITSTJÓRAR:
Páll BergþórssoD
ólafur Jenaaon
þessara blaða um stjdtingu
vinnutímans í síðustu veiðiferð
Ingólfs Arnarsonar, stafar ein-
göngu af því, að vanir sjómenn
hafa gengið af togurunum í
stórum stíl síðan saltfiskveiðar
byrjuðu fyrir alvöru. Saltfisk-
kjörin eru nefnilega svo langt
fyrir neðan allt sem hægt er að
bjóða vönum sjómönnum, að
fráleitt er að útgerðarmönnum
haldist á sinum heztu vinnu-
kröftum. Atvinnuleysið í landi
hefur gert það að verkurm að
nokkuð hefur fengizt af óvön-
um mönnum til þess að tog-
ararnir gætu farið út í túrana.
En það þarf ekki annað en
vísa til auglýsinganna eftir
flatningsmönnum á togara, til
þess að sýna framá lívemig
ástandið er. „Hin merkilega
tilraun", stendur í beinu sam-
bandi við flótta hinna vönu
togaraháseta af skipunum
vegna smánark jaraxma. —
„Tilraunin" með styttingu
vinnutímans á að gefa sjó-
mönnum tii kynna að þeir skuli
rétt athuga sinn gang og faiga
ekki plássum eins og þeir hafa
verið áð gera af maklegxxm
ástæðum. Verið gæti að afkom-
an verði ekki svo slæm, ef út-
gerðarmenn fara almennt að
haga sér eftir „hinni merki-
legu tilraun“ og svo ber ekki
að gleyma að atviimuleysi eí
líka í landi og þess vegna geti
það verið dýrt spaug að rjúka
úr plássi, þótt kjörin séu slæm.
— Atvinnuleysið í landi er
sem betur fer ekki orðið það
mikið, þótt ærið nóg sé, að það
sé nægilegt kúgunartæki fyrir
útgerðarmenn. Þeir eru knúnir
til þess að haga sér í samræmi
við hina „merkilegu tilraun“.
Þeim sjómönnum, sem gengið
hafa af togurunum í mótmæla-
skyni við hin fráleitu saltfisk-
kjör, ber þess vegna að þakka,
að nú sést undir sóla á útgerð-
arvaldinu og sæmimdunum í
togaravökumálinu. Það eru mót
mæli með athöfn, sem ein duga
á útgerðarvaldið, sem alltaf
fer eins og það kemst.
Sjómexm þurfa nú á næstu
vikum að fylgja vel á eftir í
þessu máli. Sigurinn er ekki
langt undan.
Ó.J.
Vinnu handa æskunni,
strax
Frá því að greinar birtust hér í Æskulýðs-
síðunni um atvinnuleiysi skólaæskunnar, hafa
stjómarblöðin rætt um þessi mál. Hógværir,
„hugsandi“ borgarar hafa kveðið sér hljóðs í
Morgunbl. og Tímanum til að undirstrika hluta
af því sem sagt hefur verið í Æskulýðssíðunni.
Nátturlega hefur það alveg gleymzt að geta
þess i stjórnarblöðunum, hvaða orsakir liggja til
þess að æskan þarf að ganga iðjulaus. Og valds-
mennirnir, sem standa að Morgunbl. og Tíman-
um hafa ekki látið sér til hugar koma að gera
neitt til aö bæta úr atvinnuleysisböli skólaæsk-
unnar. „Víkverja“ Morgunblaðsins er að berast
bréf um atvinnuleysið og talar hann síðast í
gær um að bæjarstjómin ætti að láta þetta mál
til sín taka hið bráðasta. Bara hún geri það. Það
er búið að skora á hana að gera ráðstafanir til
úrbóta . Það hefur verið gert hér í síðunni. Og
hún befur ekki mjakað sér ennþá.
Það hefur ekki verið minnzt á þetta mál í
æskulýðssíðum afturhaldsblaðanna. Þeir sem
skrifa þær, hafa víst háfleygari mál að skrifa
um en brýnustu hagsmunamál æskunnar. Þeim
lætur betur að skrifa um vonzku kommúnista,
heldur en vonzku þeirra, sem halda æskunni
atvinnulausri. —
Sá hópur æskumanna, sem enga vinnu hefur
stækkar síféllt. Kröfumar um vinnu verða hávær-
ari. Æskan á heimtingu á viimu — strax.
Dagarnir fara fyrir iítið hjá honum
Svona gengar
þaö til
Ég spurði góðan kvmningja
minn í gær, hvort hann vildi
segja mére eitthvað um erfið-
Jeikana, sem hann hefur átt
KÍNVERSKI alþýðuherinn hefur vakið undrun og aðdáun heimsins með afrekum sínum og fram-
komu. Haiui á sér enga hliðstæðu í hinni löngu kinversku sögu. — Eftir að hann hefur nú
kollvarpað veldisstól innlendra og erlendra arðránsstétta, getur hann undir sér að uppbygg-
ingu Kína með byltingasinnuðum krafti. Verkefni kínverskrar alþýðu og þess hluta hennar
Sérstaklega, sem þurfti að berjast með vopnum, eru Óþrjótandi. Meðan kínverska byltingin
stóð yfir, þ. e. a. s. kapítuli hinna stórkostleg vopnaviðskipta, framkvæmdj alþýðuheriim geisi-
lega mikið atvinnulegt og menuingarlegt starf — utan þess að lemja duginn úr arðránsstétt-
unum. Myndia sýnir sveit> úr alþýðuheraum kínverska hvila sig að baki - víglínunnar sem
. var — og horfa: á útisýningu, sem leik.in er'.af amatörhóp.... - ■ , vinnu fyrir / afcj^nnuleysingja. Ifylgir.
við að etja til þess að hann
þyrfti ekki að liggja uppí á
fólkinu heima hjá sér, og „slá“
sýstkini sín fyrir bíói. Hann
svaraði: Guðvelkomið, spiirðu
bara.
—' Hvað ertu búinn að vera
lengi atvinnulaus?
— Siðan ég tók prófið. Það
eru komnar 3 vikur.
— Hefurðu reynt mikið til
að ná þér í vinnu ?
— Já, það get ég fullvissað
þig um. Ég hef haft úti öll
spjót. Ég hef staðið í sambandi
við Ráðningarskrifst. Vinnu-
miðlun og beitt frændum fyrir
mig. Leiðinlegast þykir mér þó
að þurfa að bjóða mig npp á
eyrinni, en það hef ég líka
gert. Það er aumt að hafa það
á tilfinningunni, þegar maður
hreppir dag þar, að maður hafi
verið að nappa vinnu frá fjöl-
skyldumanni, sem hefur ef til
vill mörg börn á framfæri. En
svona gengur það til.
„ «n m .
Óþolandi
ástand
— Þú hlýtur að líta mjög
dökkum augum á tilveruna?
— Blessaður vertu, þessir
erfiðleikar gefa manni náttúr-
lega ekki tilefni til að hrósa
þessu þjóðskipulagi. Ég finn
mjög lítið fyrir blessun marsh-
allhjálparinnar, sem allt bygg-
ist á. Ég veit að það vantar
hús fyrir húsnæðisleysingja og
'En maður kemst ekki lengur
í byggingavinnu. Ég hef oft
unnið við hana.
— Hvemig eyðirðu timanum
þessa dagana?
Ef ég er ekki í vinnusnapi,
þá eyði ég tímanum í að breiða^
sannleikami út um auðvaldið,
sem heldur okkur atviunulaus-
um. Og það geri ég auðvitaðk
fyrir 'Stalín. Svo slæpist mað-
úr með kimningjunum eins og"
gengur. Ög dýrmætir dagar fafa-
fyrir lítið. Fari maður að íhuga
þetta ástand sitt, finnst manni
það allt óþolandi.
Maður hefur aðeins einn kost
og hann er að berjast fyrir
betri tíð. Mig vantar bara fleiri
í lið með mér, til að geta farið
út í villta baráttu gegn burgeisa
auðvaldinu.
— Ég heyri að þú ert að
komast í bardagaskap ?- ’
-— Já, svo sarmarlega er ég
í bardagaskapi nú og hvenær
sem er. Það þjóðskipulag, sem
fargar æskunni í stríði eða.
grefur hana lifandi í „friði“
á ekki skilið að vera til degin-
um lengur. Hver veit nemcu
maður geti einhvemtíma bank-
að uppá hjá þeim, sem standa-
fyrir atviimuleysi manns núna-
— svona í þakklætisskini. Áttu.
reyk ?
— Já, svara ég. Og við höld-
um áfram að tala um auðvald-
ið og atvinnuleysið, sem, þvá