Þjóðviljinn - 25.01.1955, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 25.01.1955, Blaðsíða 6
B) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 25. janúar 1955 IMÓOVIUINN Útgefandi: Sameinlngarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn. Hitstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.) Fróttastjóri: Jón Bjarnason. Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guð- mundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafsson. Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími 7500 (3 línur). Áskriftarverð kr. 20 á mánuði I Reykjavík og nágrenni; kr. 17 annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið. Prentsmiðja Þjóðviljans h.f. Herðum undirskriftasöfnunina Svo sem kunnugt er hóf Andspyrnuhreyfingin á s.L hausti söfnun undirskrifta undir áskorun þess efnis, að Alþingi neytti réttar síns og segði upp hemámssamningnum frá 1951, og krefðist þess að herinn færi alfarinn úr landi. Að söfnun þessari standa auk Andspyrnuhreyfingarinnar sjálfrar, Sósíalistaflokk- urinn, vinstri armur Alþýðuflokksins og Þjóðvarnarflokkurinn. Auk þess er vitað að mikill fjöldi fólks, sem fylgir Framsókn- arflokknum að málum er hersetunni andvígur, og einnig mun sú andstaða ná töluvert inn í raðir Sjálfstæðisflokksins. Þannig mun óhætt að fullyrða að mikill meiri hluti þjóðarinnar er í hjarta sínu hersetunni andvígur, *og engir fylgjandi aðrir en þeir, sem algjörlega hafa látið blinda sig með óraunhæfum áróðri um erlenda innrásarhættu úr annarri átt, sem engin var til, eða hyggjast nota hinn bandaríska her sem bakhjarl- í stjórn- mála- eða stéttaátökum innanlands. Og þeir eru því miður of margir. Hins vegar hefur verið reynt af blöðum og öðrum áróðursmálgögnum stjórnarflokkanna að lægja þessa mótmæla- öldu. Reynt hefur verið að slá á strengi óttans. Óttans við það, að einstaklingurinn yrði látinn gjalda þess í einhverri nrynd ef hann gerðist svo djarfur að sýna íslenzka hollustu í þessu efni. Enn fremur hefur verið reynt að slá á strengi þess ótta, að ef við misstum hernaðarvinnuna, þá fengjum við atvinnuleysi og örbirgð að launum. Þá hefur i þriðja lagi verið reynt að slá á Strengi vantrúarinnar, og því haldið fram, að barátta sem þessi geti engan árangur borið, þar sem við séum svo fúmennir og smá ir í samanburði við það mikla herveldi sem við eigum í höggi við. Séu þessi rök skoðuð ofan í kjölinn reynast þau öll falsrök. Jafnvel þótt ekkert sé efast um vilja valdhafanna til þess að láta einhvers konar hefnd koma fram við þá, sem undir þessi skjöl skrifa, þá verður sá vilji vitanlega máttlaus gagnvart öll- um þeim fjölda, sem valdhafarnir hafa móti sér í þessu máli, og því máttlausari sem þeir verða fleiri. Auk þess munu nöfn þeirra er skrifa, ekki verða birt opinber- lega, heldur fengnir ákveðnir aðilar, sem ekki verða rengdir, til að votta undirskriftirnar. Enn fremur má á það benda að þeir sem vinveittir eru stjórnarflokkunum, og reyna þó að koma þessari hugsun inn hjá öðrum, eru í raun og veru að kveða •upp yfir flokkum sínum þann svívirðilegasta dóm sem þeir geta. Þá er það ekki síður blekking, að hernaðarvinnuna þurfum við tii atvinnubóta. Með því að halda þeirri firru fram, er raun- verulega sagt, að land vort geti ekki brauðfætt þjóðina, og þar með er einnig sagt að hún geti enga framtíð átt, þvi ekki getur hún um alla framtíð lifað á erlendri hernaðarvinnu. • Nei, hver maður veit að framleiðslumöguleikar okkar eru því nær ótæmandi og markaðir okkar nægir, og þess vegna er allt talið um nauðsyn herstöðvavinnunnar til atvinnubóta ein hættu- legasta blekkingin sem fram hefur verið borin í þessu sam- bandi. Hitt er sönnu nær að bezt hefur íslenzku þjóðinni vegnað, þegar hún hefur lagt mest kapp á að hagnýta náttúrugæði síns eigin lands, með eigin framleiðslutækjum, og sem mest óháð erlendum áhrifum. Þá er vantrúin á það, að starfsemi þessi beri árangur. Ef reynt er að örfa vanmáttarkennd þjóðarinnar gagnvart því, hættulega ástandi sem hún er í, er það sama og segja henni að gefast upp. En svo er nú samt, sem betur fer, ástand umheims- ins þannig, að jafnvel herveldi eins og Bandaríkin geta ekki far- ið öllu sínu fram gagnvart vopnlausri smáþjóð eins og Islend- ingum. Almenningsálitið í heiminum er voldugt afl einmitt á okkar tímum, þegar kúgun og nýlendupólitík auðvaldsstórveld- anna er að sigla sitt lokaskeið. Ef mikill meirihluti íslenzku þjóðarinnar undirritar kröfuna um að herinn hverfi brott, þá munu Bandaríkin áreiðanlega ekki treysta sér til að sitja hér í trássi við landslýð allan. Og meðan ekki næst sá fullkomni árangur að herinn hverfi brott, hlýtur barátta okkar öðrum þræði að beinast að því, að þjóðin haldi menningarlega velli gagrcvart óheillaáhrifum hersetunnar. Og hver sú andstöðu- bylgja, sem fylgi nær, verður snar þáttur í því að efla menn- ingarlega viðspyrnu, og þannig draga úr þeirri hættu að þjóð- in komi meira eða minna skemmd út úr átökunum þegar loka- markið næst. Aístaða íhaldsins til „raunhæfu lausnarinnar": Aðeins mánuður síðan íhaldiðfelldi síð- ast að byggja íbúðir í stað bragganna! Þegar Gunnar Thoroddsen þurfti að finna „rök“ fyrir því á bæjarstjórnarfundinum s. 1. fimmtudag að bærinn léti sig engu skipta rannsókn á við- gerðarþörf bragganna vegna vetrarkuldanna og héldi að sér höndum um almenna hjálp til þeirra sem ekki hafa efni á að hita braggana nógsamlega upp í frosthörkunum, varð honum gripið til kenningarinnar um að það væri svo kostnaðarsamt og því skynsamlegra að verja fé til að byggja varanlegar í- búðir yfir fólkið. Að sjálfsögðu tók Morgun- blaðið upp ummæli borgar- stjóra síns og Vísir vill heldur ekki láta sitt eftir liggja Á laugard. segir heildsalablaðið í „leiðara'* sem helgaður er „út- rýmingu bragganna": „Á braggamálinu er til aðeins ein raunhæf lausn, og það er að únnið verði af sem mestu kappi við að reisa nýjar íbúð- ir og dreifa kröftunum sem allra minnst, svo að hinar nýju íbúðir verði teknar í notkun sem allra fyrst og hægt að fjarlægja braggana." Vel á minnst Vísir sæll! En fyrir mánuði síðan felldi íhald- ið í bæjarstjórn eftirfarandi tillögu frá sósíalistum: „Með tilliti til hinnar í- skyggilegu þróunar í hús- næðismálum höfuðstaðarins tmdanfarin ár, ályktar bæj- arstjórnin að hafa forgöngu um eftirtaldar byggingar- framltvæmdir á árinu 1955 í framhaldi af Bústaðavegs- húsunum og raðhúsabygg- ingaframkvæmdunum: v 1. Hafin verði bygging 400 íbúða, sem sérstaklega verði ætlaðar því fólki, sem býr í herskálum og öðru heilsuspillandi húsnæði. 2. Hafin verði bygging 100 tveggja herbergja íbúða, sem leigðar verði ungu ný- giftu fólki. 3. Hafin verði bygging 50 smáíbúða, hentugra fyrir einstæðar mæður, sem hafa böm á framfæri sínu. Heiinilt er borgarstjóra, með samþyltki bæjarráðs, að taka hagltvæmt lán til að hrinda þessum byggingum í framkvæmd á þessu ári.“ Já, íhaldið felldi tillöguna og það er ekki í fyrsta skipti sem það hefur að engu raunhæfar tillögur og ábendingar um í- búðabyggingar í stað bragg- anna. Allar slíkar tillögur hef- ur íhaldið fellt í heilan áratug og þess vegna er ástandið eins og það er: Fleiri fjölskyldur í bröggum og öðru óhæfu hús- næði en nokkru sinni fyrr. Áhugi íhaldsins hefur aldrei beinzt að „raunhæfri lausn" á húsnæðismálunum. Áhugamál þess er aftur á móti að gæð- ingar þess og braskaralýður geti grætt ótakmarkað á neyð- inni og húsnæðisskortinum. Það talar fyrst um „raunhæfa lausn" þegar brýn nauðsyn er á neyðarráðstöfunum og að fljótt sé brugðizt við til að firra íbúa bragganna hættu á heilsutjóni og kannski lífs- háska. En það sem fyrir því vakir er að hindra alla aðra hjálp en þá sem er nógu auð- mýkjandi fyrir fólkið. Öllum raunhæfum byggingarfram- kvæmdum sem gætu útrýmt bröggunum á skömmum tima er ihaldið andvígt. Það vill við- hald bragganna, viðhald hús- næðisskortsins, viðhald gróð- ans hjá þeim sem gera sér húsnæðisneyðina að féþúfu. Sú er stefna íhaldsins í verki, það sannar reynslan. Ummæli borg- arstjórans, Morgunblaðsins og Vísis eru aðeins ætluð í blekk- ingarskyni, þau eiga að varpa ryki í augu þess almennings sem fordæmir réttilega af- stöðu íhaldsins til þess að braggabúarnir fái þá hjálp sem nauðsynleg er til að afstýra neyðarástandinu í braggahverf- unum. Jónas Þorbergsson sjötugur Stundum berast manni merk tíðindi síðar en skyldi. Svo er um sjötugsafmæli Jónasar Þorbergssonar fyrrum útvarps- stjóra. Það er um garð gengið, þegaÁ þetta greinarkorn kem- ur á prent. Við það verður nú að sitja. En eigi er þar með 'sagt, að síður fylgi hugur máli, er honum eru nú sendar afmæl- iskveðjur og heillaóskir, þó að þær komi eftir dúk og disk. — Jónas Þorbergsson er Þingeyingur að ætt, fæddur að Helgastöðum í Reykjadal 22. janúar 1885, sonur Þorbergs bónda Hallgrímssonar, er þar bjó og Þóru Hálfdánardóttur konu hans. * Hann ólst upp heima í héraði, einatt við þröngan kost og aðstæður, sem veittu námfúsum unglingi lítil skilyrði þess að sinna hugðar- efnum sínum. Samt auðnaðist honum að hefj'a nám í Gagn- fræðaskóla Akureyrar, og var þá kominn yfir tvítugt, en það- an lauk hann prófi árið 1909. Síðar fór hann til Vesturheims, en hvarf þaðan heim aftur eft- ir fárra ára dvöl. Áratuginn 1920—1930 stundaði hann blaðamennsku og var fyrst rit- stjóri Dags á Akureyri, en síð- an Tímans í Reykjavík. Alþing- ismaður var hann um þriggja ára skeið, frá 1931—1933. Ár- ið 1930 var hann skipaður út- varpsstjóri, er Ríkisútvarpið var stofnsett, og því starfi gegndi hann í rúma tvo áratugi. Það geta ekki orðið skiptar skoðanir um það, að Jónas hafi iijg L.. ___ Jónas Þorbergsson unnið mikið og merkilegt braut- ryðjendastarf með því að korría þessari nýju menningarstofnun á fót og svo vel á rekspöl sem raun ber vitni um, því að þar á vissulega enginn einn maður jafnmikinn hlut að máli sem hann. Jónas Þorbergsson er gáfu- maður, Imeigður til bókmennta og lista og ágætlega ritfær, eins og ritgerðir hans og blaðagrein- ar bera glögglega með sér. Hann er maður hugsandi og hleypidómalaus, hjálpsamur og trygglyndur. Nokkur vísbending um mannkosti Jónasar eru þær almennu vinsældir meðal hins fjölmenna starfsliðs Ríkisút- varpsins, sem hann naut jafn- an, meðan hann var útvarps- stjóri, en þar frá munu hafa verið mjög fáar undantekning- ar. Þessir og aðrir vinir og kunningjar munu senda honum margar hlýjar kveðjur í tilefni sjötugsafmælisins. Björn Franzson 521 fyrlr 8 rétta Úrslit getraunaleikjanna laugardag: Aston Villa 3 — Blackpool 1 Burnley 0 — Newcastle 1 Chelsea 0 — Manch. City 2 Huddersfield — Cardiff frestað Leicester — Everton frestað Manch. Utd 1 — Bolton 1 x Preston 3 — W.B.A, 1 1 Sheff. Utd — Arsenal frestað Sunderland 2 — Portsmouth 2 x Tottenham 7 — Sheff. Wedn. 2 1 Walves 2 — Charlton 1 1 Liverpool 4 — Blackburn 1 1 Vegna þíðu í Norður-Englandi féllu nokkrir leikir niður, þar sem vatnsflaumur gerði velli ó- nothæfa. Bezti árangur reyndist 8 réttir en aðeins 9 leikjanria á seðlinum gátu farið fram. Voru 5 seðlar með 8 réttum, og 4 með kerfi, sem gefa hvert 253 kr. 1. vinningur: 157 kr. fyrir 8 rétta (5). 2. vinningur: 16 kr. fyrir 7 rétta (97).

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.