Þjóðviljinn - 04.07.1959, Blaðsíða 10
2) — ^SKASTUNDIN
ðSKASTUNDIN — (3
í
úRhfJ^Y
C
Hann les Oskastundina og Grettlu
í vetur fengum við
tréf frá ungum manni á
Sauðárkróki og þá sendi
hann mynd af tjaldi. Við
mæltumst til þess að
hann skrifaði aftur og
hér er bréfið komið.
Kæra Óskastund!
Ég var svo glaður, þeg-
ar þú birtir bréfið miit
og myndina í vetur.
Ég sendi þér mynd af
Við höfum ákveðið að
laka upp nýjan þátt, sem
á að koma á enn betra
sambandi við ykkur les-
endurna. Þátturinn er
hugsaður þannig að við
birtum spurningu, sem
þið eigið að svara. Svör-
in. heizt flest, (en cf
þau verða svo mörg að
þau fylla blaðið, verðu.n
Drangey þar sem Grettir
bjó einu sinni. Ég hef
lesið mikið um hann.
Bjarni Jónsson,
8 ára.
Þessi skemmtilegu bréf
frá Bjarna litla minna
okkur á bréfin, sem við
fengum í hittiðfyrra frá
nafna hans í Keflavík.
Það væri gaman að frétta
frá honum aftur.
við að velja úr þau
skemmtilegustu) koma
síðan í blaðinu á þriggja
vikna fresti. Gjarnan
mætti mynd fylgja svari.
Myndin má vera ljós-
mynd af sendandanum
cða teikning í sambandi
við efni svars hans. Það
viijum við taka fram að
yfirleitt getum við ekki
endursent myndir, nema
alveg sérstaklega standi
á ,
Við vonum að þið
bregðist vel við eins og
þið eruð vön. Ef þátt-
urinn tekst vel hefur
hann tvöfalt gildi. Við
kynnumst ykkur betur o»
fáum meiri skilning á
viðhorfum ykkar og á-
hngamálum og ioks fá:5
þið tækifæri til að kynti-
ast hvert öðru.
Mörg ykkar eiga heima
í afskektum sveitum og
þrá félaga í fásinninu.
Óskastundin á að verða
þeim tæki til að eign-
ast vini um allt land.
Hér er fyrsta spurningin:
Hvað hugsar þú um
landhelgismálið?
Hvað mörg
Það eru margir góðir
hiutir til í heiminum.
Það sem talið er upp
hér að neðan er — já,
hvað margt af hverju
heldur þú? Svarið kem-
ur í næsta blaði.
a) Synir Nóa?
b) Vitringarnir frá Aust-
urlöndym?
c) Dætur Lear konungs?
d) Skytturnar?
e) Skapanornirnar?
Gullkorn
Sá sem gerir ekki eitt-
bvað fyrir aðra, gerir
ekkert fyrir sjálfan sig.
SPURNINGIN
JÓNATAN JÓNSSON
á Þrastarstíg
Hann fór með mjulk '
götur sem voru stuttar
og krókóttar og götur
sem voru langar og
beinar. En þegar hann
kom inn í stræti, sem
var mjög breitt og lá
alla leið niður í mið-
borgina, gleymdi Jónat-
an að hann var að leika
mjólkurpóst.
Fólksbílar, strætisvagn-
ar og vörubílar þutu
framhjá honum.
Lögregluþjónn blés í
fiautu og rétti upp hend-
ina. Fólksbílarnir, stræt-
isvagnarnir og vörubíl-
arnir stönzuðu.
„Hérna“, sagði dreng-
ur sem var að koma úr
skólanum, „ég skal
hjálpa þér með h'jólið“.
Hann tók í stýrið og
leiddi Jónatan og hjólið
jfir götuna. Síðan hélt
hann afram heim í mið-
degisverðinn.
Jónatan sat á hjólinu
og horfði á fólksbilana,
strætisvagnana og vöru-
bílana þjóta framhjá aft-
ur. Hann vissi að ein-
hversstaðar þarna upp-
frá beið miðdegismatur-
inn hans heima á Þrast-
arstíg. En hann vissi
bara ekki hvar þarna
uppfrá Þrastarstígur var.
Lögregluþj ónninn
beygði sig niður til hans.
„Hvað heitir þú, karl-
inn?“ Hann brosti við
Jónatan.
Jónatan brosti á móti
cg sagði: „Jónatan Jóns-
son“.
„Og hvar áttu heima,
Jónatan?" spurði lög-
regluþjónninn.
Jónatan horfði á tærn-
ar á sér.
Lögregluþjónnir.n ýttl
húfunni fram á ennið og
klóraði sér í hnakícanum.
Síðan fór hanr. inn á
benzínstöð og kom aftur
með þykka símaskrá.
„Hvað- heitir pabbí
þinn, Jónatan?* Hann
cpnaði simaskrána um
leið og hann spurði.
„Hann heitir Jön Jóns-
son“.
„H-u-m-m-m“. Lög-
regluþjónninn færði
stóra fingurinn niður eft-
ir síðunni. „Jón — Jón
— Jón — hér eru fleirl
Jónar en ég fæ talið.
Ef þú bara vissir hvar
þú átt heima, þá mynd-
um við ekki vera lengi
að koma þér heim“
Hann klóraði sér dug-
lega í hnakkanum.
— Ég veit hvar ég á
heima, hugsaði Jónatan.'
„Allt i einu sagði hann:
„Þvo þvott“.
„Ha!“ sagði Iögreglu-
þjónninn, steinhissa. '
„Ég get sagt Þ!“ Jón-
atan var upp með sér.
„Já, auðvitað getur þút
það“, sagði lögreglu-
þjónninn. „Ég heyri það“.
„Sísí segir so so“.
sagði Jónatan dálítið
hærra.
„Hvað ertu nú að
segja?“ spurði lögreglu-
þjónninn.
„Ég get sagt s!“ sagði
Jónatan og var svo á-
nægður að hann hopp-
oði kringum hjólið.
„Ekki heyri ég betur!"
Lögregluþjónninn kímdi.
(Framh. í næsta blaði)]
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 4. júlí 1959
Slysavarnaráðstefna
Framhald af 3. síðu.
um. Virtist hinn brezki jarl
mætavel skilja þessa íslenzku
aðstöðu og tvennskonar verkefni
skipanna, og stakk upp á því, að
skipin hefðu tvenn flögg uppi til
skiptis. Slysavarnaílaggið er þau
væru að veita björgunarhjálp,
en drægju svo landhelgisflaggið
að húni er þau vildu skjóta.
' t
Friðhelgi
björgunarskipa
Eitt málið á ráðstefnunni, flutt
af Svíum var um friðhelgi björg-
unarskipa í óíriði og sérstaka
merkingu þeirra í því skyni.
Sumir fulltrúarnir á ráðstefn-
unni töldu hin vopnuðu islenzku
björgunarskip varla heyra undir
Genfar sáttmálann um þetta efni.
En þar er umsamið: að spítala-
og björgunarskip séu friðhelg ef
þau eru óvopnuð en áhafnir
slíkra skipa mega bera vopn til
að halda uppi röð og reglu.
Rússnesku fulltrúarnir kváðust
ekki sjá mikið gagn að friðhelg-
isreglugerðum eða sérmerkingu
björgunarskipa á ófriðartímum,
því allir mættu vita, að eld-
flaugar og þotuflugmenn sem
færu hraðar en hljóðið gætu
ekki greint hvort þarna væri
Til
i liggur leíðiD
björgunarskip eða faílbyssubátur
á ferð.
Ráðstefnan var í upphafi sett
með mikilli viðhöfn í hinu alda-
gamla og sögulega ráðhúsi borg-
arinnar. Borgarstjórinn Wilhelm
Kaiser bauð gesti velkomna en
forseti Þýzkalands prófessor Dr.
Theodor Heuss sem er verndari
þýzku slysavarnastarfseminnar,
setti ráðstefnuna með skörulegri
ræðu. Mun þetta hafa verið ein
siðasta opinbera athöfn ríkis-
forsetans áður en hann lét af
völdum.
Norðmenn
áttu stærsta skipið
Einhver áhrifamesta athöfn
ráðstefnunnar var heimsókn í
aðalbækistöð þýzka Slysavarna-
félagsins og björgunarstöð þess
á Weserbökkum í miðri borginni,
en rétt þar hjá hefur verið
reistur nýr sjómannaskóli sem
hefur þarna fullkomnasta útbún-
að og kennslutæki sem nú þekkj-
ast.
Á fljótinu og við hafnargarð-
ana framundan gaf að Hta hin
allra nýjustu björgunarskip frá
ýmsum löndum.
Stærzt og mesta sjóskip að sjá
var nýtt norskt björgunarskip,
Hákon VII. um 150 smálestir að
stærð. Þarna var og nýtt sænskt
björgunarskip og pólskt skip; sem
gáfu hinu norska skipi ekki mik-
ið eftir, en fullkomnast að öllum
tækniútbúnaði og hugvitssnilld
var þýzícá björgunarskipið Theo-
, í, ; n ' r... v'-' '• a, * - -
dor Heuss og systurskip þess, en
Þjóðverjar byggja hin nýju
björgunarskip sín í þessu formi.
Einn liðurinn við skoðun björg-
unarskipanna, var að heimsækja
skipasmíðastöð við Vegesack og
skoða þar b'jörgunarskip í smíð-
um. Var siglt niður fljótið á
björgunarskipunum, og máttu
fulltrúarnir fara með því skipi
sem þeir óskuðu.
Fjarstýrð
björgunartæki
f sambandi við heimsóknina á
björgunarstöðina voru skoðuð
allskonar björgunartæki, sér-
staka athygli vakti smálíkan af
þýzka björgunarbátnum Th.
Heuss, sem var fjarstýrt og hægt
að stjórna að öllu leyti úr landi
enda ekki pláss fyrir mann um
borð. Jafnvel dótturbátnum var
skotið á flot og hann látinn
keyra um með vél í gangi, allt
fjarstýrt. Það sem íslenzku full-
trúunum þótti mest varið í var
að kvikmyndin Björgunarafrekið
við Látrabjarg var þarna sýnd
við mikla hrifni áhorfenda, sem
voru sammála um það að betri
landkynningu væri ekki hægt að
veita neinni þjóð og verður Þjóð-
verjum varla þakkað fyrir þá
miklu vinsemd er þeir sýndu fs-
lendingum með þessu. Sama
mynd mun nú verða sýnd í
skozka sjónvarpinu á næstunni.
Þess er og rétt að geta, að sjón-
varpað var frá þýzku útvarps-
stöðvunum frá setningarathöfn
ráðstefnunnar og heimsókninni í
björgunarskipin, var það um
hálfrar stundar s’jónvarp.
í
Fá skip —
en góðir sjómenn
f kveðjusamsæti sem skipaeig-
endur í Bremen, arftakar hinna
Urslit í ritgerðasamkeppni
um eðiisfrœði tilkynnt
Á síðastliðnum vetri efndi
Kjarnfræðanefnd íslands til rit-
gerðasamkeppni um eðlisfræði-
Iegt efni og skyldi fjallað um
gerð efnisins. Þátttaka
var heimil öllum nemendum í
menntaskólum landsins.
Þátttaka í keppninni reyndist
betri en búist var við um jafn
sérstætt efni og bárust ellefu
ritgerðir. þar af sjö frá Mennta-
skólanum í Reykjavik, þrjár
frá Menntaskólanum á Akureyri
og ein frá Menntaskólanum á
Laugarvatni. Þessar ellefu rit-
gerðir fjalla um flesta þætti í
gerð efnisins, allt írá atómögn-
um til orkuframleiðslu sólarinn-
ar og gera góð skil efni því,
sem fjallað er um. Fyrstu verð-
fornu Ilansakaupmanna, héldu
fulltrúunum, flutti íslenzki kven-
fulltrúinn frá Gróa Pétursdóttir
ávarp, þar sem hún þakkaði
Þjóðverjunum góðar móttökur.
Sagði hún, að þótt íslendingar
ættu ekki mörg né stór björgun-
arskip, þá ætti landið til marga
góða björgunarmenn eins og
þeir hefðu séð á kvikmyndinni,
og‘ sem vonandi myndu ávallt
verða til taks ef slys bæru að
höndum við íslandsstrendur, hún
bað hinar mörgu og ólíku þjóðir
að standa fast saman hvað björg-
ynar- og slysavarnamál snerti og
loka aldrei dyrúm vináttu og
góðs skilnings sín á milli í þess-
um málum og var gjörður mjög
góður rómur að hennar máli.
laun, 1000 kr. í peningum, hlaut
Halldór Elíasson, nemandi í 6.
bekk Menntaskólans á Akureyrf
fyrir ritgerð um skammtakenn-
inguna.
Önnur verðlaun, bókina Lehr-
buch der Experimentalphysik,
hlaut Þorsteinn Vilhjáimsson í
5. bekk Menntaskólans í Reykja-
vík fyrir ritgerð um talningu
atómagna.
Þriðju verðlaun, tveggja ára
áskrift að tímaritinu Scientific
American, hlaut Guðmundur
Þorsteinsson nemandi í 4. bekk
Menntaskólans á Laugarvatní
fyrir ritgerð um breytingaí
frumefna.
Hin mikla þátttaka í sam-
keppninni ber þess vott, að mik-
ill áhugi er að vakna hjá yngri
kynslóðinni á eðlisfræði og
skyldum greinum og sérstök á-
stæða er til að minnast á, að
fjórar mjög góðar ritgerðir bár-
ust frá nemendum í 3. bekk
Menntaskólans í Reykjavík.
Þess má einnig geta, að vegna
hinnar miklu og góðu þátttöku
hefur Stærðíræðifélagið ákveðið
að veita bókáverðlaun þeim
þátttakendum, sem ekki hljóta
verðlaun frá Kjarnfræðanefnd.
Tilgangur Kjarnfræðanefndar
með þessum verðlaunaveitingum
er að glæða áhuga menntaskóla-
nema á eðlisfræði og skyldum
greinum raunvísinda og hyggsl!
nefndin halda áfram verðlauna-
veitinguyn í þessu formi eðai
öðru.