Þjóðviljinn - 25.04.1962, Blaðsíða 10

M I N NINGARORÐ
Kjartan Úlafsson múrarameistari
Kjartan Ólafsson múrari lézt
bér í bæ 15. þ.m. og verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni
ki. 2 í dag.
Kjartan var fæddur að Dísa-
stöðum í Flóa 12. febrúar 1880.
Tii Reykjavíkur fluttist hann
árið 1903 og vann hér alla al-
genga vinnu en fór snemma i
steinsmíðina, höggva grjót og
hlaða úr grjóti* gerðist ' síðan
múrari er steinsteypan kom til
sögunnar.
Kjartan Ólafsson var í hópi
þeirra verkamanna, sem stofn-
uðu Verkamannafélagið Dags-
brún í janúar 1906. Hann tók
virkan þátt í undirbúningnum
að stofnun félagsins og valdist
þar snemma til forystu. I átta
ár átti hann sæti í stjórn Dags-
brunar en gegndi auk þess
fjölda annarra trúnaðarstarfa,
var m.a. oft í samninganefnd-
um. Kjartan var vel til forystu
íailinn, gæddur góðum gáfum
cg Ijúfmannlegri framkomu en
þó fastur fyrir. hann var hug-
s.iónamaður og trav.stur verka-
iýðssinni. Hann var hár maður
á vöxt, fríðu.r og kempulegur,
giaðvær og hjálpsamur og sér-
lega vinsæll í féiagahópi. Á
hann hlutu að hlaðast trúnað-
arstörf.
Kiartan var alia tíð félags-
maður í Dagsbrún off kjörinn
heiðursfélagi árið 1936. Á 50
ára afmæli Dagsbrúnar 1956
var hann sæmdur heiðursmerki
félagsins úr gulli.
Með Kjartani Óiafssyni er
genginn einn eftirminnilegasti
maðurinn úr hópi brautryðj-
enda verkalýðshreyfingarinnar í
Reykjavík. Við Dagsbrúnar-
menn kveðjum hann og þökk-
um allt sem hann vann félagi
okkar á frumbýlingsárunum og
alla tíð. Um hann eigum við
aðéins ljúfar minningar.
Eðvarð Sigurðsson.
★
í dag fylgjum vér til moldar
Kjartani Ólafssyni múrara-
meistara. Hann andaðist 15.
þ.m. að Elliheimilinu Grund;
þar hafði hann dvalizt síðustu
árin, en. kon> þó af og til
,,-heim“ til að njóta skjóls
bama sinna.
Kjartan fæddist að Dísastöð-
um í Sandvíkurhreppi 12. fe-
brúar 1880, og var þvi fullra
82 ára að aldri er hann kvaddi
lífið. Foreldrar hans voru Ól-
afur Jóhannesson bóndi að
Dísastöðum og kona hans Kat-
rín ögmundsdóttir. Árið 1883
fórst Ólafur á Dísastöðum með
útróðrarskipi sínu ásamt allri
áhöfn; er sá skipstapi mörgum
kunnur, af munnmælum og
blaðaskrifum, sem minnt hafa
á hann mörgum sinnum. — Þá
stóð Katrín uppi með tvo unga
sonu. Seinna nokkru giftist
hun Hákoni Grímssyni og átti
með honum bömj. og í þeim
systkina-hópi ólust þeir albræð-
ur upp Kjartan og Kristján
(trésmiður og bóndi) hjá móður
sinni og stjúpföður. í uppvexti
vandist Kjartan öllum algeng-
um sveitastörfum, og ekki var
Ægir beðin-n griða því 17 ára
að aldri fór hann til sjóróðra
í Grindavík og stundaði sjó
öðrum þræði frameftir ævinni.
Til Reykjavíkur fluttist hann
1902 og átti hér heima upp
frá því. Á fyrstu árum sínum
hér í Reykjayik kynntist hann
Þórdísi Jónsdóttur,' frá Fifl-
holti í Landeyjum og giftust
*„■ þau 20. mai 1905, og mátti hún
sannarlega heita hans ham-
ingjud-ís meðan hennar naut
við> e-n hún andaðist fyrir
fimm árum á 52. brúðkaupsaf-
mæli þeirra. Lát Þórdísar var
Kjartani mi-kið áfall, því þá
voru kraftar hans teknir að
dvína eftir byltu, er hann hlaut
þá fáum árum áður; nú var
hún farin, sem bezt og af
mestri nærfærni hafði hlynnt
Kjartan Ólafsson
að honum í lífinu og staðið við
hlið hans í blíðu og strfðu. Og
þótt börn hans væru reiðubúin
að hiynna að honum eftir
mætti, var enginn er jafn mjúk-
lega gat stundað hann sem hún
er hafði iifað með honum í
meira en hálfa öld og þekkti
hann bezt með hans kostum og
göhum.
Kjartan og Þórdis eignuðust
fimm böm. Tvö þeirra dóu
kornung, en þrjú eru búsett
hér í Reykjavík; húsfreyjurnar
Katrín og Aðalheiður og Kjart-
an múrari.
Kjartan Óiafsson kynntist
kjörum' alþýðunnar þegar í
æsku; og í Reykjavík komst
hann brátt í kynni við hin
byrjandi verklýðssamtök, sem
ennþá máttu heita í reifum.
Hann vaknaði fljótt til skiln-
ings á þvf að eina leiðin til
batnandi lífskjara og vaxandi
menningar, /var að alþýjðarí
tæki höndum saman og hjálp-
aðist að gegn áþján og kúgun
auðvaldsins. Þessvegna varð
hann einn af stofnendum Dags-
brúnar 1906 og var um skeið
í stjórn félagsins og sat löng-
um sem fuilltrúi þess á þingum
Alþýðusambandsins. Hann er
fyrir aillöngu kjörinn heiðurs-
félagi Dagsbrúnar fyrir vel
unnin störf í þágu félagsins.
Árið 1917 gerðist Kjartan
stofnandi Múrarafélags Reykja-
Víkur og var í stjórn þess um
tíu ára skeið; þar var hann
kjörinn heiðursfélagi á 65 ára
afmæli hans. Hann var og
stofnadi Múraram.félagsins 1933
og um nokkur ár í stjórn þess.
En Kjartan lét fleiri en
verklýðsmál til sín taka.
Hann gerðist stofnandi Kvæða-
mannaféíagsins Iðunnar, var
formaður þess í tuttugu ár og
leysti af hendi mikið starf þar,
eins og annarsstaðar sem hann
kom við sögu (Ekki veit ég
hvort hann var orðinn heiðurs-
félagi þess, en ekki þætti mér
það ólíkOegt). Hann kvað vél,
enda hafði hann prýðilega
söngrödd| var áuk þess lag-
lega hagmæltur og lét oft
fjúka í kviðlingum við vinnu-
félaga sína og annarsstáðar,
þegar svo bar undir. öllum
þótti gott að hafa með honum
félagsskap, þótt ekki væri
honum lagið að vera allra já-
bróðir.
Ég minnist Kjartans fyrst
sem fundarstjóra er Aiþýðu-
flokkurinn hélt sína framboðs-
cg agitationsfundi. Þaðvareng-
inn jarðarfararsvipur 'á þeirri
fundarstjórn og ailtaf sleit
Kjartan fundunum með hressi-
iegum hvatningarorðum; þau
höfðu áreiðanlega sín áhrif og
dreifðust með fundarmönnum
tii þeirra „háttvirtu kjósenda“,
sem ekki gátu sótt fundinn.
En minnisstæðastur er mér
Kjartan í fyrstu kröfugöngum
verkalýðsins 1. maí. Þar gekk
hann fyrstúr og bar fram rauða
fánann. Hann bar höfuðið hátt
og horfði fram — einbeitnin
og sigurvissan speglaðist í upp-
hti hans og framgöngu, þótt
fylkingin væri fámenn sem
fyigdi. en fjölmennari þeir sem
álengdar stóðu og iðkuðu hróp
og spé að þeim iitla hóp, sem
lagði af stað til að sameina al-
þýðuna um dag sinn. Það ein-
beitta fas og sú örugga fram-
ganga hinna fáu, fengu kveikt
þann eld sem vakti traust og
stækkaði hópinn smátt og
smátt; og nú erum það við
sem eigum að stækka fyiking-
una svo að hún verði ósigrandi.
Sá sem trúir á málstað sinn og
hefur kjark til að ganga fram
einn, gengur ekki einn til
lengdar.
Kjartan Ólafsson var maður
i hærra lagi, knálega vaxinn,
frjálsmannlegur og glaðlegur í
framgöngu, hrókur alls fagn-
aðar hvar sem hann kcm og
al-lsstaðar velþeginn vinnufé-
iagi, afkastamaður við vinnu
og félagslyndur með afbrigðum
enda meira en miðlungsmaður
hvar sem hann gekk til liðs.
Og öllum þeim er þekktu dugn-
að hans hlaut að skiljast að
þung hafa síðustu æviárin ver-
ið honum, þegar þrotnir kraft-
ar gátu ekki lengur fullnægt
athafnaþörf hans.
Vér sem eftir stöndum þökk-
um samfyigdina um leið og
vér sendum börnum hans,
tengdabörnum og barnabömum
alúðar kveðjur.
Guðjón Benediktsson.
Nýir
hjólbarðar
á fólks- og vörubíla al öll-
um stærðum í nylon og
rayon
CONTINENTAL
FIRESTONE
ENGLEBERT
BARUM
og fleiri tegundir.
Sendum um allt land.
Gúmmí-
vinnustofan h.f.
Skipholti 35, Reykjavík
Súni 18955.
00)“ f’JÓÐVILJINN — Miðvikudagur 25. april 1962
GINSBO
ÚR stíihrein, gangviss. Hafa 21
stein og óbrothætta fjöður.
KAUPIÐ ÚRIN HJÁ ÚRSMIÐ
FRANCH MICHELSEN
úrsjniðajneistari
Laugavegi 39 — Reykjavík
Kaupvangsstræti 3, Akureyri
□ S5N13
Nauðungaruppboð
það, sem aug-lýst var í 18., 19. og 22. tölublaði Lögbirtinga-
bJaðs'.rs 1962, á eignavhluta Jóhönnu Sigurbjörnsdóttu-r í
húseigninni Holljagerði 14, Kópavogi, fer fram á eigninni
sjáifri föstudaginn 27 apríl 1962 ikl. 14, eftir kröfu Sigur-
geiis Sigurjónssonar, hil., Veðdeildar Landsbanka íslands
og Eæjarsjóðs Kópavogs
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
það, sem augiýst var í 124., 125. og 126. töttublaði Lög-
birtingablaðsins 1961 á eignarhiuta Jóhannesar Sigfús-
sonar í Skólagerði 3, fer fram á eigninni sjálfri 27. þ.m.
k). 16.30, samkvBemt kröfu Útvegsbanka íslands, Jóns
Bjarrasonar hrl., Einars Viðar hdl. og Veðdeildar Lands-
bartka íslands .
Bæjarfógetinn í Kópavogi