Þjóðviljinn - 26.10.1965, Blaðsíða 7

Þridjudagur 26.. C'któber 1965 — ÞJÓÐVILJINN — SlÐA 7
Stórbæta þarf afgreiðslu-
skilyrði í Reykjavíkurhöfn
- sagði forstjóri Eimskips í ræðu við komu „Reykjafoss" á laugardag
Óttar Möllcr, forstjórl Eirtiskipafélags íslands, (lengst tii hægri á
mynclinni) flytúr ræðu sína við komu m.s, Kcykjafoss á laugar-
daginn. Næstur honum, á miðri mynd, er Jónas Böðvarsson, skip-
stjórinn á hinu nýja skipi, og lengst til vinstri er Einar B. Guð-
mundsson hrl., formaður stjórnar Eimskipafélags ísiands h.f. —
Sfðustu árin
Óttarr Möller drap í ræðu
sinni á nokkra þá meginþætti
í rekstri Eimskipaíélagsins á
undanförnum árum sem fram-
ar öðru hefðu sfcuðlað að auk-
inni reksturshagkvæmni og
jaínframt gert félaginu kleift
að sinna betur en ella hlut-
vérki ■ sínu - sem frá upphafi
hefði verið að veita lands-
mönnum beztu mögulega þjón-
ust-u á sviði vöruflutninga og
samgangna á sjó. 1 því sam-
bandi gat forstjórinn þess að
fengizt hefðu leiðréttingar á
farmgjöldum, ný skip hefðu
verið keypt til að sinna sér-
staklega og bæta úr þörfum
byggðarlaga úti á landi, elztu
skipin í eigu félagsins hefðu
verið seld og ný, fullkomin
skip fengin í staðinn, áætl-
unarsiglingar teknar upp milli
úlanda og nokkurra tiltekinna
aðalhafna á landinu, atvinnu-
öryggi hafnarverkamanna í
þjónustu félagsins bætt með
fastráðningu ákveðins hóps
manna o.s.frv. Eins og búast
hefði mátt við hefðu ékvarð-
anir stjórnenda Eimskips um
ýmsar þessar fyrirkomulags-
breytingar á rekstrinum verið
gagnrýndar, t.d. aðalhafnaá-
kvörðunin, en forstjórinn
ing við lestun og losun skipa
í Reykjavíkurhöfn og bætt að-
staða til allrar afgreiðslu þar.
Kvaðst fonstjórinn vita að
fullur slkilningur væri meðal
núverandi stjórnenda Reykja-
víkurhafnar á nauðsyn bættr-
ar ^aðstöðu og vissulega yrðu
menn að sýna sanngjarna bið-
iund, ekki mætti búast við því
að unnt væri að gera allt i
einu, en þó væri ekki hægt
að bíða lengi eftir hinni bættu
hafnaraðstöðu.
Til enn frekari hagræðingar
í rekstri félagsins væri líka
stefnt með þvi að taka í notkun
betri og hagkvæmari tæki við
hafnarvinnuna.
leiðis er skipið smíðað sám-
kvæmt ítrustu kröfum al-
þjóðareglna frá 1960 um ör-
yggi mannslífa á sjó og um
hæfni til siglinga hvar sem er
á úthöfum.
Skipið er smíðað úr stáli
með tveim þilförum, er ná eft-
ir því endilöngu, og svonefndu
skutþiifari (poopdeck). Það er
búið öflugum hlífðarlisfcum á
báðum hliðum, eins og önnur
nýjustu skip félagsins, tfl þess
að verja skipshliðarnar
skemmdum, þegar legið er við
bryggju í slærrru veðri. Auk
þess er sktokkur skrpsins að
ýmsu leyti styrktur umfram
kröfur Lloyds, sem reynslan
Eins og áður er getið kom
„Reykjafoss" í fyrsta sinn til
Reykjavíkur síðdegis á laugar-
daginn.
Samið var um smíði skips-
ins í ágúst 1963 við skipasmiða-
stöðina Alborg Værit í Ála-
borg í Danmörku, en kjölur
skipsins var lagður hinn 15.
febrúar 1965. Skipinu var
hleypt af stokkunum 25. maí
sl. og afhent Eimskipafélaginu
3. október að lokinni reynslu-
ferð.
„REYKJAFOSS" er smíðað-
ur samkvæmt ströngustu kröf-
um Lloyds Register of 3hip-
ing. Allur styrkfeiki skipsins
er miðaður við, að nota megi
það hvort heldur sem opið eða
lokað hlífðarþilfarsskip (shelt-
erdecker) og er styrkt til sigl-
inga í ís samkvæmt finnskum
íssiglingareglum I.B. Sömu-
hefur leitt í ljós að er heppi-
legt á þeim erfiðu siglinga-
leiðum í Norður-Atlanzhafi,
sem skip félagsins sigla.
Stórar Iestar
í skipinu eru tvær vörulest-
ar framan við yfirbyggingu
þess, sem er öll aftast í skip-
inu. Báðar lestamar eru mið-
aðar við flutninga almennrar
stykkjavötu og stórilutninga og
eru jafnframt sérstaklega hent-
ugar til flutnings á ópakkaðri
vöru, komi, salti, áburði o.fi.
Rúmmál þeirra er samtals
171.000 rúmfet.' Lestarop eru
tvö, afar stór, 7 m á breidd
og 21.44 á lengd. Efstu lestar-
opunum er lokað með stólhler-
um. Má opna lestaropin með
einu átaki og raðast hileramir
við það upp framan við fremra
lestaropið og aftan' við aftara
lestaropið. Lestarhlerarnir eru
með sérstökum þéttiútbúnaði,
þannig að þegar lestamar eru
lokaðar, eiga hlerarnir að vera
það þéttir, að ekki á að þurfa
að nota neinar segldúksyfir-
breiðslur.
Lestar skipsins eru stórar og
mjög rúmgóðar, vegna þess að
í þeim eru ekki hinar venju-
legu styrktarstoðir, en í þeirra
■ Stjóm H.f. Eimskipafélags íslands hefur lil at-
hugunar ýmsar áætlanir varðandi framtíðar-
rekstur félagsins og má þar til nefna undirbún-
ing að smíði nýs farþegaskips og sérstakra fragt-
skipa til að annast ákveðna sérgreinda vöruflutn-
inga, ennfremur endurnýjun hinna eldri skipa
félagsins jafnóðum og þau ganga úr sér og bætta
aðstöðu við lestun og affermingu og afgreiðslu í
höfnum innanlands og erlendis.
Eitthvað á þessa leið fórust
Óttari Möller, forstjóra Eim-
skipafélagsins, orð á laugar-
daginn, er hann flutti ræðu
um borð i ,,Reykjafossi“, nýj-
asta skipi félagsins sem þá
kom í fyrsta sinn til Reykja-
víkur. Um leið og forstjórinn
bauð skipið velkomið til lands-
fcns, ásamt skipstjóra og áhöfn,
kvaðst hann vona að það ætti
alltaf eftir að koma heilt í
höfn og þjóna landi og þjóð
af trúmennsku eins og gert
hefði Eimskipafélagið á lið-
lega hálfrar aldar starfsferli.
kvaðst sannfærður um að
breytingarnar yrðu landsmönn-
um til góðs og menn myndu
almennt sjá það er fram liðu
stundir.
Hafnaraðstaða
Eitt brýnasta verkefnið 6em
vinna þarf að nú, sagði Ótt-
arr Möller, er aukin hagræð-
Á stjórnpalli m.s. Reykjafoss, er skipið sigldi inn á Reykjavíkur-
höfn á laugardaginn. Næstur er Ágúst Jónsson, 1. stýrimaður, fjaer
hafnsögumaður. — (Ljósm. Þjóðv. A. K.).
stað kermur, að fjórða hvert
band í skipinu eni sérstaklega
gerð djúpbönd, sem veita þann
styrkleika, er stoðimar ella
hefðu gefið. Greiðfært er um
milliþilfarið, þar sem rammar
lestaropanna ganga að öilu
leyti niður fyrir þiifarið gagn-
stætt því, sem áður hefur
þekkzt, að þeir hafa náð bæði
upp og niður fvirir þilfarið.
Má því hindrunarlaust aka um
allt þilfarið hvers konar tækj-
um, sem notuð eru við ferm-
ingu og affermingu. Akstur er
einnig greiður um gólf undir-
lestar, þar sem stálgrindar-
rammi með asfaltfyllingu hef-
ur verið lagður yfir botn-
geymana.
2614 brúttótonn
Á skipinu eru tvær siglur
og er annarri þeirra komið
fyrir fremst á skipinu en hinni
miðskipa. • - m
Alíúr útbúnaður til ferming-
ar og affermingar á vörum er
mjög fullkominn. Á skipinu
eru 8 vökvavih'díiif (spil), 'sem '
hver um' sig getur lyft alit:
að- 5 tonna þunga. Einnig er
skjpið útbúið 8 lyftiásum (bóm-
um) fyrir 5 tonna þunga og
einum 20 tonna lyftiási.
Helztu mál „REYKJAFOSS“
eru þessi, miðað við að skip-
ið sigli sem lokað hlífðarþil-
farsskip:
metrar
Mest lengd 95,59
Lengd milli lóðlína 85,4
Breidd 13,42
Dýpt að efra þilfari 7,93
Dýpt að miilili-þilfari 5,64
Djúprista 6,6
Deadweight tonn 3.870
Nettó tonn 1.629,69
Brúttó tonn 2.613,95
Aðalvél skipsins er 5 strokka
Dieselhreyfill, 2500 hestöfl,
smíðuð af Burmeister & Wain,
og má gera ráð fyrir 14 sjó-
mílna ganghraða, þegar skip-
ið er fullhlaðið, en í reynslu-
ferð varð hraði skipsins mest-
ur 15 sjómílur. Hjálparvélar
eru 3, einnig af Burmeister &
Wain gerð og smíðaðar þar.
26 manna áhöfn
Skipshöfnin er 26 manns, og
búa allir skipverjar í rúmgóð-
um og vel búnum eins manns
herbergjum. Á brúarþilfari eru
stjórnpallur, kortaklefi, loft-
skeytastöð og íbúð loftskeyta-
manns." Á næsta þilfari fyrir
neðan eru íbúðir skipstjóra,
stýrimanna, yfirvélstjóra >5g
bryta. Þar er einnig setustofa
yfirmanna, sjúkraklefi með
baði svo og eitt tveggja manna
fárþegaherbergi, einnig. með
sérstöku baði, en samtals eru
4 baðklefar á þessu þilfari. Á
þilfari .næst fyrir neðan eru
íbúðir vélstjóra og aðstoðar-
..vélstjóra, matsveins, báts-
manns'og 2ja þerna. Þár er
auk þess 1 eins manns klefi,
sem. nota má fyrir hafngögu-
máhn, eða. til annarra þarfa.
Énnfremur er þar eldhús og
borðstofur undirmanna og yf-
irmanna.
Loks er milliþilfarið. Á þvi
eru íbúðir 10 undirmanna. >ar
er einnig baðklefar, salerni,
þvottahús og þurrkklefar og
ennfremur frystigeymslur bryta,
sem klæddar eru ryðfriu stáli
og eru mjög til fyrirmyndar
hvað frágangi viðvíkur.
Veggir í fbúðarherbergjum
eru allir klæddir plastþiljum,
en húsgögn öll eru úr harð-
viði, mahogni í herbergjum yf-
irmanna, en eik í herbergjum
undirmanna. Áklæði er víðast
úr óeldfimu plastefni.
Loftskeytastöðin er af nýj-
ustu gerð og uppfyllir allar
ströngustu kröfur, sem gerðar
eru til stöðva í skipum £ dag.
Framhald á 9. síðu.
I
t
Hversvegna tollheimtu
á Keflavíkurveginum?
Samgöngumálaráðuneytið skýrir sín sjónarmið
□ Reglugerðin um vegatollinn á Keflavíkurveginum nýja
var birt á laugardaginn, eins og skýrt hefur verið frá hér
í blaðinu, og um leið sendi samgöngumálaráðuneytið frá
sér fréttatilkynningu þá sem hér fer á eftir:
Framkvæmdir við Iagningu
hinnar nýju Reykjanesbrautar
hófust 22. október 1960.
Nú er lagningu vegarins lok-
ið. að undanskildum stuttum
kafla við Setbergslæk ofan við
Hafnarfjörð, og er nú ákveð-
ið að ópna hinn nýja veg til
almennrar umferðar n.k.
þriðjudag 26. þ.m. kl 10. fyr-
ir hádegi.
Kostnaðarverð Reykjanes-
brautar allrar, að meðtöldum
þeim kafla. sem frestað hef-
Ur verir við Setbergslæk, mun
verða nær 270 miljónir króna.
Yfir 90i% kostnaðar er greitt
með lánsfé.
Steinsteypa er endingarbetri
en malbik en miktam mun
dýrari. Þannig kostar hver
kílómetri með steyptu slitlagi
á Reykjanesbraut meira en
tvöfatt samanborið við malbrk-
að sliöag.
Þegar feÆröng vegarins hófst.
var að þvi horfið að hafa
slitlag hans úr steinsteypu. Sú
ákvörðun var m.a. á því byggð,
að hagkvæmt værj að nýta
umframframleiðslu Sements-
verksroiðju ríkisins og spara
jafnframt erlendan gjaldeyri
með notkun innlendra hr^-
efna.
Þegar taka skyldi ákvörðun
Um gerð slitlágs á kaflanum
frá Kúagerði til Keflavikur,
snemma á þessu ár; voru að-
stæður verulega breyttar vegna
bættrar tækni v> I malbikun,
og kom þá sérstaklega til álita
að velja malblk enda þótti ó-
hætt að treysta að miðað við
daglegt umferðarmagn á
Reykjanesbraut væri slíkt slit-
lag fullnægjandi og einnig
sýndu hagrænar athuganir. að
arðsemi dýrari kostsins. þ.e.
steinsteypts slitlags. var langt
undir því marki sem rétt þyk-
ir að setja um slíkar frarn-
kvæmdir.
Er á átti að herða, var það
sótt mjög fast af hálfu ibúa
byggðarlaganna á Suðumesj-
um. að steypt slitlag yrði einn-
ig á þessum hluta vegarins,
enda þótt þeim væri gert ljóst,
að ef dýrari kosturinn yrði
tekinn hlyti því að fylgja, að
umferðargjald, sem ákveðið
var að taka. yrði að vera mun
hærra en ella.
Aðalforsenda ákvörðunar-
innar um að nota hina al-
mennu heimild 95. gr. vega-
laga' sem samþykkt var ein-
róma á Alþingi, og taka um-
ferðargjald á Reykjanesbraxit,
er sú að eins og áður er sagt
hc fur fjár til framkvæmdanna
að langmestu leyti verið afl-
að með lánsfé og verður þvi
greiðslubyrði af lánum vegna
ve«p.rins þung meðan verið er
að greiða lánin upp. Framlag
til hraðbrauta er aðeins 10
ml!j. kr. árlega til 1968. sam-
kvæmt gildandi vegaáætlun,
þar af 6,8 milj. til Reykjanes-
brautar og ekki unnt að hækka
það, nema í sambandi við end-
urskoðun eða samningu nýrr-
ar vegaáætlunar, og yrði þá
minna fé til annarra fram-
kvæmda, sem aðkallandi er
að sinna.
Önnur forsenda gjaldsins er
sú. að talið er að umferðinni
muni sparasfc mikið fé við til-
komu hins nýja vegar. Þegar
lagning hans var hafin, var
dagleg umferð um Reykjanes-
braut orðin það mikil, mjög
torvelt var að halda veginum
nægilega vel við. Var oft bent
á, að hið slæma ástand vegar-
ins ylli slysahættu og mikilli
aukningu á viðhaldskostnaði
bifreiða þeirra. sem um hann
aka. Verður því vart í móti
mælt. að við tilkomu nýja veg-
arins mun mikig sparast bæði
í viðhaldskostnaði og eidsneyt-
iskostnaðj þeirra bifreiða. sem
veginn nota. Reynsla Norð-
manna i þessum efnum leið-
ir í ljós, að á malarslitlagi sé
ökukostnaður bifreiðar, sem
nokkum veginn samsvarar bif-
reiðum, sem greiða umíerðar-
gjald samkvæmt I. fl. gjald-
skrárinnar, kr. 3,67 pr. km.
en á malbiks- eða steypuslit-
Lgi kr. 2,82 pr. km. Hjá bif-
reiðum. sambærile«n~2 við
þær, sem taldar eru i in. £L
gjaldskrárinnar, eru samsvar-
andi tölur kr. 6,67 og 4,43. pr.
km. ,
Nýi vegurinn frá Engidal við
Hafnarfjörð til Keflavíkur er 2
km styttri en gamli vegurinn
.(37,5 km móíi 39,5 km).
Spamaður ökutækja við að
aka hinn nýja veg samanborið
við hinn gamla myndi því hjá
léttum bifreiðum. sem greiða
20 kr. hvora leið, nema kr.
39,21 hvora leið en kr. 97,37
hvora leið hjá þungum bif-
reiðum. sem greiða 50 kr.
hvora leið. Er þá bæði reikn-
að með minnkuðum reksturs-
kostnaði og spamaði vegna
skemmri tíma, bæði sakir
skemmri vegar og meiri með-
alhraða.
Hjá öðrum tegundum bif-
reiða mun spamaðurinn vera
hlutfallsiega sambærilegtrr
þeim dæmum sem nefnd eru
hér að framan, miðað við
umferðaTgjald.
Samkvæmt þessu nemur uiM-
ferðargjaldið yfirleitt hehningi
spamaðar í rekstri þeirra bif-
reiða. sem afea nýja vegmn,
mfðað við akstur nm malar-
veginn.
Samgöngurnálaráðuneytið,
23. október 1965**,
I
\