Þjóðviljinn - 17.02.1980, Blaðsíða 7

Sunnudagur 17. febrúar 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Böðvar
Guðmundsson:
Sovéskar
t
ferðavísur
Kveðnar á þorra 1980
Það ætlaði flokkur af ungum hetjum
til óskalandsins
til Paxistan
og þeysti veginn sem þangað liggur
hið þrönga einstig
um Marxistan
en eitthvað var bogið við ól og gjarðir
einn datt af baki
hjá Líkistan
og f lokksbrot týndist og fannst ekki aftur
á flæðiskerinu
Svíkistan
svo skemmdist í áflogum áttavitinn
og ýmisir villtust til Rasistan
og loksins höfnuðu ieifar flokksins
við lítinn orðstír
í Fasistan-
i______________
LAND OG SYNIR
36 þúsund
áhorfendur
Kvikmyndin ##Land og
synir" hefur nú verið sýnd
i þrjár vikur í Austurbæj-
arbíói. Aðsókn hefur verið
ágæt og í gær höfðu 25.000
manns séð myndina þar.
Dæmi eru til þess að menn
haf i komið í hópum utan af
landi til að sjá kvikmynd-
ina, m.a. úr Borgarfirði og
frá Suðurlandi.
Myndin hefur einnig verib sýnd
á Dalvik, Akureyri og SauÓár-
króki og nú er hún sýnd á Siglu-
firói. Alls munu um 11 þúsund
manns hafa sótt sýningarnar
noröanlands. Þannig hafa um 36
þúsund Islendingar séb kvik-
myndina á þessum þrem vikum.
,,Land og synir” er gerö eftir
samnefndri skáldsögu Indriöa
G. Þorsteinssonar. Leikstjóri er
Agúst Guömundsson, sem nýlega
fékk verölaun Kvikmyndahátiöar
fyrir aöra mynd, „Litla þúfu”.
— eös
FRlÐA SKRIFAR:
Bréf til Guðlaugs
Elsku vinur fyrir austan sól og
vestan mána.
Er nema furöa aö ég veröi
hástemmd eftir aö hafa lesib þitt
andrika bréf. Mér hlýnaöi um
hjartarætur og blessaöi nafn þitt i
huganum.
Til hamingju meö nýju stjórn-
ina. Ég fékk mér vodkastaup i til-
efni dagsins og varb hugsaö til þin
um leiö. — Hvaöa nafn fær hún
annars? Gunnvör? Hann ýtti jú úr
vör. Hún mun vonandi vara og
vera vör um sig. Grandvör og góö
eöa hvaö?
Turn
einangrunarinnar
Aöur fyrr sátu kóngsdætur i
háum turni og ekki fara sögur af
þvi aö þær hafi hugsaö sjálfstætt
eöa fengiö aö skrifa bréf. Ekki
var þvi aö neita ab ég var oröin
bæöi hrædd og feimin, einangruö
og dauf í dálkinn. Eins og Anna
Dóra sat ég vib gluggann. Horföi
yfir hjarnbitiö túniö, á dökka
giröingarstaurana og einblindi á
þjóöveginn. Ef til vill kæmi
einhver I dag? — Hvernig væri
‘hægt ab berjast fyrir réttlæti I
heiminum á áhrifameiri hátt en
vera meö i hreyfingu sósialista og
reyna aö kveöa niöur draug fá-
visku og fáfræöi? Skáldiö sagöi aö
þaö tæki aldir og eilíföir aö kveöa
niöur þröngsýni og fávisi hinna
litilsigldu sálna. Ég vildi ekki
sætta mig viö þaö, hugsaöi um
Kúbu, fylltist óþolinmæöi og upp-
reisnarhug. Þvi skrifaöi ég skáld-
inu unga. — Hvern.fremur ætti ég
aö hvetja til dáöa?
En ég finn sárt til takmarka
minna. Ég hef vanist af aö hugsa.
Hef jánkaö þvi sem bóndi minn
segir. Þetta er skynsemdar-
maöur og ég er honum alltaf sam-
mála. Hann er ræöinn en ég oröfá
og orövör. Kann engin hnittin til-
svör. Varla aö mér finnist ég hafi
rétt til aö brjóta heilann stöku
sinnum. Hugsabu þér alla þá
heilastarfsemi sem hægt væri aö
nýta en búiö er aö deyfa, sljóvga,
kúga eöa pressa! — Þögn hjarta
mins var oröin mér ofviöa.
Öskubuska
nútímans
Þú getur ekki gert þér I hugar-
lund hversu sárt mig langaöi á
kvikmyndahátiöina! Einn daginn
þegar ég var aö skera lauk i eld-
húsinu byrjuöu tárin aö streyma
úr augum mér — miklu fleiri en
eölilegt var viö þessar kring-
umstæöur. Þaö lá viö aö ég óskaöi
þess aö ég yröi veik og þyrfti aö
fara suöur — en baö svo guö aö
fyrirgefa mér og þakkaöi honum
góöa heilsu mma og minna. Ég
átti minn samastaö. Hvab haföi
ég meö aö flækjast i bió ásamt
menntaskólanemum og menn-
ingarvitum daginn út og inn?
Ekki þoröi ég ab minnast á viö
nokkurn mann aö mig langaöi aö
fara. Laukurinn einn vissi hvaö
mér leiö.
Ein myndin var vist um hús-
móöur í hlekkjum vanans. Ef þú
bara vissir hve ég er búin aö
hugsa um þessi orö. Húsmóöir I
hlekkjum vanans. Þú manst hvaö
Auöur Haralds skrifaöi: ...allt
rykiö sem þú þurrkaöir af i 30 ár
er búiö aö gleyma þér og þaö
kemur bara nýtt ryk og þá var
þetta allt tilgangslaust”. Og ég
hugsaöi hvaö mér hrútleiddist aö
þurrka af og geröi siöan smátil-
raun. Þurrkaöi ekki af i þrjá
daga. Ætlaöi aö vita hvort nokkur
sála tæki eftir vanrækslu minni.
Heila þrjá daga! Guölaugur, og
ég sem hef alltaf þurrkaö af á
hverjum degi, stundum tvisvar.
Ég varö aö sitja á höndunum á
mér til þess aö stilla mig um aö
þrifa ekki tuskuna. — Tuskuamb-
átt, hugsaöi ég og stappaöi I mig
stálinu. A fjóröa degi var ég farin
ab örvænta — enginn tók eftir
neinu. Samviskan kvaldi mig og
sektarkenndin gagntók mig þegar
glerin I römmunum meö mynd-
unum af tengdapabba og -
mömmu tóku aö rykfalla. Ekkert
af heimilisfólkinu sagöi neitt.
Loks — aökvöldi hins fimmta
dags heyröi ég rödd sem sagöi:
„Mamma hefur gleymt aö þurrka
af sjónvarpsskerminum”. Sem
sagt þetta var eini hluturinn sem
þurrka þurfti af. Eftirleiöis mun
ég aöeins þurrka af einu sinni i
viku — tvisvar þegar messaö er.
Fægi heldur dálitiö uppeldi barn-
anna. Þau eru farin ab horfa
Iskyggilega mikiö á mynda-
kassann. Elsku Guölaugur minn,
ekki hélt ég aö þaö væri svona
erfitt aö brjóta hlekkina og þetta
var bara einn.
Hvernig getur hvarflaö aö þér
aö konur minnar kynslóöar greini
óskir um metorö og völd gegnum
rykmökkinn?
Rödd róman-
tíkunarinnar
Alveg er ég sammála þér um aö
útvarpiö getur veriö hinn mesti
áhrifa- og örlagavaldur. I minu
ungdæmi hlustaöi ég ekki bara á
laugardögum. Oll föstudags- og
sunnúdagskvöld lét ég mig
dreyma fyrir framan þetta töfra-
tæki. Enn fyllist ég ljúfsárum
trega þegar þeir spila: „Þab
gefur á bátinn viö Grænland” eöa
tslensk sending til Cape Verde:
I næsta mánuði er gert
ráð fyrirað senda héðan til
Er
sjonvarpið
bilað?,
Skjárinn
Spnvarpsverbtaói
Bergstaðasfrati 38
simi
2-19-4C
Cape Verde eyja fiskiskip
með skipstjóra og véistjóra
til veiðitilrauna og þjálfun-
ar ásamt kunnáttumanni á
sviði útgerðar og sjóvinnu
til forstöðu og leiðbein-
ingastarfa í landi.
Þetta er þáttur I þróunaraöstoö
Islands viö Cape Verde sem felst i
aö hjálpa til viö eflingu fiskveiöa
á eyjunum i samræmi viö beiöni
stjórnvalda þar. Nokkur undir-
búningur hefur veriö aö þessu
verkefni, sem hófst meö þvi aö
Baldvin Gislason skipstjóri
dvaldist á Cape Verde eyjum á
vegum Aöstoöar Islands viö þró-
unarlöndin um 3ja vikna skeiö
seint á árinu 1977 og samdi ýtar-
lega álitsgerö um máliö. 1 lok
vetrarvertiöar áriö eftir kom
fiskimálastjóri Cap Verde, Hum-
berto Bettencourt, ásamt fiski-
skipstjóra frá eyjunum, hingaö I
vikuheimsókn til þess aö kynnast
af eigin raun fiskveiöum Islend-:
inga og skyldum greinum, þ.á m.
sjómannakennslu, haf- og fiski-
rannsóknum, veiöarfærafram-
leiöslu og ýmsum fiskvinnsluaö-
feröum. Þá hefur dr. Corsino A.
Fortes sendiherra Cap Verde
komiö hingaö til lands þrivegis á
undanförnum tveimur árum
vegna áhuga þarlendra stjórn-
valda á þesu máli.
Stjórnálasamband var tekiö
upp milli Islands og Cape Verde
sumariö 1977, en I september sl.
afhenti Einar Benediktsson
sendiherra forketa eyjanna trún-
aöarbréf og voru þá I för meö
honum Arni Benediktsson, fram-
kvæmdastjóri, sem annaöist þar
ráögjöf á sviöi fiskvinnslu, skipu-
lags og reksturs, og Birgir Her-
mannsson, skipstjóri, er veitti
leibbeiningar um veiöiaöferöir og
veiöarfæri.
Skipiösem nú hefur veriö keypt
til að senda til Cape Verde er
„Víkurberg”, 208 rúmlesta stál-
skip smiöaö áriö 1965, og veröur
þaö á næstunni búiö til farar-
innar. Mennirnir sem sendir
verba meö þvl, munu væntanlega
dveljast á Cape Verde I hálft
annaö ár.
Þaö er stofnunin Aöstoö Islands
viö þróunarlöndin sem vinnur aö
þessum málum hér I samstarfi
viö utanrlkisráöuneytiö, en
stjórnarformaöur stofnunarinnar
er Ólafur Björnsson prófessor.
— vh.
„Suöur um höfin”. Og ég man hve
ég varö hneyksluö þegar einhvern
tlmann ég heyröi: „Ef leiöur ertu
á lifinu / þá labbaöu viö hjá vifinu
/ I Skálkaskjóli 2”. Mér þótti
þetta ærin léttúö.
Nú máttu ekki halda aö ég sé á
móti rómantik. Ég er blátt áfram
trylltl rómantik. Sveitarómantik,
borgar-, kertaljósa-, tunglskins-
kvölda-, sólarlags-, kaffihúsa- og
arineldarómantik. Gæti setiö viö
fætur pianóleikarans alla nóttina.
— Bak viö viröulegt fas mitt
leynist e.t.v. enn unga stúlkan
sem sat i hálfrokkinni hliöinni
slöla sumars meö ást og von I
hjarta, klóraöi hundinum I kverk-
inni, vildi faöma aö sér alla
veröldina og vera öllum góö. En
þeir seldu mér falska drauma.
Þvi ér ég á móti innrætingunni
sem felst i innihaldslitlum og
afturhaldssömum textum. 1 dag
glymur I eyrum okkar óskin eina:
„Alla mina kossa, ást og trú /
enginn fær þaö nema þú.” Ekki
batnar þaö. Svo er æpt ef þeim
veröur á aö leika lög meö textum
sem vit er I. Mig langar til aö rödd
rómantikurinnar veröi raunsærri
og llfsglaöari. — Spurning barátt-
unnar er aftur á móti hvort viö
þorum ab breyta framtlöar-
draumum okkar i raunveruleika.
Vinur minn, þá verö ég aö
hverfa á vit hversdagsleikans á
ný. Leitt aö ég skuli ekki hafa lært
fótaburöinn á svelli stjórnmál-
anna. Þaö er enn langt i land aö
ég þori aö tjá mig um þau mál.
Fyrst þarf ég aö læra aö hugsa
sjálfstætt og mynda sjálf
. skoöanir minar, ekki bara alltaf
apa eftir öörum. Kannski þú eigir
góö ráö I þvi sambandi?
Vertu ætíö sem kærst kvaddur
og llöi þér sem best,
þln einlæg Friöa.
P.S. Ég á reyndar eina ósk. Aö
sprengjusérfræöingar Alþýöu-
flokksins verbi alfariö alfarnir af
þingi eftir næstu kosningar.
Fiskiskip með skipstjóra, vél-
stjóra og útgerðarmanni
Sigraði í
maraþor-
! dansi
Nú i vikunni voru afhent i
Klúbbnum verölaun fyrir
maraþondanskeppni. Kepp-
endur voru uþb. hálfur annar
tugur og fengu allir verö-
launapening fyrir svitann;
þeir þrir sem best þóttu hafa
staöið sig hrepptu þar aö
auki ferö til sólarlanda, en
auk Klúbbsins stóö aö þess-
ari keppni Feröaskrifstofan
titsýn. A myndinni er sigur-
vegari keppninnar, Steinar
Jónsson, sem dansaöi tim-
ana tuttugu. — Ljósm. — gel.