Þjóðviljinn - 11.03.1981, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 11. mars 1981
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
vidtalid
Ertu of latur til að ganga á
skiðum? Ef svo er gæti þessi
tæknilega lausn ef til vill orðið
nokkur freisting. Skiðamaður-
inn hefur á bakinu litinn mótor
sem snýr skrúfu og knýr hann
áfram með um 30 kilómetra
hraða á klukkustund. Eða rétt-
ara sagt: allt að 30 km hraða,
þvi aö sá sem á skiðunum
stendur getur haft stjórn á hraö-
anum. Það fylgir sögunni aö so-
véski herinn hafi fundið upp
þennan útbúnað en ekki vitum
við að öðru leyti um útbreiðslu.
Mamma, er hægt að skilja við bróður sinn?
Það er hinsvegar álitamál
hvernig á að vinna að þessu
máli. Það er starfandi nefnd
heimamanna og fulltrúa
RARIK og ég veit ekki annað en
hún komi saman á morgun. Við
skulum sjá hvað út úr þvi
kemur. Ég vona að samkomu-
lag takist og að hvatvislegar að-
gerðir verði ekki til að spilla
fyrir”.
— Þin afstaða hefur aðallega
byggst á landnýtingarsjónar-
miðum er ekki svo?
,,Jú og staðreyndin er sú að
menn hafa einblint á aðeins eina
tegund virkjunar bæði hvað
stærð varðar og eins staðsetn-
ingu og siðan hafa menn átt að
taka afstöðu með eða móti. Við>
þ.e. ég og bændur á svæðinu
sem hugsa likt um þetta mál,
höfum hins vegar viljað að
menn skoðuðu fleiri leiðir þar
sem tryggt væri að eyðing lands
yrði eins litil og mögulegt er i
stað þess að hengja sig i þennan
eina kost.
Núna i vetur hefur það svo
loksins gerst að farið er að tala
um aðra möguleika, um annars
konar virkjun en einblint var á i
upphafi. Þá höfum verið tilbúnir
til þess að skoða þetta mál upp á
nýtt. Og ég tel að það sé hægt að
leysa þetta mál ef menn hafa
vilja til og hvorugur aðilinn
reynir alfarið að troða á hinum
heldur reyni til hlitar að sam-
ræma sin sjónarmið”.
— Hvað um atvinnumálin?
„Jú það er auðvitað ljóst að
virkjun við Blöndu myndi
hleypa miklu lifi i atvinnulifið i
héraðinu en samt er það nú svo
aö það þarf að hafa þar alla gát
á. Ég hef ekki séð hvað menn
hugsa sér að taki við þegar
virkjunum lýkur. Menn koma
vafalaust til með að yfirgefa bú
sin og fyrirtæki vegna þessara
stórframkvæmda sem að miklu
leyti færu fram á vegum stórra
aðila utanað komandi. Ég get
hugsað að það myndi reynast
erfitt fyrir smærri fyrirtæki að
keppa um vinnuaflið. Það hafa
engir getað sannfært mig um að
þeir hafi séð fyrir þær félags-
legu og efnahagslegu afleið-
ingar sem þetta gæti haft i för
með sér en atvinnuástandið hér
á Suðurlandi eftir þær stórfram-
kvæmdir sem þar hafa farið
fram sýnir okkur að við þurfum
að vera vel á verði gagnvart
þessu.
Það er alltaf talað um mig
sem einhvern höfuðandstæðing
Blönduvirkjunar, en það er al-
rangt og reyndar hef ég ósköp
litil áhrif á framvindu mála.
Það hvort samningar takast
veltur til dæmis miklu meira á
samþingsmanni minum úr kjör-
dæminu Pálma Jónssyni land-
búnaðarráðherra en mér, þvi
hann er nú i þeirri dæmalausu
aðstöðu að vera stjórnarfor-
maður RARIK auk þess að vera
ráðherra og hagsmunaaðili i
málinu. — j.
Hvenær
er vændi
leyft og
bannað?
Madame BiIIy heitir þessi
kona. sem um hálfrar aldar
skeið stjórnaði finasta hóruhúsi
iParis. Þrem árum eftir að hún
dró sig i hlé, var hún dæmd i
skilorðsbundna fangelsisvist og
300 þúsund króna sekt fyrir fyrri
syndir. Mál þetta vekur tals-
verða athygli, þvi að það
geymir margt um hræsni og
tvöfeldni.
Madame Billy, sem nú er 79
ára, rak áratugum saman
göfugt vændishús fyrir ráð-
Alþýðublaðið sagöi i fyrirsögn
að rikisstjórnin væri vegin og
léttvæg fundin. Ég vissi það
ekki fyrr að fingur guðs heföu
fundiö sér nýjan fjölmiðil i Jóni
Baldvin. Hinsvegar er spá-
sögnin of stutt og i nútimanum á
hún aö vera svona: Rikisstjórn-
in er vegin og léttvæg fundin, og
riki hennar gefið Geir og
Krötum!
Heiftarvísur
Af handahófi nefnist ljóða-
kver sem Jón Þorleifsson befur
saman skrifað. Þar rimar hann
heiftarvisur margar og ádrepur
i ýmsar áttir, svo sem hann
hefur áður gert i nokkrum kver-
um.
Um túrista yrkir Jón á þessa
leið:
öllu sólskini suður á Spáni
sifullir túristar hafa eytt
sem farareyri fengu að láni
fóru og sáu þar ekki neitt.
A öðrum stað má finna svo-
fellda ádrepu:
Það er ekki allt eins og
augun það sjá
en ýmsum er blekking hentari
og kærri
þvi fjarlægöin gerir fjöilin blá
og flatneskjan litilmennin
stærri
Madame Billy.
herra, sendiherra, oliufursta,
hershöfðingja og aðra þá sem
Amerikanar kenna viö þotur.
Þar voru fegurstar vændis-
konur, sem m.a. áttu að geta
haldið uppi menntuöum sam-
ræðum, göfug vin, mjúk rúm
undir tjaldhimni i stil Lúðviks
fimmtánda og kokkar frábærir.
Verðlag á þjónustunni var svo
eftir þvi.
Nú er frá þvi að segja, að 1946
urðu vændishús Parisar ólögleg.
En hús madömu Billy var
áfram opið, með þegjandi sam-
þykki iögreglunnar og utan-
rikisráðuneytisins, sem beindi
stundum þurfandi virðulegum
gestum rikisins að dyrum
hennar. Haft er eftir einum af
fyrrverandi yfirmönnum
Parisarlögreglunnar, að sam-
vinnan hafi verið hin prýöileg-
asta. Billy sá til þess, að lög-
reglan gæti fylgst meö þeim
sem komu og fóru, og þar með
„vissum við alveg hvað var að
gerast i Paris”, segir lögreglu-
foringinn.
En svo var Billy oröin þreytt
og seldi staðinn. Tvær ungar
konur keyptu og sögöust ætla aö
opna i hótelinu dýran veitinga-
stað. En svo fóru þær i fótspor
Billy með vændisrekstur — án
þess að baktryggja sig með rétt-
um samböndum. Þegar þær
lentu svo fyrir rétti, og voru
dæmdar, reyndu þær aö verja
sig með þvi að þær væru ekki aö
gera neitt annað en það sem
fyrirrennari þeirra hefði gert.
Þvi voru syndir hinnar gömlu
mellumömmu grafnar upp — og
metnar til refsinga.
Mamma, þegar þú varst stelpa...
© Bulls
Rætt við
Pál Pétursson,
alþingismann:
Hægt
að
semja
Páll Pétursson alþingismaður
Framsóknarflokksins i Norður-
landskjördæmi vestra hefur
i vitund almennings orðið odd-
viti þeirra sem lagst hafa
gegn virkjun Blöndu. Það var
þvi eðlilegt að leita álits lians á
aðgerðum sýslunga hans i gær.
Við spurðum hann hvort ekki
væri nú Ijóst orðið að yfirgnæf-
andi meirihluti i kjördæminu
væri þvi fylgjandi að ráðist yrði
i virkjun Biöndu strax.
„Ég hef ekki gert mér grein
fyrir þvi nákvæmlega hversu
stóran hluta kjósenda er hér um
að ræða en sýnist það vera um
helmingur. Hins vegar að ég get
nú ekki litið á þetta eins og at-
kvæðagreiðslu.
Ég las yfir hausinn á þessu
skjali; ég reikna með að það hafi
verið sami hausinn notaður alls
staðar, og þar er ekkert sem ég
get ekki samþykkt. Þessir menn
sem að þessu standa eru harð-
duglegir og fórnfúsir og vila
ekki fyrir sér að leggja á sig
mikið erfiði og löng ferðalög til
að fylgja eftir sinum málstað