Þjóðviljinn - 11.07.1984, Blaðsíða 8

MENNING
MENNING
Listahátíð á Glerá
Fimm akureyrskir myndlistarmenn efndu til listaverk stœðis
á bœnum Glerá ísíðustu viku og héldu sýningu í vikulok
Gu&mundur Oddur: Það er hægt að mála landslag án þess að það komi list við. Það er hægt að mála fólk án þess að
það verði bara mynd af fólkinu sjálfu, heldur skín í gegn að þú ert að leggja tilfinningar þínar í verkið. Tilfinningar koma
listinni við, því þær skapa. Því menn geta málað landslag og portrett, lagt tilfinningar sínar í það, og það er list eins og óg
skil hana.
Kristján Pétur: Ég hef kíkt í hlaðvarpann á Glerá. Þar er svo fallegt íllgresi sem upplagt er að breyta í tvívíðar myndir.
Á bænum Glerá fyrir ofan
Akureyri fór fram í síðustu viku
sannkölluð listahátíð í smáum
stíl. Fimm akureyrskir mynd-
listamenn efndu par til svo-
kallaðs listaverkstæðis í eina
viku sem lauk með sýningu
laugardaginn 7. júlí.
Á Glerá býr Guðmundur
Oddur Magnússon við nokkrar
púddur. Þangað komu fjórir fé-
lagar hans af upprennandi kyn-
slóð myndlistamanna bæjarins og
unnu frá morgni til kvölds að
verkum sínum auk þess sem þeir
unnu allir sameiginlega að gerð
einnar bókar sem einnig sá dags-
ins ljós á laugardaginn. Auk
Guðmundar voru í hópnum Har-
aldur Ingi Haraldsson, Jón Lax-
dal, Kristján Pétur Sigurðsson og
Kristján Steingrímur. Þeir Guð-
mundur, Jón og Haraldur ráku
Rauða húsið sællar minningar en
það var einskonar miðstöð fyrir
nútíma list hér í bænum. Annars
eiga þessir menn í rauninni fátt
eitt sameiginlegt, Guðmundur og
Jón búa og kenna hér á Akureyri
en Haraldur hefur dvalist undan-
farin ár í Hollandi, Kristján Pétur
í Danmörku og Kristján
Steingrímur í Þýskalandi. Verk
þeirra eru líka harla ólík.
Guðmundur Oddur Magnús-
son málar expressíónísk portrett
um þessar mundir af vinum og
vandamönnum. Haraldur Ingi
sækir efnivið sinn í heim ævintýra
og goðsagna og tekur flugið inn í
þann heim. Kristján Steingrímur
leitar líka að hinu óræða og
ókunna, en það er meira í ætt við
nýja þýska málverkið. Jón Lax-
dal sýndi bæði málverk og hluti
sem falla undir svonefnda kon-
ceptlist. Kristján Pétur fæst aðal-
lega við grafík og dúkristur. Af
þessari yfirborðslegu upptaln-
ingu má ljóst vera að sýning
þeirra félaga var fjölskrúðug
mjög. Það er ekki á leikmanna
færi að gera verkum þeirra við-
hlítandi skil í stuttri blaðagrein en
undirritaður skrifaði upp nokkur
„komment" listamannanna sjál-
fra sem e.t.v. eru upplýsandi um
þankagang þeirra hver um sig.
Jón Laxdal vildi þó ekkert láta
hafa eftir sér í blöðum.
Heimspekingurinn Gadamer
sagði að þrír eðlisþættir listarinn-
ar væru leikur, tákn og hátíð. Allt
þetta var í miklum mæli til staðar
á Glerárverkstæði í síðustu viku.
Þegar undirritaður ók upp að
Glerá á fögru sumarkvöldi var
honum litið út með firði þar sem
riki minnihlutinn ætlar að láta
reisa eina stærstu álbræðslu í Evr-
ópu handa unga fólkinu. Það
verður enginn leikur og engin
hátíð í því vérkstæði en kannski
mun það standa um langan aldur
sem tákn um hrikaleg mistök.
Eitthvað var þetta að vefjast fyrir
mér svo ég spurði Guðmund Odd
um listina og álverið. Honum
datt ekkert í hug, sagði hann.
„Zu Hitler fállt mir nichts ein“,
sagði líka hinn snjalli Karl Kraus
um annan ófögnuð. Hvað er ég
líka að spyi ja? Listin er ofbeldis-
laus iðja og höll undir lífið og ber
kannski réttlætingu sína í sjáfri
sér. Þess vegna þurfa þeir sem
stóðu að hátíðinni að Glerá ekki
að búa til undirskriftalista gegn
því sem þeim ekki líkar. Þeir eru
ekki svoleiðis listamenn.
En góðir samt.
þá
8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 11. júlí 1984
Kristján Steingrímur: Þekktar staðreyndir eru gildrur sem of margir listamenn festast í líkt og
vísindamaðurinn sem fann upp taðkláf í fyrra.

Haraldur Ingi: Þegar kvölda tekur og tunglið kemur upp gefst gott tækifæri til að ræða einslega
við höfuðið sem býr í handlegg mór. Þá fljúga eldfuglar og svartfuglar um loftin og heyja orustur.
Stór, stór slanga vefur sig utan um mánann. Útlínur fjallanna skjótast upp í himininn, hringa sig
upp og hverfa. - Hafi þessar stórfenglegu sýnir farið fram hjá einhverjum, þarf sá hinn sami ekki
að óttast, það geta nefnilega allir flogið.
Miðvikudagur 11. júlí 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 9
Norrœna húsið
Opið hús
Eins og að undanförnu verður Jónas Kristjánsson prófessor
á fimmtudagskvöldum í sumar fyrirlestur um íslensku handritin
opið hús í Norræna húsinu og á dönsku og að honum loknum
hefst það kl. 20.30 og lýkur um verður sýnd kvikmyndin Horn-
kl. 22.30. Bókasafn og kaffistofa strandir.
hússins eru opin meðan á dagskrá Fimmtudaginn 2. ágúst verður
stendur. Annað kvöld mun kvikmyndakvöld og sýndar kvik-
Eyþór Einarsson grasafræðingur myndirnar Eldur í Heimaey og
flytja erindi um flóru íslands á Sveitin milli sanda.
dönsku og síðan verða sýndar Fimmtudaginn 9. ágúst verður
tvær stuttar kvikmyndir: Smávin- vísnakvöld með Vísnavinum.
ir fagrir og Þórsmörk. Og 16. ágúst flytur Ólafur H.
Fimmtudaginn 19. júlí flytur Óskarsson skólameistari erindi á
Nanna Hermansson borgarminj- dönsku um landafræði er nefnist
avörður erindi um Reykjavík fyrr Breiðafjarðareyjar. Að því loknu
og nú á sænsku og síðan verður verða sýndar kvikmyndirnar
sýnd kvikmyndin Reykjavík Ströndin og Hrognkelsaveiðar.
1955. Allar umræddar kvikmyndir
Fimmtudaginn 26. júlí flytur eru teknar af Ósvald Knudsen.
-GFr
STÆRSTAOO FJOLMEMNASTA
ÍÞRÓTTAMÓT
sem haldið er hér á landi
Knattspyrna, frjálsar íþróttir, sund, starfsíþróttir,
glíma, blak, handknattleikur, júdó, skák,
borðtennis, körfuknattleikur, siglingar,
íþróttir fatlaðra, golf.
Mótsetning föstudagskvöld, kvöldvaka laugardagskvöld,
hátíðarsamkoma sunnudag.
Fjölbreyttar sýningar og skemmtiatriði.
Dansleikir í Stapa föstudag, laugardag og sunnudag.
Hljómsveitin Miðlarnir skemmtir.
Hæg tjaldstæði
Verið velkomin
^ SAMBAND ÍSLENSKRA SAMVINNUFÉLAGA
Magnús frh. (bls. 9)
að myndir hans séu orðnar óró-
legri.
-Ég beiti frjálsari meðferð í
uppsetningu þeirra. Að mála
mynd er dálítið líkt og að dansa
ballett og hjá mér er allt að
leysast upp í meiri dansæfingar.
Dansinn hefur ekki mjög fastar
reglur og þegar ég byrja á mynd
er nauðsynlegt að vita ekki alltof
vel hvað ég er að fara að gera. Ef
allt er þrautskipulagt deyr lista-
maðurinn.
- Mynd af gamalli slitinni konu
er áberandi hjá þér í sumum
myndunum?
- Já, þetta er hún Gústa sem
passaði mig stundum þegar ég var
lítill. Hún er dæmigerð um konu
sem kemur úr sveit á mölina,
ósköp venjulega verkakonu sem
hefur svo stórt hjarta að hún hef-
ur bæði hæfileika til að gleðja
aðra og umbera allt. Hún hefur
aldrei safnað neinu, eins og allir
virðast vera að gera. Ég held að
söfnunarástríðan aukist eftir því
sem fólki líður verr. Það er að
reyna að kaupa sér hamingju.
Það sem ég tek mest eftir í fari
margra unglinga nú á þessari
tölvu- og tækniöld er hvað tilfinn-
ingalíf þeirra er vanrækt. Það
sem skortir hér og mig vafalaust
líka er virðing fyrir fólkinu sjálfu.
Þannig níða myndlistarmenn
hver annan niður í stað þess að
láta hvern annan í friði. Reykja-
vík er ekki það stór að hún sé laus
við þetta. Áð vera barn í hjarta er
verðmætast.
Að lokum sýnir Magnús okkur
nýjustu mynd sína. Hún er stór
og óróleg.
- „Ég mála í litlu herbergi og
þessa varð ég að leggja á gólfið til
að koma henni fyrir. Ég fór úr
fötunum og málaði með öllum
líkamanum - eins og í dansi.
-GFr