Þjóðviljinn - 24.08.1991, Blaðsíða 9

_________ MlNNMG________
Guðmundur Ingólfsson
Fæddur 5. júní 1939 - Dáinn 12. ágúst 1991
Ég spilaði fyrst með Guðmundi
Ingólfssyni á djasskvöldi í Hafnar-
firði fyrir rúmum áratug. Ég var þá
kontrabassaeigandi til tveggja ára
og varla kominn með sigg á putt-
ana, en krotaði samviskusamlega á
blað þau lög sem ég taldi mig geta
spilað skammlaust og rétti Guð-
mundi áður en við byrjuðum.
Hann leit á listann án þess að segja
orð. Ætli ég hafi ekki sloppið í
gegnum helminginn af þeim lög-
um sem leikin voru - hvemig ég
komst í gegnum hin er mér hulin
ráðgáta enn þann dag í dag. Að
tónleikunum loknum taldi ég víst
að talentleysi mitt væri orðið opin-
ber staðreynd; - óhæfur kontra-
bassaleikari klúðrar konsert! En
þótt heimurinn hefði hmnið í rúst í
höfðinu á mér, lét Guðmundur eins
og ekkert væri og þakkaði mér
meira að segja fyrir. Ekki veit ég
hvort þessi uppeldisaðferð gæti
flokkast undir mannúðarstefnu, en
ég lærði að eyrun em til að nota
þau, að maður á að kunna sem
allra flest lög og að þrátt fyrir
óvæntar uppákomur og boðaföll,
þá er líka líf að loknu lagi sem
maður ekki kann.
Guðmundur Ingólfsson gerðist
ungur atvinnumúsíkant og hafði þá
numið klassík í áratug. Djassinn
fékk hann snemma í blóðið, en það
var ekki fyrr en 1977, eftir að hann
kom heim ffá þriggja ára Noregs-
dvöl, að hann gerðist einn af aðal-
spámönnunum. Forvitin ungmenni
vom að vanda á útkikki eftir ein-
hveiju æsilegu og Guðmundur og
nafni hans Steingrímsson spiluðu
oft í grasgarðinum á Laugavegi 42,
kjallaranum á Fríkirkjuvegi 11, í
Djúpinu og viðar þar sem nógu
lágt var til lofts og mögnuðu ein-
hvem þann seið sem hvorki fannst
í Klúbbnum eða klassíkinni. Ég er
ekki viss um að kaupið hafi alltaf
náð lágmarkstaxta Félags íslenskra
hljómlistarmanna, enda trúboðar
aldrei hirt um lög og reglur stéttar-
félaga. Hitt þykist ég geta fúllyrt
að Guðmundur Ingólfsson hafi
sjaldan spilað ókeypis fyrir dansi.
Það var salt-í-grautinn- vinnan,
eins og hann orðaði það - djass-
músíkin var hins vegar það sem
máli skipti. Þar gat hann spilað
eins og hann lysti og þurfti ekld að
þjóna dansandi pömm eða borð-
andi fólki. Ekki svo að skilja að
hann hafi verið að leika Miles Da-
vis, sem snéri afturendanum í
áheyrendur - þvert á móti, áheyr-
andinn var heilagur í augum Guð-
mundar og hann skyldugur til að
gleðja hann.
Spilamennska á öldurhúsum
hefúr aldrei verið vísasti vegurinn
til dyggðugs borgaralegs lífemis
og meðalhóf Salómons torfúndið
þar á bæjum. Heilsunnar vegna
hefði sjálfsagt ekki skaðað að
Guðmundur hefði borðað meira og
dmkkið minna, en hinn fúllkomni
ballans í lifinu hefúr nú svosem
vafist fyrir fleirum. Fyrirhyggjan
varð honum aldrei fjötur um fót,
þannig gisti hann nokkrar vetrar-
nætur undir dagblöðum í hallar-
garðinum í Osló þegar hann kom
þangað 1974 og hafði þá ekki hirt
um að spara fyrir hóteli. En harkan
og dirfskan gátu nýst í öðm, ungur
vann hann til verðlauna í skíða-
íþróttum og á síðari árum varð
hann ástriðufúllur golfspilari.
Öryggisnet voru ekki til í
heimi Guðmundar Ingólfssonar, og
sjaldan lagði hann nótnablöð fyrir
óreynda meðspilara sína svo þeir
gætu lesið hljómagang eða laglínu
af blaði. Hann tilkynnti þó oflast
tóntegundina, og væri hann í góðu
skapi, gaf hann knappa lýsingu á
millikafianum. Svo var talið í og
hver bjargaði sér. Það var ekki allt-
af þægilegt meðan á því stóð, ekki
síst vegna þess að línur Guðmund-
ar vom ekki alltaf það skýrar að
heyra mætti hljómana í gegn -
línubyggingin varð stundum að
lúta í lægra haldi fyrir innblæstrin-
um. En það var ekki síst sannfær-
ingarkrafturinn í spilinu sem afiaði
honum vinsælda, áheyrendur
skynjuðu að hér var ekkert undan
dregið, sálin bemð.
Dijúgt er til af spilamennsku
Guðmundar á plötum, en ég hygg
að hvað djassinn áhrærir, standi
tvær upp úr: Jazzvaka, en leikur
Guðmundar í lagi hans Seven
special er vel heppnað sýnishom af
krafúniklum og ágengum píanóstíl
hans, og svo Nafnakall þar sem
blæbrigðaríkt og yfirvegað spil í
Some of these days ber af, að
ógleymdu tregaríku harmoníku-
spili í Vermalandinu og Þey, þey
og ró, ró. Eitt af því síðasta sem
hann spilaði inn á plötu var harm-
oníkuleikur í blúsuðu lagi Magn-
úsar Eiríkssonar, Kallinn er kom-
inn í land. Tónamir em ekki marg-
ir, en allir á réttum stað. Það þurfti
aldrei að biðja Guðmund tvisvar
um að spila blús, og bestu skil-
greininguna sem ég hef heyrt á
frændsemi djass og blús er frá
honum komin: Blúsinn er sjálf
móðurkartafian.
Oft hef ég minnst tónleikaferð-
ar með Guðmundi Ingólfssyni og
Guðmundi R. Einarssyni til Sauð-
árkróks fyrir nokkmm ámm. Við
fiugum til Akureyrar og ókum
Öxnadalsheiðina yfir í kvöldbláan
Skagafjörðinn. Þetta var á laugar-
dagskvöldi snemma í maí og ein-
hver spenningur í svölu vorloftinu,
sumarið beið, þótt úthagi væri lítið
farinn að grænka. Það var ekki
flygill á staðnum, en ágætt pianó
og staðurinn pakkaður af innvígð-
um. Það varð fljótlega heitt og
menn sveittir og bjórlíkið sálaða
vann lítið á, slík vom átökin og
hitinn. Ekki veit ég hversu marga
klukkutíma við spiluðum, en pásur
vom fáar og stuttar og djassunn-
andi Sauðkræklingar með Geirlaug
skáld í fararbroddi keyrðu prestinn
og meðhjálparana áfram með
klappi og hrópum. Gestir og band
urðu eitt orkestur, viðtökumar
kröföust útboðs allra krafta. Og
mitt í þessari eldmessu kom Ge-
orgia on my mind, píanistinn rétt
snerti nótumar og menn sundlaði í
saumnálarþögninni. Þetta var ríki
Guðmundar og fáa konunga hef ég
vitað ástsælli af þegnum sínum.
Margar góðar stundir átti ég með
honum, þótt hin skagfirska vomótt
hafi sérstaklega greypst í hugann.
Nú verða þær ekki fleiri, en mig
langar til að kveðja Guðmund með
þeim orðum sem vom hans ein-
kunnarorð þegar menn höföu tekið
lagið saman - þakka þér fyrir
djammið.
Tómas R. Einarsson
. Umsión: Ólafur Lárusson
Það vantar eitthvað
Umsjónarmanni hefúr orðið tið-
rætt um starfsemi BSÍ að undan-
fömu. Og ekki að nauðsynjalausu.
Inni i þau málefúi fléttast landsliðs-
mál og fleira. í kjölfarið á góðum ár-
angri landsliðs okkar í Opnum flokki
á síðasta EM, þar sem liðið tryggði
sér þátttökurétt á HM í Japan í sept-
ember, hefúr mér fúndist að BSÍ hafi
ekki fylgt þvi máli nógu vel eftir.
Uppsveifla í einhveiju, hvort
sem það er bridge eða fótbolti, gerist
ekki af sjálfu sér. Til að skapa upp-
sveiflu, þarf tækni, vinnu og áhuga.
Tækni til að koma íþróttinni á ffarn-
færi, vinnu til að virkja þá sem hafa
einhvem áhuga, sem aftur gæti skil-
að vinnuffamlaginu margfalt til baka
og síðast en ekki síst áhuga. Það eitt,
að hafa áhuga á einhveiju, burtséð
ffá tækninni og vinnunni, hefur gert
ótrúlega hluti. Uppsveifla er þvi ár-
angur einhverra, sem vita hvert ferð-
inni er heitið og stefna ótrauðir að
þvi markmiði.
Nú er árangur landsliðs, hvort
sem er í Opnum flokki eða öðmm
flokki (ég minni á árangur kvenna-
landsliðs okkar á síðasta Norður-
landamóti. Þær sigruðu, en samt
tókst ekki að senda lið til þátttöku á
EM á írlandi. Er þetta hægt?) allra
góðra gjalda (ekki útgjalda) verður.
En, árangur þeirra liða er ekki endi-
lega mælikvarði á styrkleika lands-
sambandsins, hveiju sinni. Að mínu
mati, er of lítið hér heima í málefn-
um íþróttarinnar á kostnað þess sem
fyrir liggur i málefnum toppspilara.
Við getum litið í kringum okkur.
Hlutur kvenna í íþróttinni er aumur
og hefúr lítið styrkst frá upphafi.
Hlutur yngri kynslóðarinnar er ekki
til að hrópa húrra fyrir og má af-
greiða með orðum eins landsliðsspil-
arans í þeim flokki: „Áhugaleysi".
Imiri málefnin em á sömu bók-
ina. Á hveiju ári tuðast menn við
samþykktir á ársþingi. Sumar gæfú-
ríkar og skynsamlegar, aðrar miður.
Hver er niðurstaðan? Vísað til
nefndar, nema flutningsmaður beiji í
borðið og heimti atkvæðagreiðslu.
Og hvað gera svo þessar svokölluðu
nefndir. Koma saman viku fyrir
næsta ársþing og beija saman af-
greiðslu. Óg svo kemur ársþingið og
næsta ársþing og nefndir koma og
fara. Er ekki kominn tími til að
vinna?
Minnt er á skráninguna í Opna
afmælismótið, sem DV gengst fyrir
laugardaginn 5. október nk. Þátttaka
miðast við fyrstu 38 pörin sem skrá
sig. Keppnisgjald er kr. 4 þús. pr.
par. Spilaður verður barometer með
2 spilum milli para. Öllum heimil
þátttaka.
Reikna má með að félögin á höf-
uðborgarsvæðinu hefji hauststarf-
semi sína á fyrri nótunum f ár, eins
og síðustu árin. Aukin þátttaka spila-
áhugafólks i Sumarbridge síðutu
sumur hefúr valdið því að félögin
eru sífellt að „flýta“ upphafskvöld-
inu, sem þá lengir starfsemi félag-
anna. í sambandi við frjálsa spila-
mennsku eins og Sumarbridge býður
upp á, er ekki hugsanlegt að bjóða
upp á slíka starfsemi árið um kring?
Og Bridgefélag Akureyrar stend-
ur fyrir Opnu móti í haust. Á þeim
bænum hefur keppnisstjóm og önnur
undirbúningsvinna á vegum félags-
ins, verið boðin út, samkvæmt sér-
stökum skilmálum sem stjóm B.A.
hefur sett. Undirritaður sá þetta
plagg um daginn og verður að játa,
að smekklega er staðið að þessu hjá
þeim norðanmönnum. í „útboðs-
gögnurn" komu nákvæmlega fram
verklýsingar og verksvið, hæfnis-
kröfúr og annað, sem tilheyrir starfi
umsjónarmanns. Aðspurðir um kjör
slíks starfsmanns, sögðu þeir það
vera milli viðkomandi og stjómar
B.A. Eða þannig...
Undirritaður hefúr orðið var við
mikinn áhuga meðal spilara, að
Kauphallarmótið svokalíaða, sem
BSÍ gekkst fyrir sl. ár, verði að föst-
um keppnislið, á vegum landssam-
bandsins.
Hér em tvær léttar úrspilsþrautir
úr sveitakeppni:
1)
♦ G82
VD54
♦ ÁKD73
+ 82
♦:Á94
♦: ÁK873
♦: G865
+ 7
Suður er sagnhafi í 4 hjörtum,
eftir að Vestur hefúr strögglað í laufi.
Utspil laufaás og laufadrottning.
Hvað nú?
ÁK32
¥: ÁK104
♦:10763
♦:D
♦: 75
♦: 553
♦: ÁKD952
♦: 107
Vestur vekur á 4 laufum (hindr-
un), félagi þinn doblar, Austur pass.
Utspil Iaufás og kóngur, sem þú
trompar. Þú tekur á ás og kóng i
trompi og Vestur á 1 tígul. Hvað nú?
I fyrra dæminu blasir við að
hættan í spilinu liggur í trompleg-
unni 4-1. Hvemig leysum við það
vandamál? Trompum síðara laufið,
spilum lágu hjarta að drottningu og
síðan lágu hjarta að áttunni (Iágt ffá
báðum höndum). Þetta gengur, þegar
trompin em 4-1. Þú tapar 1 impa,
þegar þau liggja 3-2 en græðir heil
ósköp annars.
í síðara dæminu em sjáanlegir 11
slagir „beinharðir". Sá tólfti verður
að koma með einhvers konar þving-
un á Austur. Sagnir benda til að
Vestur eigi ein 8 lauf, 1 tígul og þá 4
spil í hálitunum. Ef hann hefúr ekki
byrjað með drottningu eða gosa
þriðja í hjarta, þá má alltaf vinna
spilið. En um það þarf að giska rétt á
háspilaskiptingu Vestur. Eða hvað
segir þú um þessa endastöðu:
4: K32
♦:K
Skiptir S: D10(8)
ekki máli H: D(G)
4: 7
V: 53
♦: 2
Austur getur ekki valdað bæði
spaða og hjarta. Einföld trompþving-
un.
RARIK
RAFMAGNSVEITUR RlKISINS
Útboð
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í eftirfar-
andi:
RARIK 91007 33 kV Rofabúnaður
Opnunardagur: Föstudagur 4. október 1991 kl.
14:00
Tilboðum skal skila á skrifstofu Rafmagnsveitna rík-
isins, Laugavegi 118, 105 Reykjavík, fyrir opnunar-
tíma og verða þau opnuð á sama stað að viðstödd-
um þeim bjóðendum sem þess óska.
Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Rafmagnsveitna
ríkisins, Laugavegi 118, 105 Reykjavík, frá og með
þriðjudegi 27. ágúst 1991 og kosta kr. 1.000 hvert
eintak.
Rafmagnsveitur ríkisins
Laugavegi 118
105 Reykjavík

^ RARIK
RAFMAGNSVEITUR RÍKISINS
Útboð
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í eftirfar-
andi:
RARIK 91005 16 MVA Aflspennir
Opnunardagur Föstudagur4. október 1991 kl. 14:00
Tilboðum skal skila á skrifstofu Rafmagnsveitna rík-
isins, Laugavegi 118, 105 Reykjavík, fyrir opnunar-
tíma og verða þau opnuð á sama stað að viðstödd-
um þeim bjóðendum sem þess óska.
Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Rafmagnsveitna
ríkisins, Laugavegi 118, 105 Reykjavík, frá og með
þriðjudegi 27. ágúst 1991 og kosta kr. 1.000 hvert
eintak.
Rafmagnsveitur ríkisins
Laugavegi 118
105 Reykjavík
Síða 9
ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 24. ágúst 1991