Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1999, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 26. MARS 1999
Spurmngin
Hvaða atburðir tengjast
páskunum?
(Spurt á leikskólanum
Holti f l-Njarðvík)
Þóra Ingólfsdóttir: Á páskadag
steig Jesús upp til himna.
Elisabet Lind Matthíasdóttir:
Jesús dó á páskunum og steig upp
frá dauðum.
Kara Friðriksdóttir: Jesús var
krossfestur og fór svo upp til himna.
S. Dagur Sturluson: Jesús var
krossfestur og dó og steig á páska-
dag upp til himna.
Sigurður Freyr Sigurðsson: Jesús
dó af því hann var krossfestur og
fór síöan unp til himna.
Guðmundur Þ. Jóhannsson: Jesús
reis upp frá dauðum á páskadag og
fór til himna.
Lesendur jov
Vegna efasemda í lesendabréfi DV um gæslu barns:
Tvær ábyrgar
barnfóstrur
og nágranninn einnig til staðar
Helga Guðrún Eiríksdóttir bjargvættur ásamt
Maríönnu Ósk, 1. árs, sem lenti í hjartastoppi.
komið að skilja hana né
nokkra af dætrum mín-
um litlum eftirlitslauscir
á meðan ég færi af bæ.
Mér fannst grein Reynis
Traustasonar um giftu-
samlega björgun
Maríönnu Óskar góð og
falleg og mig óraði ekki
fyrir því að einhverjum
kæmi til hugar að hún
hefði verið eftirlitslaus
heima.
Ekki aðeins voru tvær
mjög ábyrgar bamapíur
á heimilinu á meðan,
heldur var eiginmaður
Helgu Guðrúnar ná-
grannakonu minnar,
Ólafur ísleifsson, einnig
heima og til taks í næstu
íbúð ef á hefði þurft að
halda.
Ég harma það mjög ef
Sólveig Jónsdóttir hefur
misskilið fréttina svona
hrapalega. Fyrir mér
hefði innskot blaða-
mannsins um það að
Helena Brynjólfsdóttir skrifar:
Ég veit að ég tala fyrir munn
allra foreldra er ég segi að enginn
ótti nagar okkur meir en sá að eitt-
hvað komi fyrir bömin okkar. Eng-
in skelfmg er dýpri en sú standa
frammi fyrir þeirri lamandi
martröð að telja sig vera aö missa
barnið sitt. Ég lenti I þeirri hræði-
legu lífsreynslu fyrir viku að halda
um tíma að yndisleg ársgömul dótt-
ir mín væri dáin. Henni var hjálpað
aftur til lífsins og ég þakka Guði
fyrir það hverja mínútu að hún lifir
og hefur náð sér að fullu. Það segir
sig sjálft að maður er lengi að ná sér
eftir svona áfall. Ég var rétt að
byrja að jafna mig eftir þessa skelfi-
legu lífsreynslu þegar ég las bréf frá
Sólveigu Jónsdóttur í DV á mið-
vikudaginn og ég verð að segja að
það var eins og ég hefði verið slegin
með hamri.
Fyrirsögin var „Furðufrétt um
barn í nauð“. Þar lætur Sólveig að
því liggja að ég hafi farið á fund og
skilið ársgamla dóttur mína eftir
eina heima á meðan, án gæslu, og
ætlaö síðan til kunningja á eftir
„(hver veit hvað lengi!)“ eins og hún
orðar það. Og bætir við: „Mér finnst
þetta allt vera hið furðulegasta mál,
ekki síst þar sem sem foreldrar eins
smábarns hyggjast skilja það eftir
sofandi klukkutímum saman. Hér
sýnist þurfa frekari rannsóknar viö,
JSteinn skrifar:
Líklega hafa þær raddir hljóðnaö
að fullu að Ráðhúsið í Reykjavík sé
ljótt og hafi enga þýðingu í borgarlíf-
inu. Það er að vonum, því í Ráðhús-
inu eru nú haldnar sýningar hver
annarri áhugaverðari, þar eru
haldnir tónleikar af ýmsu tagi og oft-
ar en ekki er þar þéttskipaður salur
áhorfenda og áheyrenda sem njóta
þess er fram fer. Ekki má gleyma
Magnús Sigurðsson skrifar:
Er hægt að setja sig upp á móti því
að Seðlabanki íslands fylgist með og
vari viö þegar útlitið í efnahagsmál-
um þjóðarinnar tekur á sig ískyggi-
lega mynd? Nú hafa nýjar reglur
Seðlabankans um lausafiárskyldu
lánastofnana verið hart gagnrýndar
af stjórnendum banka og sparisjóða,
svo og verðbréfasjóða. En er þetta
gert að tilefnislausu?
Á meðan ekkert lát er á útþenslu-
stefnu bankanna hlýtur það að flokk-
ast undir öryggisgæslu Seðlabank-
ans að taka ýmis skref sem flokka
má undir takmarkanir á peninga-
flæðinu. Þetta eru aðhaldsaðgerðir
sem ekki eiga að koma neinum á
óvart. Nýjar reglur Seðlabankans
eru ekki settar af neinni tilviljun.
Það er farið að örla á einkennum í
efnahagslífinu sem ekki hafa sést
eftir þessa furðulegu og óvenjulegu
frétt.“
Litla stúlkan mtn, Maríanna Ósk,
er hvorki fyrsta né eina barnið mitt.
Hún er sú yngsta af sex yndislegum
og heilbrigðum dætrum sem ég á.
Aldrei á ævinni hefði mér til hugar
stórfundum fyrir borgarana þegar
hitamál eru á döfinni.
Ég er einn þeirra sem hafa sótt
tónleika sem haldnir eru í Ráðhús-
inu. Ekki síst djasstónleika hjá Stór-
sveit Reykjavíkur, en á þeim hefur
verið húsfyllir og sveitin hyllt meö
dynjandi lófataki. Það ber ekki á
öðru en hljómburður sé hinn besti í
húsinu.
Svo vill til að enn sé ég auglýsta
síðan á verðbólguárunum. Jafnvel
heyrir maður að gjaldeyrisforði
landsmanna geti orðið í hættu við
núverandi aðstæður.
Ég yrði ekkert undrandi þótt strax
að kosningum loknum yrðu settar
reglur um aðhaldsaðgerðir vegna út-
streymis erlends gjaldeyris. Eitt sinn -
og það ekki fyrir óralöngum tima -
var settur á skattur á gjaldeyri, að mig
minnir 10% sem átti að stöðva fólk í
að kaupa gjaldeyri ótæpilega. Þaö
verkaði ekki vel og var gjaldið tekið af
bamið hefði haft bamapíu verið
álíka og að greina frá því hvort
kveikt hafi verið á sjónvarpi meöan
atburðurinn átti sér stað. Með þess-
um línum vona ég að enginn velkist
í vafa um staðreyndir málsins. Inni-
legar kveðjur til ykkar allra.
tónleika í Ráðhúsi Reykjavíkur nk.
sunnudag. Djasstónleika þar sem
Menlo School Jazzband frá Atherton
í Califomíu kemur fram og leikur
fyrir almenning að kostnaðarlausu.
Ég þekki svolítið til þessa tónlistar-
hóps og hvet ég alla sem unun hafa
af djassi að láta svona tækifæri ekki
ónotað. - Ég veit ekki hvar annars
staðar en í Ráðhúsinu svona uppá-
komur gætu orðið að veruleika.
er ný ríkisstjóm komst til valda.
Aðalmálið er nú að stöðva með
einhverjum hætti það geysilega flæði
fjármagns sem flæðir um allt þjóðfé-
lagið. Spamaður er miklu minni en
áætlað var og segja má að verðbréfa-
viðskipti og hlutafjárkaup séu komin
úr böndunum miðað við umfang svo
fámenns þjóðfélags. - Kannski er að-
eins ein lausn í sjónmáli: Seðlabank-
inn taki stefnuna í fjármálum þjóðar-
innar. Það er ekki óþekkt fyrirbæri í
vestrænum ríkjum.
Karaoke-staði
vantar
Björgvin Jóhannesson hringdi:
Svonefndir Karaoke-staðir eru
víða komnir upp erlendis og em
þeir mjög vel sóttir af almenningi,
t.d. um helgar. Ég hef ferðast mikið
á undanfomum tíu árum eða svo
og er ég dvel þar sem ég veit af slik-
um stað læt ég mig ekki vanta, því
það er hins besta skemmtun að sjá
og hlusta á fólk af báðum kynjum
reyna sig í tónlistinni og allir fá öfl-
ugt lófatak að launum. Oft em líka
veitt verðlaun sem gestimir eiga
þátt í að veita. Hér vantar tilfinn-
anlega svona staði, jafnvel fyrir
fleiri aldurshópa en bara þá sem
fara út að skemmta sér um helgar.
Hvað með unglingastaði í þessu
formi? Veitir nokkuð af tilbreyt-
ingu fyrir þann aldurshóp?
Vöndum til vals
sendiherra
Óskar Sigurðsson hringdi:
Nokkuð hefur verið rætt um
skipan nýs sendiherra okkar í
Kanada. Las ég a.m.k. tvær aðsend-
ar greinar í Mbl. af þessu tilefni
þar sem höfundur var ekki par
ánægður með skipunina. Einnig las
ég ummæli Víkveija sem taldi að
þar hefði verið vakin athygli á máli
sem verðskuldaði umræðu. Ég er
nú þeirrar skoðunar að vanda eigi
verulega til vals sendiherra okkar
erlendis. Menn skuli t.d. vera allvel
menntaðir og fróðir um hvað eina
sem viðkemur landi okkar og þjóð,
kurteisir vel og ekki hafa lent í til-
takanlegum deilum hér heima eða
verið á skjön við meginmál og
stefnu lýðveldis okkar. Mér finnst á
skorta í þessum efnum og vænti
verulegrar aðgæslu af hálfu hins
opinbera framvegis.
Ósæmileg grein
rithöfundar
Jón Pétursson skrifar:
Sigm-ður A. Magnússon rithöf-
undur ræðst ómaklega að Ingi-
björgu Pálmadóttur, heilbrigðis- og
tryggingamálaráðherra, í DV
mánud. 15.3. 1999. Framganga hans
er á þann veg að engum er sæm-
andi og allir sem ætla að svara á
sömu nótum ata sig út. Hryggilegt
er að rithöfundurinn skuli vera svo
kalinn á kroppinn að hann telji sér
sæmcmdi að setja út svona hroða.
Hann langar greinilega, og hefur
raunar ætíð langað til, að láta taka
mark á sér en það gerist ekki með
þessum hætti. Rithöfundurinn á
langt í land með að skilja hvað upp-
lýst opinber umræða gengur út á.
Síðasti bærinn
í dalnum
Birgir hringdi:
Ég vil endilega hvetja Sjónvarpið
til að sýna hina gömlu sígildu kvik-
mynd Síðasti bærinn í dalnum.
Auk þess sem þetta er ein elsta
kvikmynd okkar er hún afar
skemmtileg. Hún væri þarft inn-
legg í þá hefð sem oft bryddir á að
taka til endursýningar gamlar
myndir en aðeins meö vissu og
löngu millibili. Mér datt þetta i hug
eftir að samnefnt leikrit var sýnt í
Sjónvarpinu fyrir nokkru. Prýðileg
uppfærsla og skemmtileg. En
gömlu myndina endilega líka, takk.
Vínið og ölið
í búðirnar
Lúðvík hringdi:
Marga er farið að lengja eftir
breyttri reglugerð sem hálfvegis
eöa alfarið er búið að lofa, nefni-
lega að fá létt vín og öl í matvöru-
verslanir hér á landi. Á meðan
ÁTVR er að gera samninga um sölu
þessara áfengistegunda í efnalaug-
um, barnafataverslunum og víðar
úti á landsbyggðinni verðum við að
búa við þá reglu að hlaupa í sér-
staka útsölu sem ekki er einu sinni
opin nema takmarkað til að kaupa
eina flösku af víni. Ég skora á nýj-
an fjármálaráðherra að taka á
þessu máli fyrir vorið og feröa-
mannatimann.
Ráðhúsið nýtist vel
fyrir almenning
\ - tónleikar vinsælastir
Útlánaþensla bankanna
Sparnaður er mlklu minni en áætlað var og verðbréfaviðskipti og hlutafjár-
kaup komin úr böndunum, miðað við umfang svo fámenns þjóðfélags, seg-
ir bréfritari.