Dagblaðið Vísir - DV - 10.07.2000, Blaðsíða 16

16
I>V
MÁNUDAGUR 10. JÚLÍ 2000
MÁNUDAGUR 10. JÚLÍ 2000
DV
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Tryggingar
og íþróttamenn
í ágúst 1989 varð Karl Ottesen, fyrrum knattspyrnudóm-
ari, fyrir óhappi í starfi línuvarðar i knattspyrnuleik á
Valbjarnarvelli. Ellefum árum síðar og eftir átta aðgerðir
er Karl ekki enn búinn að ná bata og er 75% öryrki.
Eins og kom fram hér í DV á laugardag hafa síðustu ár
verið þrautaganga fyrir Karl. Hann missti vinnuna og fær
engar bætur frá Tryggingastofnun. Sjálfur segir hann
tryggingamál sín og fleira fólks sem tengist íþróttum ekki
hafa verið eins og skyldi. Hér er ekki tekið djúpt í árinni.
Mál Karls er íþróttahreyfingunni allri og Knattspyrnu-
sambandi íslands, sérstaklega, til skammar. Ellefu árum
eftir slysið segir framkvæmdastjóri KSÍ að mál Karls sé í
vinnslu - verið sé að leita að gömlum upplýsingum. Svör
af þessu tagi eru út í hött og hrein móðgun við alla þá sem
leggja íþróttahreyfingunni lið sitt. Það hlýtur að vera
metnaður forráðamanna iþróttahreyfingarinnar að niður-
staða í máli af þessu tagi liggi fyrir sem fyrst.
Tryggingar íþróttamanna hafa lengi verið í ólestri, það
þekkja því miður nokkrir af okkar fremstu íþróttamönn-
um. En það eru ekki bara þeir sem lengst hafa náð í íþrótt
sinni sem þurfa að hafa áhyggjur af tryggingamálum,
heldur ekki síður þúsundir unglinga sem á hverjum degi
taka þátt í starfsemi íþróttafélaga.
Átján ára piltur er 15% öryrki eftir að hafa fengið bolta
í auga á tennisæfingu. Eins og DV greindi frá síðastliðinn
fimmtudag hefur hann stefnt fyrrum þjálfara sínum fyrir
dóm og krefur hann og þau íþróttafélög sem að honum
standa að greiða hátt í tvær milljónir króna í skaðabætur.
Þorsteinn Einarsson, lögmaður piltsins, segir það um-
hugsunarefni að mjög mörg íþróttafélög eru ekki tryggð
gagnvart tjóni eða meiðslum sem mörg þúsund bama og
unglinga hijóta við ýmsa íþróttaiðkun i landinu.
Á undanfómum árum hefur þjálfun hér á landi fleygt
gífurlega ffam.
Sérfræðingar sem kunna sitt fag hafa komið til sögunn-
ar og er það vel. Umgjörð og rekstur íþróttafélaganna er
einnig í flestum tilfellum allt önnur og betri en áður en af
einhverjum ástæðum hafa tryggingamál félaganna ekki
verið tekin til gagngerrar endurskoðunar. íþróttamenn og
foreldrar eiga kröfu á þvi að íþróttafélögin gangi hreint til
verks og komi tryggingamálum sínum í lag.
100 þúsund á kött
Júlíus Vífill Ingvarsson, borgarfulltrúi Sjálfstæðis-
flokksins, telur að aðgerðir yfirvalda gegn villiköttum hafi
verið ógeðfelldar og að fjármunum hafi verið sóað.
Margir hafa gert góðlátlegt grín að herferð borgaryfir-
valda gegn villiköttum, enda komið á daginn að villikett-
ir eru ekki eins mikið vandamál og haldið var fram. Alls
var um þrjátíu köttum fargað og er kostnaður við hvern
kött sagður 100 þúsund krónur.
Fram til þessa hefur borgarsjóðurinn ekki verið talinn
það feitur að hægt sé að leika sér með fjármuni borgarbúa
með þessum hætti. Hér er ekki um mikla fjármuni að
ræða en sóun af því tagi sem hér um ræðir kann að gefa
vísbendingu um það hvemig fjármálum borgarinnar er
stjómað í heild sinni.
Óli Bjöm Kárason
Bragarbót
„Að minnsta kosti eitt forlag, Vaka-Helgafell, hefur tek-
ið upp vinnubrögð Máls og menningar og er með tíu
manna hóp sem annast ritstjórn fyrir útgáfuna. “ - Að-
setur Vöku-Helgafells við Síðumúlann.
„Töluð orð og tapaður meydóm-
ur verða ekki aftur tekin,“ segir
máltæki, en annað gerir bragarbót
og segir: „Allir eiga leiðrétting
orða sinna og jafnvel presturinn í
stólnum." Seinna máltækið þykir
mér huggulegra og hyggst líka
gera bragarbót á orðum sem ég lét
falla í bráðræði, en góðri trú, í
blaðaviðtali við Kolbrúnu Berg-
þórsdóttur í Degi fyrir allmörgum
vikum. Þar staðhæfði ég að Mál og
menning væri eina hérlenda út-
gáfufyrirtækið sem hefði ritstjórn,
flokk manna sem færi yfir hand-
rit, sendi menn heim, ef þörf krefði,
og bæði þá að gera betur og koma aft-
ur að ári.
Reyndar var sú lýsing ófullnægj-
andi, með því að umrædd ritstjóm er
fyrst og fremst leiðbeinandi og leitast
við að betrumbæta handrit sem hún
fær til umfjöliunar. Þessi mikla og
vandasama (og stundum vanþakkláta)
vinna hefur skilað sér í betri bókum
og áreiðanlega stuðlað að vaxandi
gengi og virðingu Máls og menningar.
Fagmannleg vinnubrögð
Nú hefur mér borist til eyma að
staðhæfing mín fái ekki lengur stað-
ist. Að minnsta kosti
eitt forlag, Vaka-
Helgafell, hefur tekið
upp vinnubrögð Máls
og menningar og er
með tíu manna hóp
sem annast ritstjóm
fyrir útgáfuna. Þrjú i
hópnum hófu störf fyr-
ir níu árum, en siðan
hefur hann smám
saman stækkað frá
1993 - þrjú þau síðustu
tóku til starfa á liðnu
ári. Þetta eru vissu-
lega gleðitíðindi og til marks um að
íslensk bókaútgáfa sé að slíta bams-
skónum og gerast fagmannlegri en
verið hafði.
Löngum var það lenska hérlendra
útgefenda að taka við handritum og
gefa þau út athugunarlaust eins og
þau komu af kúnni. Varla þarf að
gera því skóna að nýju vinnubrögðin
hafi átti drjúgan þátt í gera íslenskar
bókmenntir æ gjaldgengari á alþjóða-
vettvangi á nýliðnum áratugum.
Sumum höfundum mun lengi vel hafa
verið óljúft að láta krukka í texta sína
og breyta þeim til batnaðar. „Það sem
ég hef skrifað, hef ég skrifað," var
gjarna viðkvæðið og byggðist á rót-
grónum misskilningi, sem rekja mátti
til stærilætis, en var öðru fremur til
vitnis um landlæga vanmetakennd.
Aimælt er að betur sjá augu en
auga, enda sagði HaUdór Laxness mér
á góðri stund, að hann léti aldrei frá
sér texta, ekki einu sinni blaðagrein,
nema bera hann fyrst undir tvo aðila
sem hann treysti. Hvað mega þá hin-
ir minni spámenn segja?
Viðtekin regla eriendis
Það hefur áratugum saman verið
viðtekin regla hjá virtum forlögum
jafnt austanhafs sem vestan að hafa á
Sigurður A.
Magnússon
ríthöfundur
Ólíkt hafast þau að
Vinstrimenn líkja stundum Ingi-
björgu Sólrúnu Gísladóttur borgar-
stjóra saman við Davíð Oddsson for-
sætisráðherra. Það er að vísu rétt, að
Ingibjörg Sólrún er sjálfsörugg, harð-
skeytt og mælsk. Henni tókst eins og
Davíð að vinna borgarstjómarmeiri-
hlutann og halda honum. En hún er
miklu tilkomuminni sfjómmálamað-
ur en Davíð.
Eyöslusemi
Þegar Davíð tók við borgarstjóra-
starfmu 1982, var illt í ári og óðaverð-
bólga, þótt síðar rættist úr. Hann
stjómaði borgarsjóði með skörungs-
skap, svo að hagur borgarinnar var
blómlegur þrátt fyrir miklar fram-
kvæmdir.
Þegar Ingibjörg Sólrún tók við
sama starfi 1994, var að hefjast lengsta
hagvaxtarskeið í sögu landsins. Hún
hefur þrátt fyrir það safnað skuldum,
á sama tíma og Davíð og menn hans
em að greiða upp skuldir ríkisins.
Þegar að óstjóm hennar er fundið,
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir borgarstjóri og Davíð
Oddsson forsœtisráðherra. - „Þegar Ingibjörg Sólrún
tók við sama starfi 1994, var að hefjast lengsta hag-
vaxtarskeið í sögu landsins. Hún hefur þrátt fyrir það
safnað skuldum, á sama tíma og Davíð og menn hans
eru að greiða upp skuldir ríkisins. “
Með og á móti
Brottkast óréttlætanlegt
a „Miðað við þær
upplýsingar sem
liggja fyrir um
«r3<É£'A~ brottkast á fiski
teljum við réttlæt-
anlegt að fjölga eftirlitsmönn-
um. Síðan vildum við sjá
markvissari vinnubrögð og
starfshópnum sem ráðherra
ætlar að skipa er falið að
skoða þetta í heild sinni. Við
teljum mjög mikilvægt að
auka samstarf miUi Fiski-
stofu og Landhelgisgæslunnar og
nýta bæði mannskap og skipastól
Gæslunnar meira en gert hefur verið
Friðrik J.
Arngrímsson
framkvæmdastjóri
LÍÚ.
til að eftirlitið verði sem
markvissast og ódýrast. Við
teljum mjög brýnt að fara
yfir allt skipulag í þessum
málaflokki. Ég vil undir-
strika það að við erum mjög
hlynntir því að það verði tek-
ið á þessum málum. Það er
algjört grundvallaratriði. Það
er ólíðandi að menn stundi
brottkast og það er ekki hægt
að réttlæta það.“
Dr. Hannes
Hóimsteinn
Gissurarson
prófessor
svarar hún hortug, að
þetta sé aðeins bókhalds-
atriði.
Lóðaskortur
Þegar Davíð tók við
borgarstjórastarfinu, lét
hann verða sitt fyrsta
verk að útrýma tilfmn-
anlegum lóðaskorti. Ingi-
björg Sólrún hefur hins
vegar ekki sinnt þessu
mikla hagsmunamáli, og
afleiðingin hefur orðið
snarhækkun fasteigna-
verðs á höfuðborgar-
svæðinu. Þeir, sem eiga nú í erfiðleik-
um vegna uppsprengds fasteigna-
verðs (og að sama skapi hárrar húsa-
leigu) mega hugsa tU hennar.
Hálfkák
Eftir að Davíð var orðinn borgar-
stjóri, lagði hann niður Bæjarútgerð
Reykjavíkur, sem lengi hafði verið rek-
in með stórkosUegu tapi. Upp úr því og
einkafyrirtækinu ísbirninum varð tU
Grandi, sem greiðir stórfé i opinbera
sjóði í stað þess að taka við styrkjum.
I öðru lagi reisti Davíð ráðhús viö
Tjömina þrátt fyrir andstöðu og úrtöl-
ur, en Reykjavik var eina höfuðborg
menningarlands, þar sem ekki hafði
verið ráðhús. Lét nærri, að spamaður-
inn af Bæjarútgerðinni í borgarstjóra-
tíð Davíðs hrykki fyrir ráðhúsinu.
TU smíði Perlunnar í öskjuhlið
notaði Davíð hagnað af hitaveitunni,
sem vinstrimenn í stjóm landsins
ætiuðu eUa að gera upptækan. Er
Perlan eitt myndarlegasta mannvirki
borgarinnar. Þrátt fyrir andstöðu
Ingibjargar Sólrúnar tryggði Davíð
borgarbúum síðan nægt heitt vatn
með NesjavaUavirkjun. Engar
sambærUegar framkvæmdir
liggja eftir Ingibjörgu Sólrúnu,
aðeins hálfkák.
Ómenningarieg viðhorf
Davíð lét í borgarstjóratíð
sinni gera Viðeyjarstofú upp með
glæsibrag, og hann beitti sér fyr-
ir því, að saga borgarinnar yrði
rituð, og lét hann sig engu skipta,
þótt tU þess verks væru fengnir
yfirlýstir vinstrimenn eins og
Guðjón Friðriksson. Aðeins ligg-
ur eitt eftir Ingibjörgu Sólrúnu á
þessum vettvangi: Hún lét taka
niður málverkið fræga í Höfða af
Bjama Benediktssyni, sem hafði sett
svip á aUar fréttamyndir af fúndi þeirra
Reagans og Gorbatsjovs.
Óeðlileg tengsl
Fertugsafinæli Davíðs kostaði borg-
arsjóð ekki krónu og fimmtugsafmæli
hans ríkissjóð ekki krónu. Hann og
flokkur hans bám aUan kostnað af
þessu tvennu. Hann tók sér ekki sex
mánaða biðlaun, þegar hann vék úr
sæti borgarstjóra, eins og hann átti rétt
á. Kona hans tekur sér ekki dagpen-
inga, þegar hún fer með honum tU út-
landa, eins og hún á rétt á.
Ingibjörg Sólrún hefur hins vegar
ásamt eiginmanni sinum þegið marg-
víslega fjárhagslega aðstoð, beina og
óbeina, frá engum öðrum en Jóni Ólafs-
syni í Skífunni. Hún hefur haldið Jóni
og erlendum viðskiptavinum hans
veislur í Höfða og reynt að úthluta hon-
um dýrmætum lóðum, þótt hún hafi
orðið að hætta við það vegna háværra
mótmæla. - Ólíkt hafast þau Davíð og
Ingibjörg Sólrún að.
Dr. Hannes Hólmsteinn Gissurarson
láínfnmnuu
im í fiskiskipum?
Ekki fleiri handjárn
■ Y-.h „Ég er á móti
| því aö reyna að
í-1-. Y leysa vandann
r með fleiri hand-
jámum og stærri
fangelsum. Lausnin felst í að
vera með réttlátt og hag-
kvæmt fiskveiðistjómunar-
kerfi sem leiðir það af sér að
menn sjái ekki þennan hvata
að henda fiski. Það sem ég tel
auðveldast væri að skipta um
fiskveiðistjómunarkerfi, taka
upp sóknardagakerfi eins og
Færeyingar þar sem það er hagur
sjómannsins og útgerðarinnar aö
Grétar Mar
Jónsson
formaöur Farmanna-
og fiskimannasam-
bandsins.
í hvert
vera.“
koma með aUt að landi sem
veitt er. Ef menn vUja ekki
skipta um fiskveiðistjómun-
arkerfi er hægt að taka þenn-
an afla sem menn henda i dag
fyrir utan kvóta. Ég sé ekki
að eftirlitsmenn komi í veg
fyrir brottkast. Jafnvel veiði-
eftirlitsmaður um borð í
veiðiskipi getur ekki einu
sinni stoppað brottkast. Ein-
hvern tíma þurfa veiðieftir-
litsmenn að sofa. Það þyrfti
þá að setja tvo menn um borð
einasta skip ef vel ætti að
Sjávarútvegsráðherra hefur ákveðið að Qölga eftirlitsmönnum Rskistofu í veiðiskipum tll að reyna að koma í veg fyrir brottkast flsks.
33
Skoðun
U
sínum snærum ritstjóra sem fóru
vandlega yfir öti handrit sem tekin
voru tU útgáfu. Jafnvel stórmeistarar
bókmenntanna á borð við Ernest
Hemingway, WUliam Faulkner og
Thomas Wolfe höfðu hver sinn sér-
staka ritstjóra sem falið var að þaul-
lesa handrit skjólstæðingsins, gera tU-
lögur um breytingar eða lagfæringar,
jafnvel skera niður textann um aUt að
helmingi, ef því var að skipta. Enginn
þessara sniUinga taldi höfundarheiðri
sínum misboðið með þvUíku athæfi.
Af langri reynslu gátu þeir treyst rit-
stjórunum og vissu sem var, að blind-
ur er hver í sjáifs sín sök.
Þótt mér sé ekki kunnugt um, að
fleiri íslensk útgáfufyrirtæki hafi tek-
ið upp þennan alþjóðlega sið, er ekki
ósennUegt að einhver þeirra hafi gert
það eða séu með áform um fagmann-
legri vinnubrögð. Eins og gefur að
skUja, verður ráðning hæfra ritstjóra
tU að auka útgáfukostnað, en dæmin
sanna að slík fjárfesting margborgar
sig þegar tU lengri tíma er litið. Al-
mennir lesendur eru ekki skyni
skroppnir. Þeir fmna furðufljótt þeg-
ar vandað er tU verka og láta þá sem
vanda sig njóta ávaxtanna.
Sigurður A. Magnússon
Ummæli
Þveröfugt við Finna
„Finnland var
fitilvalda ríki öU eft-
irstríðsárin en ætii
flestum Finnum
þyki ekki inntak
fuUveldisins fyllra
og dýpra núna en
það var á dögum
Stalíns? Nágrennið
við Rússland gyUir ESB í augum
Finna sem eðlilegt er. Innganga
Finna í ESB var tU að bæta upp póli-
tíska landafræði Finnlands. Hjá ís-
lendingum er málum þveröfugt farið.
Með inngöngu værum við að fóma
þeim kostum sem landfræðUeg lega
íslands gefur okkur.“
Páil Vilhjálmsson fulltrúi í Mblgrein sem
hann nefnir Össur, Hoxa og ESB.
Ríkisvernd á grænmeti
„íslensk stjómvöld
hafa vahð það að
vemda innlenda
framleiðslu á græn-
meti. En það er
þannig með sumar
tegvmdir, að um leið
og til er einhver inn-
lend framleiðsla á
okurverði, þá er bannað að flytja vör-
una inn. Það er auðvitað pólitískt með-
vituð ákvörðun íslenskra stjómvalda."
Ari Skúlason, framkvstj. ASÍ, í Degi, 7. júlí.
Sjómenn á hreyfimynd
„Sjálfsagt verður erfitt að sannfæra
sjómenn um að þeir eigi að faUast á
að um borð í fiskiskipum verði
myndavélar tU eftirlits. Hver vUl
vinna við þær aðstæður að hver
hreyfmg hans sé tekin upp á mynd?
Á hinn bóginn er það svo, að stór
hópur skipstjómarmanna hefur lýst
því yflr, að þeir komi hvergi nærri
brottkasti bæði fyrr og nú og mörg-
um þeirra er áreiðanlega kappsmál
aö sanna, að svo sé.“
Úr forystugreinum Mbl. 7. júlí.
Ráðherra hefur
heimildina
„Þessar aðgerðir
sem boðaðar eru
byrja á öfugum
enda. Sllk vandamál
sem nú er verið að
fást við verða aldrei
leyst með refsingum
og lögreglueftirliti.
Það þarf að endur-
skoða löggjöfina sem er að stóram
hluta orsök vandans. Sjávarútvegs-
ráðherra hefur þegar í dag heimUdir
tU að leyfa löndun á afla utan kvóta-
setningar. Þar með myndi koma í ljós
hversu mikið meira af smærri fiski
kemur að landi heldur en verið hefur
í afla skipa á undanfomum árum.“
Guöjón A. Kristjánsson alþm. í Degi 7. júlí.
Skýr skilaboð hrífa
Foreldrar og fjölskyldan í
sínum fiölbreytUeika er
þungamiðjan í uppeldi
bama og unglinga. Stofnan-
ir gegna þýðingamiklu hlut-
verki í fræðslu- og uppeldis-
málum en geta aldrei tekið
að sér foreldrahlutverkið. Á
liðnum áratugum hefur ver-
ið viss ruglingur á þessum
hlutverkum. Stofnanimar
hafa tekið yfir stærra hlut-
verk og foreldrar hafa oft
verið óöruggir í uppeldis-
hlutverkinu sérstaklega
þegar böm þeirra komast á
unglingsárin.
Snjólaug G.
Stefánsdóttir
verkefnisstjóri áætlurr
arinnar Island án
eiturlylja
Viðhorfln könnuö
Áætiunin ísland án eiturlyfia er
tímabundið samstarfsverkefni ríkis-
ins, Reykjavíkurborgar, Sambands
íslenskra sveitarfélaga og ECAD
(European Cities Against Drugs).
Starfiö hófst 1997 og hefur m.a. verið
lögð mikil áhersla á verkefni og
áróður sem ætlað er að styðja for-
eldra í uppeldishlutverkinu. Foreldr-
ar hafa verið hvattir til að standa
saman um útivistartíma, gegn vímu-
efnaneyslu unglinga, ferðum á útihá-
tíðir, eftirlitslausum partíum, um
foreldraröltið o.fl.
Lögð hefur verið áhersla á að skýr
skilaboð og sanngjamar reglur fyrir
unglinga um hvað má og hvað ekki,
skipti máli. Samstarf hefur verið við
fiölmarga aðila, bæði sveitarfélög,
samtök og fyrirtæki um verkefhi á
þessu sviði.
Til að vita hug fullorðinna til mála
er varða unglingsaldurinn hefur
Gallup, að beiðni áætlunar-
innar ísland án eiturlyfia,
Samstarfsnefndar Reykja-
víkur um afbrota- og fíkni-
efnavamir og Tóbaksvarn-
amefndar kannað viðhorf
fólks á aldrinum 23 til 55
ára til ýmissa unglinga-
mála. Hefur slík könnun
verið framkvæmd þrívegis
fyrir þessa aðila, fyrst í
júni 1997, í júni 1998 og maí
2000. Meðal þess sem spurt
hefur verið um er afstaða
til útivistartíma, ferða ung-
linga á útihátiðir, vímu-
efnaneyslu og reykinga og forvama-
starfs. Niðurstöður hafa síðan verið
notaðar í forvamastarfi.
Meðal þess sem fram kom í síð-
ustu könnun er að nær allir foreldra
segja bam sitt alltaf eða oftast fara
að reglum um útivistartíma. Flestir
eru sammála um að takmarka eigi
aðgang unglinga að útihátíðum, 46%
telur að takmarka eigi aðgang við 16
ára aldur og um 50% við 17 til 18 ára
aldur. Unglingum á grunnskólaaldri
sem farið hafa eftirlitslausir á útihá-
tíðir á þessu tímabili hefur fækkað. í
könnuninni ‘97 sögðu um 7% for-
eldra að barn þeirra á grunnskól-
aldri hefði farið árið áður á útihátíð
án fylgdar fullorðinna, 1998 vora
þeir 6%, í mai 2000 voru þeir 0,2%.
UnglingadrykKJa
Unglingadrykkja og langlundargeð
gagnvart henni hefur lengi verið
áhyggjuefni. Unglingakönnun frá
1995 sýndi að íslenskir unglingar
lenda oftar í alvarlegum vanda
vegna eigin áfengisneyslu en jafn-
aldrar þeirra í Evrópu. Upplýsingar
frá vori 1999 benda þó til að heldur
sé að draga úr ölvunardrykkju ung-
linga í efsta bekk grunnskólans og
um leið þeim vanda sem tengist
henni og eru það góðar fréttir. Sam-
kvæmt Gallupkönnuninni telja þó
aðeins um 60% aðspurðra það mjög ^
alvarlegt að ríflega helmingur 15 ára
unglinga á íslandi hafi orðið ölvaðir.
Líta konur þessi mál alvarlegri aug-
um en karlar og telja um 70%
kvenna það mjög alvarlegt. Um þriðj-
ungur aðspurðra telja ölvun ung-
linga fremur alvarlegt mál og um
10% hana ekki alvarlegt. Heldur
fleiri líta ölvunardrykkju unglinga
alvarlegum augum nú en 1998. Eru
þessar niðurstöður umhugsunareftii.
í könnuninni nú var einnig spurt
um áætiunina tsland án eiturlyfia og
kom fram að 78% þekkja til áætlun-
arinnar og 62% þeirra telja hana
styðja vel eða frekar vel við forvam-
ir gegn eiturlyfium. Margar aðrar at-
hyglisverðar upplýsingar má lesa í i_
könnuninni sem hægt er að skoða
nánar á www.islandaneiturlyfia.is
íslenskir unglingar era flestir í
góðum málum en margir lenda í al-
varlegum vanda vegna eigin áfengis-
og vímuefitaneyslu. Útilegur og útihá-
tíðir era oft vettvangur vímuefna-
neyslu og er ánægjulegt til þess að
vita að eftirlitslausum unglingum fer
fækkandi á slíkum hátíðum. Ég vil
undirstrika að skýr skilboð foreldra
til bama sinna - um að öll fikniefna-
neysla þar með talin áfengisneysla sé
þeim hættuleg - skiptir miklu máli.
Snjólaug G. Stefánsdóttir
,Útilegur og útihátíðir eru oft vettvangur vímuefnaneyslu og er ánœgjulegt til þess
að vita að eftirlitslausum unglingum ferfœkkandi á slíkum hátíðum. “