Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2002, Blaðsíða 30

38
LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 2002
DV
Helgarblað
Laugarnesvegur
Þargerðust hörmulegir atburðir í október árið 1961. Það sem olli æðiskasti mannsins sem barði konu sína til
ólífis var að hún kallaöi hann nafni annars manns viö ástaratlot.
Barði konu
sína til bana
Fékk sex ára fangelsi - til refsilaekkunar kom að maðurinn var í afbrýðikasti
Um hádegisbil sunnudaginn 1.
október áriö 1961 hringdi
maður á sjúkrabifreið vegna
konu sinnar sem þá þegar var lát-
in. Var lík hennar keyrt á Slysa-
varðstofuna í Reykjavík og fylgdi
maðurinn með í bílnum. Þegar að-
stoðarlæknir hjá Borgarlækni var
kvaddur á vettvang var aðstæðum
lýst svo: „Lá líkið á sjúkravagni og
var lítið farið að kólna, klætt
venjulegri kvendragt, jakka og
pilsi, og þar innan undir náttföt-
um og nærbuxum en sokka- og
skólaust. Miklir marblettir voru á
andliti líksins og á báðum hand-
leggjum þess, en á brjósti þess
voru minni marblettir og nokkrar
húðrispur framan á hálsi.
Eiginmaður konunnar skýrði
þegar frá því að áverkar á líkinu
væru af hans völdum."
Var flangsgefin
Maðurinn var sjómaður, 35 ára
gamall, en kona hans hafði verið
jafngömul. Þau bjuggu á Laugar-
nesveginum og áttu saman þrjú
börn á aldrinum tveggja til sjö ára.
Að sögn nágranna við Laugar-
nesveginn var engin nýlunda að
hávaði bærist frá íbúð sjómanns-
hjónanna. Sjómaðurinn bar líka
fyrir dómi að samkomulag þeirra
hefði verið stirt og sambúð
skrykkjótt, sérstaklega er þau
höfðu vín um hönd. Oft hefði kom-
ið til átaka á milli þeirra og oft
hefði séð á eiginkonu hans eftir
viðureignirnar en síðar sagði
hann að i tugum skipta sem konan
hefði barið hann hefði hann ekki
snert við henni. Sagði hann konu
sína hafa verið „mjög flangsgefna"
svo að hann hefði oft átt í vand-
ræðum með hana af þeim sökum.
Dæmi nefndi hann að sumarið
áður hefðu þau hjón verið að
skemmta sér saman í veitingahús-
inu Þórskaffl, heföi hún verið að
flangsa utan í einum skipsfélaga
hans og tvívegis boöið honum upp
í dans þó að „dömufrí“ hefði ekki
verið. Þeir sem höfðu skemmt sér
með hjónunum tóku undir þetta og
sögðu að konan hefði oft reynt að
gera mann sinn afbrýðisaman og
reita hann til reiði og stundum
slegið hann að tilefnislausu án
þess að hann hefði þá borið hönd
fyrir höfuð sér. Þegar heimili
hjónanna var skoðað kom í ljós að
þar hafði komið til átaka. Þó að
ekki væri ólag á húsgögnum mátti
sjá marga blóðbletti viös vegar um
stofuna og á kodda í hjónarúminu.
Kýttu og höfðu samfarir
Manninum sagðist svo frá at-
burðarás þessarar hörmulegu næt-
ur að konan hefði komið aö sækja
hann niður á hafnarbakka en
hann hafði verið að koma úr sigl-
ingu um kvöldið. Þau hefðu bæði
neytt áfengis og haldið síðan heim
þar sem hann gaf börnum þeirra
gjaflr. Eftir að bömin voru sofnuð
aftur hefðu þau hjónin haldið
áfram drykkju og fljótlega hefðu
þau farið að kýta, þó ekki af neinu
sérstöku en oft hefði komið til
ósamkomulags milli þeirra þegar
þau höfðu vín um hönd. Milli þess
sem þau kýttu létu þau vel hvort
að öðru og höfðu samfarir.
Það sem olli ofsafenginni reiði
sjómannsins sagði hann að hefði
verið að kona hans kallaði hann
nafni annars manns eftir að hún
var orðin drukkin og virtist hon-
um „hún taka hann fyrir allt ann-
an mann en hann sjálfan". Þegar
þau höfðu samfarir í annað skipti
þessa nótt eða árla morguns kall-
aði hún mann sinn enn ööru nafni
og þá kvaðst hann hafa orðið óður
og ekki vitað mikið hvað hann
geröi. Þegar hann hafði barið hana
þar til hún stóð ekki aftur upp bar
hann hana inn í rúm en þá segir
hann að lífsmark hafí verið með
henni. Þegar hann hugðist þvo af
henni blóð sá hann að ekki var allt
með felldu og útvegaði gæslu fyrir
bömin áður en hann klæddi líkið
í fot og hringdi á sjúkrabíl.
IfflMM
Áverkar eins og eftir
bílslys
Við líkskoðun og krufningu
fundust ótrúlegir áverkar á kon-
unni: „Miklir marblettir og hrufl í
andliti og svo að segja samfellt
mar undir öllu höfuðleðrinu. Þá
fundust marblettir á útlimum og
einnig á brjósti. Á brjóstkassanum
fundust þrjú rif brotin og tvö
þeirra tvíbrotin. Rifa fannst á
þindinni, en það sem hefur vaidið
dauða konunnar var stór spranga
í lifrinni sem mikið hefur blætt
hvemig maðurinn hefði getað
veitt konu sinni slíkan áverka á
lifrina. „Sllkar stórkostlegar
sprungur á lifur hef ég aldrei séð
nema f sambandi við bílslys, t.d.
þar sem hjól hefur ekið yfir
mann,“ sagði einn læknirinn en
líklegast fannst þeim að maðurinn
hefði hent sér, t.d. af stól eða
borði, ofan á konuna, þannig að
skór hans hefði lent á kviði og
bijósti konunnar hægra megin eða
hann hefði staðið á konunni og
hoppað á henni.
Sjómaðurinn mundi mjög óljóst
hvað gerst hafði nóttina örlaga-
ríku og kom þar sennilega til
hvort tveggja, sljóvguð meðvitund
af völdum vindrykkju og svo geð-
ofsi en honum virtist fyllilega ljóst
hvaða ódæði hann hafði unnið og
fann sér enga afsökun.
Sex ár
Sjómaðurinn hafði margsinnis
komist i kast við lögin, oftast fyrir
ölvun og óspektir á almannafæri,
rúðubrot og ryskingar, en aldrei
hafði hann gerst sekur um alvar-
legri glæpi fyrr en nóttina örlaga-
ríku. Við geðrannsókn kom í ljós
að hann var ekki geðveikur eða
geðveill heldur mjög ofsafenginn
maður sem hætti til þess að
drekka illa og væri afbrýðisamur
að auki. Ljóst var að árás manns-
ins á konuna var ofboðsleg þó að
ekki væri sannað að hann hefði
ætlað að svipta hana lífi þegar
hann hóf árásina á hana. Dómur-
inn komst að þeirri niðurstöðu að
honum hefði þó mátt vera ljóst
hveijar afleiðingar kynnu að
verða af þessari hrottalegu mis-
þyrmingu sem virðist hafa staðið
yfir i langan tíma.
Refsing sjómannsins var í hér-
aði ákveðin 7 ára fangelsi en
Hæstiréttur mildaði refsinguna í 6
ár. Til refsilækkunar var vísað í
75. gr. hegningarlaganna, eða þess
hluta sem hljóðar svo: „Hafi mað-
ur framið brot í ákafri geðshrær-
ingu, vegna annars skammvinns
ójafnvægis á geðsmunum eða svo
er ástatt að öðru leyti, að verknað-
urinn verður ekki talinn líkt því
eins refsiverður og venjulegt er
um samskonar brot, má færa refs-
ingu niður og jafnvel, ef brot varð-
ar ekki þyngri refsingu en [fang-
elsi allt að 1 ári], láta hana falla
niður.“ Einnig þótti koma til mild-
unar að maðurinn játaði strax og
greiddi í alla staði götu rannsókn-
armanna við lausn málsins.
-þhs
ur.
Læknar veltu því mikið fyrr sér
Heimlllsofbeldi fer úr böndum
Sprunga í lifur varð konunni að aldurtila. Læknar sögöu fyrir dómi að slíka sprungu hefðu þeir aldrei séð á lifur
nema eftir bílslys þar sem hjól hefði farið yfir mann.
Fréttir fortíðar • 1976
Gortaði af bankaráninu
í Tímanum
3, „ ,,1976 sagði frá
i Fdrukknum
g.*-^-:ýbankaræningja
‘.pjp# ,**"*rfcyi£sem eyöilagði
ÉHSrJSsl ‘T'‘T.'"4É fyrir sér annars
[pkig sSSS- fullkomið rán
jjÍKÍíL §|f£SÉ með því að veifa
"S37Í5 Srfi'rSfd, bunka af fimmp-
undaseðlum
framan í tvo
fSfgÉir undrandi lög-
reglumenn '■ og
segja: „Langar
ykkur að vita hvar ég fékk þetta!?“
Maðurinn hét John Sinclair, 24 ára
gamall verkamaður með tuttugu og
níu fangelsisdóma á bakinu. Sagði í
fréttinni að Sinclair hefði drukkið
sleitulaust eftir að hann sat af sér
sex mánaða dóm og eftir fjögurra
daga drykkju hefði hann gengið
fram hjá banka og dottið skyndilega
í hug að ræna hann. Hann varð svo
hissa þegar hann fékk peningana í
hendur og komst undan að hann gat
ekki stillt sig um að gorta af því.
Sinclair var dæmdur til fimm ára
fangelsisvistar.
Starfslaun 1976
Þess er jafnan beðið með nokk-
urri eftirvæntingu þegar tilkynnt er
hvaða rithöfundar hljóta starfslaun
úr Launasjóði rithöfunda á hverju
ári. Árið 1976 hefur áreiðanlega
ekki verið nein undantekning. Ell-
efu rithöfundar fengu starfslaun til
6 mánaða og meðal þeirra voru Guð-
mundur Gislason Hagalín, Hannes
Sigfússon, Jökull Jakobsson og
Nina Björk Ámadóttir. 25 fengu
þriggja mánaða starfslaun, en með-
al þeirra vom Þórarinn Eldjám,
Kristmann Guðmundsson, Þórunn
Elfa Magnúsdóttir og Steinunn Sig-
urðardóttir. 31 rithöfundur fékk
tveggja mánaða starfslaun, m.a.
Þorgeir Þorgeirson, Jenna Jónsdótt-
ir, Matthías Johannessen og Sigurð-
ur A. Magnússon.
Varað við reykingum
jt&’M„Frá næstu
áramótum
verður spenn-
andi lesning á
hverjum sí-
sviAR koma i garettupakka
í Svíþjóð," var
heilsíðufrétt í
Tímanum árið
1976. „Þá
ganga ný lög í
mo m *
SIAGÓKO J
GfGN t
tEYKINCUM
gildi, sem kveða á um að allar tó-
baksvömr skuli áletraðar aðvörun-
um frá heilbrigðissjónarmiði og
vörulýsingum, sem tOgreina
nikótín, tjöru og koloxíðmagn. í
stað þess að hafa samhljóða áletrun
á öUum tóbaksvörum hefur heU-
brigðiseftirlitið hugsað upp og við-
urkennt hvorki meira né minna en
nítján mismunandi aðvaranir. Sem
dæmi um aðvaranir var nefnt
„Reykingar á meðgöngutíma geta
skaðað bamið", „Sigarettuhósti er
merki þess að heilsan er að fara að
gefa sig,“ og „Þetta er eitur fyrir
taugakerfið." Töldust þessar merk-
ingar tU tíðinda - enda ekki teknar
upp hér á landi fyrr en mörgum
árum seinna.
Ekki kremja hjarta mitt
Á vinsældalistum í Bretlandi og
Bandaríkjum trónaði sama lagið í
ágúst 1976. Þetta var lagið Don¥t go
Breaking my Heart með Elton John
og Kiki Dee sem var svona óskap-
lega vinsælt. Af öðrum lögum á list-
anum má nefha A little bit more
með Dr. Hook og You Should be
Dancing með Bee Gees.