Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2002, Blaðsíða 32

2
Helgarblaaf DV LAUCARDAGUR IB. MAÍ 2002
Reykj avík
I augum fjallageita og annarra sem spíg-
spora um hálendið eða annars staðar utan
alfaraleiðar jafnast ekkert á uið að ganga
um staði eins og Lónsöræfi eða Hornstrand-
ir, suo dæmi séu tekin af forkunnarfögrum
gönguleiðum hér á landi. Þuíer hins uegar
ekki að neita að gönguferðir um steinlagðar
gangstéttar eða malbikaða göngustíga í
þéttbgli geta uerið allt eins gefandi, ekki
síst þegar listuiðburðir eru á huerju horni.
EKKI ER SAMA GÖNGUFERÐ og gönguferð. í aug-
um fjallageita og annarra sem spigspora um hálendið
eöa annars staðar utan alfaraleiðar jafnast ekkert á við
að ganga um staði eins og Lónsöræfi eða Hornstrandir,
svo dæmi séu tekin af forkunnarfögrum gönguleiðum
hér á landi. Hér skal þetta alls ekki dregið í efa en því
er hins vegar ekki að neita að gönguferðir um stein-
lagðar gangstéttir eða malbikaða göngustíga í þéttbýli
geta verið allt eins gefandi og þurfa síður en svo að
vera það hversdagslegir að varla taki því að tala um þá.
Þannig hefur fólk mikla ánægu af því að ganga um
Reykjavík og aðra þéttbýlisstaði í fylgd góðra leiðsögu-
manna sem geta sagt skemmtilega frá staðháttum og
tengt þá sögunni á hverjum stað. En ganga á eigin veg-
um í borginni getur einnig verið gefandi og skemmtileg
og kannski sjaldan betra tilefni en nú þegar Listahátíð
í Reykjavík stendur sem hæst. Gefst nú kærkomið
tækifæri til að blanda saman hollri hreyfingu og göfg-
un andans en listrænar uppákomur af öllu tagi eru
nánast á hverju götuhoni.
Hér gerum við tilraun til að leiða lesandann í gegn-
um eina slíka gönguferð um borgina, með upphafi og
endi, en fólk getur að sjálfsögðu hagaö göngunni eins
og því lystir. Eða hjólreiðaferöinni. Tíminn skiptir
ekki máli, það hefur það hver eins og hann vill.
Samtíinalist
Það er sjálfsagt að mæla sér mót á nafla höfuðborgar-
svæðisins, Lækjartorgi. Eftir að hafa lagt bílnum eða
stigið úr strætó liggur beint við að arka strax í vestur-
átt, að Hafnarhúsinu. þar er í gangi sýningin Mynd - ís-
lensk samtímalist. Er um viðamikla sýningu á íslenskri
samtímalist að ræða þar sem listamenn fæddir á árun-
um 1952-1970 sýna verk sín. í sýningarskrá segir að
kjarninn í að nálgast íslenska samtímalist sé einfald-
ur, að nálgast listina með opnum huga og njóta
hennar á eigin forsendum. Rétt er að taka fram
að meðan Listahátíð stendur yfir eru ókeypis
tónleikar fyrir gesti listasafna í hádeginu.
Fjöruverk
En eftir að hafa notið samtímalist-
arinnar á eigin forsendum er rétt
að arka út að höfninni, að hafn-
armynninu og fá hressandi
blástur framan í sig. Þaðan
liggur malbikaður göngu-
stígur alla leið inn á
Vatsnberinn lians
Ásinundar
Sveinssonar
gléður augað
ásamt fleiri
höggmvndum
hans.
Ustahóskólinn
Grasagarðurina
Ásmundarsagó
áíý Fjöruverk/
“^Vatnspóstur
Sólfarið
Listasatn
Reykjavíkur
Nýlistasafnlð
Kjarvalsstaðir
Skólavörðustígur
'Listasafn
fslands
Hallgrimskirkja
Laugarnestanga og á leiðinni er af nógu að taka. Neðan
við Seðlabankann blasir Sólfar Jóns Gunnars Árnasonar
við, tígulegt listaverk sem löngu er orðið eitt af helstu
kennileitum borgarinnar. Það má vera afar vont veður
til að halda fólki frá þessum fallega útsýnisstað. Það er
sama hvenær komið er að Sólfarinu, þar er iðulega ein-
hver á ferli.
Aðeins lengra, við enda Snorrabrautarinnar, er síðan
nýtt og mjög skemmtilegt listaverk sem vígt var í tilefni
Listahátiðar í ár. Það er fjöruverk Sigurðar Guðmunds-
sonar, slípaðir og pússaðir steinar sem við fyrstu sýn
virðast eins og hluti af steinunum í grjóthleðslunni en
áferð þeirra er breytileg.
Rétt áður en komið er að verki Sigurðar mætir manni
nýstárlegt verk sem nefnist Vatnsveitan, vatnspóstur
gerður af norsku listakonunni Kari Elise Movbeck. Þar
geta vegfarendur svalað þorstanum. Loksins, segja marg-
ir sem þykir tími til kominn að komast í slíkt þarfaþing
úti við. Alla þessa leið blasa sundin blá við göngufólki,
Esjan, Skarðsheiðin og Akrafjallið. Hrúgur, segja marg-
ir sem telja sig eiga fallegra fjall heima í sveitinni sinni
en augnayndi engu að síður.
Frá námsmönnum aö grasagarði
Sjálfsagt er að ganga meðfram strandlengjunni, að
Húsi Listaháskólans í Laugarnesinu. Þar sem áður
var ráðgert að framleiða pylsur og álegg eru karlar og
konur i listgjörningi af öllu tagi. Útskriftarsýning
stendur yfir þar til á annan í hvítasunnu og upplagt
að kíkja þar inn. Nemendur veita leiðsögn um sýning-
una klukkan 17 sýningardagana. Nú getur verið að
fólki langi í smáhressingu og vilji það leggja á sig
smágöngu er ráð að ganga út Laugateiginn, fram hjá
Laugardalslauginni og sem leið liggur inn dalinn að
grasagarðinum. Á leiðinni er listavel gerður garður
með tjörnum og brúm þar sem ys og þys borgarinnar
gleymist og slaka má á. Tilkomumikið vatnslistaverk
Rúríar trónir viö enda þessa svæðis en þar á bak við,
inni á milli trjánna, leynist notalegur veitingastaður,
Flóran, þar sem fá má súpu, smurbrauð eða aðrar
veitingar og ýmis drykkjarfóng. Á góðum degi er
hreint unaðslegt að sitja úti og njóta veitinganna.
Höggmyndir Ásmundar
Það þarf ekki að koma á óvart þó sumum dveljist í
garðinum góða en ef sjá á meira af list er rétt að
standa á fætur og ganga til baka í vesturátt, að litla
hringtorginu ofan við bílastæði Laugardalsvallar.
Handan hringtorgsins er Ásmundarsafn þar sem
skoða má margar af helstu höggmyndum Ásmundar
Sveinssonar, endurnærður af hvíldinni í dalnum.
American Oddvssey
Og enn tekur gangan við. Nú skal haldið áleiðs að
Kjarvalsstöðum. Velja má um ýmsar gönguleiðir en frið-
sælast er að koma sér strax yfir gatnamót Suðurlands-
brautar og Kringlumýrarbrautar, upp í Skipholt og í
suður að Háteigsvegi. Beygt er við Háteigsskóla og
áfram yfir hæðina. Á leiðinni, rétt hjá kirkju Óháða
safnaðarins og Sjómannaskólanum, er grasi gróinn vant-
stankur, leifar frá gamalli tíð. Halda má að Háteigs-
kirkju og þaðan niður Lönguhlíð og að Kjarvalsstöðum.
Þar er m.a. sýning bandaríska ljósmyndarans Mary
Ellen Mark, American Oddisey. Frá Kjarvalsstöðum
er við hæfi að taka stefnuna á Hallgrímskirkju, sem
sést víðast hvar, taka lyftuna upp í turninn, lita yfir
farinn veg og spá í ótroðnar slóðir.
Miðbæjarlíf
Þegar niður er komið má rölta niður Skólavörðu-
stíginn, mekka gallería og sérverslana, eða arka nið-
ur Frakkastíginn og að Nýlistasafninu við Vatnsstíg.
Sé einbeitingin farin út í veður og vind og smáþreyta
farin að gera vart við sig má finna sæti á einum af
fjölmörgum veitingastöðum, fá sér hressingu - sitja
kyrr á sama stað en samt að vera að ferðast. Við þá
iðju má una lengi vel sé félagsskapurinn góður.
Fjöruverk Sigurðar Guðmundssonar má sjá í
grjóthleðsluni við ströndina fvrir neðan Snorrabraut.
llér þegar verkið var afhjúpað á dögunum.
Sýning bandaríska ljósniyndarans Mary Ellen Mark,
American Oddisey. á Kjarvalsstöðum er um margt
forvitnileg.
Hafi listhungrið ekki verið satt má ganga niður
Laugaveginn, suður Lækjargötu og að Listasafni ís-
lands, skoða rússneska list undir yfirskriftinni Frá
raunsæi til framúrstefnu.
Hér hefur verið stiklað á stóru um gönguleið í
Reykjavík sem gæti tekið dagsstund en lesendum er
auðvitað bent á að kynna sér dagskrá listahátíðar og
geta þá hagað röltinu um borgina eftir þvi.
-hlh