Dagblaðið - 28.11.1975, Síða 3

Pagblaðið. Föstudagur 28. nóvember 1975.
3

Raddir
lesenda
Auglýsingar og jafnrétti
M.H. skrifar:
„Oft hef ég furðað mig á að
ennþá skuli birtar auglýsingar
þar sem á rósamáli er verið að
litilsvirða okkur kvenmennina.
Það leynir sér ekki að karlmenn
semja þessar auglýsingar — en
gera mennirnir sér ljóst að um
leið litilsvirða þeir eigin konu,
dóttur og móður? Með öðrum
orðum. gera það opinskátt hvað
þeir sjálfir eru litillar ættar.”
ENGIN GRÁTKONUVIÐKVÆMNI
HELDUR LISTRÆN HUGSUN
OG GOTT HANDBRAGÐ — segir lesandi
Þórkell Á. Björgvinsson skrif-
ar:
„Dagana 25. okt. til 2. nóvem-
ber si. hélt Halla Haraldsdóttir
sýningu á verkum sinum að
Kjarvalsstöðum. Um tvö þús-
und gestir komu á sýninguna og
meginhluti myndanna seldist.
Voru sumar myndirnar keyptar
af virtustu listkaupendum borg-
arinnar.
Hinn 4. nóvember sl. skrifar
svo Aðalsteinn Ingólfsson harla
ósmekklega grein um þessa
sýningu i Dagblaðið, að þvi er
virðist i þeim eina tilgangi að
úthýsa listakonunni úr sýning-
arsölum borgarinnar um ó-
komna framtið. F'ullyrðir hann
að listakonan sé algjörlega ó-
menntuð á sviði myndlistar og
skilningsiaus á eðli og hlutverk
lita, skorti listræna myndhugs-
un og sé með velgjulega við-
kvæmni, grátkonuviðkvæmni i
meðferð mvndefnis og lita.
Veitir hann henni þó þá viður-
kenningu að hann nefnir hana
listakonu i grein sinni. Um-
ræddur greinarhöfundur hafði
komið á sýninguna, dvalið þar i
tvær minútur til skoðunar á 81
myndverki og gengið siðan út.
Með slikri hundavaðsathugun
eru listaverkin fordæmd. Það
vekur furðu ef þess háttar
gönguskoðun getur talizt list-
gagnrýni og þá er ekki mikið til
lista lagt.
Það vill svo til að mér er
kunnugt um að þessi kona á
mikla lifsreynslu aö baki. Verk
hennar birtust fyrst opinberlega
fyrir 24 áfum og hefur hún
stundað nám i listgrein sinni á
fimmta ár, bæði her heima og i
Danmörku. Á undan þessari
sýningu að Kjarvalsstöðum hef-
ur Halla haldið sýningu á verk-
um sinum á Siglufirði, Akureyri
og Keflavik. tvær einkasýningar
i Danmörku og tvær samsýning-
ar þar lika. I anddyri sjúkra-
hússins á Siglufirði á hún eftir
sig lágmynd, 2x3 m, mótaða i
stein, sem ber listhæfni hennar
glöggt vitni og margir hafa
kunnað að meta. Það svo, að
þegar H. Oidtmann-bræður frá
Þýzkalandi, sem þekktir eru hér
á landi fyrir samstarf sitt við
Gerði heitna Helgadóttur, sáu
þessa mynd i anddyri sjúkra-
hússins fengu þeir slikan áhuga
á verkum Höllu að þeir fóru i
heimsókn til listakonunnar
suður i Keflavik. Buðu þeir
Almannavörnum
þess að vinna ofannefnd verk.
Hugmyndir þessar eru fyrir
hendi en litið verður úr
íramkvæmdum sökum peninga-
leysis. Ég legg til að hver
borgari leggi sinn skerf af
mörkum til þess að koma um-
ræðurh af stað um þessi mál og
hina brýnu nauðsyn á sterkum
almannavörnúm. Það tekur tiu
minútur að lesa fjórar siðustu
blaðsiður simaskrárinnar og
kostar ekkert að ihuga hvort
þessi mát séu nógu vel kynnt.”
HINDRIÐ l_0ST BRUNASÁR
Sé Mm vailir hiélo. é aS: Eldur i fötum
é SlöB.a blaSingu, skal slökktur strai maS þvi að kasfa hann maS vatnl, tappl aSa þasa hétl-
og EINS FLJÓTT OG HANN GETUR é hann aS: 1) laggja hinn daiaSa þannig. aS höluBiS llggi légL •r aSa maS þvi aS þrýsla hinu brannandl klaSi last aS |ör8innl.
MEÐFERÐ BRUNASÁRA
2) draga ur aarsauka maS þvi aS léla lara val um hinn alasaSa hluta likamans. 8JÁLFSHJÁLP: VariS rólag, lagglst straa nlSur og þrysllS brannandl tölunum aS |ör8- Innl uni aldurlnn ar kalSur. \ IL
1) bagja Iré kulda maS þvi aB braiSa ylir hinn slaaaSa. cp/ ð 4) róa hlnn slasaSa ADEINS al um langa biS ar aS r aSa: Gala honum aS drakka, gala honum ..rayk", kannskl lika kvalastillandi
jfy/ lyt • an þó þvi aðains. aS hann sé ^WTA* m#s maSvilund og akki maS évark- 5) ForSist ónauSsynlagan og óvagilagan llutnlng. 2) OauBhralnMSar umbuBlr. 3) VIS slór brunasér Varnir gagn lostl.
BLÁSTURSAÐFERÐ
Munn að munni
A) LtgglS þann Min I dauSadál •> B) DraglS nndann d|upl. ItgglS gal C) LyillB hölðlnu Irá »01111 (|úkl- El blátlur gagnum n«l b«r akki ár-
á baklS. SrtlgiS höluðlð *«l allur oplnn munnlnn «8 mD »júkllng»ln» ingtlnt og draglS djúpl andann. angur. «r raynt >8 blát* gtgnum
m«8 iBri höndlna á tnninu. tn hlnt og blátið I nolr honum. þtr III BfátiS tflur, jalntk|ót1 og tnnöndun munnlnn. El um ar aS raSa tmá-
undlr hökunnl. brjOtlkattinn lyflltl. ar loklS. börn, ar blátlS tamlímlt gagnum
munn og nal.
Fyralu 10 Innblállrana alm örl og hagl ar - liSan um þaS bil 15 tlnnpm á minútu. HöfuSllallingu ikal haldlS óbrayttrl allan limann.
BLASTURSAÐFERO MA ALDREI NOTA: 1) bagar hlnn ilataSI dragur andann. 2) bagar altrun onakaal af uSunar lyljum.
henni að taka þátt i sýningu hjá
sér er þeir halda i Þýzkalandi á
fimm ára fresti. Tóku þeir ljós-
myndir af verkum hennar og
fengu myndir sem þeir höfðu
með sér til Þýzkalands. Hafa
þeir þegar hafið vinnslu á
myndum listakonunnar og
mátti sjá eina þeirra á sýning-
unni að Kjarvalsstöðum. Það
má ætla að þessir menn bjóði
ekki upp á neitt „smekkskemm-
andi” heldur aðeins það sem ber
listrænni myndhugsun og góðu
handbragði fagurt vitni.
Kjarvalsstöðum er þvi sómi
að sýningu Höllu Haraldsdóttur
sem listunnendur kunnu greini-
lega að meta.”
um gagnrýni
Aðalsteins
Ingólfssonar
ó verkum
Höllu
Haraldsdóttur
Verk eftir Höllu Haraldsdóttur — myndin cr tekin á sýningu hennar
á Kjarvalsstööum i haust.
Verzlunarferðir
til Bretlands
Kin ofsareið skrilar:
„Verzlunarferðir islenzkra
kvenna til Bretlandseyja eru
ástæða þessara skrifa minna.
Ég verð að segja eins og er —
mér finnast þessar verzlunar-
íerðir forkastanlegar, hreint og
beint til skammar. Kvenfólk
flykkist til Bretlands i þúsunda-
tali i svokallaða innkaupatúra.
Hvernig er þaö. eiga þessar
konur enga sómatilfinningu?
Sjálfsagt eru þessar konur, sem
fara utan. ekki sjómannskonur,
eiga ekki menn sem standa i
baráttu við brezka ljónið. Þetta
sifellda ÉG kemur upp aftur og
aftur. Ég get, ég vil og ég skal
fara til Bretlands á meðan is-
lenzka þjóðin berst fyrir tilveru
sinni."
Viglus Guömundsson: — Ég fer
um hverja helgi — en þá ekki
nema einu sinni yfir helgina,
aðallega á föstudagskvöldum.
Spurning
dagsins
Ferðu oft út aö skemmta þér?
Ágústa Hreinsdóttir, skrifstofu-
slúlka: — Það er alltaf eitthvað
að gerast og maður er sifellt að
skemmta sér. Hver dagur hefur
alltaf upp á eitthvað skemmtilegt
að bjóða.
Karl óskar Hjaltason: — Hvað,
ég fer svona tvisvar i viku. Ann-
ars er ég regluiegur gestur á veit-
ingahúsunum um þessar mundir
— ég auglýsi sigarettutegund. má
bjóða þér?
Hrafnliildur Þórarinsdóttir, liús-
móðir: — Nei, ég fer ekki oft — ja.
svona þrisvar á ári, þá aðallega á
Sögu. Ég hef svo gaman af að
dansa.
Bjarnveig Gunnarsdóttir, vinnur
á saumastofu: — Ég fer bara út
að skemmta mér um helgar — þá
aðeins einu sinni yfir helgina — en
athugaðu, kvöldið i kvöld er al-
gjör undantekning. Ég fer alltaf i
Sigtún.
Aðalheiður Guðjónsdóttir, að-
stoðarstúlka þjóns: — Ég fer ekki
olt út — stundum eftir vinnu á
Sesar. Ég má ekkert vera að þvi
að skemmta mér — er alltaf að
vinna á kvöldin.