Dagblaðið - 26.02.1979, Síða 10

10
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 26. FEBRÚAR 1979.
B.M.W.
528
1976
Þessi glæsilegi bíil er til sölu. Bíllinn er silfursanseraöur að lit, mjög gott lakk.
Litað gler, 2,8 1 140 hestöfl, beinskiptur, 4 dyra, álfelgur, sumar- og vetrar-
dekk, útvarp. Bilaskipti möguleg, einnig skuidabréf. Uppl. i sima 12577 á
skrifstofutfma.
Fasteignaeigendur
Hef kaupanda að góðri sérhæð með bílskúr í
Reykjavík. Skipti geta komið til greina á
RAÐHÚSI í FOSSVOGI.
Höfum kaupanda að EINBÝLISHÚSI í
GARÐABÆ, eða HAFNARFIRÐI, þarf
ekki að vera fullgert. Skipti á sérhæð í
HLÍÐUNUM koma til greina
Höfum kaupanda að EINBÝLISHÚSI vestan
Elliðaár. Útborgun allt að kr. 40.000.000.
Verð ca. kr. 50-60.000.000.-
OKKUR VANTAR ALLAR STÆRÐIR
FASTEIGNA Á SÖLUSKRÁ
Okkur vantar á söluskrá:
3ja, 4ra og 5 herbergja íbúðir, sérstaklega 4—5
herb. íbúð með bílskúr í FOSSVOGI eða
HÁALEITISHVERFI, sem ekki þarf að vera
laus fyrr en í sept. nk.
Iðnaðarhúsnæði
Til sölu (eignaskipti) 250 fm efri hæð við
Skemmuveg. Lofthæð 4,5—5,0 m. Afhent
tilb. undir tréverk í skiptum fyrir einbýlishús í
Garðabæ, sem má vera í smíðum.
Höfum einnig til sölu ca 600 fm súlulausa efri
hæð í Ártúnshöfða, lofth. 5,20, er gefur
möguleika á, að sett sé upp milliloft í húsið,
þannig fengjust allt að 900—1000 fm. Steypt
bílastæði, ca. 150 fm, er þegar klárað. Stórt
pláss fyrir framan húsið. Hæðin yrði afhent
tilbúin undir málningu utan, glerjuð með frá-
gengnu þaki, fokheld að innan með vél-
pússuðu gólfi, í júní-ág. nk.
Við Súðarvog 3 X140 fm iðnaðarhúsnæði á 1.
hæð. Innkeyrsla í hvert bil fyrir sig. Laust
fijótt.
í austurborginni — iðnaðar-skrif-
stofuhúsnæði, 1250 fm, á 3. hæð. í Kópavogi
hús, sem er 860 fm á 4 hæðum. Nýtt hús.
SMÁÍBÚÐAHVERFI TVÍBÝLISHÚS
Til sölu hús sem er 2ja herb. séríbúð í kjallara,
nýstandsett, og 6—7 herb. íbúð á tveim
hæðum. Tvöfaldur bílskúr. Laus strax.
EFSTASUND. SKIPASUND
Til sölu 93 fm kjallaraibúð I Til söiu 2ía *>erb. samþ. kjall-
góðu standi. araibúð. Nýstandsett. Verð kr.
11 millj.
FASTEIGNAMIÐSTÖÐIN
AUSTU RSTRÆTI 7
Símar 20424 —14120. Heima 42822.
Sölum. Sverrir Kristjánsson.
Viðsk.fr. Kristján Þorsteinsson.
„ÞAÐ SEM KARLMENN
ÞEKKJAEKKIOG
KONUR ÞEGJA UM”
— viðtal við Ásu Sólveigu vegna menningarverðlauna DB
„Mig langar til að skrifa um líf
kvenna eins og það í raun og veru er,
en ekki setja upp glansmynd af því,”
sagði Ása Sólveig, er við hittum hana
á vistlegu heimili hennar í neðra-
Breiðholti „og ég skrifa um konur,
því heim karla gjörþekki ég ekki. En
ég get ómögulega séð að kynin séu
fjendur og ég hef aldrei öfundað
karlmenn. Þeir eru reyrðir í fyrir-
vinnuhlutverk allan guðslangan dag-
inn og á næturnar eiga þeir að standa
sig í bólinu — og geta þar engu
leynt.”
Ása Sólveig hlaut bókmenntaverð-
laun DB meðal annars af því að hún
skrifar af væntumþykju um venjulegt
fólk. Hún skrifar um vandamál
ungra hjóna, blánkheitin, baráttuna
við að koma sér upp húsnæði, alls
konar misskilning sem upp kemur i
sambúðinni — séð með augum ungr-
ar konu. En hún skrifar líka um kon-
una sem orðin er miðaldra, búin að
koma upp börnunum og í vanda
stödd, því þjóðfélagið metur starfs-
reynslu hennar einskis og máski
skilur maðurinn hana ekki.
Nokkur leikrit
og skáldsaga
Fyrsta verk Ásu Sólveigar var leik-
ritið Svartur sólargeisli, sem frum-
sýnt var í sjónvarpi árið 1972 (og end-
urflutt fyrir skemmstu). Annað var
útvarpsleikritið Gunna (1973). Það
fjallar um húsnæðisvandræði ungra
hjóna með smábörn. Það hefur
einnig verið leikið á sviði (á Neskaup-
stað). Þriðja verkið var Elsa, sjón-
varpsleikrit (1974). Þar segir frá mið-
aldra hjónum, þó meira'henni. Eigin-
maðurinn hefur fundið lífsfullnæg-
ingu í sínum litla atvinnurekstri og
undrast að hún skuli ekki líka vera
hæstánægð. Fjórða verk hennar var
útvarpsleikritið Ef ekki í vöku, þá í
draumi, sem segir frá heldur fáfengi-
legum nágrannakonumf sem drepa
lífsleiða sínum á dreif með viðhöld-
um og búðahnupli. Enn eitt leikrit
hefur Ása Sólveig skrifað, sem óflutt
er, Gæfusmiðir. Það er hugsað fyrir
útvarp og lýsir samræðu tveggja eim
stæðra mæðra um nótt.
Nú fyrir jólin sendi Ása Sólveig frá
sér fyrstu skáldsöguna, Einkamál
Stefaníu, og lýsir hún lifi ungra nú-
tímahjóna. Önnur saga er í smíðum.
í henni er aðalpersónan nokkuð full-
orðin kona sem heitir Guðný. Meira
vill höfundurinn ekki segja um hana,
því enginn veit hvaða myndbreyting-
um hún Guðný á eftir að taka áður en
sagan er fullskrifuð.
Gyðjan og
prinsinn
Flestar ástarsögur fjalla um stúlk-
una, sem bíður eftir hinum eina rétta
og endahnútur sögunnar er venjulega
giftingin, og þar með blasir við ævi,
sem er hamingjusöm og án vanda-
mála.
,,En þegar maður giftir sig, þá
fyrst byrjar nú ballið,” segir Ása Sól-
veig og brosir. „Og þessi innræting,
að gifting leysi allan vanda, er að
minum dómi stórskaðleg. Mig lang-
aði að skrifa um stúlku sem trúir þessu
(Stefaníu), en rekur sig brátt á að
veruleikinn er allur annar. En það er
svo sjaldan talað um þetta, og ég held
kannske að ástæðan sé sú, að margar
konur verða fyrir vonbrigðum —
enda ekki nema von eftir allt ástar-
sögudótið — og vilja leyna þeim.
Það er svo margt sem þarna kemur
til. Óguðlega langur vinnudagur og
baslið við að eignast húsnæði varpar
skugga á samlífið. Svo halda margar
stúlkur að það sé miklu einfaldara að
búa með karlmanni heldur en for-
eldrum sínum — en það þarf ekki að
vera! Svo hafa stúlkumar sett allt sitt
traust á einn einasta mann. Við gift-
inguna tekur hann við þeim að öllu
leyti, á að veita þeim bæði fram-
færslu og hamingju.
En fyrr eða seinna rennur upp fyrir
hverri konu, að enginn getur afhent
öðrum sitt eigið líf. Og þegar sá
dagur kemur, að það rennur upp
fyrir hjónum að bæði eru þau aðeins
mannleg, þá verður það oft harður
biti að kyngja. Því fólk hefur svo rika
tilhneigingu til að líta á manninn sinn
eins og prins á hvítum hesti eða kon-
una sína eins og gyðju á stalli. En það