Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 12.03.1939, Blaðsíða 7

S U N N UI) A G U R
7
S K A K
Skákipróttih hefw lengi átt vijhsœlduin <ic fagiui lijá Islendingum,
fjölda margir iokct skák, en fœstir ná fœri á góduin skákritum. Þjóc\
viljinn hefur fengid margar áskonanir frá lesendum sinum um að
hefja skákfrœðslu i einhverri mgrid. Ritstjórnin vill verða við pessum\
óskum með pví að láta Sunmidag flytja fastan skákdálk. Blaðið hef-
ur fengið iingan íslenzkan skákm eistara, Guðnnincl Arnlaugssoip
stud. mag. fil að sjci um efnið.
Um byrjanir.
í byrjun skákarinnar ríður
mesl á því að koina mönnum
sínum sem fyrst úl á borðiS í
góSar stöSur. Þeir menn, sem
'ekki eru á vettvangi, eru gagns
lausir. í l'yrstu leikjunum þarf
aS koma úl þeim mönnum, er
verst slanda og eru l'yrir hiu-
um. Þessvegna byrjar maSur á
aS leika fram miSpeSunum,
riddurunum og kongsbiskupn-
um, svo aS rýmkist um kong-
inn og hægt sé aS hróka. Menn
irnir þurfa aS fara á slaSi, þar
sem þeir eru virkir og aud
stæSingurinn á erl'itt meS aS
ráSast á þá. MeS því aS hafa
þessar einföldu reglur i huga,
er maSur fær í flestan sjó í
byrjun skákarinnar, en brol á
þeim liefna sín oft skyndilega,
skákin er töpuS áSur en maS-
ur veit af. Hér koma dæmi, cr
sýna þetta:
HVíTT:
1. e2—ei
2. Rgí—fli
3. B f1—cA
h. Rbl—c3
SVART:
e7—e5
Rb8—c6
d7-dd
Bc8—gl
Mennirnir kongsmegin standa
fyrir konginum og þ’eim liggur
meira á aS komast út á borSiS
en þessum biskup, sem stend-
ur eiginlega alls ekki illa, þar
sem bann er.
5. 0—0 Rc6—dh
6. Rf3Xe5! fíghxdl
Pó aS svartur tæki ekki drottn
inguna stæSi hvitur miklu bet-
ur. T .d. d6Xe5. 7. DdlXg4,R
d4Xc2. 8. Dg4—h5, Dd8—ffi.
9. Rc3—d5, Dt'6—c6. 10. Bc4 —
1)5 og vinnur. ESa 7. Bc4Xf7-f
Ke8—e7. 8. Rc3—d5 mát! Mát-
staSan er falleg. Pessari skák
tapaSi svarlur af því aS bann
vanrækli aS koma út mönnun-
AfleiSingin
var sú, aS svarli kongurinn
liafSi ekkert olnbogarúm og
var slrax. kominn í máthællu
ef nokkuS bar út af.
Pessi „kombinasjón” kemur
ótrúlega olf fyrir og í ýmsum
myndum, jafnvel í skákum
milli ágaúra skákmanna. Rúss-
neski skákmeistarinn Tsjigorin
varS einu sinni fyrir henni í
einvíginu viS dr. Tarrasch
1893. Þeir voru þá báðir meS-
al beztu skákmanna heimsins
og skildu jafnir meS 9 skákir
unnar hvor. — Hér kemur
skákin:
I-IVÍTT: SVART:
Tarrasch Tsjigorin
1. e2—eh e7—e5
2. Rgl—f3 Rb8—c6
3. Bfl—b5 u7—a6
h. fíb5-ah Rg»—f6
5. Rbl—c3 fíjs—b4
6. Rc3—d5 Bbh—a5
7. 0—0 b7—b5
8. Bah—b3 d7—d6
9. <12—d3 Bc8—gi
10. c2—c3 Rc6—c7?
11. Rf3Xe5!
og ef nú Rg4Xdl, þá 12. Rd5X
Í6t g7xf6, 13. B1;3X17I Kc8
18. 14. Bcl—h6 mál. ESa 12.
-----Ke8—f’8. 13. Re5—d7t,
vinnur drottninguna aftur og
fær tvö peS yfir. Tsjigorin
drap auSvitaS ekki drollning-
una, en lapaði skákinni engu
aS síður.
Hér kemur önnur „kombina
sjón”, er byggisf á því, hve
KRISTINN PÉTURSSON
1 yngstu röð reykvískra Ijóöa-
smiöa er hann farinn að vekja
sérstaka eftirtekt fyrir frum-
leik í hugmyndnm og fram-
setningu.
Smælhí
Frúin: En hvað þú átt stóra telpui
Hin frúin: Já, það er satt! Hún
sem er sú minnsta er stærst, og
fyrir utan þá stærstu, sem var
var stærst, þegar hún var litil,
hefur ekkert þeirra verið eins stórt
þegar þau voru lítil.
**
Telpa var að gráta alein úti á
götu. Af hverju ertu- aö skæla;
hróið mitt? spurði hjálpsamur mað
ur. — Hann pabbi, kjökraði hún,
hann er búinn að týna mér, og ef
hann kemur ekki lieim með mig,
þá flengir liún mamma hann.
**
— Nú og hvað sagði hún þegar
þú liótaðir að skjóta þig, ef þú
fengir hana ekki?
— Hún spurði hvort ég gæti þá
ekki séð um, að bróðir hennar
fengi atvinnuna, sem ég hef. ,
**
w Þú kemur of seint. Hvað
var að?
— Það kom nú skaltu vita, al-
veg blóðmannýgur tarfur lilaup-
andi á eftir mér.
— Þá finnst mér þú hefðir held-
ur átt að koma of snemma.
öngt er um svarfa konginn: 5. Rf3—g.5 Rg8—h6
HVÍTT: SVART: 6. 0—0 fífS—e 7
• dr. Iírause Leussen 7. Rg5-e6! f7 X e6
1. e2—eh e7—e5 8. BclXh6 g7Xl\6
2. Rgl—f3 (17—(16 9. Ddl-h5f Ke8—f8
3. (12-dh Rb8—d7 10. BchXeO Dd8—e8
h. fífl-ch c7—c6 11. Dh5xh6 mát!