Frjáls verslun - 01.10.1946, Blaðsíða 5

vestra, nú sem stendur, svo þess er að vænta að
Brúarfossfarmurinn seljist fljótlega, eftir að
þangað kemur.
— Hvað getum við gert, til þess að auka ís-
fisksöluna til BandaríkjannaV
— Ég tel að árangurinn byggist á þrennu, sem
sé auglýsingum, þrotlausu starfi í þá átt að kynna
vöruna og afla henni þannig markaða, og svo
síðast en ekki sízt kemur vöruvöndunin. Það
vantar mikið á, að íslenzki fiskurinn sé auglýst-
ur J)ar vestra, eins rækilega og vera Joyrfti og
eins mikið og t. d. ýmsir aðrir matvöruframleið-
endur auglýsa vöru sína. En auglýsingar kosta
Jrar mikið fé, og er nauðsyn á sameiginlegu átaki
ríkis og framleiðenda, til Jiess að leggja í þann
kostnað, ef vel ætti að vera.
í sambandi við annað atriðið, má geta þess,
að Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna hefur skrif-
stofu í New York, og er hlutverk hennar að
vinna upp markaðinn í Ameríku, en ein skrif-
stofa er livergi nærri nægjandi til að inna það
starf af Iiendi, sem gera Jrarf á þessum vettvangi,
enda þótt duglegur nraður veiti henni forstöðu.
Um vöruvöndun er svo Jrað að segja, að hrað-
frysti fiskurinn okkar líkar vel, þar sem hann
hefur verið tekinn til neyzlu, betur en fiskurinn
frá ICanada og Nýfundnalandi. Kemur Jretta m.
a. til af Jrví, að fiskurinn, sem hér er hraðfrystur,
er frystur nýrri en fiskur Jiessara keppinauta
okkar. Hinsvegar verður það aldrei nægilega
brvnt fryir mönnurn, að vanda vöru sína og allan
frágang hennar svo sem frekast er unnt, því
Jrótt við höfum betri fisk á boðstólum nú í dag,
þá er ekki að vita nema keppinautarnir verði
komnir okkur jafnfætis á Jrví sviði á morgun.
Ég veit t. d. til Jiess, að kanadiskir fiskframleið-
endur hafa á döfinni áform um að byggja fisk-
vinnslustöðvar nálægt fiskimiðum sínum, en sú
aðstaða skapar þeim stóraukna markaðsmögu-
leika, því að þá geta Jreir fryst fiskinn nýjan úr
sjónum.
Kanadamenn liafa stóraukið fisksölu sína til
Bandaríkjanna, síðustu 4—5 árin, og hafa áreið-
anlega ekki í hyggju að gefa öðrum neitt eftir
af Jreim markaði, en freðfiskmarkaðurinn í
Bandaríkjunum á, að mínum dómi, að verða
einhver öruggasti fiskmarkaðurinn, sem völ er
á í framtíðinni. Hafa fleiri fiskframleiðsluþjóð-
FRJÁLS VERZLUN
ir, eins og t. d. Norðmenn, mjög rnikinn áhuga
fyrir Joessum markaði. Á s.l. sumri var 5 manna
nefnd frá norskum fiskseljendum á ferð þar
vestra, til þess að kynnast óskum bandarískra
fiskkaupenda, og er áreiðanlegt að Norðmenn
hefja freðfisksölu á þessum markaði, áður en
varir.
— Hverjir verða skœðustu keppinautai okkar
d freðfiskmarkaðinum í Bandaríkjunum?
— Bandaríkjamenn framleiða sjálfir mikið af
l'iski, munu Jaeir aðallega selja hann nýjan í fisk-
borgunum og nærliggjandi stöðum. Aftur á móti
verða sennilega Kanada- og Nýfundnalandsmenn
okkur hættulegastir í kapphlaupinu um mark-
aðinn í þeim hluta landsins, sem kaupa freðfisk.
í Kanda varð ég var við J^að, að fiskframleiðend-
ur Jiar vita af því, að gæði íslenzka fiskjarins eru
ótvíræð, fram yfir þeirra vöru, en Jjeir brostu í
kampinn og bættu því við, að Jiað mundi líka
kosta snöggtum meira að framleiða íslenzka fisk-
inn heldur en þann kanadiska. Komst ég að raun
um, að kanadiskir fiskframleiðendur fylgjast af-
ar vel — jafnvel ótrúlega vel — með öllu, sem
viðkemur framleiðslumöguleikum okkar í þess-
ari grein.
— Hvað er að segja um sölu á öðrum sjávar-
afurðum vestanhafs?
— í Ameríku er mikið land ónumið fyrir nið-
ursuðuvörur okkar, og ætti á næstunni að vera
hægt að stórauka Jrangað útflutning okkar á
þeim. Annars er Jrað með þær vörur eins og
aðrar slíkar, að óliemju fé og vinnu Jiarf til að
kynna framleiðsluvörur lítillar Jjjóðar á svo víð-
lendum markaði, eins og í Bandaríkjunum. En
sé rétt að farið, og ef heppnin er með, ætti sá
markaður, sem við náum þar tangarhaldi á, að
vera til frambúðar. Er það okkur hinn mesti
styrkur í jressum efnum, að við höfurn upp á
að bjóða einhverja beztu fisktegundina, sem völ
er á.
Hitt er svo undir okkur sjálfum komið, á
hverjum tíma, hvort við erum samkeppnisfærir
við aðra keppinauta okkar, að Jjví er snertir
verzlunaraðferðir og útflutningsverð.
165