Alþýðublaðið - 11.04.1972, Blaðsíða 6
HUSGAGNAVIKA
1972
8,- 17. APRÍL
í ÍÞRÓTTAHÖLLINNI í LAUGARDAL
OPIN VIRKA DAGA KL. 16-22
LAUGARDAGA
OG SUNNUDAGA KL. 14-22
SÝNING Á HUSGÖGNUM
OG INNRÉTTINGUM.
EFNI TIL HÚSGAGNA,
ÁKLÆÐUM, GLUGGATJÖLDUM
OG TEPPUM
DlíflA
11
GlflEflBfE
er ávallt i farar-
broddi. Ef þór
viljið gera góö
kaup og fylgjast
með tízkunni, þá
kynniö yður hvað við
höfum á boöstólum.
ounn
í GlflEf IDflE
/ími 49400
Frá Bifröst fræðsludeild
Skólastarfsemi Samvinnusamtakanna svo
og sameiginleg skólastarfsemi Sambands
islenzkra samvinnufélaga og Alþýðusam-
bands íslands, hefur nú skrifstofur og
afgreiðslu að Ármúla 3, Reykjavik. Eru
þær á annarri hæð hússins.
Bifröst, fræðsludeild.
Samvinnuskólinn Bifröst.
Bréfaskóli S.í.S. og A.S.Í.
LOFALINURNAR MOTAST
HIÁ FÖSTRINU
TÍMIS HEILAFRUMUNIIM
-r.
á?
%
■? í
Í!
Hin gömlu fræöi um að
þekkja skapgerðar
eigindir manna og fram-
tíðarmöguleika með því
að athuga línurnar í lóf-
unum vekja áhuga nú-
timamanna þótt um hríð
væru þau talin hjátrú.
Áður fyrr var mikið upp
úr þeim lagt, t.d. á mið-
öldum og á 16. og 17. öld.
Lúðvik 18. hafði áhuga á
lófalestri og einnig sjálfur
Napóleon.
Lófalestur var áður
talinn ein af hinum viður-
kenndu greinum vísind-
anna. Nú eru þessi fræði
talin tilheyra dulrænum
kúnstum, en þótt engin
viðurkenning hafi fengizt
fyrir þau stunda menn
þau unnvörpum og taka
mark á þeim, meira að
segja f jölgar þeim mönn-
ÖRLÖG ÞÍN
ATTU AÐ SJÁ
í HENDI ÞÉR
um stöðugt er það gera.
Það er ómótmælanleg
staðreynd, að engir tveir
hafa eins línur í lófunum,
og sagt er, að þær myndist
i fóstrinu samtímis því
sem heilasellurnar verða
til.
Þetta er álitið benda til,
að unnt sé að ráða eitt-
hvað um skapgerð og ör-
lög af línum lófanna. Og
það er sannarlega ekkert
smáræði sem þannig er
unnt að finna út.
Eitt veldur þó vandræðum:
lófalestrarmenn eru ekki á einu
máli um þýðingu linanna.
En á nitjándu öld var uppi
Desbarelles, Fransmaður
nokkur sem mikið orð fór af.
Hann hélt námskeið i lófalestri
og skrifaði bækur, og nútima
aðferðir við þessa iðju byggjast
á speki hans.
Almennt er sagt, að ef fing-
urnir eru lengri en lófinn þá séu
vitsmunirnir ráðandi i fari
manna. Ef lófinn er lengri ráða
hin likamlegu einkenni.
I höndinni eru niu linur:
1. Liflinan
2. Höfuðlinan
3. Hjartalinan
4. örlagalinan
5. Sólarlinan (framalinan)
6. Innsæislinan (þekking)
7. Siðgæðislinan
8. Vetrarbrautin
9. Armböndin.
Viss atriði gilda fyrir allar
linur:
Langar: Góðir hæfileikar og
skilyrði til að komast þægilega
fram úr erfiðleikum lifsins.
Stuttar: Engar sérstakar
þrár, maðurinn liður ósköp til-
finningalitið gegnum lifið.
Breiðar: Margir hæfileikar og
margs konar, bæði góðir og
slæmir.
Grannar: Jafnvægi i skap-
gerðinni, ekki mikið tilfinninga-
næmi.
Djúpar: Atorka og miklir
skapsmunir.
Grunnar: Sveimult hugar-
ástand skammæar tilfinningar.
Fingerðar: Rökræn hugsun,
lukkast vel að neyta hæfileika
sinna.
Hvitar: Leti og kæruleysi.
Rauðar: Blóðrik skapgerð.
Lifandi, viðkvæmt lunderni,
vantar stundum jafnvægi, en
maðurinn oft vel gerður.
Einfaldar: Venjuleg skap-
gerð.
Tvöfaldar: Óákveðin skap-
gerð.
Órofnar: Auðveld aðstaða
gegnum lifið.
Krassaðar: Hættur, sjúk-
dómar, erfiðleikar.
Reglulegar: Jafnvægi, þægi-
leg örlög.
Óreglulegar: Maðurinn oft
óákveðinn.
Jafnar: Brotalitil lifsbraut.
Sundurskornar: Umbreyt-
ingar i lifinu.
Sérstæðar: Geðslagið um-
breytingasamt.
Þetta eru aðeins yfirborðs-
kenndar athuganir. Hver lina
hefur sérstaka þýðingu eftir þvi
hvernig hún litur út.
LtFLíNAN
Hún er mikilvægasta lina lóf-
ans. Fræðimenn segja, að lengd
hennar segi til um hve lengi
maður lifir. Þeim mun lengri
iiflina þeim mun lengra lif.
Um liflinuna má segja eftir-
farandi:
Regluleg og löng liflina: Al-
mennt talað þægilegt og auðvelt
lif.
Venjulegur litur: Góð heilsa
og gott skap.
Stutt, litlaus, krössuð: Heilsu-
leysi, stutt ævi.
Breið og greinileg: Langt lif,
góð heilsa.
Mjög rauð og breið: Dauði af
slysförum, slagi eða lömun.
Mjög stutt, bleik og breið:
Skyndilegur dauði.
Asamt innsæislinu: Góð skap-
höfn.
Grein liggur yfir til innsæis-
linu: Hamingja og auðæfi.
Grein liggur til armbanda:
Óáréiðanleiki gagnvart vinum
og lægra settum.
Brotin (i báðum lófum): Al-
varlegt slys, yfirvofandi voveif
legur dauði.
Grein liggur i áttina að visi-
fingri: Vinsældir hjá hinu kyn-
inu, hamingjusamt hjónaband.
Óregluleg, smáar linur með-
fram: Heilsuleysi með sextugs-
aldri.
Tvöföld: Viðkomandi nær há-
um aldri.
I tvennu lagi (i annarri hönd-
inni): Skyndilegur sjúkleiki.
IIÖFUÐLtNAN
Jöfn og greinileg: Góð heilsa,
vitsmunir, hæfileiki til að hugsa
og láta sig dreyma.
Djúp: Athugunarhæfileiki.
Stutt og samfallandi við lif-
linuna: Veiklyndi og feimni.
Jöfn og mjög löng: Eigingirni,
reglusemi, hæfileiki til kaup-
sýslu.
Breiö og þykkleg: Rudda-
skapur og óvarkárni.
Gljáandi á litinn: Góðleiki og
réttlæti.
Sveigð: Maðurinn er þjóf-
gefinn.
Sveigð og langt frá liflinu:
Maðurinn er staðfastur og hefur
mikiö traust á sjálfum sér.
Greinist i endann: Ósannsögli
og kænska.
Brotin undir löngutöng og
endarnir tættir: Alvarlegar
slysfarir.
Nær aðeins inn i miðja hönd:
Léttlyndi og engin smámuna-
semi i siðferði.
Stefni upp á við i áttina til litla
fingurs: Ágirnd, viðskiptaskyn,
engin smámunasemi um
heiöarleika.
Margskipt: Höfuðveiki, ekki
miklar gáfur.
Næst greipinni mikið skipt:
Snemmþroskaðar gáfur sem
slævast með aldrinum.
Endar i gaffli: Seinþroskaðar
gáfur sem vaxa með aldrinum.
IIJAHTALÍNAN
Löng og greinileg: Sterkar og
hlýjar tilfinningar, einlæg vin-
átta.
Stutt: Sterkar þrár, eigingirni
og afbrýðissemi.
Vanar i aðra höndina: Eigin-
girni eða alvarlegur sjúkdómur.
Ljósleit en að öðru leyti vana-
leg: Rólegar tilfinningar sem
eru undir góðri stjórn.
Keðjumynduð: Miklar sveifl-
ur, ótrútt lundarfar.
Greinist alls ekki til endanna:
Hætta á hjartveiki.
Greinist i tvennt i báðum lóf-
um: Jafnvægi.
Rauðleit og djúp og nær yfir
allan lófann: Maðurinn er upp-
stökkur, ruddalegur og illa inn-
rættur.
Skorin i tvennt með smáum
linum undir litla fingri: Giftir
sig oft og er oft i sterku kær-
leikssambandi við hitt kynið.
Ljósleit og breið: óvenjuleg
skapgerð.
Rauð og grönn: Ruddaskapur,
sterkar ástriður.
Órofin og löng: Léttlyndi,
langt lif.
Samansett: Alls konar erfið-
leikar. Maðurinn er i flestu
meðalmaður og ekki meira.
Nærri höfuðlinunni: Oham-
ingja i ástamálum eða ógæfu-
samt hjónaband, örlagarikt
óhapp eða dauði af slysförum.
ÖRLAGALÍNAN
Vantar: Maðurinn er i flestu
meðalmaður, lif hans óstöðugt.
Tvöföld og löng, nær i gegnum
armböndin: Litil hamingja.
Regluleg: Hamingjusöm elli,
góð atvinna, ást i náttúrunni.
Greinileg: Heppni og ham-
ingja.
Lengd venjuleg: Mikil ham-
ingja, auðvelt lif, ánægja.
Mjög löng: Óhamingja.
Stutt: Þarf að hafa mikið fyrir
lifinu.
Brotin: Barátta, hættur,
ævintýri.
t sundur við höfuðlinuna:
Óhamingja, oft skipt um starf.
Rauð: Vofeiflegir atburðir.
Endar við hjartalinu eða
höfuðlinu: Sorg og óhamingja
annað hvort af óhamingjusamri
ást, óheppilega miklu stolti eða
afskiptum fjölskyldunnar.
Ljósleit: Margs konar
reynsla, auðveld og erfið.
Óregluleg: Andstreymi og
óheppni.
SÓLARLtNAN
Jöfn og greinileg: Frægð,
auður, ást á listum, frami sem
vel er unnið til.
Ljósleit og fingerð: Ýmiss
konar ábati, auður, dálitlar
listagáfur.
Litrik: Miklir listhæfileikar
og frægð.
Stutt: Frægð.
Löng: Listahæfileikar, en
vill ekki hafa mikið fyrir að
þroska þá.
Ein lina: öruggur frami.
Sundur skorin á báðum hönd
um: Erfiöleikar, óheppni,
fátækt.
Sundur skorin af öðrum linum
i annarri hendi: Eriðleikar og
mótlæti, en sigur að lokum.
Óregluleg: Tilraunirsem ekki
heppnast.
Vantar: Margar tilraunir sem
ekki heppnast þótt hæfileikar
séu góðir.
INNSÆISLÍNAN
Fingerð: Vegur upp á móti
slæmum einkennum i liflinunni,
heilbrigöi, langlifi.
Gulleit: Lifrarsjúkdómur.
Ljósleit: Góðleiki, næmleiki,
þunglyndi.
Litrik: Stolt, ruddaskapur.
Breið: Hugmyndaflug.
Nett og eðlileg: Heilbrigði og
jafnvægi.
Löng: Gott minni, hugmynda-
auðgi.
Sver og greinótt: Slæm heilsa
með elliárum.
Jöfn. Hamingja og heppni i
öllu tilliti.
Grönn: Innsæi.
Sveigð. Sjúkleiki i lifur og
maga aðallega.
Tvöföld: Sterkar þrár og
margbreytilegar.
SIDGÆOISLÍNAN
Greinileg: Innsæi, maðurinn
er úrræðagóður og hygginn,
nautnasýki.
Greinileg i annarri hendinni:
Sterkt ástasamband við margar
konur (eða karla).
Sterkt formuð i báðum hön-
dum: Sterkar ástriður, ást á
lifsgæðum, engin smámuna-
semi i siðferði.
Linan rofin: Tjón, afbrýðis-
semi, vofeiflegur dauði.
Kross á linunni: Tilhneiging
til lastafulls lifs, yfirunnin með
viljakrafti.
VETRARB RAUTIN
Sterk: lleppni i ástum, góðir
vitsmunir, mikil ferðalög.
Margar linur brotnar: Til-
linninganæmi, áhyggjur, óró-
semi, eirðarleysi.
Þvcrskorin: Öáreiðanleiki,
fátækt leiðindalif.
Arinböndin
Aðeins eitt: Stutt og erfitt lif.
Tvö: Eðlilegt lifskeið, langlifi.
Þrjú: Hamingjusamt lif, hag-
stæð afkoma, heiöur.
VEGIR LIGGJA TIL ALLRA ATTA
Margar markveröar upp-
lýsingar um vegamál og
vegaframkvæmdir koma
fram í skýrslu samgöngu-
málaráðherra um vega-
framkvæmdirá árinu 1971.
Eru þar sundurliðaðar allor
þær framkvæmdir, sem
unnið hefur verið að á
árinu, — bæði viðhald vega
og brúa og bygging nýrra
mannvirkja. Ymislegt er
fréttnæmt i þeirri upptaln-
ingu og verður vikið að
nokkrum atriðum hér á
eftir.
TALIÐ A
120 STfiÐUM
t samræmi við þær áætlunar-
gerðir, sem teknar hafa vcrið upp
við vegaframkvæmdir á landinu,
þarf að gera ýmsar athuganir
áður cn ráðist er i einstök verk.
Meðal þeirra athugana eru um-
ferðartalningar á ýmsum stöðum
á landinu til þess að ganga megi
úr skugga um umferðarþungann
á einstökum svæðum.
Þessi talning var aukin mjög á
árinu 1971. Sumarumferð var
talin á 120 stööum vlðs vegar um
land og þar af voru 35 fastir
teijarar á 35 stöðum allt sumarið.
Þá voru einnig keyptir til landsins
nokkrir sjálfvirkir umferðar
teljarar, þ.á.m. nokkrir, sem
einnig er hægt að nota á veturi.a.
Umferöartalningin sýndi mjög
mikla aukningu umferðar frá
árinu áður. Mest aukning varð á
Reykjarnesbraut, eða allt að 24%
aukning á sumarumferð. I
nágrenni Selfoss var aukningin
12% á Vcsturlandsvcgi i nágrenn
Borgarfjarðar um 10% og
nágrenni Akureyrar jókst sumar
umferðin um 15%. Um það bi
13% aukning varð á bifreiðaeign
landsmanna á árinu svo aukning
umfcrðarinnar á þessum stööum
er mun meiri, en bilafjölguninn:
nemur.
AÐEINS RUKKAÐ A
REYKJANESBRAUT
Iteykjanesbrautin er eini þjóð-
vcgurinn á landinu, þar sem
umferðargjSJd er innheimt.
Frá upphafi og til ársloka 1971
höfðu tekjur af innheimtu veg-
gjaldsins alls numið 101.40 m.kr.
og þar af komu 20,5 m.kr. inn á
árinu 1971.
■ Heildarkostnaður viö innheimt-
una nam 15,5 m.kr. yfir timabiliö
allt og dregst sá kostnaöur aö
sjálfsögðu frá heildartekjunum,
þannig að nettótekjur af inn-
heimtu veggjaldsins hafa alls
numið 85,86 m.kr.
Gjald þetta hcfur vcrið in-
nheimt af samtals 1.839.971 bif-
reiðuni i gegnum árin.
Hcfur umferöin um brautina
aukizt mjög þau sex ár, sem veg-
gjaldiö hefur verið innheimt, eða
úr 39.065 bifreiðum, sem farið
hafa um gjaldstöðina á ári, i
382.595 bifreiðir, sem fóru um
gjaldstöðina árið 1971.
Veggjaldið hefur frá upphafi
verið óbrcytt I krónutölu.
Or
Þriðjudagur TT. apríl T972
Þriðjudagur 11. apríl 1972
o