Vísir - 07.03.1970, Blaðsíða 3
V1SIR . Laugardagur 7. marz 1970.
3
á nótunum
Acropolis, sjö manna hljómsveit með trompet og saxófón í fremstu víglínu.
ACROPOLIS, ný sjö manna hljómsveit i sviðsljósinu:
Blása þeir nýju lífí
íslenzka popmúsík..
m
i
?
Þaö er óvanalegt að heyra
i trompet og saxófón í pop
hljómsveit hérlendis. En nú hef-
ur slik hljómsveit orðiö til, hún
nefnist Acropolis, og er skipuð
hvorki meira né mihna en sex
hljóðfaeraleikurum og einum
söngvara. Undanfamar vikur
hafa þeir æft á vægast sagt
nokkuð óvenjulegum tíma sólar-
hringsins, frá kl. 12 á miðnætti
til kl. níu á morgnana, en þetta
var eini tírnj sólarhringsins, sem
þessari mannmörgu hljómsveit
stóð nothæfur æfingastaður til
boða.
Áður en lengra er haldið skul-
um við kynnast meðlimum
hljómsveitarinnar.
Ólafur Torfason hefur löngum
haft gaman af því að spreyta sig
við sönginn, en í Acropoiis er
meiningin að hann hvíli radd-
böndin að mestu og reyni þeim
mun betur að einbeita sér að
orgelinu, sem hann er nýtekinn
til við að spila á.
Sigþór Hermannsson hefur
lengi verið haldinn þeirri bakt-
eríu að safna hljóðfærum, hann
á meöal annars þrjá saxófóna,
en „opinberlega“ hefur hann lát-
ið sér nægja að fara höndum
um gítarinn, þar til núna, aö
hann tók einn saxófóninn
traustataki og sleppir honum
vart í bráð.
Ólafur Garðarsson er senni-
lega þekktastur þeirra sjömenn-
inga; hann „'sló í gegn“ með Óð-
mönnum, og þykir afar kröftug-
ur og vaxandi trommuleikari.
Svein Arve Hovland er norsk-
ur að uppruna, kom til lands-
ins með Föxum 1968. Nú síðari
árin hefur hann mest fengizt
við gítarleik en rifjar nú upp
gömul kynni við trompetið.
Páll Eyvindsson hefur undan-
farin þrjú ár leikið á bassa-gít-
ar, og það þótti ekki ástæða til
að breyta þar neinu um.
Benedikt Torfason. Hann hef-
ur undanfarin fjögur ár fengizt
við gítarleik og söng, en nú hef-
ur hann lagt gftarinn til hliöar
og tekið hljóðnemanum tveim
höndum.
Þorgils Baldursson spilar á
sólógítar.
Það varð að ráði að Sigþór
spjallaði við mig um „grúpp-
una“, en áður spurði ég Ólaf
Garðarsson þessarar spurningar.
— Hvers vegna hættir þú með
Óðmönnum?
— Ég vildi breyta til. þeir
voru farnir að æfa þá tegund
músikur, sem ég taldi ekki viö
mitt hæfi og satt að segja var
mig farið a'ð klæja í lófana eft-
ir að fá að spila músik, sem
virkilega nær til unga fólksins
almennt. En ég er ákafiega á-
nægður með að hafa fengið tæki
færi til að leika með jafn snjöll-
um hljóðfæraleikurum og Finni
og Jóhanni, það var rriér ómet-
anleg og lærdómsrík reynsla.
— Hver var aðdragandinn að
stofnun hljómsveitarinnar, Sig-
þór?
— Það var í janúar sl. aö
hljómsveitirnar Tárið og Tján-
ing léku að staðaldri í Þórs-
kaffi, þá skaut upp þeirri hug-
mynd, að gaman væri að breyta
svolítið til, og velja úr báðum
hljómsveitunum í eina sjö
manna hljómsveit og flytja
nokkurra laga prógram í til-
raunaskyni.
Þessi hugmynd náði fram að
ganga og hinir sjö útvöldu komu
saman og æfðu fjögur lög. Svein
tók fram frompetið og ég blés
rykið af tenór-saxófóninum. —
Þetta „skemmtiatriði“ var síðan
sett á svið í Þórskaffi, og mót-
tökur voru það góðar, að við fór-
um að hugsa alvarlega um að
sameina þessar tvær hljómsveit-
ir í eina heild. Það varð líka
fljótlega ákveöið og sömu menn
voru valdir. Aftur á móti hef-
ur gengið erfiðlega að fá hæfan
trommuleikara. Ólj er sá þriðji,
og ég tel okkur ákaflega heppna
að hafa fengið hann í lið með
okkur.
Þannig varð Acropolis til, þótt
nafnið væri reyndar ekki ákveö-
ið fyrr en nú síðustu dagana.
— Eruö þið ekkert hræddir
um að svona mannmörg hljóm-
sveit eigi erfitt með að kom-
ast inn á danshúsin?
— Það er allt undir móttök-
unum komiö. Ef fólkið veröur
ánægt með það sem við erum
að gera, þá tel ég ekkert því til
fyrirstöðu að hljómsveitin verði
gjaldgeng í „bransanum“.
— Aðhyilizt þið einhverja sér-
staka stefnu í pop-músik?
— Það er ekki hægt aö segja
að við tökum einhverja sérstaka
stefnu fyrir, heldúr er ætlxmin
að nýta eitthvað úr öllum þeim
hræringum, sem eiga sér stað í
pop-músik, við setjum okkur
þaö mark að leika fjölbreytta
dansmúsik, og stefnum að því
að veröa með vinsælustu lögin
hverju sinni, og þar sem þessi
hljóðfæraskipan gefur mikla
möguleika. munum við að sjálf-
sögðu kappkosta aö nýta hana
til hins ýtrasta.
— Komið þið til með aö veröa
með ykkar eigin útsetningar?
— Við munum ekki umbylta
lögunum, þannig að enginn
kannist við þau heldur hressa
upp á sum þeirra, svo þau hæfi
hljómsveitinni betur, en það
verður ávallt byggt upp á þeim
grunni. sem fyrir hendi er í
melódfunni.
— Þessi hljóðfæraskipan er
nokkur nýlunda hér á landi.
— Já, það er satt. En með
þessu erum við aöeins að reyna
að fylgjast með þeirri þróun,
sem á sér stað í pop-músik er-
lendis, þar eru blásararnir oft
þr,r, trompet, saxófónn og bás-
úna, auðvitað höfum við stúder-
að þessar hljómsveitir af plöt-
um en persónulega myndi ég
ekki vilja samþykkja að við
tækjum einhverja einstaka til
algerrar fyrirmyndar.
Þá er þessu spjalli lokið. Ég
fékk tækifæri til að hlýða á
nokkur lög hjá þeim á æfingu
og það, sem ég heyrði, tel ég
Iofa góðu og mér er ekki grun-
laust um að Acropolis eigi eftir
að verða stórt nafn, hér er eitt-
hvað nýtt og forvitnilegt að ger-
ast.
Eenedikt Viggósson.
9 KNATTSP YFINUSPIL
%CAMPUS PUEEN
© KÖRFUBOLTASPH.
• MAY FAIR LADY
• /SHOKKYSPIL
© DANCtNGr LAOY
★ VINNINGUR VIKUNNAR
★ Vikulega keppt um hæstu spilatölu í BOWLING
★ Vinningur vikunnar: FERÐAÚTVARPSTÆKI
Vinningur afhentur í dag kl. 4 e.h.
★ Opið til kl. 23.30 daglega
ir Enginn aðgangseyrir
Svéinn Guðjónsson, hljóð-
færaleikari í Roof Tops og
Kennaraskólanemi: „Spila-
tæki Tómstundahallarinnar
bjóða upp á mjög skemmti
lega tilbreytingu. Einnig
eru húsakynnin virkilega
þægileg. Þetta er staður
sem lengi hefur vantað."
TÓMSTUNDAHÖLLIN
Á HORNI NÓATÚNS OG LAUGAVEGAR