Vísir - 27.06.1975, Blaðsíða 2

2
Vlsir. Föstudagur 27. júnl 1975.
VÍSIBSm:
Lesiö þér minningargrein-
ar dagblaðanna?
Þorbjörg Guömundsdóttir, hús-
móðir. bað geri ég þvi aðeins að
ég kannist við fólkið.
Kristrún Eiriksdóttir, húsfrú. Ég
les alltaf allar minningargreinar,
hvort sem ég kannast við fólkið
eða ekki. Reyndar kaupi ég það
dagblað sem flytur flestar minn-
ingargreinarnar einungis vegna
þessa.
Gunnar Jónsson, stöðumælavörö-
ur. Venjulega geri ég það ekki.
Það er bara ef það eru einhverjir
nákunnugir sem verið er að skrifa
um.
Gunnlaugur Vilhjálmsson, verka-
maður. Já, það geri ég næstum
alltaf. f þeim er mikill fróðleikur
um liðna tíð. Og maður verður
bara anzi ættfróður á að lesa þær.
Þorvaldur Jónasson, bilavið-
gerðamaður. Já, ég lit alltaf yfir
þær. Og þá er það oft sem ég sé
greinar um fólk, sem ég vissi
ekki einu sinni að væri látið.
Þorsteinn Einarsson, verkstjóri.
Það er nú frekar litið um það. bó
geri ég það stundum ef ég sé, þeg-
ar ég lit yfir siðuna, að ég þekkti
manneskjuna sem verið er að
skrifa um.
Óskar býöur blaðamanni VIsis aö ganga I bæinn. Torfhúsið er heimili þeirra hjóna. í vinstra horni myndarinnar efst vottar fyrir Suöur-
landsveginum.
Vefa og ala geitur ó heiðinni:
BÝLIÐ ÞEIRRA ER
BYGGT ÚR TORFI
• •
Myndir af Fjallabæjunum I Þistilfirði, Adam og Evu og Hveradöl-
unum prýða veggina I litla gallerlinu I Flengingarbrekku.
Vegfarandi, sem leið
á um Hellisheiðina og
tekur eftir bæ efst á
Flengingarbrekku i
Hveradölum verður að
teljast mjög glöggur.
Það er rétt svo að hægt
sé að greina kofana,
sem þarna er búið i,
neðan frá veginum, ef
vitað er af þeim. Torf-
ið, sem þekur þá, felur
þá fullkomlega i lands-
laginu.
Þeim, sem koma gangandi
ofan frá Skarðsmýrarfjalli og
fram á bæinn, þar sem hann
hvilir undir háum hamri upp af
Hveradölum, detta fyrst úti-
legumenn eða Inkar i hug.
Torfkofarnir eru grafnir inn i
jörðina og i kringum þá er hlað
umlukt 'hlöönum grjótvegg.
Utan við grjótvegginn eru geit-
ur á beit og hænsni sjást i kring-
um kofana sjálfa.
Hvorki er þarna simi eða raf-
magn né nein nútimaþægindi
önnur. Ein kolakamina sér fyrir
upphitun og matarsuðu.
Þarna er búið og heitir bónd-
inn Óskar Magnússon og hús-
freyja Blómey Stefánsdóttir.
Geitabóndinn
„Maðurinn getur ekki lifað á
Hjónin óskar Magnússon og
Blómey Stefánsdóttir á hlaðinu
á heiðinni. Ljósmyndir JIM.
neinu einu sér,” segir bóndinn,
þegar hann er spurður um sitt
lifibrauð þarna á heiðinni.
„Við höfum hænsnin og geit-
urnar. Geiturnar hafa að vlsu
litið gefið af sér enn. Þær
mjólka aðeins dreitil og engri
þeirra höfum við slátrað hingað
til. Einnig hef ég stundað verka-
mannavinnu i Reykjavik og
unnið hjá Steingrimi i Skiða-
skálanum,” segir Óskar.
Óskar býður gestum sinum i
húsið, sem er byggt úr tilfall-
andi kassafjölum og timbri
þöktu tjörupappa og torfi. Lágt
er til sigins loftsins og stutt til
veggjanna en plássið er engu að
siöur vel nýtt undir listina.
Heimilið undir torfunum er þak-
ið vefnaði og málverkum eftir
hjónin. Myndefnið er einkum
Matthias Jochumsson, Stalin og
Halldór Vilhjálmsson á Hvann-
eyri.
Sum verkin hafa farið svo
langt sem til Danmerkur á sýn-
ingu ásamt öðrum verkum
alþýðulistamanna. Ekkert af
verkum þeirra hjóna seldist þar
en einu var stolið, og fékkst það
bætt.
„Ég hef lengi málað, en eftir
að ég fór ásamt konu minni á
námskeið I Myndlista- og hand-
iöaskólanum og lærði vefnað,
hefur það verið min list”, segir
Óskar.
„Vefnaðurinn er list alþýðu-
mannsins. Ekkert horn er það
dimmt og ekkert hreysi það
smátt að þar megi ekki vefa
teppi. Málaralistin er hins veg-
ar yfirstéttarlist,” segir óskar.
Varð óvart Nixon
„Hérna hafið þið einnig
myndir af Jónasi Hallgrims-
syni, Þorsteini og Stephani G.
Hver haldið þið svo að þessi
þarna sé?ÞettaerNixon. Atti að
visu fyrst að vera Matthias en
A upplyftu gólfi er rekkjg þeirra hjóna að finna. Myndir af Halldóri Vilhjálmssyni skólastjóra á Hvann-
eyri þekja veggina.