Lesbók Morgunblaðsins - 01.03.1959, Blaðsíða 1

FVRRI GREIiM
Svipurinn
á Reykjavík
fyrir fimmtíu árum
MENN skipta gjarna sögu Reykja-
víkur í ýmis tímabil. Venjulegasta
skiptingin er sú, að tala um ára-
skipaöld, skútuöld og togaraöld. Er
þá miðað við aðalatvinnuveginn
hér, sjósóknina, og víst er sú skipt-
ing mjög áberandi. En hér mætti
líka tala um klyfjahestaöld, vagn-
hestaöld, bílaöld og flugvélaöld, ef
miðað er við samgöngur innan
lands. Þá mætti og tala um grútar-
öld, steinolíuöld, gasöld og raf-
magnsöld, ef miðað er við lífsþæg-
indi. Og sé miðað við heilbrigðis-
háttu, þá mætti tala um brunna-
öld og vatnsveituöld, rennusteina-
öld og holræsaöld, útikamraöld og
vatnssalernaöld. Ennfremur torf-
bæaöld, bárujárnsöld og steinöld.
Réttasta skiptingin, og sú hand-
hægasta, er þó sú, að miða við
þær breytingar, sem orðið hafa á
stjórnarháttum bæarins. Og nú er
hálf öld liðin síðan að einhver
merkasta breytingin varð á því
sviði. Þá fekk Reykjavík sérstak-
an borgarstjóra. Með lögum 22.
nóvember 1907 var svo ákveðið,
að bæarfulltrúum skyldi fjölgað
upp í 15, og að þeir skyldu kjósa
borgarstjóra. Hinn 24. janúar 1908
fór svo fram hin sögufræga kosn-
ing, er 15 bæarfulltrúar voru kosn-
ir í fyrsta sinn og kvenþjóðin kom
þar að fjórum fulltrúum. Um vorið
kaus bæarstjórn svo borgarstjóra
og varð fyrir valinu Páll Einars-
Umferð á götunum var þá með öðrum hætti en nú er. Hér sjást ríðandi menn,
í Bankasíræti. Neðst á myndinni sér á steinbrúna yfir lækinn, en taægra meg-
in má glögglega sjá hið opna goturæsi.