Lesbók Morgunblaðsins - 24.06.1962, Blaðsíða 16

Lesbók Morgunblaðsins - 24.06.1962, Blaðsíða 16
 Atriði úr „Nazarin“, einni af nýjustu myndum hins sérstæða kvikmyndasnillings Luís Bunuells. Myndin verður bráðum sýnd hér á landi. BUNUELSNYR AFTUR E FTIR borgarastyrjöldina á Spáni varð mikill fjöldi spænskra lista- og menntamanna landflótta og lögðu margir leið sína til Ameríku. Meðal þeirra var Luis Bunuel. En sá ljómi, er fallið 'hafði á nafn höf. Gull aldarinnar og Lands án brauðs lýsti þó ekki upp braut hans þar í álfu. Um tíma vann hann við kvikmynda- deild Museurn of Modern Art í New York og sá um klippingu og innsetn- ingu ensks tals i spænskar myndir. Hann hélt síðan til Hollywood, en þar gat eða vildi enginn nýta krafta hans nema í snatt. En 1947 fékk hann tilboð frá Mexí'kó um að stjórna gerð kvikmyndar eftir leikriti Garcia Lor ca, Hús Bernhörðu Alba (La Casa de Bernarda Alba), en sú mynd varð aldrei fullgerð. En Bunuel er kominn í samband við mexíkanska framleið endur og hann fœr boð um að gera kippu af gróðakvikmyndum á móti einni sem hann fær að gera eftir eigin höfði. Bunuel sér að þetta er eina ráðið til að gera „come-back“ og hann slakar til. Um þetta leyti er almennt litið svo á, að Bunuel sé búinn að *vera og frá honum sé ekiki framar neinna stórverka að vænta. En 1950 gerir hann Glötuð æska (Los Olvidados) og sýnir heiminum, að þó hann hafi breytt um aðferð, er hann sami uppreisnarseggurinn og áður. Glötuð æska er hlífðarlaus, ó- fegruð og reiðiþrungin lýsing á lífi vandræðaunglinga í fátækrahverfum Mexikóborgar, laus við þá tilfinn- ingasemi sem oft einkennir myndir um sli'k efni og minnir á Land án brauðs. Höfuðboðskap Bunuels — að það er aðeins ein lausn til á vanda- máli þessara unglinga: útrýmið fá- tæktinni — var ætlað að hitta í mark og undan átti að svíða. Svipa hans hvein og hann bar engin smyrsl á sárin sem hún veitti. Glötuð æska, sem var sýnd í Trípólibíói fyrir nokkr um árum, hlaut tvöföld verðlaun í Cannes og er nú talin „klassísk" og ein af beztu myndurn Bunuels. Bunu el var snúinn aftur. E N frami Glataðrar æsku í Evrópu gaf Bunuel ekki frjálsar hend ur í Mexíkó. Næstu tíu árin varð hann að gera melódramatískar gróða myndir og gamanmyndir, en einstaka myndir hans frá þeim tíma eru at- hyglisverðar, þar á meðal Hann (EI 1953), sem fjallar um afbrýði og sál- sýki og hefur verið sagt um, að sé Gullöldin endurgerð í einfaldari og hefðbundnum stíl; Róbinson Krúsó (Las Aventuras de Robinson Crusoe, 1933), íhugul rannsókn á mannlegri einveru, gerð eftir hinni frægu sögu Defoes; Glæpalíf Archibaldo de la Cruz (La Vida Criminal de A. de la C, 1955) segir frá manni, sem er sannfærður frá barnæsku um að hann sé kvennamorðingi, en mis- tekst alltaf og fullnægir óheil'brigði sínu með því að brenna líkama vax- KV1KMYHDIR styttunnar af fórnarlömbum sínum í miðstöðvarkatlinum. Eftir þessa mynd gafst Bunuel tækifæri til að starfa á ný í Frakklandi, þar sem hann byrjaði feril sinn. Meðal franskra mynda hans er Leyndarmál læknisins (Cela s’Appelle l’Aur- ore, 1955), sem var sýnd í Kópavogs bíói og fjallar um mann, sem órétt- læti og kúgun neyðir til manndráps. Einnig gerði hann Ferðalok (La Mort en ce Jardin, 1956), sem hefur verið sýnd í Bæjarbíói. Báðar þessar mynd ir lúta lögmálum venjubundinna sögumynda, en bera þó mörg hin sterku súrrealísku einkenni Bunuels, t.d.maurarnir er þekja og hakka í sig sná'kinn, sem flóttafólkið í Ferðalok ætlar að leggja sér til munns, þegar hungrið sverfur að því, eða þátturinn um gamla manninn, sem hefur lagzt með barnabarni sínu í Leyndarmáli lækninsins. ” AÐ er ávallt merkur kvikmynda viðburður þegar ný Bunuel-mynd er sýnd.Slíkur viðburður skeður brátt í Bæjarbíói, sem mun sýna Nazarin, eina af merkustu myndum Bunuels. Það eru til menn sem segja að Bunu- el sé mesti guðlastari og andíkristnast ur kvikmyndasmiða, en einnig aðrir sem telja hann sýna hina sönnu trú, trúna á mannúðina, húmanismann og gildi mannsins þrátt fyrir farg hræsni og þjóðfélagskredda og mun það nær sanni. Því hann er — líkt og Dreyer — vandlætari, þar sem kjarninn i verkum hans eru vandamál og árekstr ar, sem eiga rætur sínar í trúarlegum og siðfræðilegum jarðvegi. Nazarin er saga um niðurlægingu og trúar- legt Skipbrot ungs prests og endan- legt hrun grundvallar siðfræði hans. Nazarin er fátækur prestur, fullur mannkærleika og mdskunnsemi. Með al nágranna hans eru gleðikona og indíánastúlka, sem býr með holds- veikisjúklingi. Gleðikonan verður annarri konu að bana í slagsmálum og leitar særð á náðir Nazarins. Hann stundar hana og reynir um leið að vekja ást hennar á Guði. En sú ást sem vaknar hjá henni beinist ekki að Guði, heldur honum og hann verður hryggur í huga. Hið sama skeður er indíánastúlkan leitar huggunar hjá honum. En nú hefur lögreglan upp- götvað morðið og hver muni hafa framið það. Einnig Nazarin hefur framið lögbrot með miskunnsemi sinni gagnvart skækjunni og hann verður að flýja þorpið. Báðar kon- urnar fylgja honum eftir og hann reynir að fá þær til að láta sig ein- an, en þær eru honum svo þakklátar að þær vilja ekki yfirgefa hann þegar hann þarfnast sjálfur hjálpar. flótta sínum reynir Nazarin að hjálpa og lina þjáningar með- bræðra sinná, en verður lítt ágengt. í þorpi einu geisar pest og þar sér hann deyjandi konu og reynir að gefa henni síðasta sakramentið. En hún hugsar aðeins um að fá að sjá elskhuga sinn áður en hún deyr og vill ekkert með iðrun og guðsorð hafa. Elskhuginn kemur og Nazar- in reynir að bægja honum frá henni en hann kemst til hennar og hún deyr í örmum hans. Nazarin horfir ruglaður á og hefur beðið enn eitt skipbrot. Trú hans hefur orðið að vikja fyrir mannlegum ástríðum. Lög reglan finnur nú Nazarin og maður- inn sem hefur eingöngu reynt að gera góðverk, skal nú standa skil á gerð- um sínum gagnvart lögunum. Honum er varpað í fangelsi, þar sem hann verður fyrir árás morðingja. Annar afbrotamaður kemur honum til hjálp ar. Og á milli þeirra fer samtal, sem er í rauninni lykilatriði myndarinnar. Nazarin spyr hann, hví hann hafi verið sér svo góður. „Það getur ek'ki verið að ég hafi gert eitthvað gott. Allt sem ég geri, jafnvel án illvilja, leiðir af sér eitthvað illt, alveg eins og allt sem þú gerir, leiðir til góðs. Ég er viss um að ég hef gert þér eitthvað illt.“ „En því hjálpaðir þú mér þá?“ spyr Nazarin. „Ég veit það ekki. Ef til vill fannst mér að við ættum eitthvað sameiginlegt. Menn eins og við erum hættulegir þjóð- félaginu. Það verður að útrýma okk- ur, annars mundum við steypa því á augabragði.“ Þetta er í rauninni boðskapur Bunuels, að hinn fullkom- lega góði maður og hið algjöra ill- menni, séu í rauninni jafn hættulegir þjóðfélaginu, því þeir geti ekki sam lagazt því. Og sannleikurinn er sá, að fanginn hefur gert Nazarin illt. Frá þessu augnabliki tekur hann að ef- ast og sálarró hans að bugast.í loka- þætti myndarinnar er Nazarin flutt- ur til aðalfangelsisins. Á leiðinni verður gjöf góðviljaðrar konu til að veikja trú hans enn meir. Var hún gefin af mannúð, en ekki vegna þess að konan hugði hann saklausan? Voru þau verðmæti, sem hann hafði talið mikilvægust alls, aðeins blekking? Svipur hans gefur í skyn, að fræ- korni efans sé sáð í sál hans og muni fylgja honum það sem eftir er. Gullöldin, Glötuð æska og Nazar- in marka allar tímamót á ferli Bunu- els. Á milli þeirra hefur leiðin verið vörðuð lítilsigldum myndum, sem hann hefur orðið að greiða með tæki- færi til að skapa mestu verk sín. í flestum myndum sínum hefur Bun- uel reynt að opna augu okkar fyrir því, að við lifum ekki í hinni beztu hugsanlegu veröld. Það hefur ekki ennþá tekizt að þagga niður í Bunuel eða kæfa snillingshæfileika hans í ó- merkilegum gróðamyndum. Fyrir slikt megum við vera þakklát. Lít- um t.d. til Danmerkur, þar sem Carl Th. Dreyer, sem hefur skapað eina merkustu kvikmynd, sem fest hefur verið á filmu, Píslarsögu Jóhönnu af Örk, hefur frá því hann gerði Orðið 1954, setið aðgerðalaus og fær ekki að gera draum sinn um kvikmynd um Krist að verulei'ka. Á meðan dönsk kvikmyndagerð hefur verið sér til háðungar og danskar kvik- myndir eru ekki sýndar utan heima- landsins, nema þá á Islandi, situr eini snillingur hennar múlbundinn í heimalandinu og er bráðum allur. En Bunuel sneri aftur. Höfundur kvikmyndaþáttanna í Lesbókinni er Pétur ólafsson, úrsmiður.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.