Lesbók Morgunblaðsins - 06.03.1977, Blaðsíða 16

Ór
hu0skoti
«Woodg
Jtllsn
'LOKSIMS FINN ÉG
KOMU, 6EM ER ALVE6
FULL KOM/N (OFSÆBOMBU
OÉFLUGG'AFAÐA í
þOKKABÓTf) HÚM
EK AP STR/KAf
UNO/R SPAK/MÆLt
í BOK EFTIR
SARTRE

E6
6TENO
þANNtG
A£> ÉG
SKVGG/
Telly Savalas
Framhald af bls. 15
þótt það sé Paui Newman eoa
Englandsdrottning“, sagði ein-
hver. Fólk er svo hænt að hon-
um, að stundum er honum ekki
óhætt. Menn vilja ólmir fá eitt-
hvað til minja um hann, má
vera hvað sem er.
Einkum virðast konur drag-
ast að honum. Er hann þó af
sumum talinn ólfklegasta
kvennagull frá þvl Henry Kiss-
inger kom fram I sviðsljósið.
Altént er hann ekki smáfrfður.
Nefið er hart leikið, eyrun stór
og útstæð og skrokklagið ber
þess greinileg merki, að maður-
inn er kominn yfir fimmtugt.
Það hlýtur að vera - eitthvað
annað, sem heillar kvenfólkið.
Aðspurðar segja margar konur
hann karlmannlegan. Sumar
segja að hann bjóði alltaf af sér
kynþokka hvað, sem hann geri
og hvar, sem hann komi. Hann
sé Ifka valdsmannslegur og
ákveðinn. Sjálfur hefur hann
þetta að segja um málið: „Nú,
mamma sagði mér alltaf, að ég
væri myndarlegasti maður f
heimi. Eins og grfskur guð“.
Þess er ekki getið, hvað kon-
unni hans finnst. En hann er
kvæntur, reyndar þrfkvæntur,
og fjögurra barna faðir. Hann
er hændur að börnum sfnum og
vill ala þau vel upp. „Faðir
verður að gera betur en skrifa
bara ávfsanir handa fjölskyld-
unni. Hann á að vaka yfir
henni, vera henni stoð og stytta
í öllum greinum, ráða börnun-
um heilt, skýra málið fyrir
þeim og reyna yfirleitt að koma
þeim til þroska“.
Manni virðist, að hljóti að
þurfa sterk bein til þess að þola
slfka hylli, sem Telly Savalas
hefur hlotið. „Eg held ekki, að
velgengnin hafi stigið honum
til höfuðs“, segir Burt Lancast-
er“, en frægðin kom honum
mjög á óvart. Hann vissi ekki
sitt rjúkandi ráð.“ Hann hafði
þó vit á þvf að fylgja frægðinni
eftir. Hann fylgdi henni m.a.s.
svo fast eftir, að hann er enn á
sprettinum. Hann skemmtir f
næturklúbbum, syngur inn á
hljómplötur, og fyrir skömmu
samdi hann kvikmyndahandrit
— á nfu dögum alls. Hann
huggst einnig leika aðalhlut-
verkið f þeirri mynd. „Eg hef
atvinnu af þvf að semja ævin-
týri“, segir hann. „Allt Iff mitt
hefur verið eitt samfellt ævin-
týri“.
En honum er ljóst, að ævin-
týri geta orðið vanabundin eins
og allt annað og margar sögur
fara Ifka af þvf, að leikarar
„festust" f sérstökum hlutverk-
um. „Mér finnst ég vera orðinn
breyttur. Og aðrir álfta mig
Kojak. Það finn ég vel, þegar
ég voga mér út á meðal manna.
Þá æpa þeir „Kojak, Kojak".
Þeir halda, að þarna sé Kojak
kominn — maður, sem ekki er
til I rauninni. En mér sjálfum
er stundum næst að halda þetta
lfka. Þær stundir koma, að ég
þekki okkur ekki f sundur. Eg
hef fjarlægzt Telly. Og mér er
mikil eftirsjá að honum, þvf
máttu trúa“.
En Kojak verður að halda
áfram. Og Telly heidur áfram
enn. Það er alvanalegt á einum
degi, að hann leiki nokkur at-
riði f Kojakþætti, æfi svo
næturklúbbaþáttinn sinn eða
sönginn fram eftir og endi dag-
inn f veizlu. Það er von að hann
sé veizluffkinn þvf, að hann er
ævinlega miðdepill veizlu, hvar
sem er. Nú halda menn
kannski, að svona lff sé lýjandi,
og það hélt lfka fréttamaður-
inn, sem spurði Telly þess ný-
lega, hvort hann færi aldrei
nokkurn tfma f frf. Telly varð
steinhissa. „Frf?“ spurði hann,
og leit f kringum sig. „Hvað
sýnist þér maður? Eg er alltaf f
frfi!“
Sýningar
Framhald af bls. 7
er veruleg breyting á ferðinni hjá
Baltasar; formið er lausara f sér
og frjálsara, litirnir Ijósari og
léttari og talsvert meiri litanotk-
un en áður. Myndefnið er vfða að:
Hestar, landslag, uppstillingar,
módelstúdfur og þjóðsagnamótff.
Á sýningu Hrings Jóhannesson-
ar, sem nú fer að vera hver sfðast-
ur að sjá, eru um 50 olfumálverk
frá sfðustu þremur árunum en
þar að auki um 40 teikníngar
ýmiskonar frá 15 ára tfmabili.
Hringur hefur alls haldið 14
einkasýningar, þegar allt er talið,
þar af 11 meiri háttar sýningar.
Auk þess hefur hann tekið þátt f
f jölda samsýninga. Meðfylgjandi
mynd er nokkuð dæmigerð fyrir
það nýjasta f list Hrings; hér er
horft út úr bfl, sólskyggnið er
niðri og brjóstið á farþeganum f
framsætinu speglast f speglinum
sem þar er. Myndin heitir
„Norður með Geira“.
Myndin, sem hér er prentuð
eftir Baltasar, heitir „Sýn“ og
telst á sama hátt dæmigerð fyrir
breytinguna, sem hefur orðið hjá
honum. Alls verður Baltasar með
um 60 myndir f öllum vestursal
Kjarvalsstaða. Það eru allt olfu-
málverk, en graffksýning hefur
Baltasar fyrirhugað f Norræna
Húsinu f haust. Þetta er sjötta
einkasýning Baltasars, en hann
hefur líka tekið þátt f fjölmörg-
um samsýningum, bæði hérlendis
og erlendis.
Meö blindandi leiftri og
œgilegum gný
Framhald af bls. 3
háttar maður I sovézkum vísind-
um; hann er Sovétmönnum
nokkurn veginn það, sem Isaac
Asimov og Sir Fred Hoyle eru
Bretum. Hann var fjölhæfur mað-
ur og lagði stund á tæknifræði,
vopnasmið og skák með fleiru.
Hann var i senn málsvari sovézka
vísindabáknsins og einn harðasti
gagnrýnandi þess. Það var heppi-
legt, að einmitt hann varð til þess
að setja fram hina nýstárlegu
kenningu um geimfarið.
Ungir visindamenn hneigðust
fljótlega að kenningunni. Þeir
bentu á það, að allir sjónarvottar
að Tunguskasprengjunni sáu si-
valan hlut á lofti og hann stafaði
marglitum reyk, nákvæmlega
eins og þeim, sem kemur frá
geimförum, er þau snúa aftur til
jarðar og hitahlifar þeirra eyðast.
Menn tóku sig til og reyndu að
reikna hraða hlutarins á nýjan
leik. Kom þá út tæpra 29 km hraði
á sekúndu; geimför, sem eru að
hægja á ser fara með álíka hraða.
Stærðfræðingar, sem unnu úr frá-
sögnum sjónarvotta af fallátt hins
dularfulla hlutar sáu nú, að þess-
ar frásagnir stóðu alveg heima, ef
gert var ráð fyrir þvi, að geirn-
gripurinn hefði farið stóra beygju
rétt áður en hann sprakk. Þess
konar beygjur fara hvers kyns
loftför áður en þau lenda.
Þessar stærðfræðilegu niður-
stöður voru nú engin fullnaðar-
sönnun. En Kaztantsev, fylgjend-
ur hans og aðrir fróðir menn um
Tunguskaatburðinn urðu stein
hissa á þessum niðurstöðum.
Rannsóknarmenn höfðu einungis
átt að skrá og endurskoða
■waaiv/
sönnunargögn þau, sem Kulik og
aðrir höfðu flutt norðan úr mýr-
unum. Hafði þetta verið talið
heldur litils háttar verkefni. En
niðurstöðurnar urðu ekki litil-
vægar.
Kulik hafði dregið feykilegt
efni með sér norðan úr Tunguska.
Mest af þessu hafði aldrei verið
rannsakað rækilega, þar eð heim-
styrjöldin skall á og svo dó Kulik.
En þegar upp komst geislavirknin
I jarðveginum voru jarðvegssýni
Kuliks skoðuð vandlega. Meðal
annarra bragða var það að renna
jarðveginum gegnum skilvindu,
ef það mætti verða til þess, að
óvanalegar agnir kæmu I ljós.
Það er fljótsagt, að rannsóknar-
menn höfðu nokkuð upp úr krafs-
inu. í jarðvegssýnum fundust
mörg þúsund örsmárra flisa úr
gleri og málmi; sumar höfðu
bráðnað saman I griðarlegum
hita. Flisarnar voru mestan part
úr segulmögnuðu járni, nikkeli og
kfsil. En einnig var vottur af
kobolti, kopar og germanium -og
þau efni eru yfirleitt ekki í loft-
steinum. Kættist Kazantsev mjög
við þennan fund.
„Hafið það hugfast", reit hann,
„að alls kyns tækniáhöld og
rafinagnstæki hljóta að hafa verið
í geimfarinu, einnig kopar vír og
örugglega einhvers konar fjar-
skiptatæki með germanium;"
Það kann sem sé að vera, aó
framandi geimfar hafi sprungið
yfir freðmýrunum i Síberiu um
morguninn 30. júní árið 1908. Það
hefur ekki verið sannað -og það
verður kannski aldrei sannað.
Aðrir möguleikar eru líka
hugsanlegir. En þeir hafa æ týnt
tölunni eftir þvi, sem tækninni
fleygði fram. Svo virtist í fyrstu
eftir sprenginguna i Tunguska, að
einunglast. Nú er bráðum liðin 70
ár. Og það er enn hulinn leyndar-
dómur hvað gerðist.