Lesbók Morgunblaðsins - 17.10.1981, Blaðsíða 8
Allur hópurinn á flötinni
framan viö Chateau Lake
Louise. Maðurinn, sem
stendur lengst til hægri á
myndinni er Dennis Eyolf-
son, hótelstjóri, en hann
lét taka þessa mynd.
Listamaðurinn og prúðmennið Ólafur Vignir Albertsson og dóttir hans, Anna Dís,
sem var yngsti meðlimurinn í feröinni, kæla sig á rjómaís á heitum degi.
Ekkert land snertir eins stóran
þátt í sögu íslendinga og Kanada, ef
frá eru talin þau lönd, sem ísland
stóð í konungssambandi við í alda-
raöir. í engu landi öðru búa jafn
margir menn af íslenzkum ættum, og
er ég heyri Vestur-íslending nefnd-
an, dettur mér í hug sterk tengsl viö
ættjörðina og einlæg ást á íslenzkri
tungu.
Á síðasta fjórðungi 19. aldarinnar
flúöu íslendingar hafís, eldgos og
erlenda harðstjórn og fluttust til
Kanada hundruðum saman í von um
betra hlutskipti. Þar háöu þeir harða
lífsbaráttu og skutu rótum í hinum
nýju heimkynnum. Sakir haröfylgi og
þrautseigju, auk annarra mannkosta
hafa þeir og afkomendur þeirra verið
taldir meðal dugmestu íbúa N-Amer-
íku.
Undanfarin ár hafa Vestur-íslend-
ingar hópast „heim til íslands“, flest-
ir til að leita uppruna síns og sækja
heim ættmenni, og sömuleiðis hefur
það færzt í vöxt, aö íslendingar færu
á fund frænda og vina í Vesturheimi.
Og þannig æxlaöist það, að hópur
snögglaös fólks af skagfirzkum uppruna
ákvað að leggja land undir fót og syngja
fyrir frændur og vini í islendingabyggöum
þar vestra. Og síðan Skagfirzka Söngsveit-
in sneri aftur úr ferð sinni hafa margir spurt
frétta og leikið forvitni á aö vita eitthvaö
um ferðina og um móttökur þær, sem kór-
inn hlaut hjá Vestur-islendingum í Kanada.
Og þó aö fáein orö segi í rauninni lítiö um
þann góöa anda, sem ríkti í feröinni, af
hversu mikilli hlýju var tekið á móti okkur
og af hve mikilli rausn okkur var veitt, ætla
ég aö freista þess aö segja hér dálitla
feröasögu. Auk þess sem sá gamli og góöi
íslenzki siður aö þakka fyrir sig er enn í
fullu gildi.
Ekki skulum viö leggja af staö án þess
aö tilgreina þaö ágæta fólk, sem stóö í
eldlínunni og átti stærstan þátt í því, hversu
vel ferðin tókst. Skal þá fyrstan telja söng-
stjórann okkar glæsilega, frú Snæbjörgu
Snæbjarnardóttur, en kórinn hefur starfaö
undir hennar styrku stjórn samfleytt í 11 ár.
Ólafur Vignir Albertsson var undirleikari
kórsins í feröinni, þjóökunnur listamaöur
og sérstakt prúðmenni. Jón Ásgeirsson,
fyrrum fréttamaöur og ritstjóri Lögbergs-
Heimskringlu féllst á aö taka aö sér farar-
stjórn hópsins, hress og kátur og leysti úr
hvers manns vanda. Þess má geta, aö Jón
skipulagöi feröina og tókst á hendur sér-
staka ferö til Kanada í þeim tilgangi. Halla
Jónasdóttir var einsöngvari með kórnum
ásamt frú Snæbjörgu sjálfri. Aö ógleymdri
stjórn kórsins, en hana skipa Rögnvaldur
Haraldsson, formaður, Margrét Eggerts-
dóttir og Ingólfur Gíslason. Auk þessa voru
makar flestra kórfélaga með í feröinni svo
og nokkrir vinir, alls um 80 manns.
Hinn 3. júní var lagt af staö. Léku menn
á als oddi, þótt margir væru allþreyttir eftir
langan og strangan undirbúning. Æfingar
höföu undir þaö síöasta staöiö þrjú til fjög-
8