Lesbók Morgunblaðsins - 07.01.1984, Blaðsíða 8

Lesbók Morgunblaðsins - 07.01.1984, Blaðsíða 8
Logandi af áhuga með logandi mannverur myndlistarmaður af yngri kynslóðinni er svo stór- huga, að hann er setztur aðí New York, — ætlar að hasla sér völl þar, en er rafvirki til vara og búfræðing- ur til þrautavara eins og það heitir á lögfræðimáli. Þetta getur aðeins átt við einn eins og sakir standa; nefnilega Vigni Jóhannsson frá Akranesi. Vignir hefur vakið óskipta athygli meðal málara og annarra myndlistarmanna hér á landi og þeir vita að hann er líklegur til stórræða. Hitt er svo annað mál, að líklega nær frægð Vignis ekki langt út fyrir þann geira, sem fylgist eitthvað með þróuninni í myndlist. í þeirri þróun hafa orðið nokkur stórmerki uppá síð- kastið og felast í því, að sami hópur og áður hafði afskrifað málverkið sem úrelt þing í pælingum þeim sem tíðkast að kalla konsept og leggur alla áherzlu á að viðra einhverjar hugmyndir, gekk svo að segja á einu bretti til fylgis við gamaldags pensilmálverk á striga eða léreft. Vignir Jóhannsson var ekki þar á meðal. Frá því hann hóf að mála, hafði hann aldrei efazt um mál- verkið sem aðferð til myndrænnar tjáningar; ekki einu sinni á þeim punkti veturinn 1976, þegar hann var í Myndlista- og handíðaskólanum og þar var stofnuð Nýlistadeild. Þá hafði myndazt áhugasamur hópur í skólanum sem knúði á um að stofnuð væri deild utan- um konseptlist, sem hafði um hríð verið iðkuð svo sem utan dagskrár og tilheyrði engri deild sérstaklega. Höggmyndadeildinni var í raun breytt í Nýlistadeild, segir Vignir, þegar hann lítur aftur til þessara ára, þegar hann var.búinn með forskólann og innritaðist í þessa nýju deild. Hann var þá eitthvað tvílráður og ósannfærður en gekk alltaf að hlutunum með dugnaði og eldlegum áhuga svo sumum hefur þótt minna á Erró. Báðir hafa farið til útlanda að námi loknu hér en aldursmunurinn er liðlega 20 ár svo ekki er nú sann- gjarnt að bera árangurinn saman. En hyggjum ögn betur að fortíðinni. Vignir innrit- aðist í Nýlistadeildina strax eftir stofnun hennar, enda töluverður þrýstingur frá sumum félögunum að ganga þá leiðina. En hann var þar bara hálfan vetur og þóttist þá sjá, að þetta ætti ekki við hann. Hann var afbragðs teiknari að upplagi og sóttist eftir því að notfæra sér þá hæfnil Að sleppa hendinni af teikning- unni sem tjáningarmiðli kom ekki til greina, segir hann nú. Svo fór að hann fékk sig færðan í grafíkdeild og með þáverandi tækni byggðist grafíkin á teikningu og Vignir fann að hann fór ekki villur vegar. Hann útskrifaðist úr Myndlista- og handíðaskólanum 1978. Vignir er frá Akranesi; fæddur þar 1952 og verður sumsé 32 ára á þessu ári. Fyrr en varir eru þeir ungu komnir á fertugsaldurinn og ný kynslóð komin í gang og búin að stimpla alla gamla, sem komnir eru yfir þrítugt. Þannig er gangur lífsins og listarinnar. Vignir ólst upp á Skipaskaga og að sjálfsögðu sparkaði hann fótbolta á unglingsárunum, — annað hefði verið fullkomlega óeðlilegt á Skaganum. Jafn- framt varð hann fyrir meiðslum, sem er allt að því óhjákvæmilegt í fótbolta, og varð að skera upp á hon- um hnéð. Á eftir varð hann að hafa hægt um sig og telur að þá hafi myndlistaráhuginn vaknað. Einhverra hluta vegna kom yfir hann löngun til að teikna — líklega vegna þess að hann gat ekki sparkað tuðrunni. Það var mjög óráðinn ungur maður, sem þá innrit- aðist í bændaskólann á Hvanneyri, — ekki svo mjög með það í huga að geta orðið gildur bóndi, ellegar ráðunautur, — heldur hafði áhugi hans þá stundina beinzt að loðdýrarækt sem framtíðarbúgrein á íslandi og sýndir að hér var hugsandi ungur maður. Af Hvanneyrardvölinni er annars fátt eitt að frétta utan þau merku tímamót, þegar búfræðingurinn tilvonandi efndi til málverkasýningar í matsal skólans. Tilefnið var árleg heimsókn ungra og sællegra meyja úr húsmæðraskólanum á Varmalandi. Þessi heimsókn var yfirleitt nefnd Tilhleypingin. Til að kynnast loðdýrarækt betur hélt Vignir utan til Noregs og starfaði á loðdýraræktarbúi. Og það var nóg til þess að augu hans upplukust fyrir því, að þetta var ekki sú rétta hilla í lífinu, sem hann vildi ílendast á. Hann kom heim, var á sjó um tíma og til að gera eitthvað vitrænt, hóf hann nám í rafvirkjun hjá föður sínum á Akranesi. Að námstímanum hálfnuðum var áhuginn ekki meiri en svo, að hann vildi hætta og snúa sér að myndlist. En það varð þó að samkomulagi hjá þeim feðgum, að Vignir lyki sínu námi í rafvirkjun til að hafa réttindin í vasanum — en á móti kom, að faðir hans myndi þá styrkja hann til myndlistarnáms. Vignir telur nú að þetta hafi verið viturleg ráðstöfun og hann sér ekki eftir þeim tíma sem fór í að verða rafvirki. Um Vigni Jóhannsson að myndlist með frai afreka. Hann er nú straumurinn er stríðas Vignir Jóhannsson: Logandi Pegasus, 1983. Eigandi: Keykja 8

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.