Vísir - 21.02.1976, Blaðsíða 14

14
Laugardagur 21. febrúar 1976 vism
Á árunum 1964-1967
reyndu mun fleiri að
hasla sér völl sem tónlist-
armenn heldur en brans-
inn þoldi. Ástæðan var sú
að tónlist sú sem Beatles
og Rolling Stones og
fleiri fluttu var afar ein-
föld og aðgengileg og
margar af frægari
hljómsveitunum voru í
raun og veru rétt að byrja
að spila.
Hér á landi spruttu
hljómsveitirnar upp sem
gorkúlur, og skóla- og
unglingahljómsveitir
hafa varla verið fleiri en
einmitt á þessum árum.
En ekki var markaður
fyrir alla þessa nýju tón-
listarmenn, og sumir
heltust úr lestinni og
hættu, en aðrir hvíldu sig
um stund. Nokkrir héldu
velli, eins og t.d. Hljóm-
ar.
Ein af þessum ung-
lingahljómsveitum var
stofnuð 1966 og hét Bít-
niks. Einn af meðlimum
þessarar hljómsveitar
sem var þá sextán ára, er
nú að gefa út sína fyrstu
breiðskífu undir eigin
nafni, en það er Einar
Vilberg.
HA: Hverjir voru i Bitniks?
EV: Einn hét Hörður Arna-
son, hann lék á gitar. Hann sem-
ur þó nokkuð af lögum ennþá, en
hefur bara legið á þeim heima
hjá sér, utan einu sinni er hann
kom fram i ,,amatör”þætti i
sjónvarpinu sem Árni Blandon
stjórnaði. Hinir hafa dottið al-
veg út úr bransanum en þeir
hétu Sveinbjörn (bassag.), Arni
(trommur), og Ingi (gitar).
betta var nokkurs konar skóla-
hljómsveit i Langholtsskóla
utan það að ég var utanaðkom-
andi.
HA: Hvað tók svo við?
EV: Hljómsveit sem hét Rain
(eða Rein?). Ég tók Sveinbjörn
með mér yfir i Rain. Við lékum i
Breiðfirðingabúð o.s.frv. Þetta
hefur verið 1968.
Svo kom Eilífð með Herberti
G u ð m u n d s s y n i, Hlyni
Höskuldssyni (hljómborð),
Finnboga Kristinssyni
(bassag.) og Steinari Viktors-
syni (trommur). Þetta var
þokkalegasta hljómsveit. Við
lékum i Las Vegas (skemmti-
staðnum, ekki borginni) að
mestu og fengum að æfa þar á
daginn.
HA: Svo kom Sarah hljóm-
plötuútgáfan og allt sem þvi
fylgdi?
EV: Já. Égbjó á þessum tima
(1970 ca.) i kommúnu sem hét
Sarah og þar kynntist ég Jörgen
— Enginn vildi trúa þvi, að við
værum á leið til Japans.
„Fjölskyldumenn
eru eitur í
þessum bransa"
— segir Einar Vilberg í viðtali við Vísi
Inga Hansen, en hann var sem
heimilisvinur hjá okkur. Nú,
hann hélt að ég væri hæfileika-
maður og við gerðum samning.
Svo lét ég hann hafa tvö lög fyrir
Janis Carol, „Draumurinn” og
„íhugun” sem voru reyndar
hálfgerð barnaverk. „Vitskert
veröld”, eitt fyrsta lagið sem ég
samdi kom út með Pétri
Kristjáns sama ár. Á bakhlið
var lagið „Blómið sem dó” sem
átti að vera dulbúin þjóðfélags-
ádeila! Þessar plötur komu út á
merkinu Sarah, en Jörgen Ingi
átti það.
HA: Jörgen Ingi hélt svo
hljómleika i Laugardalshöllinni
með Man, Badfinger og Writing
On The Wall, en þú opnaðir þá
hljómleika var það ekki?
EV: Jú, það var ein versta
upplifun sem ég hef lent i.
HA: Svo komstu fram i
sjónvarpinu...
EV: Við gerðum einn
sjónvarpsþátt. Asgeir Óskars-
son var á trommunum, Tómas
Tómasson á bassanum, bor-
steinn Hauksson á orgelinu og
ég á gitar. Við lékum islenskt
popp. Lögin hétu m.a. „Hátiðar-
brenna djöfulsins” og „Þyrni-
garður Satans”. A þessum ár-
um eftir blómatimabilið 1969,
var uppi andsvorun gegn þvi.
Um daginn reyndi ég að fá
„kópiu” af upptökunni uppi i
sjónvarpi til að eiga, en þá kom
á daginn að búið var að taka yfir
þáttinn. Þetta var allt tekið upp
á myndsegulband, og svo er
bara tekið yfir það rétt á eftir.
Það er engu svona efni safnað.
Svo kom ég lika fram einn,
með eitt lag i einhverjum þætti.
HA: Hvenær lágu leiðir ykkar
Jónasar R. Jónssonar saman?
EV: Það hefur verið 1971.
Okkur var boðinn plötu-
samningur hjá Fálkanum sem
við þáðum. Við tókum svo upp
plötu hjá Pétri Steingrimssyni i
tveggja rása stúdióinu hans, en
við björguðum „sándinu” þvi
við fengum sjónvarpsþátt i
— Ég hef verið I þremur hljóm-
sveitum: Bitniks, Rain og
Eilífð.
Noregi og i leiðinni bættumst við
inn á skárum („cuttuðum”) og
blönduðum („mixuðum”) i átta
rása stúdió þar, en eins og kom
fram á plötu Magnúsar og Jó-
hanns frá sama tima, vantaði
alla „filtera” i borðið hjá Pétri
og út kom þetta hvimleiða
sssssssss-hljóð.
A þessari plötu lék ég á kassa-
gitar, rafmagnsgitar og „bott-
leneck”gitar og söng, Jónas lék
á flautu og gamla franska nikku
" V ' 1 "
Halldór Ándrésson
skrifar:
og söng, aðrir á plötunni voru
Sigurður Arnason og Tómas
Tómasson á bassagiturum og
Timmi Donald lék á trommur.
(Donald hefur leikið m.a. með
Blue, Sandy Denny, White
Trash, Cody og öðrum stórum
nöfnum). Jónas þekkti Timmi
og fékk Fálkann til þess að
leigja hann i upptökurnar.
Eftir þetta förum við á
samning hjá Icelandic Music
Enterprises, fyrirtæki sem
hafði orðið til upp úr Sarah er
Ingibergur Þorkelsson keypti
hluta i þvi. Við sendum svo lög i
tónlistarkeppni i Japan.
I þessa keppni mátti ekki
senda efni sem áður var út gefið
á plötu, svo að ég dreif mig upp i
útvarp og tók upp nokkur lög
sem við sendum. 1 þessa keppni
— Platan „Jónas og Einar” var
tekin upp á tveggja rása græj-
urnar hans Péturs Steingrims-
sonar. — Ljósm.: Ólafur Helgi
Kjartansson.
bárust svona 1500 umsóknir,
meðal annars frá Neil Sedaka
(náði ekki inn). 45 komust inn,
og við vorum bara svona heppn-
ir að komast inn.
Við lögðum svo af stað til
Japans. Fyrst fórum við til
Kaupmannahafnar i von um að
fá vegabréf, þar sem við feng-
um ekki hér heima. Við (þ.e.a.s.
Einar, Jónas og Jörgen Ingi
„personal manager”) fengum
heldur ekki vegabréf i Kaup-
mannahöfn. Enginn trúði þvi að
við, islenskir hippar, værum á
leið til Japans i popptónlistar-
keppni, boðið i þokkabót, það
trúði þvi enginn. Svo við fórum
bara til Japans og vorum i sótt-
kvi á einhverju hóteli úti á flug-
vellinum i heilan sólarhring, en
þá fékk ég æðislega tannpinu
með hita og hvaðeina. Út frá þvi
fengum við undanþágu i eina
viku, til þess að fara til
tannlæknis og svo framvegis,
þannig að við gátum tekið þátt i
keppninni. Tannpinan barjaði
sem sagt ferðinni!
HA: Hvernig var svo ferðin:
EV: Japanir eru svona fimm
árum á eftir timanum.
Keppendur mættu allir, utan
við, i nokkurs konar „smoking”
o.s.frv. og með „sjónvarps-
farða” til að vera fallegir! Og
svo voru flest lögin i þessum
Eurovisonstil. Nú, salurinn
rúmaði 10.000 manns og sviðið
var svona þrisvar sinnum
stærra en Háskólabiósviðið,
þannig að það var eins og maður
hyrfi. Svo var lika dálitil tauga-
spenna i þvi að horfa framan i 10
þúsund skáeyga Japana! Við
lékum með stórri hljómsveit
þarna þó við hefðum ekki æft
nema tvisvar með hljómsveit-
inni, en Sigður Rúnar Jónsson
hafði skrifað nótur fyrir hljóm-
sveitina, sem voru sendar með
umsókninni eins og reglur skip-
uðu, þannig að þetta gekk ágæt-
lega.
HA: Svo var gefin út tveggja
laga plata..
EV: Já, með laginu sem við
fluttum i keppninni „When I
Look At All Those Things” ró-
legt „týpiskt” strengjalag, og á
bakhliðinni var svo japanskt
lag sem Jónas söng á japönsku
við mikla kátinu eyjaskeggja.
Japanir höfðu rétt til þess að
gefa plötu þessa út i 60 þúsund
eintökum og hefur iiklega verið
gert þvi við fáum enn send
höfundarlaun. Hér heima var
svo ferðin þöguð i hel, þvi sumir
hljóta náð i augum blaðamanna
en aðrir ekki, það byggist upp á
þvi!
1 mörgum tilfellum i þá
' daga voru viðtölin hreinlega
búin til. Siðan þá hefur mér
—.... siðan hefur mér verið I nöp
við blaðamenn.
verið i nöp við blaðamenn, en
þetta er kannski að lagast. Ég
held að blaðamenn ráði allt of
miklu. Td. þá gátu þeir tekið
einn fyrir, eins og Björgvin
Halldórs og gert hann
forheimskan og fóru i alla staði
reglulega illa með hann. Svo
voru sumir blásnir upp sem
ekkert gátu og mörgum af þeim
gengur vel i dag. Nei, ég nefni
engin nöfn! Svo ef einhver nær
toppnum hérna þá hangir hann
þar. Til dæmis Hljómarnir sem
voru hörðustu hugsjónarmenn-
irnir i þá daga eru löngu búnir
að kasta hugsjóninni og komnir
inn á sömu linu og Svavar
Gests.
HA: Hvernig gekk „Jónas og
Einar” platan.hún hefur verið á
útsölu i Fálkanum undanfarin
ár I stórum upplögum (ásamt
einni bestu Trúbrotsplötunni:
Undir áhrifum)?
EV: Hún seldist ágætlega
miðað við timann. Tæplega 2
þúsund eintök seldust fljótlega
(talið með kassettum), en Ólaf-
ur Haralds hjá Fálkanum hefur
bara verið svona bjartsýnn og
pantað meira, enda salan mjög
góð miðað við þá auglýsingu
sem hún fékk. Aðeins ein
heilsiðuauglýsing i Mogganum
og búið spil. Svo kom bara ein
jákvæð kritik á plötuna en það
var frá ómari Valdimars, en
hann var þá hjá Timanum.
HA: Út af hverju leystist
samstarf ykkar Jónasar upp?
EV: Er við komum heim frá
Japan tókum við upp tvö lög i
barnatima sjónvarpsins. Jónas
var reyndar að byrja að vinna i
sjónvarpinu, og það var gifur
lega mikið að gera hjá honum
Auk þess var hann fjölskyldu-
maður og fjölskyldumenn eru
eitur i músikbransanum, þeir
hafa aldrei neinn tima aflögu.
Ef þú ætlar að gera eitthvað i
þessum bransa þá verðurðu að
eiga þig sjálfur.
HA: Svo heyrðist ekki neitt
frá þér fyrr en nú? ekki satt?
EV: Ég fékk arf á þessum
tima, tæpa milljón. og koxaði
áhyggjulaust i tæp tvö ár og var
svona að pæla i eigin tónsmiðum
og sjálfum mér.
HA: Hvenær byrjuðu svo upp-
tökur á „Starlight”?
EV: Upptökurnar byrjuðu i
nóvember siðastliðnum og lauk
i janúar. A plötunni koma fram:
Þórður Arnason, sem fær nú i
fyrsta sinn að sýna hvað i hon-
um býr (svo sannarlega!),
Þórður leikur á gitar, Asgeir
Óskarsson leikur á trommur,
Pálmi Gunnarsson leikur á
bassagitar, Lárus Grimsson
leikur á hljómborð, Jakob
Magnússon lika og Magnús
Kjartansson Gunnar Þórðarson
leikur á gitar og Helgi Guð-
mundsson á munnhörpu og Spil-
verk þióðanna, Hannes Jón
Hannesson og Pálmi Gunnars
radda. Stjórnandi upptöku var
Baldur Már Arngrimsson. Nú
og lögin heita svo: Starcollector,
I Love You For A Reason, Take
Me Home, Nowhere, Facing
The World, I Wanna Know,
Maybe It’s Ýour Fate, No Blues
Just Fighting, og titillagið Star-
light.
HA: En ætlarðu ekki að láta
sjá þig á sviði líka?
EV: Það er allt i deiglunni
ennþá. Ef svo verður, verður
það heil hljómsveit ekki úthald-
ir, þvi það er tæplega hægt að
koma þvi við.
— „Starlight” og vonarglæt-
an....(á gulu ljósi).