Vísir - 07.11.1976, Blaðsíða 14

14
Sunnudagur 7. nóvember 1976
Ingólfur: Æ, hvað þessi blaöaviötöl eru lýjandi.
Söngsveitin Þokkabót hefur nú starfaö I rúm fjögur ár. Þokkabót
var stofnuö áriö 1972af fjórum ungum austfiröingum, þeim Halldóri
Gunnarssyni, Ingólfi Steinssyni, Gylfa Gunnarssyni og Magnúsi
Einarssyni. Þokkabótkom reyndar litiö fram undir nafni Þokkabót-
ar fyrstu árin, en þeir léku allir I öörum austfirskum hljómsveitum
á sumrin og þá fyrir dansi. Meöal hljómsveita þar sem þokkabót-
armeölimir hafa komiö viö sögu má nefna Einsdæmi, hljómsveit
sem átti álika vinsældum aö fagiia eystra og Völundur gerir nú,
Nasasjón, Bangsimon og Forhúö, sem varö fræg fyrir þaö aö rifist
var út af nafninu I Póstinum f Vikunni.
Þeir fjórmenningar Halldór, Gylfi, Ingólfur og Magnús komu svo
fram á plötu sem var gefin út 1974 „Þokkabót”, en á þeirri plötu var
lagiö „Litlir kassar” sem vinsælt varö.
Ariö 1975 tóku þeir upp aöra plötu sina sem hlaut nafniö „Bæti-
flákar” en á þeirri plötu hófst stefnumörkun Þokkabótar. Þá haföi
hljómsveitinni bæst liösauki I Eggert Þorleifssyni, fimmta aust-
firöingnum.
Eftir þá plötu hætti Gylfi Gunnarsson og Leifur Hauksson, sjötti
austfiröingurinn gekk til liös.
Um áramótin 1975-76 hætti svo Magnús Einarsson og I febrúar
1976 gengur Sigurjón Sighvatsson, sem þá haföi áöur leikiö meö
Brimkió, Ævintýri^og Flowers og Mods ailavega.
Þessi fimm: Halldór Gunnarsson, Ingólfur Steinsson, Leifur
Iiauksson, Eggert Þorsteinsson og Sigurjón Sighvatsson hafa siöan
tekiö upp tvö lög fyrir plötuna „t kreppu” sem út kom I sumar og
plötu sem er nýútkomin „Fráfærur” sem veröur aö teljast hápunkt-
ur þeirra. A þeirri plötu gekk Karl Sighvatsson orgelleikari meö
meiru lika inn f Þokkabótarheildina, en hann hefur nú enn á ný
haldiö til náms slns I Austurrfki. Annars er hann væntanlegur hing-
aö f jólafri og aldrei aö vita nema viö fáum aö sjá Þokkabót á sviöi
um jólin.
1 tilefni útkomu „Fráfæra” brá ritari Tónhornsins sér í viötal viö
þá félaga Halldór, Ingólf, Eggert, Leif og Sigurjón f kjallarafbúö I
Vesturbænum.
— Hvernig byrjaöi þetta allt
saman?
— Viöbyrjuöum aö leika saman
veturinn áöur en viö geröum
fyrstu plötuna. Olafur Þóröarson
er góöu vinur okkar og hann var
um þessar mundir aö stofna
plötuútgáfuna Org, ásamt Rúnari
Júliussyni og Gunnari Þóröar-
syni.
Hann kom eitt sinn aö hlusta á
okkur á æfingu og þótti
prógrammiö og flutningurinn
góöur. Hann spuröi svo hvort viö
værum ekki til i aö gera plötu. Viö
sögöum auövitaö já og æföum
prógrammiö eilítiö betui:.
„.Þokkabót”, fyrsta breiöskif-
an okkar var svo tekin upp i HB
stúdiói Hjartar Blöndal i
kjallaranum fyrir neöan Þórscafé
á tveggja rása upptökutæki og
þetta var mikil og lærdómsrik
reynsla fyrir okkur, sem aldrei
höföum 1 stúdió komiö. Þaö er
lika ágætt aö byrja smátt.
Gunni og Óli stjórnuöu upp-
tökunum og fengu alveg furöu-
lega mikiö út úr þessum frum-
stæöu tækjum. Hjörtur Blöndal
blandaöi plötuna svo sjálfur og
tókst bara ágætlega.
Sjónvarpsþættir og
ruggustólar.
1 kjölfar plötunnar geröuö þiö
sjónvarpsþátt. Af hverju gera
hljómsveitir og listamenn þaö
ekki aö reglu aö kynna sig á þann
hátt lengur.
— Já, viö geröum ruggustóla-
þáttinn. 1 sambandi viö spurning-
una þá biöum viö bara eftir aö
þeir hafi samband viö okkur!
Annars er þetta oröiö svo mikiö
flóö af plötum á markaðnum
hérna aö ef kynna ætti plötur og
popptónlist I sjónvarpinu þá
kæmist McCloud, Colombo og
Iþróttirnar varla fyrir lengur!
En gera hljómsveitir nokkuö i
þvi sjálfar aö komast I sjónvarp-
iö?
— Já, I þau tvö skipti sem viö
komum fram sóttum viö um þaö
sjálfir, og það gekk bara vel, en
þaö var nú lika á þeim tima sem
sjónvarpiö, var á höttunum eftir
sliku efni.
Sjónvarpiö hefur sem sagt ekki
leitaö eftir tónlistarefni?
— Nei, og gerir þaö liklega
aldrei. — Annars er lika mikil
vinna á bak við einn svona þátt.
Viðyröum aö æfa efniö allt á ný,
þvi viö myndum aldrei renna
plötunni I gegn og hreyfa munn-
og hálsvööva eftir þvi sem viö
heyröum! Annars væri aö visu
hægt aö gera annaö. Þaö væri
hægt aö vinna kvikmyndir viö
lögin og gera um helminginn
þannig likt og viö geröum I ruggu-
stólaþættinum.
Litlir kassar og þýska
Hoilywoodlinan.
Nú hefur fremur litiö heyrst I
ykkur I útvarpinu, hvaö skyldi
valda því?
— Þaö sem gerir þaö aö verk-
um aö Þokkabót er ekki frægari
en raun ber vitni um, eru „Litlir
kassar”! Þokkabót hefur ekki
borið barr sitt i Islensku þjóölifi
siöan Litlir kassar lokuöust
(þögnuöu). Þaö hefur æ siðan
veriö viökvæöi fólks: „Þaö vant-
ar alveg „litla kassa”!”
Eigið þiö viö aö „Litlir kassar”
hafi ef til vill bara skemmt fyrir
ykkur?
— Nei — Það er voöa gaman
þegar þessu er tekiö svona vel, en
viðbrögö fólks viö breyttum
stefnum eru afar neikvæð hér á
landi.
Þegar „Litlir kassar” komu út
þá fyllti platan bara visst skarö
sem haföi opnast vegna þess aö
Rió var ekki virkt þaö áriö. En ef
viö svo ætlum aö breyta aö feng-
inni reynslu eölilega andlegum
þroska, þá hristir fólkið bara
hausinn.
En hvaö var svo aðhafst á milli
„Litlu kassanna” og „Bætiflák-
anna”?
— Nú, um veturinn eftir fyrstu
plötuna gerðum viö næsta lltiö.
Viö fórum reyndar til Sviþjóöar
á „festival” ásamt Jasshljóm-
sveit Gunnars Þóröarsonar,
Þriggja á palli og Megasi. Þetta
„festival” hét Alternativ festi-
valen og var haldiö til þess aö
benda á aö þaö væru til þjóölegar
heföir Ihverjulandifyrir sig, sem
virtust liggja I dvala. Þá var, og
er enn, I allri Evrópu, þessi þýzka
Eurovision-stefna, nokkurs konar
Holly woodskrum!
„Bætiflákar”
Þiö skiptuö svo um meira en stil
meö „Bætiflákum”...
— Já, við fylgdum vini okkar
ólafi Þóröarsyni yfir til sam-
vinnu viö Steinar Berg.
Viö vorum þá búnir aö öölast
sjálfstraust og þoröum aö koma
meö okkar eigin tónlist, en
reyndar flutu meö afgangar sem
við áttum á lager og „dufl og
dans” sem var ætlaö i óskalaga-
þættina!
Og i tilefni kvennaársins sung-
um viö um „Eldrautt gimald
Geimhildar” en blönduöum söng-
inn þó svo aftarlega að fólk verö-
ur aö rýna átextablaöiö til þess aö
fá út allan textann!
Mannaskipti og
hljómleikar
Þiö komuö fram i Háskólabiói
þarna rétt fyrir jólin I fyrra...
— Já, I sambandi viö mistökin i
Háskólabiói þá kom þar margt til.
Til dæmis er nóttin ekki heppileg
fyrir jafn-rólega tónlist og okkar,
salurinn og sviöiö i Háskólabiói
var allt of stórt fyrir okkur. Viö
vorum lika illa æföir og svo
hvorkiheyröum viö né sáum hver
annan.Viö vorum Vanir aö æfa i
litlum herbergjum meö pianó,
kontrabassa og kassagitara.
Það höföu Iíka veriö geröar
liösbreytingar þá....
— Eggert kom inn I myndina á
„Bætiflákum” og Leifur kom svo
fyrir konsertinn I Háskólabiói.
Magnús hætti eftir konsertinn
og fór I rokkið, fyrst meö Dögg-
inni og svo með Óla Gauk. Annars
er Maggi núna kennari I Tón-
listarskóla Seyðfiröinga, en Gylfi
Gunnarsson er þar skólastjóri.
Jonni kom svo inn I Þokkabót á
Ingólfur: Eina mynd fyrir
konurnar i Vesturbænum.
Leifur: Þetta var góöur stafur.
Sigurjón: Já, ég er einmitt laus á
miövikudaginn.
Halldór, Leifur og Ingólfur: Nú til dags á maður bara að borga sig
fjárhagslega, þá er allt afsakanlegt.
Kreppuplötunni. Þá sögöum viö
svona viö Jonna: „Jonni minn,
viltu ekki kitla bassa svona i
tveim lögum” — og þá sagöi
Jonni: „Jú, ég er einmitt laus á
miövikudaginn”.
Viö tokum Kreppulögin okkar
tvö svo upp á 70 timum! Vinnslan
var samt alls ekki nógu góö!
Viö kynntum svo kreppulögin I
einum af Kjallaraþáttum sjón-
varpsins, en þar fluttum viö lika
lagiö „Utan hringsins” sem er á
„Fráfærum”. A þessum tima