Morgunblaðið - 11.12.2001, Blaðsíða 48
MINNINGAR
48 ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Einar Þórarins-son Söring
fæddist á Seyðis-
firði 20. október
1913. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 25. nóvem-
ber síðastliðinn.
Hann var elstur
þriggja sona Val-
gerðar Einarsdóttur
húsmóður, f. 30.3.
1893 á Álftanesi, d.
7.10. 1977, og Þórar-
ins Óla Söring sjó-
manns, f. 6.9. 1889 í
Mjóafirði, d. 7.2.
1974. Bræður Einars eru Karl, f.
20.2. 1917, d. 18.6. 1986, og Jón, f.
13.5. 1929. Eiginkona Jóns er Lilja
Gunnarsdóttir, f. 11.1. 1935. Þau
eiga fimm börn, 13 barnabörn og
fimm barnabarnabörn.
Fyrri kona Einars var Guðný
Jónsdóttir, f. 19.10. 1914. Hún lést
af slysförum hinn 8.12. 1964. For-
eldrar hennar voru Sesselja Sig-
urborg Guðjónsdóttir og Jón
Bergmann Guðmundsson. Þau
bjuggu á Sjávarborg á Seyðisfirði.
Börn Einars og Guðnýar eru: a)
Íshildur Þrá, f. 11.12. 1936, maki
Sigurður Þorgilsson, f. 19.2. 1936,
d. 29.4. 1982. b) Valmundur Óli, f.
20.8. 1938. c) Einar Trúmann, f.
9.8. 1940, maki Sigríður Knudsen,
f. 23.5. 1949. d) Þröstur Berg-
mann, f. 27.3. 1942, maki Ingveld-
ur Bjarnadóttir, f. 5.5. 1945. e)
Níels, f. 28.8. 1945, maki Rakel
Guðmundsdóttir, f. 26.10. 1949. f)
Agatha, f. 11.12.
1947, maki Robert
M. Reader
Seinni kona Ein-
ars er Svanhvít Guð-
mundsdóttir, f. 14.9.
1946. Foreldrar
hennar eru Gunn-
hildur Jónsdóttir og
Guðmundur Péturs-
son frá Ásgarði í
Miðneshreppi. Börn
Einars og Svanhvít-
ar eru: a) Gunnar, f.
1.10. 1964, sambýlis-
kona hans er Ragn-
heiður Ása Ingiþórs-
dóttir, f. 30.7. 1966. b) Lísbet, f.
2.5. 1968. Barnabörn og langafa-
börn Einars eru 70.
Einar ólst upp á Seyðisfirði og
hóf sjósókn með föður sínum á
unga aldri. Um tvítugsaldur
keypti hann sér vörubíl og vann
við ýmsa flutninga. Um 1939 flutti
hann til Keflavíkur með fjölskyldu
sína en hann hafði þá verið þar á
vertíð. Einar vann fyrst sem bíl-
stjóri hjá Stefáni Bergmann en
var einn af stofnendum Aðalstöðv-
arinnar og ók leigubíl frá stofnun
hennar til ársins 1974 er hann hóf
störf fyrst sem verkstjóri en síðan
yfirverkstjóri á pípulagninga-
deild Varnarliðsins. Hann tók
fljótlega sveinspróf í pípulögnum.
Einar vann á Keflavíkurflugvelli
þar til hann lét af störfum árið
1997, þá 84 ára.
Útför Einars fór fram í kyrrþey
frá Njarðvíkurkirkju 4. desember.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’í friðarskaut.
(V. Briem.)
Elsku pabbi minn, með kveðju-
orðum þínum og mömmu kveð ég
þig.
Guð verði með þér.
Níels og fjölskylda.
Afi minn Einar Söring og amma
mín Guðný Söring byrjuðu sinn
búskap á Seyðisfirði en fluttu til
Keflavíkur stuttu eftir að fyrsta
barn þeirra, móðir mín Íshildur
Þrá, fæddist. Amma dó í bílslysi 8.
desember 1964 langt fyrir aldur
fram aðeins 50 ára gömul.
1965 kynnist afi seinni konu
sinni Svanhvíti Guðmundsdóttur
og má með sanni segja að þá hafi
lánið leikið við hann á ný. Afi og
Svana voru alveg einstaklega sam-
heldin og skemmtileg hjón.
Afi var mjög duglegur maður
sem féll aldrei verk úr hendi, það
var alltaf nóg að gera. Við höfðum
áhyggjur af honum þegar hann
hætti að vinna sökum aldurs, en
það voru óþarfar áhyggjur, við
hefðum átt að vita það. Ég held að
hann hafi ekki vitað hvað var að
láta sér leiðast, sjálfsagt fundist
það vera hin mesta tímaeyðsla.
Afi kom oft í heimsókn til okkar
austur á Hellu en mátti aldrei vera
að því að stoppa, hann var jú búinn
að sjá að allt gekk vel svo það var
best að drífa sig af stað aftur,
verkin biðu. Reyndar er þetta ríkt
í mörgum afkomendum afa, að
tefja ekki tímann.
Þegar hann fór að eldast og við
krakkarnir orðnir fullorðnir fór
þetta að breytast, afi fór að gefa
sér meiri tíma og hafði gaman af
að spjalla við börnin okkar.
Eldri dóttir mín sagði með grát-
stafinn í kverkunum þegar hún
frétti að afi væri dáinn: „Nú eigum
við engann afa.“ Krökkunum mín-
um fannst afi vera mest spennandi
afi í öllum heiminum. Hans verður
sárt saknað á mínu heimili.
Elsku Svana, Lísa, Gunni og
fjölskyldur, við sendum ykkur okk-
ar innilegastu samúðarkveðjur á
þessum erfiða tíma. Megi guð vera
með ykkur.
Guðný, Þórir, Þráinn,
Sesselía og Birta Sólveig.
Einar Söring mágur okkar er
látinn. Einari kynntumst við fyrir
fyrir 36 árum, þegar hann fór að
vera með Svönu systur okkar. Þau
kynntust þegar hún hóf störf við
afgreiðslu á Aðalstöðinni í Kefla-
vík, en þar starfaði Einar sem
leigubifreiðarstjóri.
Upp úr því hófust góð kynni,
enda góður maður á ferð. Einar
var mjög duglegur og handlaginn
maður, eins og heimili þeirra ber
vott um og garðurinn sem umlykur
húsið er unaðsreitur sem ber ást
þeirra og samvinnu glöggt vitni.
Þar á Einar ómælda vinnu og án
hans hefði hún systir okkar ekki
komist yfir verkin sem gera þurfti
í svo stórum og fallegum garði.
Tvisvar hafa þau hjónin fengið
verðlaun fyrir fegursta garðinn í
sínu bæjarfélagi. Einar lifði fyrir
það að gera allt sem í hans valdi
stóð fyrir konuna sína, það var
henni líka mikils virði.
Pabbi okkar á eftir að sakna
Einars mikið, enda voru þeir góðir
vinir og félagar. Þeir unnu mikið
saman og ýmislegt brölluðu þeir.
Til dæmis þegar þeir stunduðu
grásleppuveiðarnar saman á
Langanesinu, en þar áttu þeir
saman ógleymanlegar stundir. Oft
var spjallað um Langanesævintýr-
in þegar þeir hittust.
Einar var góður vinur vina sinna
og alltaf var notalegt að koma á
heimili þeirra og finna hans þétta
handtak. Hans verður sárt saknað.
Lát mig starfa, lát mig vaka,
lifa meðan dagur er.
Létt sem fuglinn lát mig kvaka,
lofsöng, Drottinn, flytja þér
meðan ævin endist mér.
Lát mig iðja, lát mig biðja,
lífsins faðir, Drottinn hár.
Lát mig þreyttan þjáðan styðja,
þerra tár og græða sár,
gleðja og fórna öll mín ár.
(Þýð. Margrét Jónsdóttir.)
Svana, elsku systir, guð styrki
þig og fjölskylduna í sorginni.
Sæunn, Kolbrún, Jóna,
Ingigerður og Dagbjört.
Vorið er komið og veröldin snýst
og við erum úti að ganga.
Geisli frá sól gegnum skýhnoðra brýst
og grösin og blómin þau anga.
Lífið er fagurt og ljósið er gott
og landslagið skiptir nú litum.
Ævina saman við örkum á brott
… eitthvað sem við ekki vitum.
Hvað sem að gerist og hvernig sem fer
og hvar sem að við munum lenda,
held ég sem fastast í höndina á þér
því hún mun mig leiða og vernda.
(Jónas Friðgeir.)
Þín
Lísa.
Einar var svo góður afi, þótti
vænt um mig og elskaði. Hann gaf
mér væntumþykju og ást, og því
mun ég aldrei gleyma.
Þegar hann var í fullu fjöri gerð-
um við margt saman, smíðuðum
hluti og fleira og höfðum gaman af.
Afi, ég mun sakna þín.
Þinn
Daði.
EINAR
SÖRING
Elsku besti pabbi
minn.
Það er sárt og erfitt
að setja niður þessar
línur til þín. Þú hefur
verið tekinn frá okkur
svo skyndilega og án fyrirvara. Þú
varst nú samt búinn að vera veik-
ur, en það benti flest til þess að
það væri yfirstaðið og að þú ættir
eftir að vera með okkur í miklu
lengri tíma.
Mikið var ég glaður og ánægður
að sjá hvað þú varst sterkur eftir
aðgerðina núna í mars. Og alltaf
reyndir þú að leyna mann því hvað
þetta tók á, en þú varst farinn að
vinna smá og þótti mér það kær-
komið því að þá hittumst við oftar
á hverjum degi. Það var alveg
ómetanlegt að geta gengið að þér
vísum á efri hæðinni. Hvort sem
það var bara til að spjalla við þig
um heima og geima, sem við gerð-
um mikið af, eða að leita til þín
varðandi vinnuna. Alveg sama
hvert vandamálið var, alltaf varst
þú með lausnina á reiðum höndum.
Var ég líka stoltur af því að taka
við þeirri stöðu sem þú gegndir
einu sinni hjá fyrirtækinu. En
núna verður enginn pabbi á efri
hæðinni til að leita ráða hjá, eða að
rabba við um daginn og veginn og
þykir mér það alveg óhemju sárt
og ruglingslegt, því að við höfum
starfað hjá sama fyrirtækinu í ein
ellefu ár. Maður verður svo reiður
þegar ástvinur manns er hrifsaður
svona frá manni, og er skilinn eftir
bara með spurningar, engin svör.
Mikill er missirinn og söknuður-
inn sár, ekki bara fyrir mig og fjöl-
skyldu þína, heldur líka alla þá
sem höfðu haft þann heiður, í
gegnum áratugina, að hafa kynnst
þér. Öllum varst þú svo hjálplegur
og yndislegur, og taldir það aldrei
eftir þér að rétta fólki hjálpar-
hönd. Eru ófá handverkin þín eftir
ÁRNI BERGUR
SIGURBERGSSON
✝ Árni Bergur Sig-urbergsson
fæddist á Selfossi 4.
mars 1948. Hann lést
á Landspítalanum
30. nóvember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Digra-
neskirkju 7. desem-
ber.
þig út um allt. Alltaf
hugsaðir þú vel um
okkur bræðurna og
mömmu og skapaðir
þú með henni okkur
öllum kærleiksrík og
falleg heimili. Ég mun
reyna eins og ég get
að verða jafn góður
maður og þú varst, því
að allt sem ég hef og
er, það hef ég frá þér
og mömmu.
Ættrækinn varst
þú, pabbi minn, og
kenndir okkur sem
best þú gast að þekkja
skyldmenni okkar, og hvaðan þau
væru. Hvort sem það var þín ætt
eða hennar mömmu. Í dag er ég
sérlega stoltur af því að bera nafn-
ið hans afa, pabba þíns.
Margar og góðar minningar á ég
um þig, pabbi minn, og hef ég leit-
að óspart til þeirra þegar þyrmt
hefur yfir mig núna þessa síðustu
daga. Þær minningar koma alltaf
til með að lifa með mér. Ég mun
sakna þín, pabbi minn, mikið, mik-
ið, og finnst mér orð fátæklegur
tjáningarmáti til að reyna að lýsa
því hversu heitt ég elska þig.
Amma og afi koma til með að
taka á móti þér opnum örmum, og
undrast hví yngsta barnið þeirra
hitti þau fyrst. En þannig er þetta
nú bara, hvort sem maður er sátt-
ur við það eða ekki og getum við
rökrætt það betur, ásamt fleiru,
þegar við hittumst öll seinna.
Með þessum orðum vil ég kveðja
besta vin minn, föður, starfsfélaga
og uppalanda, og mun ég, pabbi
minn, passa hana mömmu fyrir þig
eins og ég lofaði.
Ég vil þakka öllum þeim sem
reyndu allt það sem þeir gátu til að
halda honum pabba mínum lengur
hjá okkur, og hugsuðu svo vel um
hann á gjörgæsludeild Landspít-
alans við Hringbraut.
Það sem ég sé
það sem ég finn
það sem ég get
það gæti ég ekki
ef ekki hefðir verið þú.
(Sigurbergur.)
Bros þitt lifir.
Þinn elskandi sonur,
Sigurbergur.
:
/
/ 3
4 .3.
4 #
%,
, F
((4G
$0 ;:+
0 / 0 9&
;%
; & #
$ !
!' %= $3 '$! 12 '
' =! (##
3 '
$$
# &!$(##
!<12 ! $# !$$!
($ $# !$(## " $#1 '+ $# !$(##
# &! $# !$$! !! $# !$(## +
:
/ 3
.3
. 4
4
"
, "0'$1 #@HI
"0'+
=!3 # (##
32 # !($$! 2
7#/
!'12 ' !($(## .##/$
# $!
7 !( !($$!
! (## +
Þá er komið að því.
Hann Nonni frændi
minn, uppáhaldsfrændi
minn, er farinn. Ég
kveð hann hryggur,
hann er alfarinn.
Ég trúi því samt að
allir þeir sem sakna hans sárt hérna
megin, muni njóta góðs af honum þá
er þeir hitta hann aftur, hann hafði
mikil áhrif á mig hérna, hann á ef-
laust eftir að endurtaka það.
Þetta er eina leiðin fyrir mig að
takast á við svona hrópandi órétt-
læti sem manni finnst manneskjan
beitt, að trúa að það sé enginn
dauði, heldur aðeins áframhald á
JÓN
BALDURSSON
✝ Jón Baldurssonfæddist í Reykja-
vík 13. febrúar 1938.
Hann lést á líknar-
deild Landspítalans í
Kópavogi 25. nóvem-
ber síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Dómkirkjunni 29.
nóvember.
öðrum stað. Og það er
líklega alls ekki gott að
deyja, hvorki fyrir að-
standendur né þol-
anda. En það er ekki
heldur gott að fæðast!
Nokkrum dögum áður
en Nonni frændi dó,
fæddist lítið barn ná-
komið honum og annað
á eftir að líta dagsins
ljós í næstkomandi
febrúar. Það verður
fyrsta barnabarn
Nonna frænda.
Ég hlustaði á þig
þegar þú gafst mér ráð
og tók þig alvarlega
þrátt fyrir að þú grínaðist og strídd-
ir oft.
Loki þeir augunum sem ekki vilja
sjá, að það verða allir að bera virð-
ingu fyrir sjálfum sér.
Ég kveð þig í bili, Nonni, og vona
að þú eigir möguleika á að lesa
þessa litlu minningargrein.
Þinn
Baldur Steinn.