Morgunblaðið - 06.12.2002, Blaðsíða 32
LISTIR
32 FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
KRAKKARNIR í hverfinu er yfirskriftListafléttu í Langholtskirkju á morg-un kl. 17.00 en eins og nafnið gefur tilkynna verður dagskráin borin uppi af
listamönnum sem ólust upp í nágrenni Lang-
holtskirkju í Vogahverfi. Kristinn Sigmundsson
og Bubbi Morthens syngja, Kristinn syngur ýmis
vel þekkt lög og með félaga sínum Jónasi Ingi-
mundarsyni. Bubbi verður hins vegar með gít-
arinn sinn og syngur meðal annars lög af nýrri
plötu sinni. Rithöfundarnir Steinunn Sigurð-
ardóttir og Einar Már Guðmundsson eru líka
Vogakrakkar og lesa upp úr verkum sínum.
„Ég þekkti Kristin nú ekkert, þannig lagað,“
segir Bubbi inntur eftir kynnum sínum af Kristni
Sigmundssyni í Vogahverfinu, „en ég vissi af
honum. Hann var poppari, eða var alla vega með
tilraunir til popps. Ég kynntist honum ekkert
fyrr en seinna á árbakkanum, því við erum báðir
haldnir illkynjaðri veiðidellu. Ég man vel eftir
honum í gamla daga. Hann var í Hamrahlíðinni
og gott ef hann var bara ekki í hljómsveit með
Agli [Ólafssyni]. Kristinn er þannig týpa að hann
fer ekkert framhjá manni. En Einsa og Ingi-
björgu er ég búinn að þekkja alveg frá því við
vorum unglingar.“
En kann Bubbi skýringu á því að svo margir
listamenn hafi sprottið úr melum og móum þessa
fyrsta úthverfis baby boom-kynslóðarinnar. „Ég
veit það ekki. Ég bjóst nú við því að Breiðholtið
myndi skila af sér svona öflugri bylgju og það
gerði það að einhverju leyti, og það er ekki ólík-
legt að Grafarvogurinn geri það líka. En það var
bara svo mikið af krökkum í Vogahverfinu.
Kannski hefur það líka haft áhrif að þá var sjón-
varpið í fríi á fimmtudögum og fór í frí á sumrin.
Það er ekki verri skýring en hver önnur.“ Bubbi
er nýkominn úr söngferð um landið, þar sem
hann hefur sungið á 47 tónleikum. „Það var hús-
fyllir alls staðar nema á tveimur stöðum, þannig
að ég kvarta ekki.“ Bubbi heldur svo sína árlegu
Þorláksmessutónleika á Hótel Borg og segist
ætla að vera þægur.
En það er ekki allt búið með tónlist og bók-
menntum á Listafléttunni í Langholtskirkju.
Tolli bróðir Bubba sýnir nokkur málverk sín, og
Ingibjörg, sem Bubbi minntist á, kynnir dag-
skrárinnar, er auðvitað Ingibjörg Sólrún Gísla-
dóttir borgarstjóri. Eins og á fyrri Listafléttum
eru matarlistinni einnig gerð skil og verður sá
þáttur á þjóðlegum íslenskum nótum að þessu
sinni enda við hæfi á aðventunni. Aðgangseyrir
er 1.500 krónur en 1.000 fyrir eldri borgara og
skólafólk.
Bubbi Morthens og Kristinn Sigmundsson á Listafléttu í Langholtskirkju
„Það var bara svo mikið af
krökkum í Vogahverfinu“
Morgunblaðið/Golli
Bubbi Morthens
JÓLAÓRATÓRÍA Bachs er mikið
verk og stórbrotið. Ásamt Messíasi
Händels er það án efa þekktasta og
vinsælasta verk allra tíma fyrir kór,
einsöngvara og hljómsveit sem teng-
ist jólum. En ólíkt verki meistarans
frá Halle, sem nær frá fæðingu til
krossfestingar, fjallar Jólaóratórían
aðeins um fyrstu vikuna í lífi Jesú og
það sem má leggja út af henni, eins
og húslíbrettisti Bachs í Leipzig, Pic-
ander – líklegasti höfundur nýsömd-
ustu textahlutanna – var svo laginn
við að hætti lútherskra rithöfunda á
blómaskeiði píetismans. Verkið er
svokölluð kantötuóratóría; skiptist í
sex parta sem hver getur staðið
sjálfstæð, en myndar samt eins kon-
ar „framhaldssögu“ í heild, eins og
fram kom af fróðlegu spjalli Hall-
dórs Haukssonar í tónleikaskrá. Í
gærkvöld var fluttur fyrri helmingur
verksins, kantötu 1–3, en í kvöld
verða seinni kantöturnar (4.–6.)
teknar fyrir.
Óratórían hefst á glæsilegum kór-
söng, „Jauchzet, frohlocket“, þar
sem íslenzkun Þorsteins Valdimars-
sonar vísar í veraldlegan upphafs-
texta kórsins, „Dunið, þér bumbur!
Þér básúnur, hljómið“ enda var kór-
þátturinn, líkt og margir aðrir kórar
og aríur óratóríunnar, endurnýtt
efni úr eldri kantötum Bachs, m.a.s.
veraldlegum – þessi t.a.m. til dýrðar
kjörfurstynjunni af Saxlandi. Strax
við þetta upphafsstykki tók sig upp
gömul ónotakennd sem manni geng-
ur erfiðlega að venjast. Ekki vegna
flutnings, öðru nær, heldur hins af-
leita og alræmda ofhljómburðar
kirkjunnar, sem – m.a.s. ekki
skemmra frá en á 4. bekk frá kór-
hvelfingu þar sem flytjendum var
komið fyrir – afskræmdi hljómlistina
á verri veg en maður hefur áður upp-
lifað í musteri Hallgríms (og er þá
mikið sagt) með hvellu þreföldu
tremólói sem helzt minnti á delíríum
tremens. Eftir hlé að lokinni 2. kant-
ötu færði undirr. sig um set lengst
aftur, og hvarf þá tremólóið en fjar-
læg hlustræn þokumóða tók við; ekki
gott heldur, en þó illskárra. Er
manni hulið af hverju mannskapnum
var ekki stillt upp í turnenda, sem
jafnan hefur gefizt betur en í land-
suðurendanum undir næpunni.
Það segir sig sjálft, að við slíkar
aðstæður er tómt mál að ætla að
meta kór og hljómsveit á nákvæmum
mælistikum. Söngles og undirspils-
minni aríur komu þó ögn skýrar út.
Gunnar Guðbjörnsson heyrðist af
þeim sökum allra einsöngvara
óbrjálaðast þar sem hann var guð-
spjallamaður og fór með „secco“-
söngles, en átti líka eina aríu, Frohe
Hirten, og kom manni satt að segja á
óvart hvað hann slapp þar vel frá
flúrsöngskröfum Bachs. Hin heims-
kunna finnska mezzo, Monica Groop,
söng alt-hlutverkin af hlýrri mýkt,
þar sem helzt voru aríurnar Bereite
dich Zion, hin vögguhlýja Schlafe,
mein Liebster og Schliesse, mein
Herze (við fiðlufylgirödd). Andreas
Schmidt var öruggur og hljómmikill
í sínu, þó að kólóratúrinn væri stund-
um svolítið höstugur. Marta Guðrún
Halldórsdóttir komst að mörgu leyti
vel frá sínum aríum (þó að sú fræg-
asta, Ekkóarían sé eftir í kvöld), en
raddstyrkurinn var oft heldur ójafn
– e.t.v. að hluta vegna „messa di
voce“ viðleitni – og datt af þeim sök-
um stundum inn og út úr kontra-
punkti við obbligato-fylgirödd eða
bassameðsöngvaranum í dúettnum
Herr, dein Mitleid. Þar var maður
reyndar ósáttur við löngu forslags-
nótur beggja í B-kaflanum (Deine
holde Gunst) sem hljómuðu þung-
lamalegar og órytmískar.
Hitt stóð þó eftir – að svo miklu
leyti sem heyrt varð við vonlausar
aðstæður – að söngur og spila-
mennska heildarinnar var í topp-
flokki eins og við var að búast af
Mótettukórnum, SÍ og fyrrgetnum
buðlungseinsöngvurum. Hefði vissu-
lega verið gaman að geta heyrt þau
almennilega. Kannski væri bezta
ráðið að hafa vasaútvarp með heyrn-
artól meðferðis og hlusta á upptök-
una frá RÚV …
Dynjandi bumbur og básúnur
TÓNLIST
Hallgrímskirkja
J.S. Bach: Jólaóratórían, kantata 1–3.
Marta G. Halldórsdóttir (S), Monica
Groop (A), Gunnar Guðbjörnsson (T),
Andreas Schmidt (B), Mótettukór Hall-
grímskirkju og Sinfóníuhljómsveit Ís-
lands. Stjórnandi Hörður Áskelsson.
Fimmtudaginn 5. desember kl. 19.30.
AÐVENTUTÓNLEIKAR
Ríkarður Ö. Pálsson
TILNEFNINGAR til Íslensku
bókmenntaverðlaunanna fóru fram
í NASA við Austurvöll í gærkvöld.
Tilnefndar voru fimm bækur úr
flokki fræðirita og bóka almenns
efnis og fimm bækur úr flokki fag-
urbókmennta.
Úr flokki fagurbókmennta voru
tilnefndar: Hvar sem ég verð eftir
Ingibjörgu Haraldsdóttur, útgef-
andi Mál og menning. Leiðin til
Rómar eftir Pétur Gunnarsson, út-
gefandi Mál og menning. LoveStar
eftir Andra Snæ Magnason, útgef-
andi Mál og menning. Samúel eftir
Mikael Torfason, útgefandi JPV-
útgáfa. Sveigur eftir Thor Vil-
hjálmsson, útgefandi Mál og menn-
ing.
Úr flokki fræðirita og bóka al-
menns efnis voru tilnefndar Dulin
veröld eftir Guðmund Halldórsson,
Odd Sigurðsson og Erling Ólafs-
son, útgefandi Mál og mynd. Ísland
á 20. öld eftir Helga Skúla Kjart-
ansson, útgefandi Sögufélag. Land-
neminn mikli eftir Viðar Hreinsson,
útgefandi Bjartur. Skrýtnastur er
maður sjálfur eftir Auði Jónsdótt-
ur, útgefandi Mál og menning.
Þingvallavatn, ritstjórar Pétur M.
Jónasson og Páll Hersteinsson, út-
gefandi Mál og menning.
Tvær þriggja manna dómnefndir
tilnefndu bækurnar, hvor í sínum
flokki. Dómnefndina í flokki fræði-
rita og bóka almenns efnis skipuðu
Sigríður Th. Erlendsdóttir, Þor-
steinn Vilhjálmsson og Hjalti
Hugason, sem var formaður. Dóm-
nefndina í flokki fagurbókmennta
skipuðu Gísli Marteinn Baldursson,
Þorleifur Hauksson og formaður
var María Kristjánsdóttir.
Þriggja manna lokadómnefnd
tekur nú við og velur eina bók úr
hvorum fimm bóka flokki. Í dóm-
nefndinni sitja þau Hjalti Hugason
og María Kristjánsdóttir ásamt for-
manni lokadómnefndar sem forseti
Íslands skipar. Forseti Íslands af-
hendir verðlaunin á Bessastöðum í
lok janúar.
Tilnefningar
til Íslensku
bókmennta-
verðlaun-
anna
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
Höfundar bókanna sem tilnefndar eru til bókmenntaverðlauna.
SENDIHERRA Svía á Íslandi,
Bertil Jobeus, veitti í gær
Sveini Einarssyni, rithöfundi
og leikstjóra, stórriddarakross
hinnar konunglegu Norður-
stjörnuorðu við hátíðlega at-
höfn í húsakynnum sendiráðs-
ins í Reykjavík. Ákvörðunin
um orðuveitinguna var tekin af
Karli Gústafi Svíakonungi. Við-
staddir athöfnina voru vinir
Sveins og fjölskylda.
Morgunblaðið/Sverrir
Sveinn sæmdur
stórriddarakrossi
Lífsorka – Bók um
lífsstíl, starfslok
og góða heilsu er
eftir Þóri S. Guð-
bergsson.
Í fréttatilkynn-
ingu segir m.a.:
Bókin bendir á
leiðir til að rækta
hug og hönd og
hvernig hægt er á öllum æviskeiðum
að horfa til framtíðar. Hún fjallar um
réttindi fólks, hlutverk lífeyrissjóða,
bætur almannatrygginga, fé-
lagasamtök og félagsþjónustu, ævi-
lengd og ónæmiskerfi, áföll og sorg,
gildi hreyfingar og næringar og nauð-
syn þess að eiga sér heillandi áhuga-
mál.“
Útgefandi er Hugsmiðjan. Höfundur
sér um dreifingu. Bókin er 255 bls.,
prentuð í Odda. Verð: 2.980 kr.
Handbók
Alltaf á þriðjudögum